Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Οχι, δεν ήταν μόνο ένα μεγάλο πάρτι, όπως ήδη γράφτηκε, ούτε η πολυαναμενόμενη συναυλία μιας βασίλισσας της ποπ. Γιατί η Μαντόνα δεν δίνει απλώς συναυλίες. Στήνει μια δίωρη περφόρμανς, οργανωμένη και δουλεμένη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Ωσπου δηλαδή να φανεί «Game Over» στις οθόνες του Ολυμπιακού Σταδίου.
«Is this the best fucking show yoy have ever seen?», ρωτούσε η Μαντόνα τους 75.000 θεατές, ενώ στο «Like a prayer» τους ενορχήστρωσε σε μια τεράστια χορωδία |
Ετσι και το Σάββατο το βράδυ. Βγήκε ακριβώς στις 9.30 μέσα σε έναν καταιγισμό από βίντεο. Και από εκεί και μετά δεν έμεινε ούτε λεπτό ακίνητη, χορεύοντας διαρκώς και τραγουδώντας με τα τραγούδια αγνώριστα κάτω από την επέλαση ενός ηλεκτρονικού χάους. Στο κοινό είπε μόνο τα τυπικά, όπως το «Hello Athens». Αλλά το ζήτημα δεν ήταν η επικοινωνία με τους περίπου 75.000 θεατές σε ένα στάδιο, όπου μόνο η αρένα σειόταν από τον χορό, ενώ όσοι κάθονταν στις κερκίδες σηκώθηκαν κυρίως στις νότες του «La Isla Bonita» και του «Like a prayer». Ηταν ότι η Μαντόνα με ένα εξαιρετικά γυμνασμένο σώμα για τα πενήντα της χρόνια παρουσίασε τον Πανηγυρικό της πάνω στη σκηνή. Εκεί όπου τραγουδούσε μέσα από βίντεο γουόλ ντουέτο με τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ ή την Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Κι ακόμα εκεί όπου αποδομούσε την παλιά της εικόνα μέσα από τους ήχους του «She's Not Me» και μιας τολμηρής χορογραφίας.
Αλλά κάθε συναυλία ακόμα και της Μαντόνα είναι πρώτα από όλα μουσική. Ετσι οι 69 κιθάρες, που φάνταζαν αστείο όταν γράφονταν στον κατάλογο με τον εξοπλισμό, χρησιμοποιήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Ουσιαστικά κατάφεραν να γκρεμίσουν κάθε επιφανειακό ποπ τραγούδι, που συνδέθηκε με την ιστορία της.
ΜακΚέιν=Χίτλερ
Προηχογραφημένο υλικό, ένα ηλεκτρονικό τείχος που διέλυε τα παλιά κομμάτια, ένα μπάσο που κτυπούσε στο στομάχι, η ρουμανική μπάντα που ξεπήδησε κάποια στιγμή και, τέλος, η ίδια με την ηλεκτρική κιθάρα που έσπερνε φωτιές δημιούργησαν ένα ηχητικό κολάζ αλλά με την τελειότητα της παραγωγής των άλμπουμ της. Ηταν περισσότερο το ιδανικό σάουντρακ για μια σφιχτοδεμένη παράσταση, παρά για μια διονυσιακή γιορτή που πρέπει να είναι κάθε συναυλία. Ετσι κι αλλιώς κάθε σπίθα διονυσιασμού χάθηκε όταν η ίδια, πιστή της Καμπάλα, έκανε ένα κήρυγμα επί σκηνής για το ότι όλοι λατρεύουν τον ίδιο Θεό. Οι οθόνες πίσω γέμιζαν από τα ονόματα του Ιησού, του Μωάμεθ, του Βούδα και η Μαντόνα μιλούσε για το θείο. Μια αλλόκοτη ποπ εκδοχή του «Αγαπάτε αλλήλους», που ηχούσε παράταιρη σφηνωμένη στην υπόλοιπη παράσταση.
Τέλος, υπήρχε και η σφήνα της πολιτικής παρέμβασης. Κάτω από τον ρυθμό του «Get Stupid» και το απειλητικό τικ τακ του ρολογιού, η Μαντόνα τραγούδησε για έναν πιο ειρηνικό κόσμο. Κι αυτό κάτω από ένα βίντεο όπου ο ΜακΚέιν συγκρίνεται με τον Χίτλερ και τους φανατικούς μουλάδες, ενώ ο Ομπάμα με τον Γκάντι. Μπορεί σε κάποιους κυνικούς να φάνηκε εκτός τόπου. Για τον ΜακΚέιν, όμως, τον οποίον αφορά η σύγκριση με τον Χίτλερ, δεν είναι καθόλου αστεία υπόθεση. Και με δεδομένο ότι η Μαντόνα ξεκινάει για τις ΗΠΑ σίγουρα δεν της λείπει το θάρρος.
Το βράδυ του Σαββάτου η Μαντόνα έδωσε στην Αθήνα μια παράσταση. Ηταν, ίσως, λιγότερο εντυπωσιακή από τις προηγούμενες περιοδείες της. Η Μαντόνα ήταν απροκάλυπτα ψυχρή επαγγελματίας ακόμα και όταν ρωτούσε το κοινό «is this the best fucking show you have ever seen?». Αλλά έχουν περάσει πολλά χρόνια και από το «Like Α Virgin» και από το «Vogue». Και η γυναίκα που έγινε σημείο αναφοράς στην ποπ κουλτούρα μπορεί να ανατρέπει, όπως επιθυμεί, την εικόνα της.
Διχασμένες γνώμες
Κάτω από μια τέτοια προοπτική οι γνώμες του κοινού καθώς αποχωρούσε ύστερα από τις δύο ώρες, ενώ άρχιζε να σιγοψιχαλίζει, ήταν διχασμένες. Ανάμεσα στις καντίνες και στους πάγκους με t-shirt όπου σχηματίζονταν ουρές, οι θεατές σχολίαζαν το δίωρο σόου, που μόλις είχε τελειώσει. Για τους ρέκτες των συναυλιών ήταν απλά ένα καλοδουλεμένο υπερθέαμα αλλά πολύ ψυχρό και χωρίς πάθος. Για όσους παρακολουθούν την πορεία της ήταν μια αλλαγή πλεύσης της Μαντόνας πέρα από τα περιοριστικά όρια της ποπ βιομηχανίας. Και για τους αδιάφορους με τη μουσική σκηνή ήταν απλά μια χορταστική συναυλία, που εξαντλούσε όλη τη διαδρομή της. Ναι, ήταν όλα αυτά μαζί.
Αλλά κυρίως το σόου του Σαββάτου είχε έναν διαφορετικό σκοπό. Αυτή δεν ήταν η συναυλία μιας κυρίας, που εδώ και τρεις δεκαετίες κυριαρχεί στη μουσική βιομηχανία. Ηταν η παράσταση ενός ποπ χαμαιλέοντα, που ξέρει με μια άψογη τεχνική να μεταμορφώνει συνεχώς το ίδιο της το έργο τέχνης, δηλαδή τον εαυτό της. *
Οικογενειακώς στο Σύνταγμα
Πολλές φήμες ακούγονταν για τη Μαντόνα, από την Παρασκευή κιόλας. Η διοργανώτρια εταιρεία Didi Music δήλωσε, πάντως, ότι η σταρ έφτασε με το ιδιωτικό της τζετ στο αεροδρόμιο το πρωί του Σαββάτου και έφυγε αμέσως μετά τη συναυλία της για το Λονδίνο. Ομως ο φακός κάποιων φωτογράφων τη συνέλαβε στο ξενοδοχείο King's George, όπου έμενε με τα παιδιά της από την Παρασκευή το απόγευμα. Και την Κυριακή, σύμφωνα πάλι με τους φωτορεπόρτερ, τριγυρνούσε με τη λιμουζίνα της στο κέντρο της Αθήνας.
Το σίγουρο, όμως, είναι ότι στις 4 Οκτωβρίου ξεκινάει την περιοδεία της στις ΗΠΑ εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Και αν κρίνει κανείς από την αμέριστη υποστήριξή της στον Μπαράκ Ομπάμα, στην περιοδεία της αναμένονται αντιδράσεις από τους Ρεπουμπλικανούς για τα βίντεο της συναυλίας. Πρώτα θα πρέπει να πληρώσει και το πρόστιμο των 135.000 λιρών που της επιβλήθηκε χθες από τους υπεύθυνους του Γουέμπλεϊ επειδή στη συναυλία της 11ης Σεπτεμβρίου άργησε σαράντα λεπτά να αποχωρήσει από τη σκηνή.
Το σίγουρο, όμως, είναι ότι στις 4 Οκτωβρίου ξεκινάει την περιοδεία της στις ΗΠΑ εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Και αν κρίνει κανείς από την αμέριστη υποστήριξή της στον Μπαράκ Ομπάμα, στην περιοδεία της αναμένονται αντιδράσεις από τους Ρεπουμπλικανούς για τα βίντεο της συναυλίας. Πρώτα θα πρέπει να πληρώσει και το πρόστιμο των 135.000 λιρών που της επιβλήθηκε χθες από τους υπεύθυνους του Γουέμπλεϊ επειδή στη συναυλία της 11ης Σεπτεμβρίου άργησε σαράντα λεπτά να αποχωρήσει από τη σκηνή.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/09/2008
No comments:
Post a Comment