Φωνές της Κορσικής

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Από ένα μικρό χωριό της Βόρειας Κορσικής κατάγονται οι Μουβρίνι, το πολυφωνικό σχήμα που φτιάχτηκε το 1980 από τα αδέλφια Φρανσουά και Αλέν Μπερναρντίνι. Τραγουδούν στη γλώσσα τους, συνεχίζοντας τη λαϊκή παράδοση του νησιού που πηγαίνει πολύ πίσω, στον 9ο αιώνα περίπου. Το «7» μίλησε τηλεφωνικά με τον Φρανσουά και αφορμή στάθηκε η συναυλία που θα δώσουν μαζί με τη Χ. Αλεξίου, το Σάββατο, στο «Θέατρο Βράχων».

«Θα είναι ένα ακουστικό σόου με μπάντες από διάφορα μέρη του κόσμου. Θα παρουσιάσουμε χαμηλών τόνων τραγούδια για τη ζωή και την αγάπη. Υποθέτουμε πως θα το ευχαριστηθείτε γιατί νιώθουμε ότι η ψυχή της Ελλάδας είναι όμοια με την ψυχή της Κορσικής. Αλλωστε, προερχόμαστε από την ίδια οικογένεια. Ενα από τα πιο παλιά ονόματα στο νησί μας είναι ελληνικό: Καλλίστη».

Στο τελευταίο τους άλμπουμ, το «Les 500 Choristes», οι «Ι Muvrini» συνεργάζονται με μία χορωδία πεντακοσίων ατόμων! «Οταν τραγουδούν τόσοι άνθρωποι μαζί, αποκτούν απίστευτη δύναμη», λέει ο Φρανσουά Μπερναρντίνι. «Και στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για μια σειρά από παθιασμένους τραγουδιστές που δεν είναι επαγγελματίες, αλλά ασχολούνται ερασιτεχνικά. Γι' αυτό και μοιάζει σαν μια γοητευτική περιπέτεια μεταξύ της πολυφωνικής Κορσικής και της χορωδιακής Ανατολικής Γαλλίας. Πάντοτε αγαπούσαμε το χορωδιακό τραγούδι».

Στο τελευταίο τους άλμπουμ τραγουδούν με την Τίνα Αρένα και τη Σάρα Μπράιτμαν, παλιότερα είχαν δουλέψει με τον Στίνγκ, στην αθηναϊκή τους συναυλία θα βρίσκονται δίπλα στη Χ. Αλεξίου, με την οποία έχουν ήδη ηχογραφήσει ένα κομμάτι. «Τη συναντήσαμε πρώτη φορά σε μια συναυλία που έδωσε στο Παρίσι. Ηταν θαυμάσια εμπειρία να βρίσκεσαι μαζί της επί σκηνής».

• Κάποιες από τις συνεργασίες σας δημιουργούν έκπληξη...

«Νομίζετε; Σ' εμάς πάντως δεν φαίνονται απροσδόκητες. Ναι μεν βασιζόμαστε στην παράδοση και χρησιμοποιούμε τα κορσικανικά, αλλά θέλουμε να εκφραζόμαστε με τη γλώσσα της εποχής μας. Κάθε καλλιτέχνης που παίξαμε μαζί του αποτελούσε έναν ολόκληρο κόσμο που μας βοήθησε να εξελιχθούμε. Και μας αρέσει πάντα να έχουμε το θάρρος να παρουσιάζουμε το διαφορετικό. Μας εξιτάρει η αντίθεση. Οταν είσαι πιστός σε αυτό που κάνεις και ακολουθείς αξιοπρεπή πορεία, δεν φοβάσαι να οικειοποιηθείς οτιδήποτε στη μουσική. Αγγίζεις ό,τι συναντάς. Δεν θα θέλαμε ποτέ να παραμείνουμε εγκλωβισμένοι σε ένα εθνολογικό ή φολκλορικό στιλ επειδή καταγόμαστε από ένα μικρό νησί του νότου. Η μουσική προσφέρει τον τρόπο να βρεις φίλους, να αποκτήσεις ταυτότητα, να δημιουργήσεις σχέσεις παντού στον κόσμο».

• Πιστεύετε ότι υπάρχουν πολλά κλισέ στα τραγούδια που έρχονται από την Κορσική;

«Τραγουδάμε ό,τι ζούμε και ζούμε ό,τι τραγουδάμε. Η μουσική μας αποτελεί έναν τρόπο να βγάλουμε ό,τι έχουμε μέσα μας, να δείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Οτιδήποτε μας προσφέρει τη δυνατότητα να αλλάξουμε το αντιμετωπίζουμε με θετική διάθεση, όποια γλώσσα κι αν χρησιμοποιούμε».

Μουσική για να νιώθεις

• Οταν εμφανίζεστε στο εξωτερικό, νιώθετε ότι παίζετε μπροστά σε ένα κοινό ξένο ως προς τη μουσική σας;

«Η μουσική δεν είναι για να την καταλαβαίνεις αλλά για να τη νιώθεις. Το συναίσθημα είναι το πιο σημαντικό και είναι αυτό που ψάχνεις οπουδήποτε κι αν βρίσκεσαι».

• Οπως και να 'χει όμως μιλάμε για μουσική από την Κορσική...

«Είναι παγκόσμια μουσική θα έλεγα εγώ, που μας βοηθάει να αγγίξουμε την ψυχή του κόσμου όλου. Είναι κάτι που πιστεύουμε βαθιά. Νιώθουμε απέραντο σεβασμό για όσους έρχονται στις συναυλίες μας».

• Πάντως, είναι και μόδα τα παραδοσιακά γκρουπ, τελευταίως...

«Εμείς προτιμούμε να δημιουργούμε μόδα και όχι να την ακολουθούμε. Ελπίζω τώρα να είναι επιτέλους ώρα για αλήθεια, πνευματικότητα και αληθινή ψυχή. Θέλω η μουσική μας να αποτελεί ένα εσωτερικό ταξίδι για τον ακροατή».

• Αλλωστε, μιλάτε πολύ συχνά στα τραγούδια σας για θέματα όπως τα ταξίδια και οι ανθρώπινες σχέσεις. Είναι θέματα που συνδέονται με την κουλτούρα της Κορσικής;

«Δεν νομίζω ότι συσχετίζονται απαραιτήτως με την Κορσική. Στους στίχους μας υπάρχει η καθολικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Πώς μπορούμε να ζήσουμε μαζί και πώς μπορούμε να αποδεχόμαστε τους άλλους. Περισσότερο από ποτέ, είναι καιρός να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα της συγκίνησης και της ευαισθησίας».

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 7 - 14/09/2008