Πάνω από 1.000 έργα τέχνης και άλλα αντικείμενα συγκροτούν τον Αιώνα της τζαζ, την έκθεση του Μουσείου Μπρανλί (ως τις 28 Ιουνίου) η οποία αφηγείται την ιστορία του μουσικού αυτού ιδιώματος από την εποχή της εμφάνισής του, στα τέλη του 19ου αιώνα, ως τα τέλη του 20ού.
Κινηματογραφικές ταινίες, φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής, εικονογραφήσεις, καλύμματα δίσκων, εφημερίδες, περιοδικά, αφίσες, βιβλία παρουσιάζουν παραστατικά την πορεία και τις φάσεις του φαινομένου, εμβαθύνοντας όχι μόνο στην καλλιτεχνική αλλά και στις άλλες πλευρές του, την οικονομική και την κοινωνική. Ιδιαίτερα φαίνεται ότι φωτίζει η έκθεση δύο ακόμη παράγοντες αναπόσπαστους από την ιστορία της τζαζ. Ο ένας είναι το έντονο στοιχείο ρατσισμού με το οποίο προσέγγιζαν οι λευκοί Αμερικανοί την κατά τα άλλα προσφιλή τους «μουσική των νέγρων». Ο άλλος είναι η στενή σχέση της τζαζ με τις άλλες σύγχρονές της τέχνες, και ιδίως τις εικαστικές, με τις δέουσες αναφορές στις προσωπικότητες που έπαιξαν ρόλο στη διάδοση και στην καθιέρωσή της, όπως ο Πικάσο, ο Κίρχνερ, ο Μπρετόν και τόσοι άλλοι. Τα δημοσιεύματα δείχνουν ότι η έκθεση, παρά την εμβρίθειά της, σφύζει από ζωντάνια ανάλογη με του αντικειμένου της και εκφράζει το πνεύμα της τζαζ που επικεντρώνεται στη λατρεία του παρόντος. Βρετανός ανταποκριτής αναφέρεται στη μειωμένη απήχηση της τζαζ στις ημέρες μας και διαπιστώνει ειδικά για τους Ευρωπαίους ότι «περισσότερο αγαπούν την ιδέα της τζαζ παρά την πραγματικότητα της ακρόασής της».
ARS... BREVIS, Κυριακή 29 Μαρτίου 2009
No comments:
Post a Comment