Ο γάλλος συνθέτης Ερίκ Σατί (1866-1925, φωτογραφία) είναι κυρίως γνωστός στο ευρύ κοινό χάρη σε μερικά εμβληματικά έργα του για πιάνο όπως οι Gymnop dies και οι Gnossiennes. Αλλά, υποστηρίζει αρμοδίως ο διακεκριμένος συμπατριώτης του πιανίστας Αλεξάντρ Ταρό, πέρα από αυτά ο Σατί μάς έχει αφήσει ένα «γιγάντιο» πιανιστικό έργο το οποίο παραμένει άγνωστο για τους πολλούς. Ετσι ο Σατί, εκκεντρικός, ανήσυχος και απρόβλεπτος όσο ζούσε, παραμένει και σήμερα ένα μυστήριο. Ο Ταρό λοιπόν προσπαθεί να διεισδύσει σε μερικά από τα αινίγματα που περιβάλλουν τον συνθέτη μέσω ποικίλων δραστηριοτήτων: μια ημερίδα προ καιρού, κασετίνα με δύο CD όπου ερμηνεύει συνθέσεις του και περιοδεία ανά τη Γαλλία ως τις 14 Μαρτίου όπου παρουσιάζει έργα του Σατί, συνεργαζόμενος με άλλους καλλιτέχνες. Μετά τις ανεπιτυχείς σπουδές του στο Conservatoire του Παρισιού ο Σατί εργάστηκε σε καμπαρέ και έγραψε ανάλογα τραγούδια (στον δεύτερο δίσκο του Ταρό τα ερμηνεύει η τραγουδίστρια Ζυλιέτ) για να αναπτύξει τελικά ως συνθέτης εντελώς προσωπικό ύφος, παράξενο, απροσδόκητο, διαφανές και με σαρκαστικό χιούμορ, το οποίο ξεμυτίζει και στους τίτλους των έργων του, όπως στα Τρία κομμάτια σε μορφή αχλαδιού. Ο Σατί γνωρίστηκε και συνεργάστηκε με πολλούς από τους διάσημους καλλιτέχνες του καιρού του, από τον Ντεμπυσί ως τον Πικάσο, και επηρέασε βαθιά πολλούς από τους νεότερούς του συνθέτες. «Ο σαρκασμός του» λέει ο Ταρό «ήταν σημάδι βαθιάς απελπισίας». [ARS… BREVIS, της αναστασιας ζενακου, ΤΟ ΒΗΜΑ, 01/03/2009]
No comments:
Post a Comment