«Πιστεύω στο ταλέντο του Γιώργου- Εμμανουήλ Λαζαρίδη και την ικανότητά του να επικοινωνεί με τον σημερινό ακροατή» λέει η Μαρία Φαραντούρη, που ερμηνεύει το νέο του έργο στη Μικρή Επίδαυρο
Κλασική φόρμα με στοιχεία τζαζ- ροκ και δημοτικής μουσικής διακρίνει τον κύκλο τραγουδιών που έγραψε για τη Μαρία Φαραντούρη ο Γιώργος- Εμμανουήλ Λαζαρίδης. Από την εποχή που η ελληνική μυθολογία μίλησε για τον έρωτα, το σενάριο επαναλαμβάνεται: ο έρωτας τελειώνει τραγικά. Έρωτας και θάνατος μαζί, στα πρόσωπα μυθολογικών ζευγαριών όπως του Ορφέα και της Ευρυδίκης, του Ιππόλυτου και της Φαίδρας ή του Νάρκισσου και της Ηχούς.Οι ιστορίες τους (και πέντε ακόμη ζευγαριών από την ελληνική μυθολογία) έδωσαν το έναυσμα για τη δημιουργία ενός νέου μουσικού έργου με τον τίτλο «Ο έρωτας τελειώνει τραγικά», που θα παρουσιάσει σε παγκόσμια πρώτη στη Μικρή Επίδαυρο η Μαρία Φαραντούρη. Οι στίχοι έχουν γραφεί από την Αγαθή Δημητρούκα και η μουσική από τον ανερχόμενο συνθέτη και πιανίστα ΓιώργοΕμμανουήλ Λαζαρίδη, που τα τελευταία χρόνια ζει μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας. «Σαν μια σουίτα που αποτελείται από επτά εξαιρετικά τραγούδια» εξηγεί η Μαρία Φαραντούρη, «τραγούδια κλασικής φόρμας, αλλά με πολλά δάνεια από την τζαζ, το ροκ ή ακόμη και από τη δημοτική μας παράδοση. Μια πολύ μοντέρνα οπτική». Ο ηθοποιός Κώστας Γάκης θα προετοιμάζει το κοινό για την ιστορία που θα ακούει, η σοπράνο Βίκυ Γιαννούλα θα κάνει τα φωνητικά, ενώ στο πιάνο θα κάθεται ο ίδιος ο συνθέτης. Θα τον συνοδεύουν οι Χ. Γρίμπας (βιολοντσέλο), Κ. Μακρυγιαννάκης (κιθάρα), Θ. Ατζακάς (κιθάρα, ούτι) και Κ. Αναστασιάδης (κρουστά). Στο δεύτερο μέρος θα ακούσουμε τη «Σκοτεινή μητέρα» με την Βerliner Ιnstrumentalisten (μουσική Μάνου Χατζιδάκι και στίχοι Νίκου Γκάτσου) στην ολοκληρωμένη του μορφή, πρώτη φορά από την πρώτη του παρουσίαση το 1986. Η ενορχήστρωση έγινε από τον Ηenning Schmiedt. «Είχα την τύχη να τραγουδήσω στον δίσκο και στις περιορισμένες συναυλίες που ακολούθησαν μετά, υπό τη διεύθυνση του ίδιου του συνθέτη, λόγος που με κάνει να νιώθω διπλά συγκινημένη και διπλά υπεύθυνη: από τη μια, οι μνήμες μου από τη διδασκαλία του Χατζιδάκι και, απ΄ την άλλη, η ευθύνη να παρουσιάσω το έργο είκοσι χρόνια μετά, σε μια γενιά με διαφορετικά ακούσματα και με νέα σύμβολα», αναφέρει η Μαρία Φαραντούρη. Γι΄ αυτή τη νέα γενιά μιλάμε μαζί της, τη νέα γενιά ακροατών αλλά και συνθετών, για να καταλήξουμε στο άνυδρο τοπίο του σημερινού τραγουδιού και τους εκπροσώπους του. «Η δική μου γενιά έχει περάσει προ πολλού τα πενήντα» έλεγε. «Κι ενώ σε όλους τους χώρους, στο έντεχνο, στο ροκ, στο λαϊκό, έχουν δώσει δείγμα γραφής νεώτερες γενιές, στο σύγχρονο τραγούδι που έχει κλασική βάση υπάρχει έλλειψη. Γι΄ αυτό ενθουσιάστηκα με το έργο του Λαζαρίδη. Είναι πρωτοποριακό έργο, με πολλή φαντασία. Καμία σχέση με ό,τι έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής», παρατηρεί. Σε μια εποχή που η τυποποιημένη τραγουδιστική πλημμυρίδα έχει βάλει στην άκρη την ποίηση και τη λόγια μουσική, ο 28χρονος συνθέτης και πιανίστας είναι μια ανάσα ελπίδας για την Ελληνίδα τραγουδίστρια που επισημαίνει: «Και επειδή είναι ένα έργο που έχει και πολλή κίνηση πάνω στη σκηνή, πιστεύω ότι θα γίνουν κι άλλα πράγματα στο μέλλον».
No comments:
Post a Comment