Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία / 7 - 13/07/2008
Οταν ήταν μικρή, η Μπούικα δούλευε στα καζίνα του Λας Βέγκας. Τραγουδούσε, υποδυόμενη άλλοτε την Τίνα Τάρνερ και άλλοτε ένα από τα κορίτσια των Σαπρίμς. Μέχρι που κάποια στιγμή βρέθηκε σε μία συναυλία του Πατ Μέθενι. Και η ζωή της άλλαξε. «Τότε αποφάσισα να γίνω τραγουδίστρια» λέει στο «7» από το τηλέφωνο. «Μερικές φορές τα πράγματα είναι τόσο απλά. Και δεν χρειάστηκε να το ανακοινώσω σε κανέναν. Η οικογένειά μου μ' έχει συνηθίσει να ζω και να πορεύομαι βάσει των δικών μου επιθυμιών».
Ο δρόμος τώρα τη φέρνει και από την Αθήνα. Την Πέμπτη 24 του μηνός εμφανίζεται στο «Σχολείον» (Πειραιώς 52, Μοσχάτο), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Είχε έρθει και πέρυσι για μία ζωντανή εμφάνιση, αλλά έπαιξε μόνο στη Θεσσαλονίκη: «Μου φέρθηκαν με μεγάλο σεβασμό εκεί. Στην Αθήνα έρχομαι πρώτη φορά. Θυμάμαι φωτογραφίες από όταν ήμουν μικρή στο σχολείο κι έχω μεγάλη περιέργεια να δω πώς είναι από κοντά ο Παρθενώνας. Αυτά είναι τα θετικά του να είναι κάποιος καλλιτέχνης και να περιοδεύει. Μπορεί και κάνει τις αναμνήσεις του πραγματικότητα».
Γεννήθηκε στη Νέα Γουινέα και μεγάλωσε στην Ισπανία σε τσιγγάνικους καταυλισμούς. Στην αρχή της καριέρας της τραγουδούσε σε κλαμπ της Μαγιόρκας μέχρι που την ανακάλυψε στη Μαδρίτη η Ράσελ Φερέρ, μια ντίβα της ντόπιας τζαζ σκηνής. Οι εντυπωσιακές της εμφανίσεις και η γεμάτη συναίσθημα φωνή της είναι τα μεγάλα της ατού. Αργότερα πήγε στο Λονδίνο για σπουδές στη δραματική σχολή, ενώ συμμετείχε και στη θεατρική ομάδα της Βαρκελώνης «La Fura dels Baus». Το 2005 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο το όνομά της, για να ακολουθήσει το «Mi Nin~a Lola» σε παραγωγή του (συνεργάτη του Πάκο ντε Λουθία) Ξαβιέ Λάιμον, που είχε κερδίσει ένα λάτιν γκράμι για το «Lagrimas Negras». Σόουλ ρυθμοί, μπόλικο φλαμένκο και χιπ χοπ, τζαζ και κόπλα. Φέτος κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ «Nina de Fuego». Στα ελληνικά μεταφράζεται «το κορίτσι της φωτιάς» και στα τραγούδια της μιλάει κυρίως για την αγάπη και τη χαμένη στοργή στις σημερινές σχέσεις... [συνεχίζεται]
Γεννήθηκε στη Νέα Γουινέα και μεγάλωσε στην Ισπανία σε τσιγγάνικους καταυλισμούς. Στην αρχή της καριέρας της τραγουδούσε σε κλαμπ της Μαγιόρκας μέχρι που την ανακάλυψε στη Μαδρίτη η Ράσελ Φερέρ, μια ντίβα της ντόπιας τζαζ σκηνής. Οι εντυπωσιακές της εμφανίσεις και η γεμάτη συναίσθημα φωνή της είναι τα μεγάλα της ατού. Αργότερα πήγε στο Λονδίνο για σπουδές στη δραματική σχολή, ενώ συμμετείχε και στη θεατρική ομάδα της Βαρκελώνης «La Fura dels Baus». Το 2005 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο το όνομά της, για να ακολουθήσει το «Mi Nin~a Lola» σε παραγωγή του (συνεργάτη του Πάκο ντε Λουθία) Ξαβιέ Λάιμον, που είχε κερδίσει ένα λάτιν γκράμι για το «Lagrimas Negras». Σόουλ ρυθμοί, μπόλικο φλαμένκο και χιπ χοπ, τζαζ και κόπλα. Φέτος κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ «Nina de Fuego». Στα ελληνικά μεταφράζεται «το κορίτσι της φωτιάς» και στα τραγούδια της μιλάει κυρίως για την αγάπη και τη χαμένη στοργή στις σημερινές σχέσεις... [συνεχίζεται]
No comments:
Post a Comment