- «Αρχικά είχα σκεφτεί να κυκλοφορήσω δύο δίσκους. Αλλά ξέρω ότι η εποχή επιτρέπει να έχεις ένα πειραματικό κομμάτι, ένα ποπ και μετά ένα χορευτικό στον ίδιο δίσκο. Εγώ έτσι ακούω μουσική, όπως και όλοι όσοι ακούνε ΜΡ3 στο δρόμο. Οποτε σκέφτηκα ότι μπορώ να κρατάω τα χαρακτηριστικά μου και να προχωράω κάθε φορά σε διαφορετικό κομμάτι».
- Ετσι εξηγεί ο Felizol ή Γιάννης Βεσλεμές τη φιλοσοφία πίσω από το «Birthdays», το ντεμπούτο του. Το παρουσιάζει σήμερα στον «Ιανό» (9.00 μ.μ.- 10 ευρώ) και αύριο unplugged στο «Bios». «Οταν το έγραφα», λέει, «άκουγα Λέοναρντ Κοέν και Σκοτ Γουόκερ. Ταυτόχρονα άκουγα τέκνο και ελεκτρόνικα και κάπως έτσι συνδύασα τους ήχους άθελά μου. Μέσα σε μια σύγχυση, όπου ήθελα να παίζω τέκνο αλλά να γράφω και ποπ, προέκυψε ο δίσκος. Κουβαλάει στοιχεία και από τον Ρικάρντο Βιλαλόμπος, τον τέκνο χάουζ παραγωγό, αλλά και από τον Νίνο Ρότα των ταινιών του Φελίνι».
- Το «Birthdays», «κάτι σαν ημερολόγιο, αφού για πέντε χρόνια τα κομμάτια γράφονταν, γίνονταν οι ενορχηστρώσεις και μετά άλλαζαν», είναι μια σειρά τραγουδιών, που στα φωνητικά συμμετέχουν ο The Boy, η Σαβίνα Γιαννάτου, ο Dr. Hector και η Madame Bouche. «Με τον The Boy δουλεύουμε μαζί, η Σαβίνα Γιαννάτου είχε έρθει τυχαία στο στούντιο, της άρεσε η μουσική και μου έκανε δώρο τον αυτοσχεδιασμό της. Ενώ η Madame Bouche τραγουδάει σόουλ και τζαζ ρεπερτόριο».
- Σκηνοθέτης με τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, που ξεκινάει τώρα την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «1901», ο Γιάννης ασχολήθηκε με τη μουσική σοβαρά από το 2004. «Είχαμε ένα συγκρότημα με τον Αλέξανδρο Βούλγαρη (τον The Boy) και τους Sportex και παίζαμε αρτ πανκ». Με πέντε χρόνια σπουδών στο κλασικό πιάνο και στην ουσία αυτοδίδακτος, ξεκίνησε κυκλοφορώντας δωδεκάιντσα με χορευτικό ήχο ως Stealcut. Πρόσφατα έκανε και την παραγωγή, συνυπογράφοντας και συνθέσεις, στο «Time Machine» των Mary And The Boy.
- «Το Felizol είναι η ποπ πλευρά μου, ο συνδυασμός των ηλεκτρονικών με τα ακουστικά όργανα. Και σε όλα τα κομμάτια, ακόμα και τα ορχηστρικά, επινοώ ιστορίες. Δεν χρειάζομαι πάντα στίχους για να περιγράψω αυτό που έχω στο μυαλό μου», εξηγεί. Κυκλοφόρησε τον δίσκο από την ανεξάρτητη Puzzle records. «Δυσκολεύτηκα να βρω εταιρεία», υποστηρίζει. «Κάποιοι το θεωρούσαν πολύ ποπ και κάποιοι πολύ πειραματικό».
- Τώρα το παρουσιάζει ζωντανά. «Οι συναυλίες είναι ο μόνος τρόπος να κινήσω το υλικό μου», λέει. «Δεν είναι η σωστή αρχή, αφού η ηλεκτρονική μουσική είναι από τη φύση της στουντιακή. Οπότε οι συναυλίες είναι ή πιο χορευτικές ή πιο ατμοσφαιρικές». Οσο για το Ιντερνετ; «Τις πρώτες μέρες κατέβασαν τον δίσκο καμιά διακοσαριά άτομα. Αλλά δεν νομίζω ότι τον ακούνε. Είναι πιο δύσκολο να ακούς παρά να κατεβάζεις μουσική».
No comments:
Post a Comment