- «Αυτή ακριβώς η αλητεία, ότι «παίρνω, κλέβω, δανείζομαι ήχους και ύστερα το φτιάχνω και το παρουσιάζω σαν δικό μου», είναι η φιλοσοφία μας. Κρύβει έναν πρωτογονισμό. Να παίρνεις κάτι και να είναι εύπλαστο στο χέρι σου, να το κάνεις ό,τι θέλεις. Θεωρητικά, ο καθένας μπορεί να πάρει έναν παλιό δίσκο, να "κλέψει" τις τρεις πρώτες στροφές και να προσθέσει έναν ρυθμό. Στην πράξη, όμως, είναι πολύπλοκο. Δεν κλέβεις απλά. Αναδιοργανώνεις, μανιπουλάρεις τον ήχο. Φέρνεις τη μουσική στα μέτρα σου, στην αισθητική σου».
- Οι Palov & Mishkin, ο Σπήλιος Χριστόπουλος και ο Γιώργος Μαντάς ή Dj Blend, κάθονται στο στούντιό τους, σε ένα διαμέρισμα στην Κυψέλη. Στο στερεοφωνικό παίζει το «Second Thought», η νέα κυκλοφορία της cast-a-blast, της δικής τους κολεκτιβίστικης εταιρείας.
- «Σόουλ, φανκ, λάτιν, μπλουζ, ρέγγε και τζαζ» λένε, εξηγώντας τα βασικά συστατικά του δίσκου. «Σε κάποια κομμάτια ραπάρει ο BNC, σε άλλα παίζει πλήκτρα ο Γιάννης Δημητριάδης. Ψάξαμε πολύ σε παλιά βινίλια, κόψαμε τα σαμπλς, τα ράψαμε, προσθέσαμε ηλεκτρονικούς ρυθμούς και φωνητικά». Μια δουλειά ανακύκλωσης, όπως τη χαρακτηρίζουν. «Χρησιμοποιείς υλικά από ένα ερείπιο για να οικοδομήσεις κάτι καινούργιο. Γιατί όλοι αυτοί οι δίσκοι, που σκονίζονται στα δισκοπωλεία, αργοπεθαίνουν. Ενας δίσκος που είχε βγει σε πεντακόσιες κόπιες στην Κολομβία το '50 ή το '60, τι μέλλον να έχει;»
- Οι Palov & Mishkin φτιάχθηκαν το 2006. Ομως ο Σπήλιος και ο Γιώργος γνωρίζονταν από τα χρόνια του '80, όταν στο Αίγιο, τη γενέτειρά τους, έπαιζαν μαζί πρωτόλειο χιπ χοπ και χόρευαν μπρέικ ντανς. Δύο δεκαετίες μετά συναντήθηκαν σε ένα ταξί στην Ιπποκράτους. Djs και οι δύο, ένωσαν τις δυνάμεις τους. Ο Γιώργος υπέγραφε με το ντοστογιεφσκικό Mishkin. Οπότε ο Σπήλιος διάλεξε το Πάβελ, το μικρό όνομα του Νέντβετ, του σούπερ σταρ της Εθνικής Τσεχίας. Μόνο που ο γραφίστας δεν είχε ιδέα από ποδόσφαιρο. Οπότε στο εξώφυλλο της πρώτης τους δουλειάς, της συλλογής «Blackslam Extravaganza», τυπώθηκε ως Palov & Mishkin. Κανείς δεν ήξερε αν το palov σημαίνει κάτι. Μέχρι που ένας Ρώσος στο ίντερνετ τους πληροφόρησε ότι σημαίνει «αυτός που θέτει τις βάσεις για το μέλλον βάζοντας φωτιά στο παρελθόν». «Ηρθε και έδεσε», λένε. «Πάντως, μόλις το χτυπήσεις στο Google, είμαστε πρώτοι».
- «Είναι τυμβωρυχία και το γουστάρουμε τρελά», χαρακτηρίζουν το νέο τους δίσκο. «Οπως ο κιθαρίστας πρέπει να εξασκηθεί για να μάθει να παίζει πιο γρήγορα, εμείς πηγαίνουμε στα δισκάδικα να βρούμε κάτι, να το ακούσουμε και να το βάλουμε στις παραγωγές μας. Μετά χρειάστηκε αγάπη, υπομονή και χιούμορ».
- Γι' αυτόν το δίσκο, όπως και για τις υπόλοιπες κυκλοφορίες της cast-a-blast, τη Sugahspank και τον ράπερ BNC, υπάρχει ενδιαφέρον κυρίως από το εξωτερικό. «Δεν τους ακούγεται ελληνικός ο ήχος, αν και έχουμε την κολομβιανή κιθάρα, που ακούγεται σαν το μπουζούκι του Χιώτη», εξηγούν.
- «Δεν έχουμε ακούσει ελληνική μουσική», συνεχίζουν. «Ακούς ρέγγε και μπορεί να βρεθείς να ακούς λάτιν. Με τα ελληνικά, πού μπορείς να φτάσεις; Η δεκαετία του '60 και του '70 χάθηκε. Είχαμε ανακαλύψει τον Μαμαγκάκη, την Τάμι, που παίζανε απίστευτη σόουλ. Η Ελπίδα είχε φοβερή μουσική. Θα θέλαμε να παρουσιάσουμε το φανκ της Ελλάδας. Αλλά τώρα βγάζουν όλη τη σκηνή με το κιλό ως δώρα στα περιοδικά. Σκέψου μόνο ότι υπάρχει το "Spinning Wheel" των Earth Wind and Fire από την Τάμι σε δισκάκι. Ελληνικός στίχος και τζαζ πνευστά και ολόκληρη ορχήστρα, που το έδινε το απορρυπαντικό Ρολ. Παίζανε τότε τρελά συγκροτήματα από σόουλ μέχρι λάτιν τσα τσα και έχουν ξεχαστεί. Τώρα η ελληνική σκηνή παραείναι έντεχη. Εμείς γουστάρουμε μουσική για να κουνάς τον κώλο σου. Οχι να ακούς τα ψυχολογικά προβλήματα του καθενός».
- Τους ενδιαφέρουν, όμως, οι πιτσιρικάδες που βγαίνουν τώρα. «Είναι γόνιμη εποχή», λένε. «Κυκλοφορούν δουλειές προς τα έξω. Η γενιά μας έφαγε το κόμπλεξ που συμπυκνώνεται στη φράση "καλό είναι για ελληνικό". Οι πιτσιρικάδες είναι ακομπλεξάριστοι. Κάνουν μουσική, μπαίνουν στο Myspace. Ναι, υπάρχει πολλή μουσική. Αλλά ας ξεχειλίσει από παντού και μετά θα μείνουν όσοι αξίζουν. Γιατί όλοι έχουν δικαίωμα να δείξουν τη δουλειά τους. Και να καταλάβουν τα μίντια ότι η μουσική ενός τύπου που μένει στο Χαλάνδρι ή στο Αιγάλεω μπορεί να είναι το ίδιο καλή με αυτήν που έρχεται από το Βερολίνο ή τη Βαρκελώνη».
- «Ακόμα λείπει η σοβαρότητα και η οργάνωση», συνεχίζουν. «Σοβαρότητα δεν έχει ούτε ο ιδιοκτήτης που ζητάει από μια μπάντα να παίξει τζάμπα ούτε αυτή που το δέχεται. Μόνο μια φορά το χρόνο, η Γιορτή της Μουσικής, δίνει ευκαιρίες. Ολα τα άλλα είναι μαγαζιά, ένα βήμα πριν απ' το σκυλάδικο. Αν ο λογιστής πει πατώνουμε, ο ιδιοκτήτης θα παίξει Καζαντζίδη και ρεμίξ Καρβέλα, να γεμίσει το μαγαζί».
- Ετσι, κινούνται μόνοι. «Η cast-a-blast είναι ένα όραμα για ήχο και παραγωγές. Πιστεύουμε ότι οι δουλειές μας θα μπορούσαν να είναι στο τοπ τεν. Αλλά δεν φτάνουν στα αυτιά όσων θέλουμε. Δεν γράφουμε πειραματική μουσική. Ούτε θέλουμε να γίνουμε σταρ. Αλλά για να παίξεις σωστά το παιχνίδι, πρέπει να διαθέτεις κεφάλαιο. Εμείς τα έχουμε καταφέρει με μόνο όπλο τη μουσική. Εχουμε τον πλήρη έλεγχο της δουλειάς μας. Και λέμε ένα "άντε και γαμ..." στο σύστημα, που μουρμουρίζει "Ε, καλό είναι για ελληνικό"».
**Κομμάτια από το νέο δίσκο στο www.myspace.com/palovandmishkin
No comments:
Post a Comment