Monday, June 29, 2009

Κιθαρίστες και ντράμερ


Η ροκ μπάντα που αγαπάει να προκαλεί με τον τρόπο ζωής και τις δηλώσεις των μελών της ήλθε στην Αθήνα. Οι Placebo του 2009, διαφορετικοί πλέον από το 1994 όταν σχηματίστηκαν, δεν απεκδύονται ούτε σε αυτή τη συζήτηση την εικόνα των σνομπ. Μας μιλούν όμως και για το περιβάλλον, τους ισχυρούς του πλανήτη αλλά και τα πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να μάχεται.

Αν ρωτήσω έναν φανατικό ακροατή των Placebo γιατί ξεχωρίζει το συγκεκριμένο συγκρότημα, ανάμεσα στα πολλά που θα απαριθμήσει, αναμφισβήτητα θα συμπεριλάβει και την κυνική, γεμάτη βεντετισμό περσόνα του φρόντμαν Μπράιαν Μόλκο. Οι καυστικές, πολλές φορές, απαντήσεις του στους δημοσιογράφους αλλά και στους ίδιους τους θαυμαστές του που έχουν προσπαθήσει να τον πλησιάσουν τον έκαναν αγαπητά... μισητό τα τελευταία, σχεδόν 15, χρόνια. Είχα την τύχη να γνωρίσω το καλό του προφίλ στις δύο συνεντεύξεις που του είχα πάρει στο παρελθόν: μικρές δόσεις ειρωνείας, πάντα όμως με ένα ιδιαίτερο χιούμορ και ευφυΐα. Από τότε ως σήμερα μεσολάβησαν μόνο τρία χρόνια, αλλά πολλά άλλαξαν στο ίδιο το συγκρότημα. Ολα όμως είχαν ως αποτέλεσμα η υπεροψία του διάσημου τραγουδιστή και κιθαρίστα, που έπρεπε να διατηρήσει το προφίλ του σταρ παρά τα ταρακουνήματα, να εκτιναχθεί στα ύψη. Ο πρώτος εκνευρισμός του Μόλκο φάνηκε το 2006. Οταν κάτι συνέβη κατά τη διάρκεια των συναυλιών στο Φεστιβάλ Reading και στο Terra Vibe, αποχώρησε για αρκετή ώρα από τη σκηνή θυμωμένος. Ενάμιση χρόνο αργότερα, ο ντράμερ Στιβ Χιούιτ εγκατέλειψε το συγκρότημα και τη θέση του πήρε ο Καλιφορνέζος και κατά πολύ νεότερός του, Στιβ Φόρεστ, ο οποίος προηγουμένως έπαιζε με μια μικρή αμερικανική μπάντα, τους Evaline. Οταν το συμβόλαιο του γκρουπ με την πολυεθνική δισκογραφική εταιρεία Virgin έληξε, στράφηκαν στην ανεξάρτητη PIAS, σε μια προσπάθεια να ακολουθήσουν πιο δημιουργικό, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, δρόμο. Το νέο τους άλμπουμ «Battle for the Sun», που μόλις κυκλοφόρησε, έχει ήχο διαφορετικό και είναι πολύ δυναμικό. Οι σκοτεινές ημέρες των Placebo ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα κοιτούν τον ήλιο και αν τελικά καούν, θα είναι αποκλειστικά δικό τους λάθος. Με έξι πλέον άλμπουμ στο ενεργητικό τους, κοιτούν πίσω στη 15ετή πορεία τους: η εναλλακτική ροκ μπάντα με επιρροές από τους Ντέιβιντ Μπάουι, Sonic Youth και Pixies, της οποίας τα τραγούδια αναφέρονταν σε συναισθηματικές καταστάσεις, μεγάλωσε. Απέναντί μου ο τραγουδιστής και κιθαρίστας Μπράιαν Μόλκο, ο μπασίστας Στέφαν Ολσνταλ και ο καινούργιος ντράμερ Στιβ Φόρεστ μιλούν για τα παλιά και τα καινούργια.

-Καλησπέρα, πώς είστε;
Μπράιαν Μόλκο: «Οχι και τόσο καλά, κάνουμε συνέχεια συνεντεύξεις και βαριόμαστε να συζητάμε συνέχεια τα ίδια ηλίθια πράγματα».

-Ακουσα το νέο άλμπουμ σας και θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές μου άρεσε.
Μπ.Μ.: «Αλήθεια; Είσαι η πρώτη που μας το λέει αυτό, κανείς δεν έχει αναφέρει τίποτε ως τώρα, οπότε είναι ωραίο να ακούμε κάτι».

-Δύο ή τρία τραγούδια μού φάνηκαν λίγο επίπεδα, νομίζω όμως ότι το «Neverending Why» θα ήταν η ιδανική επιλογή για επόμενο σινγκλ, ειδικά στην Ελλάδα. Εσείς τι λέτε;
Μπ.Μ.: «Λέω ότι δεν δουλεύεις σε δισκογραφική εταιρεία, οπότε δεν σου πέφτει λόγος».

-Ισως προτιμούσατε να σας αναφέρω μόνο τα θετικά. Δεν στέκομαι όμως άλλο εδώ, πείτε μου ποιο είναι αυτό το «ατέρμονο γιατί» για εσάς;
Μπ.Μ.: «Είναι όλες οι ερωτήσεις στις οποίες δεν βρίσκεις ποτέ απάντηση, όπως, για παράδειγμα, “γιατί πρέπει να υπάρχει τόση δυστυχία, προσωπική και παγκόσμια;”. Μπορείς να περάσεις πολύ καιρό διερωτώμενος, ψάχνοντας απαντήσεις που ποτέ δεν θα βρεις. Τελικά είναι καλύτερα να αποδεχτείς τη δυστυχία, όπως και την ευτυχία, ως μέρος της ίδιας της ζωής. Ισως το ένα να μην μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο».

-Κάπου αλλού γράφετε: «Η καρδιά που πονάει είναι μια καρδιά που λειτουργεί». Κάποιες φορές όμως «κοιμίζουμε» την καρδιά μας για να αποφύγουμε να πληγωθούμε. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι την απενεργοποιούμε.
Μπ.Μ.: «Σίγουρα όχι. Είναι παρηγορητικό να γνωρίζεις ότι μπορείς να έχεις συναισθήματα. Μπορεί κάποιες φορές να σε κάνουν πραγματικά χαρούμενο και κάποιες άλλες απίστευτα δυστυχισμένο. Αφού αισθάνεσαι όμως, σημαίνει ότι είσαι ζωντανός και ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι. Οπως πολλοί άλλοι, έτσι και εγώ ο ίδιος για αρκετό καιρό αναισθητοποιούσα τον εαυτό μου για να μην πληγωθώ, προσπαθώ όμως να μην το κάνω πλέον. Θα υπάρξει έντονη λύπη αλλά και μεγάλη χαρά. Είναι προτιμότερο από το να μη νιώθεις τίποτε».

-Λίγες ημέρες αφού στείλατε το νέο άλμπουμ στις δισκογραφικές, το αποσύρατε ώστε να μη διαρρεύσει από κανέναν δημοσιογράφο. Ολοι γνωρίζουμε ότι ένα άλμπουμ ανεβαίνει ούτως ή άλλως στο Internet την ίδια ημέρα της κυκλοφορίας του. Γιατί λοιπόν είναι τόσο σημαντικό να συμβαίνουν όλα με τόση μυστικότητα ως εκείνη την ημέρα;
Στέφαν Ολσνταλ: «Τα συγκροτήματα πρέπει να έχουν τον έλεγχο για το πότε θέλουν να κυκλοφορήσει ο δίσκος. Αν αυτό δυσαρεστεί κάποιους, ας είναι. Πρόκειται για τον δικό μας δίσκο, οπότε να πάνε να γ...ν».

-Ο Στιβ Φόρεστ είναι ο νέος ντράμερ. Πολύ νεότερός σας και Αμερικανός. Σκεφτήκατε ποτέ ότι μπορεί να προσελκύσει περισσότερους νέους ή και αμερικανούς θαυμαστές;
Μπ.Μ.: «Οχι. Η υπηκοότητα δεν έπαιξε ποτέ ρόλο. Ο Στιβ κατέχει ένα επίπεδο μουσικής δεξιοτεχνίας που θα χρειαζόταν οποιοσδήποτε έμπαινε στο συγκρότημα. Αυτό που έχει επίσης μεγάλη σημασία είναι να βρεις κάποιον με τον οποίο μπορείς να ταξιδέψεις σε όλον τον κόσμο και έχει θετική αύρα. Μετά το “διαζύγιο” με τον Στιβ Χιούιτ, τους Placebo περιέβαλε σκοτάδι. Θέλαμε λοιπόν θετική σκέψη και ενθουσιασμό».

-Οι νεότεροι καλλιτέχνες είναι πιο παθιασμένοι με τη δουλειά τους;
Μπ.Μ.: «Δεν νομίζω ότι είναι πιο παθιασμένος από εμένα ή τον Στέφαν, και ας έχουμε αναμφίβολα βιώσει οποιαδήποτε εμπειρία είχε να μας προσφέρει όλο αυτό το ροκ εν ρολ τσίρκο. Η εξάντληση βέβαια είναι μια πραγματικότητα, θέλαμε λοιπόν όλος αυτός ο ενθουσιασμός του να μας εξαγνίσει από τον κυνισμό των 30 και κάτι χρόνων μας, και το καταφέρνει».

-Εσείς, Στιβ, πώς νιώθετε;
Στιβ Φόρεστ: «Είμαι πραγματικά χαρούμενος. Το να είσαι μέλος ενός συγκροτήματος που σέβεσαι και με τη σειρά τους εκείνοι σε σέβονται ως άνθρωπο και ως μουσικό είναι πάντα το κλειδί της επιτυχίας».

-Σας έχει επηρεάσει καθόλου η οικονομική κρίση; Πιστεύετε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν σύντομα;
Μπ.Μ.: «Μιλάς στο λάθος άτομο, βαριέμαι τόσο πολύ με την πιστωτική κατάρρευση και τη γ...η οικονομική κρίση και όλες αυτές τις συζητήσεις για εταιρείες που πτωχεύουν. Τι περιμένεις να σου πω;»

-Προφανώς τίποτε. Για ποιο πράγμα αξίζει να μάχεται κανείς;
Μπ.Μ.: «Για πολλά. Για ένα καλύτερο αύριο θα ήταν μια καλή αρχή, είτε για τους άλλους είτε για τον ίδιο σου τον εαυτό».

-Συμμετείχατε ενεργά στην «Ωρα της Γης»; Πιστεύετε ότι μία ώρα μπορεί στα αλήθεια να σώσει τον πλανήτη ή να αποτελέσει την αρχή ή ήταν όλο μια καλή διαφημιστική καμπάνια για τις μεγάλες πολυεθνικές;
Μπ. Μ.: «Αν και θα κατηγορηθώ για φαρισαϊσμό, πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κάνουν πολύ περισσότερα, αλλά αυτό πρέπει να γίνει από την κορυφή προς τη βάση. Τουλάχιστον στις ΗΠΑ τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν, η ομάδα του Ομπάμα ενδιαφέρεται περισσότερο για το περιβάλλον, αλλά ακόμη υπάρχουν πάρα πολλά που πρέπει να γίνουν».

-Ενας καλλιτέχνης που είναι εξαρτημένος από ουσίες ή αντιμετωπίζει προβλήματα συμπεριφοράς πρέπει να κρίνεται με βάση την προσωπική του ζωή;
Μπ.Μ.: «Είναι το τσίρκο των media. Ο ενθουσιασμός του βρετανικού κίτρινου Τύπου και του κοινού με ανθρώπους άρρωστους μου φαίνεται κάπως νοσηρός. Δεν μου προκαλεί καμία έκπληξη ότι η Εϊμι Γουάινχαουζ δεν έχει κυκλοφορήσει καθόλου μουσική, όπως δεν μου προκαλεί έκπληξη ότι όταν τραγουδάει ο Πιτ Ντόχερτι ακούγεται σαν γάτα που τη στραγγαλίζουν. Ο εθισμός στα ναρκωτικά συνήθως έχει άσχημη επίδραση στη δημιουργικότητα ενός καλλιτέχνη. Δεν υπάρχει τίποτε ρομαντικό σε όλο αυτό, όσο και αν κάποιοι θέλουν να το βλέπουν έτσι. Αυτοί οι άνθρωποι κραυγάζουν για βοήθεια, δεν το βλέπετε; Ας τους βοηθήσει κάποιος».

-Υπάρχει κάτι που δεν θέλετε να θυμάστε από την Ελλάδα;
Μπ.Μ.: «Κόλλησα σκουλήκια από ένα χαλασμένο κεμπάμπ και είχα διάρροια».

-Σκοπεύετε να παίξετε κάποια τραγούδια που δεν έχετε παίξει ποτέ πριν;
Στ.Ο.: «Δεν γίνεται να παίξουμε όλα τα αγαπημένα κομμάτια του κοινού. Στο τέλος θα μας ζητήσουν να παίξουμε και στο σαλόνι τους…».

Μπ.Μ.:
«…ενώ κάνουμε έρωτα. Και θα εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιοι που δεν θα είναι ευχαριστημένοι».

  • Συνέντευξη στην Αντιγόνη Πάντα-Χαρβά | ΤΟ ΒΗΜΑ | Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009 [ 09:53
  • Δημοσιεύθηκε στο BHMagazino, τεύχος 453, σελ. 66-68, 21/06/2009.

Φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής στη Λέρο

Ο Οργανισμός Πολιτιστικής Ανάπτυξης Δωδεκανήσου, σε συνεργασία με το Επαρχείο Καλύμνου και τον Μορφωτικό –Πολιτιστικό Σύλλογο Νέων Λέρου «Άρτεμις», στην προσπάθεια τους για τη διάσωση, διατήρηση και διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Δωδεκανήσων, συνδιοργανώνουν και φέτος το 2ο φεστιβάλ –συνέδριο παραδοσιακής μουσικής για νέους, της Δωδεκανήσου.


Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στη Λέρο, στις 3,4,5 Ιουλίου 2009, με θέμα "Ο γάμος στα Δωδεκάνησα" και συμμετέχουν μουσικοί, ερευνητές-λαογράφοι και τοπικοί φορείς του πολιτισμού, των Δωδεκαννήσων. Η συνάντηση αυτή, θα προβληθεί και από το εξειδικευμένο περιοδικό "Χορεύω" , που θα είναι και ο βασικός χορηγός επικοινωνίας της συνάντησης. Για περισσότερες πληροφορίες:
Γραμματεία φεστιβάλ: Καλλιόπη Ασκοξυλάκη - 6974754850 και Αναστασία Φασόλη - 6948522629
Γραφεία συλλόγου "Άρτεμις": Τηλ. και φαξ: 22470-25333, e-mail: artemisleros@yahoo.gr

  • enet.gr, 13:17 Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Μετά το πανηγύρι, η καταιγίδα

Ούτε Ντάφι ούτε Killers ούτε Τρίκι. Ολόκληρη η δεύτερη μέρα του Rockwave Φεστιβάλ, η χθεσινή, ακυρώθηκε. Αιτία, η καταιγίδα και το χαλάζι που κατέστρεψαν τον τεχνικό εξοπλισμό και στις δύο σκηνές, οπότε οι συναυλίες δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν.

Ο Μόμπι, που έκανε το Terra Vibe να χορεύει.

Ο Μόμπι, που έκανε το Terra Vibe να χορεύει. Αμέσως μετά το μεσημέρι, όμως, άρχισε ένα θέατρο του παραλόγου. Η διοργανώτρια εταιρεία Didi music δεν έβγαζε επίσημη ανακοίνωση της ακύρωσης. Ισως επειδή γίνονταν κάποιες προσπάθειες για να παίξουν μόνον οι Killers, που ήταν και το μεγάλο όνομα. Ενώ στα μπλογκ και τα μουσικά σάιτ ανακοινωνόταν η ακύρωση των συναυλιών, επίσημη ανακοίνωση δεν έβγαινε. Και μέσα σε όλα αυτά, οι τροχονόμοι το μεσημέρι έδιωχναν τον κόσμο που έφτανε στη Μαλακάσα, εξηγώντας ότι η συναυλία δεν θα γίνει. Μια ματιά στα φόρουμ και τα μπλογκ των μουσικών σάιτ είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της ταλαιπωρίας και της οργής του κοινού.

Τελικά, η ανακοίνωση της εταιρείας έφτασε στις 6.00 μ.μ. στα ΜΜΕ επιβεβαιώνοντας την ακύρωση της 2ης μέρας. Κάτι που άλλωστε ήταν γνωστό, οπότε απορεί κανείς γιατί άργησε τόσο. Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθούν πληροφορίες για την εξαργύρωση των εισιτηρίων. Οσο για τις μέταλ συναυλίες, σήμερα και αύριο, τίποτε δεν είναι ξεκάθαρο από την εταιρεία. Απλά «καταβάλλονται προσπάθειες...».

Ομως, το Σάββατο, πρώτη μέρα του φεστιβάλ, τίποτε δεν έδειχνε ότι θα ακολουθούσε η καταστροφή. Ενας ιδρωμένος, μισόγυμνος Γιούτζιν Χατζ να υποκλίνεται στις φωνές του πλήθους, μαζί με το παλαβό τσίρκο των Gogol Bordello. Ο Μόμπι να θυμίζει τον παλιό του εαυτό, ξεθάβοντας τραγούδια όπως το «Go» ή το «Feeling So Real». Και οι Placebo να ευχαριστούν το κοινό για την κατανόηση, καθώς έκαναν μια παύση για να περάσουν από το ροκ εν ρολ μπαράζ του νέου δίσκου στα παλιά, γνωστά τραγούδια. Είκοσι χιλιάδες άτομα μαζεύτηκαν στο Terra Vibe στη Μαλακάσα.

Οι Gogol Bordello απέδειξαν ότι δεν έφτιαξαν τυχαία το όνομά τους. Ο Γιούτζιν Χατζ δίπλα στις χορεύτριες, τον βιολιτζή, τον ακορντεονίστα, όλους τους συντρόφους του, έκανε το αναμενόμενο. Εστησε ένα πανηγύρι που συνδύαζε το πανκ με την τσιγγάνικη φιέστα, ανάγκασε το κοινό να ξεβιδωθεί στον χορό και αποχώρησε χαμογελαστός και αλλοπαρμένος σαν αλλόκοτος καλικάντζαρος.

Ο Γιούτζιν Χατζ, επικεφαλής του τσίρκου των Gogol Bordello

Ο Γιούτζιν Χατζ, επικεφαλής του τσίρκου των Gogol Bordello Ο Μόμπι, που ακολούθησε, επιβεβαίωσε ότι όποιο δίσκο και να βγάζει, δίνει μια έντιμη και γεμάτη ενέργεια συναυλία. Γιατί μπορεί να έπαιξε κάποια τραγούδια από τον νέο, μελωδικό και εσωστρεφή δίσκο του «Wait For Me», με τις νέες τραγουδίστριές του, αλλά και τα δύο βιολιά στη σκηνή, επικέντρωσε, όμως, το σετ στα χορευτικά του κομμάτια, όπως το «We Are All Made of Stars» ή το «Lift Me Up». Στο τελευταίο μάλιστα έκανε και μια εισαγωγή, εξηγώντας πόσο ευτυχής είναι που η Αμερική ξεφορτώθηκε τον Μπους που γύρισε «στο γαμημένο το Τέξας».

Οι Placebo, αντίθετα, που έκλεισαν τη βραδιά, αποφάσισαν από την αρχή να παίξουν χωρίς σταματημό τραγούδια από τον νέο δίσκο «Battle for the Sun». Δηλαδή ροκ εν ρολ κομμάτια με πολύ θόρυβο, καθώς στέκονταν μπροστά από μια οθόνη όπου έπαιζε καταιγιστικά βίντεο. Το κοινό, όμως, επιθυμούσε τις παλιές επιτυχίες και όχι τραγούδια από ένα δίσκο που κυκλοφόρησε πριν από εβδομάδες. Ετσι, όταν ο τραγουδιστής, ο Μόλκο, συνειδητοποίησε ότι το κοινό άρχισε να παγώνει, το ευχαρίστησε για την υπομονή του και ξεκίνησε τη σειρά από τα γνωστά κομμάτια, επαναφέροντας τον χορό στο Terra Vibe.

Το Rockwave Φεστιβάλ συνεχίζεται με τις μέταλ μέρες. Αν και μέχρι χθες το απόγευμα δεν ήταν γνωστό αν τελικά θα γίνουν. Ετσι, σήμερα παίζουν στο Terra Stage οι Motley Crue, Monster Magnet, Arch Enemy, Lauren Harris και στο Vibe Stage οι W.Α.S.Ρ., Voivod, Inactive Messiah και Scar Of The Sun. Ενώ αύριο Τρίτη παίζουν στο Terra Stage οι Slipknot, Mastodon, Down, Kylesa και Torche και στο Vibe Stage οι Saxon, Lita Ford, Eden Demise και GOD.FEAR.ΝΟΝΕ. *

Κρίση και τεχνολογία σκοτώνουν τα δισκάδικα


  • Τα CD κάνουν πια τη μεγάλη βουτιά προς τον πάτο, τα παραδοσιακά δισκάδικα κλείνουν και η μουσική «κατεβαίνει» στο Διαδίκτυο, την ώρα που οι μουσικόφιλοι ανακαλύπτουν ξανά το βινύλιο- και ως σωσίβιο
Το έζησα κι αυτό. Έξω από ένα δισκάδικο άκουσα με τα αυτιά μου έναν πατέρα να περιγράφει στον πιτσιρικά του τι είναι δίσκος. Δεν μπορεί, παιδί μου- του έλεγε-, θα το έχεις δει. Είναι αυτό το μεγάλο στρογγυλό με την τρύπα στη μέση που ακουμπάει μια βελόνα επάνω και παίζει μουσική. Ο μικρός τον κοιτούσε με απορία.

Εικόνα δεύτερη: Ήταν μια μεγάλη γιορτή. Καλλιτέχνες, πολλή μουσική. Και να φανταστεί κανείς πως τα δισκάδικα σε όλο τον κόσμο δεν έχουν και πολλούς λόγους να γιορτάζουν. Η επόμενη μέρα του φετινού «Record Store Day» έδειχνε πως η γιορτή δεν ήταν μόνο παρηγοριά. Μπορεί, δηλαδή, τα μικρά δισκοπωλεία (και όχι μόνο τα μικρά) να εξαφανίζονται και μέχρι να διαβάσετε ώς το τέλος της σελίδας να έχουν κάποια ακόμη σβήσει από τον χάρτη, αλλά μια άλλη μουσική πραγματικότητα κάνει την εμφάνισή της και επιμένει. Κρύβεται συνήθως μέσα στην τσάντα του πελάτη που μόλις αγόρασε τα βινύλιά του. Μια νέα φιλοσοφία γεννιέται στην αγορά της μουσικής.

Τα δισκάδικα αρνούνται να πεθάνουν. Μεταλλάσσονται σε χώρους επικοινωνίας και λάιβ μουσικής. Και το νέο λανσάρισμα του βινυλίου στους κύκλους των μουσικόφιλων είναι μια γερή τονωτική ένεση. «Συναντιόμαστε με τους φίλους μου για μουσικές» λέει ο Γιάννης Τραγανάκης, που κατεβαίνει στο κέντρο για δίσκους. Όπως παλιά; Όχι ακριβώς... Τώρα τσεκάρει στο myspace και διαλέγει. «Δεν μου αρκεί να κατεβάσω κάτι που μου αρέσει. Είναι όλη η εμπειρία διαφορετική».

Ο Μπιλ Γκέιτς που προέβλεπε μια δεκαετία πριν πως τα δισκάδικα τελειώνουν στο μέλλον, βγήκε αληθινός. Την ίδια στιγμή και ολίγον ψεύτης. Αν παρατηρεί κανείς μιαν αναζήτηση στην αγορά πικάπ, δεν κάνει λάθος. Όταν ανακαλύψεις ότι το ψηφιακό αρχείο στον υπολογιστή σου δεν καλύπτει απόλυτα τις μουσικές σου ανάγκες, δεν θα τρέξεις να επενδύσεις σε CD.

Το εσωτερικό του δισκάδικου αλλάζει. Τα λίγα βινύλια από τη σκονισμένη άκρη τους παίρνουν θέση μπροστά στις νέες κυκλοφορίες.

«Είναι το format που έμεινε και από ό,τι φαίνεται θα μείνει» λέει ο Νεκτάριος Παπάς από το Vinyl Μicrostore, που έχει ακολουθήσει την τάση να γίνει το δισκοπωλείο σημείο συνάντησης μουσικόφιλων με πολλές αφορμές. «Θυμάμαι αυτό που μου είχε πει ένας πελάτης: αν δεν δεν νιώσει τον δίσκο να χτυπάει στο γόνατό του μέσα από την τσάντα όταν φεύγει από το μαγαζί, δεν καταλαβαίνει ότι έχει αγοράσει μουσική...»

Από την άλλη πλευρά, «στην ελληνική πραγματικότητα φαίνεται πως υπάρχει αύξηση στην παραγωγή, γιατί υπάρχουν νέα μέσα, το my space, καινούργια δίκτυα, οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει μουσική στο σπίτι του, και πραγματικά σε μας στο chart μέσα υπάρχουν πολλοί ελληνικοί τίτλοι, αγοραστικά όμως η πορεία είναι φθίνουσα». Το μικρόβιο της μουσικής βέβαια αντέχει και στα δύσκολα, όπως είναι η οικονομική κρίση. Και σε εποχές κρίσης, οι σταθερές αξίες και οι φτηνές τιμές ακούγονται πιο δυνατά. «Ουσιαστικά ακυρώνουμε την εικόνα του σουπερμάρκετ και διατηρούμε το δισκοπωλείο με βάθος καταλόγου» λέει ο Χρήστος Ασημακόπουλος από τα Μetropolis, που άνοιξαν καινούργιο κατάστημα, όπου εκτός από το δισκάδικο λειτουργεί και σκηνή για live και βιβλιοπωλείο- καφέ.

Οι παλαιότερες εκδόσεις είναι από τα δυνατά χαρτιά των δισκάδικων παντού- οι νέοι αρχίζουν και ψάχνουν τα παλιά και οι επανεκδόσεις είναι το άλλο καυτό φαινόμενο. «Κάναμε προσπάθεια για να στηρίξουμε τις ελληνικές επανεκδόσεις, όπως το “Νυν και Αεί” του Σταύρου Ξαρχάκου που βγάλαμε σε πολύ καλή τιμή» λέει ο Χρήστος Ασημακόπουλος.

«Έχει ξανάρθει στη μόδα το βινύλιο, γιατί δεν αντιγράφεται, είναι ένα έργο τέχνης και έχει και καλή ποιότητα ήχου όταν παίζεται στα σωστά στερεοφωνικά» λέει ο Ζαχαρίας Βρελιανάκης, από ένα από τα κεντρικά σημεία για τους Έλληνες μουσικόφιλους, στο Μοναστηράκι. «Το χιπ χοπ έπαιξε πολύ ρόλο σε αυτό, με τις λούπες, και οι ντιτζέις. Έτσι βλέπεις 18άρης, 19άρηδες, που έχουν μάθει από τους δίσκους του μπαμπά, να έρχονται στο δισκάδικο και να αγοράζουν βινύλια. Επίσης βγαίνουν στην αγορά καινούργια πικάπ, που είναι καλά και σχετικά φτηνά. Ή τα φορητά πικάπ, που έχουν έρθει στη μόδα».

Αν έχετε σχηματίσει την εικόνα πως όλοι τρέχουν να αγοράσουν βινύλιο, αφού το CD πάει περίπατο να σας προλάβω, δεν συμβαίνει ακριβώς αυτό. Ο κόσμος «κατεβάζει». Γιατί είναι εύκολο και μπορεί να έχει οτιδήποτε. Ώσπου να αντιληφθεί πως στην πραγματικότητα δεν έχει κάτι παραπάνω από “κατεβασμένα” κομμάτια. Ούτε κιόλας που θυμάται τι έχει φυλαγμένο σε mp3 μορφή.

Μήπως το είδε και ποτέ;

Οι Τομ Γουέιτς, Μπομπ Ντίλαν, Μπρους Σπρίνγκστιν, Τζακ Γουάιτ «έκοψαν» βινύλια και έπιασαν πόστο στα ράφια των δισκοπωλείων

Κυνήγι βινυλίου προς 700-1.000 ευρώ


Το κυνήγι του σπάνιου βινύλιου δεν θα σταματήσει ποτέ και μπροστά στην πραγματικότητα του mp3 και του downloading το μόνο που μπορεί να εισπράξει κανείς από έναν συλλέκτη είναι μειδίαμα σαρκασμού. Μα, ξέρεις, τι είναι να κρατάς στα χέρια του την... μπανάνα του Γουόρχολ-στο εξώφυλλο του δίσκου των Velvet Underground- στην αυθεντική έκδοση; (περίπου 1.000 ευρώ).

«Η τιμή του σπάνιου, του δυσεύρετου δίσκου, δεν πέφτει παρά την κρίση. Οι σπάνιοι δίσκοι είναι συνήθως αυτοί που όταν πρωτοκυκλοφόρησαν ήταν underground και μη εμπορικοί, με το πέρασμα των χρόνων όμως άρχισε ο κόσμος να τους ψάχνει.

Όπως για παράδειγμα, δίσκους των Stooges, των ΜC5, ή η ψυχεδέλεια που είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο εμπορικά στο μαγαζί» λέει ο Ζαχαρίας Βρελιανάκης. «Οι επανεκδόσεις ψυχεδέλειας πουλάνε περισσότερο από ποτέ».

Οι συλλέκτες δεν θα σταματήσουν να βάζουν χρήματα σε ορίτζιναλ κόπιες των Βeatles. «Μεγάλη αξία έχoυν τώρα βινύλια από τη δεκαετία του ΄90, όταν πια σταματούσαν τα βινύλια και έβγαιναν μόνο CD. Τα ελληνικά επίσης έχουν αξία, το ελληνικό ροκ της δεκαετίας του ΄80: έρχονται πολλοί και ζητούν κυκλοφορίες της Creep, γκρουπ όπως οι South of Νo Νorth, οι Μetro Decay, που φτάνουν τα 700 ευρώ.

  • Της Μαρίας Μαρκουλή, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Αναβάλλεται η συναυλία της Τζος Στόουν


H προγραμματισμένη για αύριο συναυλία της Joss Stone στο Θέατρο Παλλάς αναβάλλεται για τις 2 Σεπτεμβρίου για τον ίδιο χώρο. Ο λόγος για την αναβολή είναι ότι η τραγουδίστρια συμμετέχει στα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς "The Tudors" και μία αλλαγή στις ημερομηνίες των γυρισμάτων κατέστησε απαραίτητη την αναβολή της προγραμματισμένης συναυλίας. Τα εισιτήρια που έχουν εκδοθεί μέχρι τώρα ισχύουν και για την συναυλία του Σεπτεμβρίου. Αν παρ' όλα αυτά κάτοχοι εισιτηρίων επιθυμούν να εξαργυρώσουν τα εισιτήρια αυτό θα είναι δυνατόν. Λεπτομέρειες για την εξαργύρωση των εισιτηρίων θα ανακοινωθούν αύριο, Δευτέρα.

Δεύτερη νεκροψία ζητά η οικογένεια του Μάικλ Τζάκσον

Το εξώφυλλο του περιοδικού «Time» για το θάνατο του Μάικλ Τζάκσον.

Δεύτερη νεκροψία στη σορό του Μάικλ Τζάκσον ζητά η οικογένεια του εκλιπόντος καλλιτέχνη, προκειμένου να δοθούν σαφείς απαντήσεις για τα αίτια του θανάτου του. Τον γιατρό που ήταν μαζί του τις τελευταίες στιγμές ανέκριναν για δεύτερη φορά οι Αρχές. Το αίτημα της οικογένειας για δεύτερη νεκροψία μετέφερε στους δημοσιογράφους ο αιδεσιμότητος Τζέσε Τζάκσον, τονίζοντας ότι παραμένουν αναπάντητα πολλά κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με τον θάνατο του «βασιλιά της ποπ».

Σύμφωνα με τον Τζέσε Τζάκσον, ο γιατρός Κόνραντ Μάρεϊ, που ήταν μαζί του τις τελευταίες του στιγμές, «οφείλει να δώσει στην οικογένεια σαφείς απαντήσεις και να βγει δημόσια και να πει: Αυτές ήταν οι τελευταίες ώρες του Μάικλ, να τι ακριβώς συνέβη...». Από την πλευρά της, η εκπρόσωπος του γιατρού Μιράντα Σέβτσικ ξεκαθάρισε ότι ο Κόνραντ Μάρεϊ, ο οποίος έχει ανακριθεί από την αστυνομία δύο φορές, δεν θεωρείται ύποπτος. «Διευκρίνισε ορισμένες ανακολουθίες σχετικά με τον θάνατο του Τζάκσον. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι σε καμία περίπτωση δεν τον θεωρούν ύποπτο αλλά ότι παραμένει ένας μάρτυρας αυτής της τραγωδίας» ανέφερε η Σέβτσικ. Η ίδια δήλωσε ακόμη ότι ο προσωπικός γιατρός του Μάικλ Τζάκσον παραμένει στο Λος Αντζελες από την ημέρα που ο διάσημος τραγουδιστής απεβίωσε.

«Ήταν στο ασθενοφόρο το οποίο μετέφερε τον Τζάκσον στο νοσοκομείο και παρέμεινε εκεί για ώρες για να επιβεβαιώσει και να ενημερώσει την οικογένεια του Τζάκσον. Ο Δρ. Μάρεϊ θα συνεχίσει να συνεργάζεται πλήρως με τις αρχές και ζήτησε από όλους να συμπεριλαμβάνουν και την οικογένεια του Τζάκσον στις προσευχές τους» καταλήγει η ανακοίνωση της εκπροσώπου του καρδιολόγου.

Η σορός του Μάικλ Τζάκσον παραδόθηκε στην οικογένειά του την Παρασκευή, αφού ολοκληρώθηκε η ιατροδικαστική εξέταση. Ο θάνατός του έχει αποδοθεί σε ανακοπή καρδιάς, ενώ τα αποτελέσματα της τοξικολογηκής εξέτασης δεν έχουν γίνει γνωστά. Αγνωστο παραμένει, επίσης, το πότε θα πραγματοποιηθεί η κηδεία του.

  • ΤΑ ΝΕΑ: Κυριακή 28 Ιουνίου 2009. Τελευταία ενημέρωση: 28/06/2009 15:58. Web-Only

Χορός ακυρώσεων. ΚΑΙΡΟΣ, ΧΑΜΗΛΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ «ΞΗΛΩΝΟΥΝ» το συναυλιακό καλοκαίρι


Η καλή μέρα, λένε, από το πρωί φαίνεται. Το συναυλιακό καλοκαίρι επίσης. Και το φετινό ξεκίνησε τον Μάιο με μία από τις μεγαλύτερες συναυλίες, εκείνη των Depeche Μode και κατέληξε με 30.000 απογοητευμένους και καταταλαιπωρημένους φαν τους να προσπαθούν να γυρίσουν άπραγοι από το Τerra Vibe της Μαλακάσας. Καθώς η διάγνωση όγκου- όπως αποδείχτηκε- στην ουροδόχο κύστη για τον τραγουδιστή τους Ντέιβ Γκάχαν ακύρωσε τελικά (αφού πρώτα μιλούσαν για αναβολή και «προσπάθεια να βρεθεί άλλη ημερομηνία», μην εξαργυρώνοντας τα εισιτήρια) τη συναυλία της Αθήνας και άλλων πόλεων ώς τις αρχές Ιουνίου.

Κάπως έτσι κατέληξε το χτεσινό βράδυ και για τους φαν των Κillers και της Ντάφι (θα έπαιζαν μαζί με τους Dinosaur Jr, Εden James, Τricky, Κωνσταντίνο Βήτα, Gad στη δεύτερη ημέρα του Rockwave Festival στο Τerra Vibe). Τούτη τη φορά έφταιγαν «άνεμοι, βροχή και χαλάζι» που έπεσαν στη Μαλακάσα το μεσημεράκι και μετέτρεψαν τον χώρο σε βάλτο, βάζοντας σε κίνδυνο και τα ηχητικά.

Μόνο που η διοργανώτρια εταιρεία Didi Μusic, δηλώνοντας πως «κάνει προσπάθειες να γίνει έστω η συναυλία των δύο μεγάλων ονομάτων» καθυστέρησε οποιαδήποτε ανακοίνωση, αφήνοντας χιλιάδες αγανακτισμένους φαν (που εξέφρασαν διαμαρτυρίες και στα «ΝΕΑ») να φτάσουν σημειωτόν μέχρι την είσοδο του Τerra Vibe και να μάθουν πως τελικά δεν θα γίνει. Κι αυτό ακόμη και την ώρα που οι χορηγοί του Rockwave είχαν ήδη ενημερώσει από το Διαδίκτυο για την ακύρωση και η Τροχαία είχε ήδη αρχίσει να στέλνει πίσω πολλά αυτοκίνητα από πολύ νωρίτερα, δίχως εξηγήσεις. Την ίδια ώρα ανακοινωνόταν αναβολή της αποψινής συναυλίας της νέας ντίβας της ποπ Τζος Στόουν (για 2 Σεπτεμβρίου). Επισήμως «διότι είχε γυρίσματα για την τηλεοπτική σειρά “Τudors”», ανεπισήμως- κάτι που ενισχύει η μετατόπιση της συναυλίας από το Θέατρο Λυκαβηττού στο μικρότερο «Παλλάς»- λόγω χαμηλής προπώλησης. Κάτι που είχε συμβεί πρόσφατα και με ονόματα της τάξης του Ρίκι Μάρτιν.

Το Σάββατο ανέβαλε (για τον Σεπτέμβριο) εμφάνισή του στο «Gagarin» και ο ράπερ RΖΑ.

Δεν ήταν όμως οι μόνες ακυρώσεις- αναβολές του συναυλιακού καλοκαιριού που δεν άρχισε καλά, παρά τις υποσχέσεις μεγάλων ονομάτων. Είχαν προηγηθεί οι Veils που ανέβαλαν στις αρχές Ιουνίου λόγω «γραφειοκρατικού προβλήματος» για Σεπτέμβριο. Η Καναδή Λορίνα ΜακΚένιτ- παίζει τελικά απόψε στο Θέατρο Βράχων- μετέθεσε είκοσι μέρες αργότερα συναυλίες της σε Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη λόγω προβλήματος υγείας της μητέρας της. Λόγω υγείας υποτίθεται πως δήλωσε απούσα από το Φεστιβάλ Εjekt και η Λορίν Χιλ του χιπ χοπ (22 Ιουνίου).

Οι Franz Ferdinand, με μπροστάρη τον ελληνικής καταγωγής Άλεξ Καπράνος, δεν φαίνεται να είχαν προπωλήσει αρκετά εισιτήρια- επισήμως η δικαιολογία ήταν πως «δεν ήρθε από την Ολλανδία ο εξοπλισμός τους»- για τις 3 Ιουνίου στο TerraVibe και ακύρωσαν.

Όπως υποστηρίζει διοργανωτής, «δεν είναι εύκολο να βγει κανείς με ανακοίνωση περί χαμηλής προπώλησης, γιατί αυτό θίγει τους καλλιτέχνες». Κι έτσι μένει να επιστρέφει τα εισιτήρια- κάποτε με καθυστέρηση, όπως με τους Depeche Μode ή πρόπερσι με τους Rolling Stones.
  • Πόλεμος και ακριβότερα εισιτήρια
Πίσω από όλα αυτά, όπως παραδέχονται- έστω και ανωνύμως- διοργανωτές συναυλιών, κρύβονται πρώτα απ΄ όλα πόλεμοι για τα μεγάλα ονόματα. Στους οποίους διοργανωτές «κλέβουν» τους σταρ από άλλους, προσφέροντας περισσότερα- κάτι που ανεβάζει την τιμή του εισιτηρίου. Κάτι που συνέβη, φερ΄ ειπείν, όπως λέγεται, με την Ντάφι, την οποία «χτύπησε» αρχικά ένας διοργανωτής, ο μάνατζέρ της πήρε μεγαλύτερη προσφορά από δεύτερο διοργανωτή και τελικά τρίτος προσέφερε μεγαλύτερο «πακέτο». Τελικό αποτέλεσμα; Την αγόρασε πιο ακριβά το κοινό- αν και τελικά ακυρώθηκε... Όχι πως δεν ζητούν και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες ή οι μάνατζέρ τους μεγαλύτερες αμοιβές από τα ελληνικά γραφεία μετακλήσεων, καθώς «δεν έχουν δισκογραφικό δέλεαρ- μεγάλο περιθώριο αύξησης των πωλήσεών τους- στην Ελλάδα, όσο στη Γερμανία, τη Βρετανία ή τη Γαλλία».
  • Του Παύλου Ηλ. Αγιαννίδη, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Saturday, June 27, 2009

Βιβλιοθήκη, Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009 MARIANNE FAITHFULL: Μια συναρπαστική διαδρομή

  • Ηταν άνοιξη του 1964 όταν η κόρη του φιλόλογου, καθηγητή πανεπιστημίου, δόκτορος Robert Glynn Faithfull και της βαρόνης από την Αυστρία Erisso συναντούσε σε ένα λονδρέζικο πάρτι τον Andrew Lloyd Oldham, που ήταν ο μάνατζερ των Rolling Stones.

Η 17χρονη Marianne αμέσως τον προσέγγισε και του ζήτησε να τη βοηθήσει να γίνει τραγουδίστρια. Η εντυπωσιακή εμφάνισή της, κάτι μεταξύ Grace Kelly, Catherine Deneuve και Danielle Darieux, αρχικά την έκανε να πιστέψει ότι θα μπορούσε να γίνει ηθοποιός, αλλά εκμεταλλευόμενη τη στιγμή κατάφερε να αποσπάσει την υπόσχεση ότι θα είχε τη βοήθειά του αν έβρισκε κάποιο τραγούδι. Στο ίδιο πάρτι ήταν και τα μέλη του συγκροτήματος των Rolling Stones και η χαρισματική νεαρή ξανθιά έπεισε στις επόμενες 2 ώρες τούς Jagger και Richards να γράψουν γι' αυτήν ένα τραγούδι, παίρνοντας έτσι στη συνέχεια τη βεβαίωση από τον Oldham για τη βοήθειά του.

Το τραγούδι αυτό ήταν το As Tears Go By και η Faithfull, που θα το κυκλοφορήσει σε μικρό δίσκο τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, θα γίνει το κορίτσι του Oldham για μερικούς μήνες, θα παντρευτεί το 1965 τον John Dunbur, φίλο του Peter Asher, του γνωστού Peter από το πετυχημένο ντουέτο Peter and Gordon και αδελφού της Jane Asher, που ήταν το κορίτσι του Paul McCartney εκείνη την περίοδο, μέχρι να καταλήξει η αγαπημένη του Mick Jagger, τον οποίο ξεχώρισε από το συγκρότημα των Stones.

Οι μελαγχολικοί στίχοι του τραγουδιού αμέσως εντυπωσίασαν τους μουσικόφιλους και η συνέχεια για την τραγουδίστρια, που είχε δηλώσει φίλη της μουσικής τού Chopin και γυναικείων φωνών όπως η Maria Callas και η Joan Baez, θα είναι ιδιαίτερα πετυχημένη με τραγούδια όπως τα This Little Bird, Come And Stay With Me και Summer Nights.

Η απόφασή της να γίνει όμως το κορίτσι του Mick Jagger επισκίασε τον ρόλο της ως τραγουδίστριας και σύντομα η φήμη για τη χρήση ναρκωτικών και η παραμονή της στο νοσοκομείο για απόπειρα αυτοκτονίας έβαλε προσωρινά τέλος στις φιλοδοξίες της για τον ρόλο της τραγουδίστριας και στράφηκε στον κινηματογράφο με ταινίες όπως οι: Made In USA του Jean-Luc Godard, όπου έπαιζε τον εαυτό της, Ι'll Never Forget Whatshisname (1967), με τους Oliver Reed και Orson Welles, (στην οποία θα γίνει το πρώτο πρόσωπο που λέει σε ταινία για τον πολύ κόσμο τη λέξη «fuck»), Το Κορίτσι της μοτοσυκλέτας (1968), όπου έπαιξε πλάι στον Alain Delon, και τέλος, Σαίξπηρ παίζοντας στον Hamlet τον ρόλο της Οφηλίας, με τον Nicol Williamson Αμλετ και τον Antony Hopkins στον ρόλο του Κλαύδιου. Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο είχε γίνει το 1967 στο Royal Court με το έργο του Τσέχοφ Τρεις αδελφές, μαζί με τις Glenda Jackson και Avril Elgar.

Θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμα ταινίες με παρουσίες που φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. Το 1969 τα ατελείωτα πάρτι στις παραλίες της Βραζιλίας και οι συχνές επισκέψεις στο Μαρόκο παίρνουν τέλος με τον ξαφνικό πνιγμό του Brian Jones (κιθαρίστα των Rolling Stones τότε) στην πισίνα του, κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Τρεις μέρες μετά τον θάνατο του Brian Jones, η Marianne φαντάζεται ότι βλέπει το είδωλό του στον καθρέφτη του ξενοδοχείου στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου είχαν πάει με τον Jagger για τα γυρίσματα της ταινίας Ned Kelly,και παίρνοντας ένα μπουκάλι με υπνωτικά χάπια πέφτει σε κώμα. Την ίδια χρονιά με την ηχογράφηση του Sister Morphine που έγραψε μαζί με τον Jagger, στην πρώτη της πραγματικά αξιόλογη στιχουργική προσπάθεια, τελειώνει και η πρώτη φάση της τραγουδιστικής της καριέρας, ενώ παράλληλα χάνει και την κηδεμονία του γιου της και από το 1972 μέχρι το 1976 αφοσιώνεται στην προσπάθεια απεξάρτησης από τα ναρκωτικά.

Το 1976 υπογράφει στη δισκογραφική εταιρεία που έφτιαξε ο Andrew Oldham, την Immediate, αλλά ο δίσκος που κυκλοφορεί, περνάει απαρατήρητος.

Το 1979 ήδη έχουν περάσει 15 χρόνια από την πρώτη της εμφάνιση και κανονικά, αν ακολουθούσε τους κανόνες που επικρατούν στο τραγούδι, θα έπρεπε να αποτελεί μία ευχάριστη ανάμνηση γι' αυτούς που εκτιμούσαν το λυπημένο ύφος που είχαν το πρόσωπο και τα τραγούδια της.

Η υπογραφή της στην Island και η κυκλοφορία του σημαντικού άλμπουμ της Broken English, στο οποίο υπήρχε το καταπληκτικό Ballad Of Lucy Jordan, και η διασκευή της στο Wild Horses των Rolling Stones, που αρκετοί πιστεύουν ότι γράφτηκε γι' αυτήν, την ξαναφέρνει οριστικά στην επικαιρότητα, και μάλιστα πιο δυνατή από ποτέ. Το άλμπουμ παίρνει εντυπωσιακές κριτικές, αλλά όχι ανάλογη άμεση εμπορική επιτυχία, κυρίως λόγω των καυστικών στίχων σε πολλά από τα τραγούδια, γεγονός που δεν βοήθησε στη ραδιοφωνική τους προώθηση.

Η δεκαετία του '80 περνάει με μερικά καλά άλμπουμ, όπως τα Dangerous Aquaintances, Α Child's Adventure και Strange Weather, αλλά η σχέση της με τα ναρκωτικά παραμένει στενή και εκτός του ότι αλλοιώνει τη φωνή της, τη στέλνει συχνά στα νοσοκομεία και στις κλινικές απεξάρτησης. Με το Strange Weather θα αρχίσει και η στροφή στο ρεπερτόριο των τραγουδιών που ερμηνεύει. Ετσι θα τραγουδήσει κομμάτια που για πρώτη φορά ερμήνευσαν τραγουδίστριες των μπλουζ, όπως η Bessie Smith και η Billie Holiday. Το τραγούδι που χάρισε τον τίτλο στο άλμπουμ είναι του Tom Waits.

Στη δεκαετία του '90 ακόμη μία φορά η καριέρα της μπαίνει σε πετυχημένη τροχιά χάρη στη συμμετοχή της στη ροκ όπερα The Wall Live, την οποία ανεβάζει στο Βερολίνο ο Roger Waters, και στην κυκλοφορία του live άλμπουμ της Blazing Away, στο οποίο ερμηνεύει μερικά από τα γνωστά τραγούδια της, αλλά και τη διασκευή του Les Prisons du Roy της Edith Piaf.

Το 1995 κυκλοφορεί το άλμπουμ Α Secret Life, στο οποίο συνεργάζεται με τον Angelo Badalamenti γράφοντας μαζί του τραγούδια και το 1997, σε ακόμη μία εντυπωσιακά απρόσμενη κίνηση, συμμετέχει κάνοντας φωνητικά στο τραγούδι των Metallica The Memory Remains από το άλμπουμ τους ReLoad.

Την επόμενη χρονιά, παράλληλα με την κυκλοφορία μιας διπλής συλλογής που κυκλοφορεί από την Island με τίτλο Α Perfect Stranger: The Island Anthology, στρέφεται στον ήχο της Βαϊμάρης ερμηνεύοντας Bertolt Brecht και Kurt Weil στο άλμπουμ της The Seven Deadly Sins.

Στον νέο αιώνα που διανύουμε, το φιλόδοξο κάποτε κορίτσι που ήταν προσκολλημένο στον Jagger, κατάφερε να ηχογραφεί άλμπουμ που είχαν καλύτερη κριτική αποδοχή από αυτήν που είχαν τα ελάχιστα βέβαια πια άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι Rolling Stones από το 2000 μέχρι σήμερα. Το 2000 κυκλοφορεί το Vagabond Ways με συνεργασίες από τους Daniel Lanois, Roger Waters και Emmylou Harris και το 2002 η αναγέννησή της συνεχίζεται με το Kissin' Time, στο οποίο συμμετέχουν οι Billy Corgan των Smashing Pumkins, Beck, Jarvis Cocker των Pulp, Dave Stewart των Eurythmics, ο Γάλλος Etienne Daho κ.ά.

Το 2005 φέρνει κι άλλες σημαντικές συνεργασίες για το άλμπουμ της Before The Poison, με Ρ.J. Harvey, Nick Cave, Damon Albarn των Blur και τον παραγωγό Jon Brion.

Τον Δεκέμβριο του 2006 ηχογραφεί στη Νέα Υόρκη, με παραγωγό τον Hal Willner, που είχε συνεργασθεί μαζί του και το 1987 στο Strange Weather,το άλμπουμ της Easy Come Easy Go· οι συμμετοχές και εδώ είναι αρκετές: Antony Hegarty, Rufus Wainwright, Chan Marshall (Cat Power), Sean Lennon, Kate & Anna McGarrigle, Jarvis Cocker και Nick Cave. Τα τραγούδια είναι κυρίως διασκευές σε γνωστά κομμάτια τα οποία έγραψαν οι Dolly Parton, Duke Ellington, Brian Eno, Randy Newman, Smokey Robinson, Morrissey, Steve Winwood, Leonard Bernstein κ.ά.

Παρακολουθώντας τη διαδρομή της και γνωρίζοντας την ηλικία της, πραγματικά απορεί κανείς για το πώς αυτή η γυναίκα, που σήμερα είναι 62 ετών, καταφέρνει να έχει την ίδια φρεσκάδα στον τρόπο ερμηνείας της, παρά τις όποιες αλλαγές στη φωνή της εξαιτίας των «περιπετειών» που έχει βιώσει.

Ζωή βγαλμένη από θρίλερ

  • Πέθανε σε ηλικία 50 χρόνων ο βασιλιάς της ποπ Μάικλ Τζάκσον, ο άνθρωπος που άλλαξε τη μουσική τουλάχιστον μιας ολόκληρης δεκαετίας.

Ο Αμερικανός τραγουδιστής «έσβησε» σε νοσοκομείο του Λος Αντζελες, όπου είχε μεταφερθεί εσπευσμένα με καρδιακό επεισόδιο. Οι άνδρες των πρώτων βοηθειών, οι οποίοι έσπευσαν στο σπίτι του, επιχείρησαν να του κάνουν ανάνηψη, χωρίς όμως επιτυχία.

Γεννημένος τον Αύγουστο του 1958 στην Ιντιάνα, ο Μάικλ Τζάκσον έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία 11 ετών ως μέλος του συγκροτήματος Jackson 5, με τέσσερα από τα αδέρφια του. Γρήγορα όμως το έβδομο παιδί της ενδεκαμελούς οικογένειας Τζάκσον ξεκίνησε σόλο καριέρα (1971) για να εκτιναχθεί στην κορυφή του μουσικού στερεώματος και να κυριαρχήσει στη μοντέρνα μουσική περίπου είκοσι χρόνια. Αναμφισβήτητος βασιλιάς του ρυθμού της χορευτικής σκηνής, που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στα μουσικά δρώμενα σε παγκόσμια κλίμακα. Η δισκογραφία του έχει να επιδείξει μουσικά διαμάντια αλλά και αξεπέραστες εμπορικές επιτυχίες. Οι δίσκοι του «Off the wall» (1979), «Thriller» (1982), «Bad» (1987), «Dangerous» (1991) και «History» (1995) έγιναν ανάρπαστοι σκαρφαλώνοντας στη λίστα των πιο εμπορικών άλμπουμ.

Ανήγαγε το βίντεο κλιπ σε νέα μορφή τέχνης συνδυάζοντας μουσική και θέαμα, εμπλουτίζοντάς το με την απαράμιλλη χορευτική του κίνηση, τη σκηνική παρουσία και τις μιμικές ικανότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός τραγουδιστής που εκπόρθησε το αμερικανικό κανάλι MTV, οι εκπομπές του οποίου άρχισαν να περιστρέφονται γύρω από τη λαμπερή του παρουσία. Η μουσική του επηρέασε βαθύτατα τη χιπ χοπ, ποπ και σύγχρονη R&Β μουσική. Βραβεύτηκε με 13 βραβεία Grammy, 13 σινγκλ του έφτασαν στο Νο1 των τσαρτ, ενώ οι πωλήσεις των άλμπουμ του ξεπερνούν τα 750 εκατομμύρια παγκοσμίως.

Οσο εκκωφαντική ήταν η μουσική του παρουσία τόσο πολυτάραχη ήταν η προσωπική του ζωή. Το 1993 μίλησε για πρώτη φορά δημοσίως για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από τον πατέρα του και την άσχημη παιδική ηλικία του. Υποβλήθηκε σε απανωτές πλαστικές επεμβάσεις στον βωμό της διατήρησης της αιώνιας νεότητας και της απαλλαγής από το μαύρο χρώμα του δέρματός του. Το 1994 παντρεύτηκε την κόρη του Ελβις Πρίσλεϊ, Λίζα Μαρί, με την οποία χώρισε δύο χρόνια αργότερα. Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε την Debbie Rowe με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Ο γάμος τους διαλύθηκε το 1999. Ο Μάικλ Τζάκσον είχε τρία παιδιά. Κατηγορήθηκε για πολλαπλή σεξουαλική αποπλάνηση ανηλίκου με θύμα 13χρονο. Η πολύκροτη δίκη κράτησε πέντε μήνες και τον Μάιο του 2005 απαλλάχθηκε από όλες τις κατηγορίες. Η οικογενειακή του ζωή καλυπτόταν από πέπλο μυστηρίου καθώς ελάχιστες φορές εμφανιζόταν δημόσια μαζί με τα παιδιά του. Εζησε μια ζωή σαν βγαλμένη από θρίλερ, όπως και ο τίτλος ενός από τα διασημότερα άλμπουμ του. Εσβησε σαν παραμύθι, όταν η πρόωρα γερασμένη από τις καταχρήσεις και τα απανωτά νυστέρια καρδιά του 50χρονου φαίνεται πως δεν άντεχε άλλες συγκινήσεις.

Σόλομον Μπερκ: Σόουλ, θρησκεία, οικογένεια

  • Σ' αυτές τις τρεις λέξεις συνοψίζεται η φιλοσοφία του πληθωρικού ιεροκήρυκα της μουσικής. Ξανάρχεται να στήσει τον θρόνο του επί ελληνικού εδάφους και να δεχθεί τις παραγγελίες μας. Γιατί, αυτοκράτορας ξε-αυτοκράτορας, οι πιστοί του είναι ελεύθεροι να ουρλιάζουν, να χορεύουν και να τραγουδούν

«Πώς είναι η οικογένειά σας; Ελπίζω ο Θεός να σας έχει όλους καλά», είναι η πρώτη κουβέντα του Σόλομον Μπερκ, του «βασιλιά της ροκ και του σόουλ», από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.

Η οικογένεια και η θρησκεία είναι άλλωστε οι λέξεις-κλειδιά σε μια συνομιλία μαζί του. Και έχει καλούς λόγους για να ανησυχεί για τη δική του οικογένεια. Πώς να προλάβει τα 21 παιδιά και τα 90 εγγόνια του; Μερικά από αυτά θα τον συνοδέψουν στη συναυλία που θα δώσει την Τρίτη, στον Ιππικό Ομιλο στου Γουδή, στο πλαίσιο του πρώτου φεστιβάλ που διοργανώνει ο Kosmos 93,6.

Παπάς από τα γεννοφάσκια του, ο ιεροκήρυκας από τη Φιλαδέλφεια και κάτοχος της δικής του εκκλησίας, αντιπροσωπεύει παρ' όλα αυτά την πιο λαμπερή εικόνα της σόουλ που έχουμε στο μυαλό μας: πληθωρική παρουσία που φοράει ενίοτε χρυσά στολίδια, απαιτεί έναν αυτοκρατορικό θρόνο στη σκηνή, ένα κατακόκκινο χαλί και πολλά τριαντάφυλλα...

  • Ο λόγος του Θεού παραμένει αλληλένδετος με τη μουσική σας;

«Ο Θεός είναι η αφετηρία και το τέλος όλων των πραγμάτων. Η αρχή της ζωής μου και το περιεχόμενό της: ο Θεός, η οικογένεια, η μουσική, ο κόσμος που είναι κοντά μου και αυτός που είναι γύρω μου. Σκοπός της ζωής μου είναι να τραγουδάω την ευλογία της μουσικής».

  • Το '60 η σόουλ απειλήθηκε από την εμφάνιση της ντίσκο. Σήμερα «απειλείται» από κάποιο είδος μουσικής;

«Η σόουλ δεν πέθανε ποτέ. Ισα ίσα, έγινε πιο δυνατή και βαθιά. Αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη με κάθε είδος μουσικής και όχι μόνο. Μιλώντας για τη σόουλ εννοούμε και την εσωτερική ψυχή μας -σόουλ σημαίνει ψυχή. Μπορείς να είσαι "σόουλ" συγγραφέας, παραγωγός, χορευτής ή σόουλ μάγειρας. Για να ισχύει αυτό, πρέπει να εκφράζεις ένα ιδιαίτερο εσωτερικό συναίσθημα που σου έρχεται σαν δώρο».

  • Πριν από αρκετές δεκαετίες η «Soul Clan», που σκοπεύατε να ιδρύσετε με τους Γουίλσον Πίκετ, Ντον Κοβέι, Μπεν Ι Κινγκ και Οτις Ρέντινγκ, είχε στόχο να υποστηρίξει τις μαύρες κοινότητες της Αμερικής. Σήμερα ποια μουσική κάνει κάτι αντίστοιχο;

«Υπάρχουν οργανισμοί, ομάδες ανθρώπων και μεμονωμένοι καλλιτέχνες που τις υποστηρίζουν. Βάζουμε όλοι τα δυνατά μας για διάφορα δεινά, όπως το AIDS ή η πείνα, όχι μόνο στην Αφρική, αλλά οπουδήποτε χρειάζεται ένα χέρι βοηθείας. Ετσι είναι η ζωή: να ζεις, να νοιάζεσαι, να δίνεις και να πιστεύεις».

  • Η ραπ και η χιπ χοπ σάς αρέσουν;

«Λένε μια ιστορία και δίνουν την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να εκφραστούν με απόλυτη ελευθερία. Καμιά φορά δεν μας αρέσουν τα πράγματα που λένε ή ο τρόπος που το κάνουν, αλλά μαθαίνουμε κι εμείς ακούγοντας».

  • Την εκλογή Ομπάμα πώς την είδατε;

«Θέλετε να φωνάξω από χαρά; Είναι όνειρο, όνειρο, όνειρο. Ενα θαύμα που συνέβη στην Αμερική ακριβώς την εποχή που χρειαζόμασταν απεγνωσμένα μια αλλαγή. Προσεύχομαι να του δώσει ο Θεός τη σοφία και τη γνώση να συνεχίσει να κάνει το σωστό την κατάλληλη στιγμή και να νιώσουμε την ευλογία της αλλαγής».

  • Πιστεύετε ότι το «Everybody needs somebody» ήταν η δική σας ευλογία, αφού σας έκανε γνωστό παντού όταν το διασκεύασαν οι «Rolling Stones»;

«Ολα τα τραγούδια ήταν ευλογία. Ο Θεός όμως με αυτό το κομμάτι μού έστειλε ένα μήνυμα. Υπάρχει μεγαλύτερη αλήθεια από το "Everybody needs somebody";».

  • Εκτός από τον Θεό, πρέπει να αγαπήσατε πολύ τις γυναίκες. Τόσα παιδιά, εγγόνια...

«Δόξα τω Θεώ έχω 21 παιδιά -14 κόρες και 7 γιους-, 90 εγγόνια και 20 δισέγγονα. Οπως καταλαβαίνετε, ήμουν ενεργός κάθε μέρα. Ξέρετε, τρώω πολλά χάμπουργκερ... και μου δίνουν ενέργεια!».

  • Πιστεύετε ότι το αυτοκρατορικό σας όνομα Σόλομον σας καθόρισε;

«Μου το έδωσε η γιαγιά μου. Λειτούργησε ως ευλογία γιατί μου δίνει δύναμη. Είναι όνομα με ιστορία και μάλιστα δεν αλλάζει σε καμία γλώσσα. Ως Σολομώντας, αντιμετωπίζεις την πρόκληση του να συνεχίσεις να είσαι κάποιος ξεχωριστός, να νιώθεις αγάπη και να τη μοιράζεσαι».

  • Τι θα ακούσουμε στη συναυλία σας στην Αθήνα;

«Ο,τι γουστάρετε, στην κυριολεξία. Θέλω αυτοί που θα έρθουν να μπουν στην ιστοσελίδα μου (www.thekingsolomonburk.com) και να μου ζητήσουν κομμάτια. Αδιαφορώ αν είναι παλιά ή καινούργια. Θα βρίσκομαι στη σκηνή για να σας κάνω χαρούμενους. Το ότι είναι συναυλία παραγγελιών, κάνει τη διαφορά. Θέλω να σας δω να τραγουδάτε, να χορεύετε, να χτυπάτε τα χέρια και να ουρλιάζετε».

  • Περιμένετε ακόμα στη σκηνή ένα θρόνο για να καθίσετε και ένα στρωμένο κόκκινο χαλί;

«Εννοείται! Είμαστε όλοι βασιλιάδες και βασίλισσες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες. Καθένας πρέπει να χαίρεται γι' αυτό που είναι και να ζει μια βασιλική ζωή». *

Το πρώτο φεστιβάλ τού Kosmos 93,6

Στις 30 Ιουνίου, εκτός από τον Σόλομον Μπερκ, εμφανίζονται ο Ιταλός κιθαρίστας Νίκολα Κόντε, που έμπλεξε τις παλιές κλασικές ιταλικές μελωδίες με την τζαζ και την μπόσα νόβα, η Γιασμίν Λεβί, που ανακατεύει τα σεφαραδίτικα τραγούδια με το φλαμένκο και την παράδοση της Ανατολής, και η Γαλλίδα Sophie Delila, που παίζει σόουλ και φανκ.

Τις συναυλίες θα ανοίξουν οι Burger Project. Την 1η Ιουλίου θα ανέβουν στη σκηνή οι Κουβανοί ράπερ Orishas και η μπάντα του βραβευμένου με Οσκαρ Σανταολάγια, «Bajofondo». Θα έχουν ήδη εμφανιστεί οι Tinariwen, οι μουσικοί Τουαρέγκ που έρχονται από την έρημο της Σαχάρας, και η ρέγκε μπάντα «Dub Inc».

*Εισιτήρια: Public, Metropolis και www. ticketservices.gr. Τιμές: ημερήσιο 45 ευρώ (50 στο ταμείο του Φεστιβάλ) και 70 ευρώ διημέρου.

Λίζα Σελέστ Σιμόν: Καιρός να γνωρίσετε τη νέα Σιμόν

Με δεκάχρονη θητεία στην αεροπορία των ΗΠΑ, η κόρη της Νίνα Σιμόν άργησε να ακολουθήσει τα βήματα της διάσημης μαμάς της. Πριν ανέβει στη σκηνή του Λυκαβηττού, 6 Ιουλίου, για μια συναυλία αφιερωμένη στην αξέχαστη κυρία της τζαζ, μας μιλάει για τις συγκρούσεις μαζί της, το τραγούδι και τον Ομπάμα


«Φυσικά όταν βγαίνω στη σκηνή, όλοι βλέπουν σε μένα, στη φωνή και τις κινήσεις μου τη μητέρα μου. Βλέπουν, όμως, και μια διαφορετική περφόρμερ με τη δική της ξεχωριστή πορεία. Ολος ο κόσμος ξέρει τη Νίνα Σιμόν. Τώρα είναι ο καιρός να γνωρίσει και τη νέα Σιμόν. Θα το δείτε όλοι στην Ελλάδα».

Η Λίζα Σελέστ Σιμόν από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής μιλάει για το αφιέρωμα στη μητέρα της, Νίνα Σιμόν, που θα πραγματοποιηθεί στις 6 Ιουλίου στο Θέατρο του Λυκαβηττού. Με τη συνοδεία της ιστορικής μπάντας, που συνόδευε τη μεγάλη κυρία της μαύρης μουσικής, τέσσερις νεότερες ερμηνεύτριες, η Λιζ Ράιτ, η Νταϊάν Ριβς, η Αντζελίκ Κιτζό μαζί με τη Σελέστ θα ζωντανέψουν τα τραγούδια της Νίνα Σιμόν.

«Η ιδέα ξεκίνησε το 2004 όταν δώσαμε την πρώτη συναυλία στο Κάρνεγκι Χολ», λέει η Σελέστ για το αφιέρωμα. «Τότε είχα τραγουδήσει με την εκλιπούσα τώρα Οντέτα και τη Λιζ Ράιτ. Ετσι, το επαναλαμβάνουμε, ουσιαστικά πέντε χρόνια μετά, σε μια παγκόσμια περιοδεία για να θυμίσουμε τις μεγάλες επιτυχίες της μητέρας μου». Και όχι μόνο τα τραγούδια αλλά και τη μαχητική προσωπικότητα της Νίνα Σιμόν, αφού η περιοδεία ονομάζεται «Sing The Truth».

  • Μιούζικαλ

«Είναι γεγονός ότι η μητέρα μου δεν έκανε πίσω ποτέ», λέει η Σελέστ. «Δεν φοβόταν κανέναν και τίποτα, μιλούσε δυνατά και με σαφήνεια, κατάγγελνε τον ρατσισμό ή την αστυνομική βία, πράγματα για τα οποία δεν μιλούσε κανείς. Τραγουδούσε την αλήθεια σε δύσκολους καιρούς».

Η Σελέστ δεν επέλεξε να γίνει τραγουδίστρια. Αντίθετα, προσπάθησε να το αποφύγει. «Τραγουδούσα από τότε που γεννήθηκα», διηγείται. «Αλλά δεν θέλησα να το κάνω επαγγελματικά. Ετσι, όταν τα σχέδιά μου για να σπουδάσω μηχανικός απέτυχαν, κατέρρευσα. Σε μια φάση απόγνωσης, αποφάσισα να καταταγώ στην αεροπορία. Εμεινα εκεί δέκα χρόνια και τελικά αποφάσισα, έχοντας φτάσει στα τριάντα μου, ότι πρέπει να κάνω κάτι για να γίνω ευτυχισμένη. Εγινα τραγουδίστρια και, όπως βλέπεις, αυτή τη φορά έκανα καλή επιλογή».

Η Νίνα, η μητέρα της, άλλωστε διαφωνούσε με μια καριέρα στις σόου μπίζνες για την κόρη της. «Οπως σε κάθε σχέση μητέρας-κόρης, συγκρουόμουν συχνά μαζί της», εξηγεί η Σελέστ. «Δεν με άφηνε με τίποτα να γίνω τραγουδίστρια. Ούτε φυσικά με ενθάρρυνε. Οταν μεγάλωσα, κατάλαβα ότι δεν ήθελε να ζήσω και εγώ όλες τις άσχημες εμπειρίες που είχε δουλεύοντας στη βιομηχανία του θεάματος. Ημουν το παιδί της. Αναγνώριζε το ταλέντο μου, πίστευε στη φωνή μου. Ετσι από τη μια ήταν περήφανη για όσα έβλεπε ότι μπορούσα να κάνω στη σκηνή και από την άλλη φοβόταν για μένα».

Οπότε η Σελέστ στράφηκε στα μιούζικαλ. «Εντελώς τυχαία έγινε», εξομολογείται. «Βρισκόμουν στην Καλιφόρνια, όπου προσπαθούσαμε με άλλα κορίτσια να φτιάξουμε ένα girl group, όπως στη δεκαετία του '60. Δεν τα καταφέραμε. Ημουν έτοιμη να τα παρατήσω, όταν ένας φίλος μού πρότεινε να πάω σε οντισιόν για το Jesus Christ Superstar. Μου έδωσαν κατευθείαν τον ρόλο και από εκεί και μετά άρχισα να δέχομαι συνεχώς προτάσεις για νέους. Η καριέρα μου στο Μπρόντγουεϊ ήταν σύντομη, αλλά γεμάτη επιτυχίες».

Η Σελέστ, όμως, δεν βολευόταν τραγουδώντας στα μιούζικαλ. «Ηταν δύσκολο, αν σκεφτείς ότι μεγάλωσα με τη φωνή της μητέρας μου. Και στο σπίτι ακούγονταν συνέχεια η Αρίθα Φράνκλιν και η Τσάκα Καν, ο Μάρβιν Γκέι και ο Οτις Ρέντινγκ, όλη η τζαζ και η σόουλ της εποχής». Ετσι, εγκατέλειψε τα μιούζικαλ και μπήκε στη νέα σόουλ σκηνή με έναν δίσκο όπου ερμήνευε τραγούδια της Νίνα, με το δικό της στιλ. «Τότε η μητέρα μου είχε φύγει από τη ζωή και έδωσα μερικές συναυλίες με τα τραγούδια της. Σκέφτηκα ότι ο καλύτερος τρόπος για να με μάθει ο κόσμος ήταν να τραγουδήσω κάποια τζαζ κλασικά κομμάτια με μια μεγάλη ορχήστρα. Εψαξα τη μουσική που μου άφησε η μητέρα μου. Βρήκα πολλά αγαπημένα της τραγούδια που ήξερα τους στίχους από παιδάκι. Ετσι μπήκα στο στούντιο και μέσα σε πέντε μέρες ηχογράφησα όλο τον δίσκο "Simone On Simone"».

Μόλις τελειώσει η περιοδεία της, η Σελέστ ετοιμάζει νέο δίσκο, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του επόμενου χρόνου. «Αν ο προηγούμενος ήταν της μητέρας μου, αυτός θα είναι ο δικός μου», λέει. «Θα έχει τη δική μου μουσική, τη δική μου τεχνική, τα δικά μου τραγούδια. Θα είναι η νέα Σιμόν με μια μουσική γεμάτη ρυθμό και επιρροές από σόουλ, γκόσπελ και μπλουζ».

  • Χαρά για Ομπάμα

Τέλος, με μια μητέρα που μαχόταν για τα δικαιώματα των μαύρων και έγραψε τραγούδια διαμαρτυρίας για τον ρατσισμό στην Αμερική, όπως το «Mississipi Goddam», για τη δολοφονία του μαύρου ακτιβιστή Μέντγκαρ Εβερς, η Σελέστ νιώθει περήφανη για την εκλογή του Ομπάμα. «Είμαι ενθουσιασμένη με την εκλογή του», λέει, «είναι μια ελπιδοφόρα προοπτική για τη χώρα μας. Και σίγουρα γέμισε χαρά όλον τον πλανήτη, αν σκεφτείς τι είχε κάνει ο προηγούμενος πρόεδρός μας. Θεωρώ ότι ήταν η απάντηση στις θυσίες όλων των Αφροαμερικανών, που έδωσαν αγώνα για τα πολιτικά τους δικαιώματα. Και δείχνει και κάτι άλλο. Οτι η απόφασή μας να μην δεχτούμε την τότε κατάσταση, αλλά να σηκωθούμε και να παλέψουμε για να μας αναγνωριστεί το δικαίωμα του πολίτη, ήταν σωστή».

*Δευτέρα 6 Ιουλίου, 9.30 μ.μ., Θέατρο Λυκαβηττού. Τιμές: Γ' ΔΙΑΖΩΜΑ: 40, Β' ΔΙΑΖΩΜΑ: 60 και Α' ΔΙΑΖΩΜΑ: 75 ευρώ. VIP: 90 ευρώ. Προπώληση: PUBLIC, FNAC, www.i-ticket.gr και τηλεφωνικά στο 801-11-60000.

Friday, June 26, 2009

Μάικλ Τζάκσον: Το παιδί θαύμα της μουσικής

Ο Μάικλ Τζάκσον, το "παιδί θαύμα" και ιδιοφυία της μουσικής που άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες, πιθανότατα από καρδιακή προσβολή, υπήρξε ένας από τους πιο αγαπημένους αλλά και αμφιλεγόμενους τραγουδιστές, κυρίως λόγω του τρόπου ζωής του και των "μεταμορφώσεων" στις οποίες υποβλήθηκε.

Αφού ουσιαστικά "εξαφανίστηκε" μετά την απαλλαγή του, το 2005, από τις κατηγορίες της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκου, ο 50χρονος "βασιλιάς της ποπ" επανήλθε μόλις τον περασμένο Μάρτιο και ανακοίνωσε τη μεγάλη επιστροφή του στη σκηνή, με μια σειρά συναυλιών στο Λονδίνο.

Ο Τζάκσον με τη χαρακτηριστική φωνή και το απαράμιλλο ταλέντο στο χορό, ήταν ήδη γνωστός από τα 10 χρόνια του αλλά σταδιακά έγινε διεθνής σταρ και κατάφερε να κερδίσει 13 βραβεία Γκράμι, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Υπολογίζεται ότι συνολικά πούλησε 750 εκατομμύρια δίσκους.

  • ΤΟ ΒΗΜΑ, Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009 [ 10:56 ]

Πέθανε ο «βασιλιάς της ποπ», Μάικλ Τζάκσον σε ηλικία 51 ετών

Ο Μάικλ Τζάκσον σε συναυλία στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας τον Νοέμβριο του 1996

Η παγκόσμια μουσική σκηνή θρηνεί για το θάνατο του διάσημου Αμερικανού τραγουδιστή Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος απεβίωσε την Πέμπτη σε ηλικία 51 ετών. Ο «βασιλιάς της ποπ» μεταφέρθηκε εσπευσμένα το μεσημέρι της Πέμπτης (τοπική ώρα) από την έπαυλη του στο Μπέβερλι Χιλς σε νοσοκομείο του Λος Αντζελες, έχοντας υποστεί καρδιακό επεισόδιο.


Νεκρός ο Μάικλ Τζάκσον από ανακοπή καρδιάς

Η παγκόσμια μουσική σκηνή θρηνεί για το θάνατο του διάσημου Αμερικανού τραγουδιστή Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος απεβίωσε την Πέμπτη σε ηλικία 51 ετών.

Ο «βασιλιάς της ποπ» μεταφέρθηκε εσπευσμένα το μεσημέρι της Πέμπτης (τοπική ώρα) από την έπαυλη του στο Μπέβερλι Χιλς σε νοσοκομείο του Λος Αντζελες, έχοντας υποστεί καρδιακό επεισόδιο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Los Angeles Times οι τραυματιοφορείς που έφτασαν στο σπίτι του βρήκαν τον ποπ σταρ να μην αναπνέει και του έκαναν καρδιοαναπνευστική ανάνηψη επί τόπου. Στη συνέχεια τον μετέφεραν με ασθενοφόρο στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου UCLA.

Η ιστοσελίδα TZM ήταν η πρώτη που ανέφερε το θάνατό του, προκαλώντας παγκοσμίως σοκ. Ακολούθησαν πληροφορίες της εφημερίδας Los Angeles Times, τού τηλεοπτικού δικτύου CBS και του ειδησεογραφικού πρακτορείου Associated Press που ανέφεραν το θάνατο του, επικαλούμενοι έγκυρη πηγή.

Δύο ώρες αργότερες, η δυσάρεστη είδηση επιβεβαιώθηκε και επισήμως από τον ιατροδικαστή του Λος Αντζελες, Φρεντ Κόραλ, ο οποίος με δηλώσεις του στο CNN επιβεβαίωσε το θάνατο του Μάικλ Τζάκσον από καρδιακό επεισόδιο. Ανέφερε, επίσης, ότι την Παρασκευή θα πραγματοποιηθεί η απαραίτητη νεκροψία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μάικλ Τζάκσον ήταν έτοιμος για τη μεγάλη επιστροφή του στην παγκόσμια μουσική σκηνή, καθώς επρόκειτο να δώσει σειρά συναυλιών στο O2 Arena του Λονδίνου, αρχής γενομένης της 13ης Ιουλίου. Μάλιστα, τα εισιτήρια για τις εμφανίσεις του είχαν εξαντληθεί από τον Μάρτιο.

Ο Μάικλ Τζάκσον γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1958 στο Γκάρι της Ιντιάνα. Ξεκίνησε την καριέρα του ως «παιδί θαύμα», μέλος του οικογενειακού συγκροτήματος The Jackson 5. Έφτασε στο απόγειο της δόξας του με παγκόσμιες επιτυχίες όπως τα τραγούδια Thriller, Billie Jean και Βad. Μεταξύ άλλων, είχε κερδίσει 13 φορές βραβείο Grammy.

Ο ίδιος δήλωνε «κατά βάθος Πίτερ Παν», όμως η αμφιλεγόμενη αγάπη του για τα παιδιά αλλά και η πληθώρα πλαστικών εγχειρήσεων που είχε κάνει στο πρόσωπό του είχαν επηρεάσει αρνητικά το κοινωνικό του προφίλ.

Είχε ιστορικό προβλημάτων υγείας και δεν είχε δώσει συναυλίες εδώ και 12 χρόνια. Παράλληλα, είχε εμπλακεί δικαστικώς μετά από κατηγορία για κακοποίηση ανηλίκου, από την οποία απαλλάχθηκε το 2005. Έκτοτε ζούσε απομονωμένος και έχοντας καταστραφεί οικονομικά.

Πλήθη θαυμαστών άρχισαν να συρρέουν έξω από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου UCLA από τη στιγμή που έγινε γνωστή η μεταφορά του σε αυτό και ξέσπασαν σε λυγμούς όταν ανακοινώθηκε ο θάνατός του.

Συντετριμμένος δήλωσε στο MSNBC ο Κουίνσι Τζόουνς, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Μάικλ Τζάκσον στα άλμπουμ Thriller και Off the Wall. «Έχασα τον μικρό αδελφό μου σήμερα και ένα κομμάτι της ψυχής μου έφυγε μαζί του» τόνισε χαρακτηριστικά.

  • ΤΟ ΒΗΜΑ, Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009 [ 07:34 ]

Παραμένει άγνωστη η αιτία θανάτου του Μ. Τζάκσον

  • O θάνατος του Μάικλ Τζάκσον δεν οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια, σύμφωνα με το ιατροδικαστικό ινστιτούτο του Λος Άντζελες.

Η ετυμηγορία για «την αιτία του θανάτου καθυστέρησε. Αυτό σημαίνει πως ο ιατροδικαστής ζήτησε να διενεργηθούν και άλλες αναλύσεις, όπως τοξικολογικές και άλλες εξετάσεις. Αναμένουμε ότι αυτές οι εξετάσεις θα πάρουν τέσσερις με έξι εβδομάδες», δήλωσε ο Χάρβεϊ. «Τότε, από τη στιγμή που θα έχουν διενεργηθεί αυτές οι εξετάσεις, αναμένουμε ότι θα μπορούμε να δώσουμε ένα οριστικό αποτέλεσμα για το τι προκάλεσε το θάνατο» του Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος διαπιστώθηκε το απόγευμα της Πέμπτης (ώρα ΗΠΑ) σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες (Καλιφόρνια, δυτικές ΗΠΑ), όπου ο «βασιλιάς της ποπ» εισήλθε επειγόντως.

«Δεν υπάρχει κανένα σημάδι εξωτερικού τραυματισμού στο πτώμα του Τζάκσον ή κάτι που να δείχνει πως διαπράχθηκε έγκλημα», επέμεινε ο Χάρβεϊ. Την Πέμπτη, ο αδελφός του σταρ, Τζερμέν, είχε αναφερθεί σε «ανακοπή καρδιάς» η οποία συνέβη, σύμφωνα με τον αμερικανικό τύπο, στην κατοικία του Τζάκσον στο Χόλμπι Χιλς, μία πλούσια συνοικία του Λος Άντζελες όπου ενοικίαζε μία κατοικία από τον Ιανουάριο.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το Κογκρέσο των ΗΠΑ τίμησε τον Μάικλ Τζάκσον

  • Φόρος τιμής στο βασιλιά της ποπ.

Εκπρόσωποι της Βουλής των Αντιπροσώπων απότισαν φόρο τιμής στον «βασιλιά της ποπ» Μάικλ Τζάκσον, που πέθανε την Πέμπτη στο Λος Άντζελες χαρακτηρίζοντας «θεϊκό» το ταλέντο του.

«Σηκωνόμαστε όρθιοι για να τιμήσουμε έναν σταρ που ανέβηκε ψηλά στον ουρανό» είπε η Δημοκρατική βουλευτής Νταϊάν Γουάτσον κατά τη διάρκεια της διακοπής της συζήτησης του νόμου περί κλιματικών αλλαγών.

«Ένας νέος άνθρωπος έφυγε από αυτή τη γη και τώρα είναι ανάμεσα στ' αστέρια. Ήταν ένας άνθρωπος με πολλά ταλέντα που διασκέδαζε τον κόσμο με τις δυναμικές εμφανίσεις του, τα τραγούδια και το χορευτικό στιλ του», πρόσθεσε.

Η Γουάτσον είπε ότι η Βουλή εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια, τους φίλους και τα εκατομμύρια των θαυμαστών του Τζάκσον σε όλο τον κόσμο.

Ο επίσης Δημοκρατικός Τζέσε Τζάκσον Τζούνιορ, είπε από την πλευρά του ότι ο Θεός «δίνει τη χάρη του, το έλεός του και τα ταλέντα σε όλα τα παιδιά του» και «ευλόγησε» ιδιαίτερα τον Μάικλ Τζάκσον. «Σήμερα μιλώ στη Βουλή στο όνομα μιας ολόκληρης γενιάς και ευχαριστώ το Θεό που μας επέτρεψε να ζήσουμε στην εποχή του» είπε ο γιος του αιδεσιμότατου Τζέσε Τζάκσον, ζητώντας να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η εφημερίδα του Βατικανού τιμά τον Μάικλ Τζάκσον

Η εφημερίδα του Βατικανού, η Οσερβατόρε Ρομάνο, αποτίει φόρο τιμής στον Μάικλ Τζάκσον σημειώνοντας ότι «είναι πραγματικά ένας μύθος της ποπ μουσικής».

Στο κείμενο που τιτλοφορείται «Μα είναι πραγματικά νεκρός;» η εφημερίδα κατατάσσει τον Τζάκσον μαζί με τους μύθους της σύγχρονης μουσικής, όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ, η Τζάνις Τζόπλιν, ο Τζιμ Μόρισον, ο Τζίμι Χέντριξ και ο Τζον Λένον που «δεν πεθαίνουν ποτέ στη φαντασία των θαυμαστών τους».

Αναφερόμενη στις αισθητικές επεμβάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί ο τραγουδιστής η εφημερίδα τις χαρακτηρίζει «ατομικό και όχι φυλετικό επαναπροσδιορισμό» και εκτιμά ότι «ίσως ο Τζάκσον να μην ήθελε απλώς να γίνει λευκός αλλά να κόψει τους δεσμούς, ακόμη και τους καλλιτεχνικούς, που επιβάλλει το να ανήκεις σε μια φυλετική κοινότητα».

«Μια ανθρώπινη πορεία δύσκολη, προφανώς οδυνηρή, που σημαδεύτηκε από σοβαρές αντιξοότητες και η οποία αντικατοπτρίζεται στην καλλιτεχνική πορεία του» προσθέτει η εφημερίδα που δεν παραλείπει να αναφερθεί στις δικαστικές περιπέτειες του Τζάκσον μετά τις κατηγορίες για παιδεραστία που του αποδόθηκαν. «Όμως καμία κατηγορία, οσοδήποτε σοβαρή ή επονείδιστη και αν είναι, δεν ήταν αρκετή για να σβήσει το μύθο του μεταξύ των εκατομμυρίων θαυμαστών του σε όλο τον κόσμο», καταλήγει.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Απεβίωσε ο Μάικλ Τζάκσον

  • Ο «βασιλιάς της ποπ» Μάικλ Τζάκσον, πέθανε, σε ηλικία 50 ετών, σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες, από καρδιακή ανακοπή όπως δήλωσε ο ιατροδικαστής.

Η αιτία θανάτου ήταν καρδιακή ανακοπή, όπως δήλωσε ο ιατροδικαστής του Λος Άντζελες, Φρεντ Κοράλ. Σε συνέντευξή του στο CNN, ο ιατροδικαστής δήλωσε ότι ο θάνατος του Μάικλ Τζάκσον διαπιστώθηκε στις 2.26- τοπική ώρα Καλιφόρνια, αφού τον εξέτασαν οι γιατροί του νοσοκομείου στο οποίο μεταφέρθηκε με ασθενεφόρο, από την κατοικία του.

Ο κ. Κόραλ, δήλωσε ότι ο θάνατος του Τζάκσον επιβεβαιώθηκε στις 02:25 μ.μ (τοπική ώρα), αλλά δεν σχολίασε τα πιθανά αίτιά του.

Αξιωματούχος της αστυνομίας του Λος Άντζελες είπε ότι δεδομένου ότι πρόκειται για διάσημο πρόσωπο κι επειδή κάποιοι από το στενό περιβάλλον του Τζάκσον εξέφρασαν υπόνοιες ότι μπορεί ο θάνατός του να οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια, η υπόθεση ανατέθηκε στο τμήμα ανθρωποκτονιών και ληστειών.







Σχετικά θέματα







Στη σορό του Μάικλ Τζάκσον θα γίνει νεκροψία-νεκροτομή και το αποτέλεσμά της θα ανακοινωθεί αργότερα σήμερα.

Αν επιβεβαιωθεί ότι ο θάνατος του Τζάκσον οφείλεται σε ανακοπή, οι γιατροί υποστηρίζουν ότι αυτή μπορεί να έχει προκληθεί από μία σειρά από αιτίες όπως έμφραγμα, ανεύρυσμα ή θρόμβωση.

Ο πρώην εκπρόσωπος του σταρ της ποπ μουσικής, Μάικλ Τζάκσον, δήλωσε ότι «δεν εξεπλάγη» από «τα τραγικά νέα» για το θάνατο του Τζάκσον. «Ο Μάικλ βρισκόταν σε ένα ανέφικτο, δύσκολο και συχνά αυτοκαταστροφικό ταξίδι εδώ και χρόνια. Το ταλέντο του ήταν αναμφισβήτητο, αλλά έτσι ήταν και η ενόχλησή του για τους κανόνες του κόσμου», δήλωσε ο πρώην εκπρόσωπος του Τζάκσον, Μάικλ Λεβίν. «Ο άνθρωπος απλά δεν μπορεί να αντέξει σε τέτοια επίπεδα πίεσης», πρόσθεσε.

Ο Τζάκσον ετοιμαζόταν για τη «μεγάλη επιστροφή του» με μια σειρά από συναυλίες που θα ξεκινούσαν στο Λονδίνο στις 13 Ιουλίου. Οι παραστάσεις του θα ολοκληρώνονταν τον Μάρτιο του 2010. Όλα τα εισιτήρια για τις εμφανίσεις του είχαν εξαντληθεί από τον Μάρτιο. Υπήρξε ένας από τους πιο αγαπημένους αλλά και αμφιλεγόμενους τραγουδιστές, κυρίως λόγω του τρόπου ζωής του και των «μεταμορφώσεων» στις οποίες υποβλήθηκε.

Αφού ουσιαστικά «εξαφανίστηκε» μετά την απαλλαγή του, το 2005, από τις κατηγορίες της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκου, ο 50χρονος «βασιλιάς της ποπ» επανήλθε μόλις τον περασμένο Μάρτιο και ανακοίνωσε τη μεγάλη επιστροφή του στη σκηνή, με μια σειρά συναυλιών στο Λονδίνο. Ο Τζάκσον με τη χαρακτηριστική φωνή και το απαράμιλλο ταλέντο στο χορό, ήταν ήδη γνωστός από τα 10 χρόνια του αλλά σταδιακά έγινε διεθνής σταρ και κατάφερε να κερδίσει 13 βραβεία Γκράμι, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Υπολογίζεται ότι συνολικά πούλησε 750 εκατομμύρια δίσκους.

  • «Τσαρλατάνοι γιατροί»

Ο Τάρακ Μπεν Αμάρ, φίλος και πρώην μάνατζερ του Μάικλ Τζάκσον χαρακτήρισε «εγκληματίες» τους «τσαρλατάνους» γιατρούς που εκμεταλλεύθηκαν καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του το γεγονός ότι ήταν ένας «υποχόνδριος» που έπαιρνε υπερβολικές ποσότητες φαρμάκων.

Μιλώντας στο γαλλικό ραδιοφωνικό δίκτυο Europe 1 ο Τάρακ Μπεν Αμάρ δήλωσε: «είναι σαφές ότι οι εγκληματίες στην υπόθεση αυτή είναι οι γιατροί που τον παρακολούθησαν σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, εκείνοι που του κατέστρεψαν το πρόσωπο, που του έδωσαν φάρμακα για να αντιμετωπίσουν τους πόνους».

«Δεν κατόρθωνε να κοιμηθεί, άρα έπαιρνε υπνωτικά. Ήταν ένας υποχόνδριος και ποτέ δεν ξέραμε εάν είναι άρρωστος, διότι ήταν περιστοιχισμένος από τσαρλατάνους γιατρούς που ζούσαν από την ασθένεια αυτή, που του χρέωναν χιλιάδες και χιλιάδες δολάρια για φάρμακα, βιταμίνες...», είπε ο Τυνήσιος επιχειρηματίας και κινηματογραφικός παραγωγός. Ο Μάικλ Τζάκσον πέθανε από καρδιακή ανακοπή διότι έπαιρνε όλα αυτά τα φάρμακα, σύμφωνα με τον Τάρακ Μπεν Αμάρ, ο οποίος τόνισε ότι δεν τον είδε ποτέ να παίρνει ναρκωτικά. «Είχε κακή διατροφή, δεν έκανε πολύ υγιεινή ζωή, δεν μπορούσε να αθληθεί. Όλα αυτά θα είχαν αρνητικές συνέπειες σε οποιονδήποτε άνθρωπο», κατέληξε.

  • Ιστοσελίδα υποστηρίζει ότι ο Τζάκσον πέθανε αφού πήρε μορφίνη

Ο Μάικλ Τζάκσον πέθανε αφού πήρε μια ισχυρή δόση μορφίνης, υποστηρίζει η εξειδικευμένη σε θέματα διασημοτήτων ιστοσελίδα tmz.com, επικαλούμενη μέλη της οικογένειας του τραγουδιστή.

Η ιστοσελίδα, που ήταν το πρώτο μέσο που μετέδωσε το θάνατο του Τζάκσον, αναφέρει ότι η οικογένειά του ανησυχούσε για την κατάστασή του και σκόπευε να τον βάλει σε κάποιο κέντρο αποτοξίνωσης γιατί είχε εθιστεί στη μορφίνη και τα φάρμακα.

Τις τελευταίες εβδομάδες ήταν σε τέτοια ληθαργική κατάσταση που ήταν αδύνατο να κάνει πρόβες για τις συναυλίες που επρόκειτο να δώσει τον Ιούλιο στο Λονδίνο με σκοπό να αναζωογονήσει την καριέρα του.

Η νεκροψία του Τζάκσον θα γίνει σήμερα όμως τα αποτελέσματα της τοξικολογικής εξέτασης θα γίνουν γνωστά μετά από αρκετές ημέρες.

  • Συλλυπητήρια από όλους

O κόσμος έχασε ένα από τα είδωλα με την μεγαλύτερη επιρροή στη μουσική βιομηχανία, δήλωσε ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. «Παρότι υπήρχαν σοβαρά ερωτήματα για την προσωπική του ζωή, ο Μάϊκλ ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης».

Η ηθοποιός Ντεμί Μουρ έγραψε στη δική της σελίδα στο Twitter: «Είμαι πολύ στενοχωρημένη για τον θάνατο του Μάικλ Τζάκσον και της Φάρα Φόουσετ (η οποία επίσης πέθανε χθες). Ειδικά για τα παιδιά τους».

Η ποπ σταρ Μαντόνα είπε: «Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω με την δυσάρεστη αυτή είδηση... Πάντα θαύμαζα τον Μάικλ Τζάκσον». «Ο κόσμος έχασε έναν από τους μεγάλους, αλλά η μουσική του θα ζει για πάντα».

Η τραγουδίστρια Σερ έγραψε στην ιστοσελίδα του BBC: «Έχω ένα εκατομμύριο διαφορετικά συναισθήματα που δεν περίμενα ότι θα είχα. Ήταν ένας εξαιρετικός τραγουδιστής- ο Θεός σου δίνει συγκεκριμένα χαρίσματα και αυτό το παιδί ήταν απλά ένα καταπληκτικό παιδί με εξαιρετικές ικανότητες. Μπορούσε να τραγουδήσει όπως κανένας άλλος και να επικοινωνεί με τον κόσμο».

Η πρώην σύζυγος του Τζάκσον, Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ, κόρη του αείμνηστου Έλβις, δήλωσε «απόλυτα σοκαρισμένη και συντετριμμένη» από τον θάνατό του. «Λυπάμαι πολύ για τα παιδιά και την οικογένειά του», δήλωσε.

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, επίσης κατέθεσε τις σκέψεις του στο Twitter: «Κανένας άλλος δεν έφθασε τόσο ψηλά για να πέσει τόσο χαμηλά».

  • Πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο

Ο θάνατος του Τζάκσον ήταν σήμερα ανάμεσα στις πρώτες ειδήσεις που κυριάρχησαν στα κινεζικά μέσα ενημέρωσης, παρότι η είδηση έγινε γνωστή πολύ αργά και πολλές εφημερίδες δεν πρόλαβαν να την δημοσιεύσουν.

Ακόμη και η επίσημη εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος, η People's Daily, αφιέρωσε, στην ιστοσελίδα της, μία ολόκληρη σελίδα στον θάνατό του, με δεκάδες φωτογραφίες του από διαφορετικά στάδια της καριέρας του.

Στη Μαλαισία, όπου ο Τζάκσον είχε δώσει συναυλία το 1996 στην πρωτεύουσα Κουάλα Λουμπούρ, οι θαυμαστές του σήμερα έστειλαν συλλυπητήρια για τον θάνατό του μέσω των τοπικών εφημερίδων.

Και στη Νέα Ζηλανδία, οι ειδησεογραφικές ιστοσελίδες κατακλύστηκαν από μηνύματα θαυμαστών.

Στην Ολλανδία, οι πολυάριθμοι θαυμαστές του Τζάκσον κατέθεταν τα συλλυπητήριά τους σε μία σελίδα στο Ίντερνετ που άνοιξε ως βιβλίο συλλυπητηρίων στη μνήμη του τραγουδιστή.

Η Γιάνεκε βαν ντερ Λίντεν, εκπρόσωπος του κλαμπ των θαυμαστών του, που αριθμεί 1.600 μέλη, δήλωσε ότι οι θαυμαστές του είναι «σοκαρισμένοι» από την είδηση του αιφνίδιου θανάτου του.

Τη θλίψη του για τον θάνατο του Τζάκσον εξέφρασε και ο υπουργός Εσωτερικών και Επικοινωνιών της Ιαπωνίας, Τσουτόμου Σάτο.

Την θλίψη του εξέφρασαν και τα μέλη του ιδρύματος Νέλσον Μαντέλα. «Το Ίδρυμα Νέλσον Μαντέλα εκφράζει τη λύπη του για τον θάνατο του Μάικλ Τζάκσον. Η απώλεια είναι μεγάλη για τους θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο», αναφέρει η ανακοίνωση του ιδρύματος. Ο Τζάκσον γνώρισε τον Μαντέλα τον 1999 και στη συνέχεια έκανε δωρεά στο Ίδρυμα Νέλσον Μαντέλα για τα Παιδιά.

  • Η ζωή του Μάικλ Τζο Τζάκσον

Ο Μάικλ Τζο Τζάκσον γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1958 στο Γκάρι της Ιντιάνα. Προερχόταν από φτωχή οικογένεια: ο πατέρας του ήταν μεταλλωρύχος, η μητέρα υπάλληλος σε ένα κατάστημα. Ο Μάικλ Τζο ήταν το έβδομο από τα εννιά παιδιά του ζεύγους. Η μουσική καριέρα της οικογένειας ξεκίνησε με τους τέσσερις μεγαλύτερους αδελφούς του στους οποίους σύντομα εντάχθηκε και ο Μάικλ, που τότε ήταν μόλις 6 ετών, δημιουργώντας έτσι το γκρουπ «JacksoFive». Το 1972 ηχογράφησε τον πρώτο σόλο δίσκο του, το Got to be there, όντας ακόμη ανήλικος. Το 1979 ηχογράφησε το Off The Wall, με παραγωγό τον Κουίνσι Τζόουνς. Τρία χρόνια αργότερα με το άλμπουμ Thriller, ο Τζάκσον έσπασε το ρεκόρ πωλήσεων παγκοσμίως (περισσότερα από 50 εκατομμύρια δίσκοι). Ακολούθησαν οι λιγότεροι επιτυχημένοι αλλά εξίσου αξιόλογοι δίσκοι Bad (1987) και Dangerous (1991).

Την ίδια περίοδο όμως η όψη του σταρ αλλάζει, το δέρμα του να λευκαίνει και η μύτη του να λεπταίνει. Ο ίδιος αρνιόταν ότι είχε υποβληθεί σε αισθητικές επεμβάσεις, εκτός από δύο ρινοπλαστικές, και υποστήριζε ότι έπασχε από λευκοδερμία.

Ο Τζάκσον είχε μετατρέψει ένα ράντσο στην Καλιφόρνια σε κατοικία και ψυχαγωγικό πάρκο και το ονόμασε «Neverland» προς τιμή του ήρωά του, του Πίτερ Παν, του παιδιού που δεν θέλει να μεγαλώσει. Όμως το 1993 αυτή η εικόνα της εκκεντρικότητας καταρρέει όταν ένας 13χρονος τον κατηγορεί για σεξουαλική κακοποίηση. Η υπόθεση τελειώνει με συμβιβασμό. Ο τραγουδιστής συμφωνεί να καταβάλει 23,3 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιπροσωπεύει μόλις ένα κλάσμα της περιουσίας του που τότε υπολογιζόταν στα 600 εκατομμύρια.

Το 1994, προς γενική κατάπληξη, ο Τζάκσον παντρεύεται την κόρη του Έλβις Πρίσλεϊ, Λίζα Μαρί και την επόμενη χρονιά ηχογραφεί το HIStory. Μετά το διαζύγιό του με την Πρίσλεϊ παντρεύεται μια Αυστραλή νοσοκόμα, την Ντέμπι Ρόου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Πρινς Μάικλ Τζούνιορ και την Πάρις Μάικλ Κάθριν. Το 2002 και ενώ είχε ήδη χωρίσει με τη Ρόου απέκτησε άλλο ένα παιδί, τον Πρινς Μάικλ Β΄, από παρένθετη μητέρα.

Το άλμπουμ Invincible, που ηχογράφησε το 2001, είχε μέτρια επιτυχία. Το 2003 προκαλεί σκάνδαλο όταν παραδέχεται σε ένα βρετανικό ντοκιμαντέρ ότι του αρέσει να κοιμάται, αθώα, με μικρά αγόρια. Η δικαστική διαμάχη στην οποία ενεπλάκη κατέστρεψε την εικόνα του μολονότι τελικά απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες, τον Ιούνιο του 2005.

Στο μεταξύ, η περιουσία του είχε εξανεμιστεί και το 2006 τα χρέη του ανέρχονταν στα 170 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον αμερικανικό τύπο. Μόλις πρόσφατα είχε πετύχει μια μικρή «νίκη» μέσα στον ωκεανό των οικονομικών προβλημάτων του, όταν ακύρωσε την πώληση των προσωπικών αντικειμένων του από τον οίκο δημοπρασιών Julien's.

  • Λάιζα Μινέλι: Ο Μάικλ Τζάκσον έφερε επανάσταση στη σόου μπίζνες

«Μεγαλοφυές ταλέντο» που «έφερε επανάσταση στη σόου μπίζνες» χαρακτήρισε η Αμερικανίδα τραγουδίστρια Λάιζα Μινέλι τον «βασιλιά της ποπ», Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος πέθανε χτες στο Λος Άντζελες σε ηλικία 50 ετών.

Από το Παρίσι, όπου θα δώσει αύριο Σάββατο μια συναυλία, η Μινέλι δήλωσε ότι είναι «συντετριμμένη» από την είδηση του θανάτου του. Πρόσθεσε ότι ο Τζάκσον ήταν ένας «θαυμάσιος άνθρωπος» και «ένας από τους καλύτερους φίλους που είχε ποτέ στη ζωή της» και ότι μιλούσε μαζί του «τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα».

Στην ερώτηση, αν σκοπεύει να κάνει κάποια χειρονομία στη μνήμη του, όπως να του αφιερώσει ένα τραγούδι, η Μινέλι απάντησε ότι «μάλλον θα το κάνει».

  • Μνημείο του Μάικλ Τζάκσον στο πολυκατάστημα Harrods

Ο Αιγύπτιος πολυεκατομμυριούχος Μοχάμεντ Αλ Φάγιεντ σκοπεύει να φτιάξει ένα μνημείο του Μάικλ Τζάκσον στο πολυκατάστημα Harrods του Λονδίνου, του οποίου είναι ιδιοκτήτης.

«Είμαι απελπισμένος. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ήταν μεγάλη προσωπικότητα, ένας θρύλος», είπε ο Αλ Φάγιεντ, προσθέτοντας ότι «δεν κοιμήθηκε όλη τη νύχτα» αφότου πληροφορήθηκε το θάνατο του «βασιλιά της ποπ».

Αναφερόμενος στη συνάντηση που είχε μαζί του, ο Αλ Φάγιεντ είπε ότι ο τραγουδιστής τον ρώτησε αν θα μπορούσε να ανεγείρει ένα άγαλμά του στο κατάστημα που ήταν ένα «από τα αγαπημένα μέρη του» στο Λονδίνο. «Τον ξενάγησα στο κατάστημα και του άρεσε το άγαλμά μου. Με ρώτησε αν μπορεί να βάλει το δικό του δίπλα στο δικό μου και απάντησα ότι δεν με πειράζει. Θα φτιάξω λοιπόν ένα μνημείο εδώ προς τιμή του Μάικλ Τζάκσον», κατέληξε ο πατέρας του Ντόντι Αλ Φάγιεντ, του συντρόφου της πριγκίπισσας Νταϊάνας που σκοτώθηκε μαζί της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Παρίσι το 1997.

Ο Αλ Φάγιεντ διευκρίνισε ότι έχει ήδη συζητήσει με έναν καλλιτέχνη και το μνημείο θα ολοκληρωθεί μέσα σε μερικούς μήνες.

  • Κ. Μπρούνι-Σαρκοζί: «Ήταν ένα μοναδικό ταλέντο»

Ο Μάικλ Τζάκσον ήταν «ένα ταλέντο μοναδικό που συγκέντρωνε πολλά ταλέντα μαζί», ένα πρόσωπο που σημάδεψε την εποχή του «με αξιοπρόσεκτο τρόπο», εκτίμησε σήμερα η σύζυγος του Γάλλου προέδρου, Νικολά Σαρκοζί, Κάρλα Μπρούνι, που ανέφερε ότι είναι πολύ λυπημένη από την απώλεια του μεγάλου ποπ σταρ.

«Κατά τη γνώμη μου, ο Μάικλ Τζάκσον ήταν ένας μοναδικός τραγουδιστής, ένας μοναδικός χορευτής, ένας θαυμάσιος συνθέτης και στιχουργός και έφερε πολλά νέα πράγματα στην ποπ μουσική», δήλωσε το πρώην μοντέλο, σημερινή τραγουδίστρια αλλά και πρώτη κυρία της Γαλλίας.

«Προσωπικά λυπάμαι αφάνταστα γιατί έφυγε πολύ νέος και άφησε μεγάλο κενό στον κόσμο της μουσικής», πρόσθεσε η κ. Μπρούνι.

Σε άλλο σημείο των δηλώσεών της η κ. Μπρούνι εξέφρασε λύπη γιατί τα ΜΜΕ ενδιαφέρθηκαν κατά καιρούς περισσότερο για την προσωπική του ζωή αλλά και την υγεία του παρά γι αυτό που πραγματικά ήταν το μεγάλο ταλέντο του και η προσφορά του: η μουσική και ο χορός.

  • Ομπάμα: «Εντυπωσιακός καλλιτέχνης»

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι ο Μάικλ Τζάκσον ήταν ένας εντυπωσιακός καλλιτέχνης, ένα μουσικό είδωλο, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.

Ο πρόεδρος Ομπάμα πιστεύει ότι υπήρχαν πλευρές της ζωής του Τζάκσον που ήταν θλιβερές και τραγικές. Εξέφρασε τα συλλυπητήρια του προς την οικογένεια του, αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ