H Aθήνα περιλαμβάνεται πια στις περιοδείες - δρομολόγια των μεγάλων ονομάτων της ροκ μουσικής και έτσι το φετινό καλοκαίρι είναι συναυλιακά πλούσιο, ποικίλο, αλλά και πολυδάπανο. Παλιές δόξες, πάντα δημοφιλείς, όπως οι Scorpions, οι Deep Purple και ο Κάρλος Σαντάνα, προσωπικότητες της ποιοτικής ποπ, όπως ο Ντ. Μπερν και ο Πολ Γουέλερ και σπουδαίες ροκ μπάντες, όπως οι Nine Inch Nails και οι Jane’s Addiction, μαζί με μεγάλα ονόματα της τζαζ και του έθνικ, προσφέρουν ευκαιρίες καλής ποιότητας ψυχαγωγίας για κάθε γούστο.
- Σε ποιες συναυλίες θα πάμε οπωσδήποτε, ποιες μπορούμε να τις αφήσουμε για του χρόνου και γιατί
Δεν χρειάζεται να κοιτάξει κανείς το δελτίο της ΕΜΥ για να καταλάβει πως ο Ιούλιος στην Αθήνα προμηνύεται καυτός! Τουλάχιστον συναυλιακά… Με μια πρώτη ματιά παρατηρούμε κάποιο συναυλιακό «event» σχεδόν κάθε μέρα, σε αρκετές περιπτώσεις δε και δύο και τρία ταυτόχρονα. Λεφτά και διάθεση να έχει κανείς, αφού δεν θα μας λείψουν ούτε οι αξιόλογοι καλλιτέχνες ούτε τα ιστορικά ονόματα ούτε οι εξωτικοί ήχοι ούτε η ένταση… Ας δούμε αναλυτικά τα προσφερόμενα θεάματα.
Παλιό καλό κρασί ή ξαναζεσταμένο φαγητό;
Είναι κοινό μυστικό πως τα γραφεία που διοργανώνουν συναυλίες στη χώρα μας δεν πολυπειραματίζονται με τα ονόματα που καλούν. Τις περισσότερες φορές ακολουθούν δοκιμασμένες συνταγές και προωθούν ήδη γνωστούς καλλιτέχνες που έχουν δεδομένο κοινό, το εύρος του οποίου εκτείνεται σε όλες τις ηλικίες - απ' τον παππού στον εγγονό θα έλεγα χαριτολογώντας.
Αυτό σημαίνει πως οι Scorpions, οι οποίοι εμφανίζονται στο Καραϊσκάκη αύριο (6 Ιουλίου) μαζί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου ή οι Deep Purple, οι οποίοι θα παίξουν στο Terra Vibe της Μαλακάσας και στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη (22 και 23 Ιουλίου αντίστοιχα), είναι συγκροτήματα που έχουν κλείσει τον κύκλο τους -τα μέλη τους έχουν εξηνταρίσει- και απλώς εξαργυρώνουν αυτή τη στιγμή την πλούσια, αναμφίβολα, κληρονομιά τους. Και οι δύο μπάντες παίζουν σχεδόν κάθε χρόνο στη χώρα μας, οπότε δεν ισχύει το επιχείρημα «ας τους δω μια φορά κι ας πεθάνω (ή πριν πεθάνουν)». Παρ' όλα αυτά είναι σχεδόν σίγουρο πως θα συγκεντρώσουν τόσο εικοσάρηδες όσο και πενηντάρηδες οπαδούς.
Το ίδιο περίπου ισχύει και για τους Heaven & Hell δηλαδή τους Black Sabbath χωρίς τον Οζι Οσμπουρν, με τον Ρόνι Τζέιμς Ντίο (των Rainbow) στη θέση του τραγουδιστή, οι οποίοι θα είναι το μεγάλο όνομα στο Rocking Athens Festival που θα γίνει στο Ολυμπιακό Συγκρότημα του Ελληνικού (γήπεδο Ξιφασκίας) στις 27 Ιουλίου. Ευτυχώς, μαζί τους θα εμφανιστούν και πιο «πρόσφατα» ονόματα, όπως οι Γερμανοί Blind Guardian, οι σκληροπυρηνικοί θρας Testament και οι ανερχόμενοι (πολύ καλοί ομολογουμένως) Γάλλοι Cojira. Ετσι οι οπαδοί του χέβι μέταλ θα μπορέσουν να απολαύσουν την παράδοση μαζί με την πρωτοπορία του σκληρού ροκ.
Από τον κύκλο των βετεράνων, ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί ο πολύς Κάρλος Σαντάνα που θα παίξει την Τετάρτη (8 Ιουλίου) στο ΟΑΚΑ. Το «Black Magic Woman» ταιριάζει απόλυτα με το καυτό ελληνικό καλοκαίρι και ο βιρτουόζος κιθαρίστας δεν παίζει συχνά στην Ευρώπη, άρα εδώ ισχύει το «όποιος πρόλαβε τον κύριο οίδε»! Στην κουστωδία των παλαιμάχων μπορείτε να προσθέσετε και το συνθέτη Μάικλ Μπόλτον που θα εμφανιστεί την Τρίτη (7 Ιουλίου) στο Θέατρο Πέτρας της Πετρούπολης.
Εναλλακτική σκηνή
Στον χώρο του ανεξάρτητου ροκ τα πράγματα ακολουθούν παρόμοια λογική. Κι εδώ οι καλλιτέχνες που θα εμφανιστούν σίγουρα δεν διανύουν την πρώτη τους νεότητα, όμως εξακολουθούν να βρίσκονται σε δημιουργική τροχιά. Ο Ντέιβιντ Μπερν, που θα εμφανιστεί στο θέατρο Μπάντμιντον αύριο (6 Ιουλίου), κουβαλά στην πλάτη του την κληρονομιά των Talking Heads και μια εντυπωσιακή σόλο καριέρα, ενώ ποτέ δεν έπαψε να προσφέρει τα μέγιστα στη σύγχρονη μουσική.
Τα ίδια ισχύουν και για τον Πολ Γουέλερ, δημοφιλή στην Ελλάδα και μεγάλη προσωπική αγάπη. Ξεκίνησε από τους Jam, ένα συγκρότημα που συνδύαζε την κληρονομιά των mods Who και τη δυναμική του πανκ, έφτιαξε τους Style Council οι οποίοι επανέφεραν τη ρυθμικότητα και το groove της σόουλ μουσικής στο προσκήνιο, και ως σόλο καλλιτέχνης μετεξελίχθηκε σε χαρισματικό ροκ μουσικό, με την πατίνα του χρόνου να προσδίδει ωριμότητα στο έργο του. Σαν το παλιό καλό κρασί δηλαδή. Το πρόσφατο άλμπουμ του «22 Ways» τεκμηριώνει πως ο Γουέλερ «παίζει ακόμα μπάλα» και όσοι κάνουν τον κόπο να ανέβουν στο Θέατρο Βράχων, στις 14 Ιουλίου, σίγουρα δεν θα φύγουν απογοητευμένοι. Τα ίδια περίπου ισχύουν και για τους Νεοϋορκέζους Mercury Rev, που θα εμφανιστούν στις 22 Ιουλίου στο Κηποθέατρο Παπάγου.
Μεγάλες ροκ μπάντες
Ξεχωριστή περίπτωση είναι η συναυλία των Nine Inch Nails και των Jane's Addiction στο Θέατρο Βράχων στις 20 Ιουλίου. Και οι δύο μπάντες ξεχώρισαν στον ορυμαγδό των συγκροτημάτων της δεκαετίας του '90 και επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό το ροκ, όπως το ξέρουμε σήμερα. Οι Nine Inch Nails συνδύασαν τον «βιομηχανικό ήχο» με τους ηλεκτρονικούς ρυθμούς και το ροκ και έδρασαν ως μουσική πρωτοπορία καθ' όλη τη δεκαετία του '90, ο δε ηγέτης τους, ο Τρεντ Ρέζνορ, είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μορφές στην ιστορία του σύγχρονου ροκ.
Οι Jane's Addiction άφησαν άφωνο το κοινό με το «Been Caught Stealing», ένα τραγούδι που επεξέτεινε τα όρια του γκραντζ, δίνοντας ρυθμό στη σκληρή μουσική. Η πληθωρική παρουσία του τραγουδιστή τους Πέρι Φάρελ είναι από μόνη της ένας λόγος για να ανέβει κανείς στα νταμάρια του Βύρωνα και να τους δει να παίζουν ζωντανά. Ο Φάρελ είναι ένας από τους σύγχρονους μύθους του ροκ, εκείνος που δημιούργησε το «Λολαπαλούζα», ένα φεστιβάλ αντάξιο του «Ρέντινγκ» και του «Γκλαστονμπέρι». Με δεδομένο πως οι Jane's Addiction είχαν διαλύσει για χρόνια, η επαναδημιουργία τους είναι από μόνη της ενδιαφέρον γεγονός.
Εξωτικοί ήχοι
Θα αδικούσαμε τους ντόπιους διοργανωτές αν δεν αναφέραμε και τις εξαιρέσεις στον κανόνα της «δοκιμασμένης συνταγής». Στο «Cosmic Festival» που θα γίνει στο Θέατρο Βράχων (16 και 17 Ιουλίου) θα εμφανιστεί ο Φέμι Κούτι, ο γιος του δημιουργού του αφρο-φανκ Φέλα Κούτι. Ο αδικοχαμένος πατέρας Κούτι υπήρξε η μεγαλύτερη μορφή της αφρικανικής μουσικής και θεωρείται «μάρτυρας» κι επαναστάτης στην ιστορία της πατρίδας του, της Νιγηρίας, εξαιτίας του πολιτικού του λόγου. Το έργο του συνεχίζει ο Φέμι Κούτι.
Επειδή όμως ένα φεστιβάλ πρέπει να έχει και μια πιο ανάλαφρη πτυχή, οι Ska Cubano, οι οποίοι αναμειγνύουν τη ρέγκε με τους λάτιν ρυθμούς (ήτοι την Κούβα με την Τζαμάικα), υπόσχονται χορό μέχρι τελικής πτώσεως. «Χτύπημα» επίσης μέχρι τελικής πτώσεως υπόσχονται οι σκληροί Linkin Park που θα παίξουν στο Terra Vibe στις 21 Ιουλίου.
Στον χώρο της τζαζ, ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση του Τζέισον Γιάρντι, ο οποίος θα δώσει μια συναυλία στο Θέατρο Πέτρας στις 29 Ιουλίου. Ξεκίνησε παίζοντας στους Jazz Warriors και συνέχισε συνεργαζόμενος με μεγάλα ονόματα, όπως ο Χιου Μασεκέλα, ο Μακόι Τάινερ και ο Ρόι Αϊερς. Την ίδια βραδιά θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε και τον Γιάννη Κασσέτα, έναν ανερχόμενο Ελληνα σαξοφωνίστα με πολύ μέλλον μπροστά του. Και μια και τό 'φερε η κουβέντα, οι φίλοι της ελληνικής σκηνής, αμέσως μετά τις αυγουστιάτικες διακοπές, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν «τι παίζεται», αν ανέβουν μέχρι το Θέατρο Πέτρας, όπου στις 4 Σεπτεμβρίου, οι Matisse, οι Closer, οι Film, οι Zebra Tracks, οι Fuzzy Nerds, οι Sunny Side Of The Razor (της ηθοποιού Σάννυ Χατζηαργύρη, της «Λίλας» των τηλεοπτικών Singles) θα παίξουν στην «Greek Alternative Day 2009».
Συμβουλές οικονομικής επιβίωσης
Οι μεγάλες συναυλίες ολοκληρώνονται τον Ιούλιο - τον Αύγουστο θα επικρατήσει νηνεμία, αφού όλοι θα προτιμήσουμε τις παραλίες (και είναι αμφίβολο αν θα μας έχουν μείνει χρήματα για άλλα events). Κι αυτό το τελευταίο, το οικονομικό, είναι ένα πρόβλημα: με μέσο όρο κόστους εισιτηρίου στα 40 - 50 ευρώ, τη στιγμή που τα ίδια ακριβώς ονόματα παίζουν στην Ευρώπη με αρκετά φτηνότερη είσοδο, είναι σίγουρο πως ο μέσος μουσικόφιλος δεν θα μπορέσει να πάει σε όλες τις συναυλίες που θα επιθυμούσε. Τι μπορεί να κάνει; Φυσικά αυστηρή επιλογή και αγορά εισιτηρίων στην προπώληση όπου διατίθενται σε φτηνότερες τιμές.
Θα σας συμβουλεύαμε, τέλος, να μην απογοητευτείτε αν δεν μπορέσετε να πάτε σε ένα συγκρότημα για το οποίο διαβάσατε διθυραμβικές κριτικές ή το ξέρετε από την εποχή που ήσασταν πιτσιρίκια. Οι περισσότερες μπάντες θα ξαναέρθουν, γιατί πλέον, σε μια αγορά που οι καλλιτέχνες βλέπουν τα έσοδά τους από τις πωλήσεις δίσκων σχεδόν να μηδενίζονται, η συναυλιακή κίνηση έχει πάρει φωτιά. Το λάιβ είναι ο μόνος τρόπος για να γεμίσουν οι μουσικοί τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς κι έτσι παίζουν συνεχώς και παντού.
Επίσης, κάποια στιγμή θα πρέπει να πάψουμε να πριμοδοτούμε τους χώρους και τους διοργανωτές που δεν σέβονται το κοινό - και ο νοών νοείτω. Στις περισσότερες περιπτώσεις μια βόλτα στην παραλία με την παρέα μας θα μπορούσε να αποβεί πολύ πιο διασκεδαστική!
- Του Γιαννη Kολοβου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 5/7/2009
No comments:
Post a Comment