- Οι ήρωες των ροκ εφήβων της δεκαετίας του ’80 κυκλοφορούν νέο δίσκο και μιλούν για το χθες και το αύριο
- Οι Last Drive είναι σαν τις γάτες: εφτάψυχοι! Το, κατά γενική ομολογία, σημαντικό ελληνικό συγκρότημα της δεκαετίας του ’80 όχι μόνο επανασχηματίστηκε, ύστερα από δέκα χρόνια απραξίας αλλά ηχογράφησε και νέο υλικό, το οποίο θα περιλαμβάνεται στο δίσκο «Heavy Liquid» ο οποίος κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. «Είμαστε όλοι από τους Αμπελόκηπους, γνωριστήκαμε στα σχολεία και τα στέκια της περιοχής στις αρχές της δεκαετίας του ’80», αφηγείται ο Αλέξης Καλοφωλιάς, τραγουδιστής του συγκροτήματος, φέρνοντας στο νου του εκείνες τις μέρες του Δεκέμβρη του ’83, όταν οι Last Drive έδωσαν την πρώτη τους συναυλία στο κλαμπ «Ροντέο».
- Το 1985 κυκλοφόρησαν ένα σινγκλ, το «Midnite Hope» στην ανεξάρτητη εταιρεία Art Nouveau. Το στυλ που έπαιζαν ήταν μια ανάμειξη γκαράζ και σερφ της δεκαετίας του ’60 και πανκ, έτσι όπως αυτό μετεξελίχθηκε στη δεκαετία του ’80. Το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους, το «Underworld Shakedown» έγινε αμέσως δίσκος αναφοράς και υπερκέρασε τα σύνορα της χώρας. Η δισκογραφική τους εταιρεία, η ανεξάρτητη Hitch-hyke, πόνταρε πολλά στους Last Drive και όχι μόνο τους ώθησε να παίξουν ασταμάτητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά κάλεσε και γνωστούς ξένους παραγωγούς για να διευθύνουν την ηχογράφηση των επόμενων άλμπουμ τους: πίσω από το «Heatwave» (1988) βρισκόταν ο Πίτερ Ζαρέμπα των Αμερικανών Fleshtones και από το «Blood Nirvana» ο Πολ Κάτλερ των Dream Syndicate. Η σύνθεση της μπάντας παγιώθηκε στην τετράδα Αλέξης Καλοφωλιάς (φωνητικά, μπάσο), Γιώργος Καρανικόλας (κιθάρα), Χρήστος Μιχαλάτος (ντραμς) και Πάνος Κασιάρης (κιθάρα).
Εκτός Ελλάδος
- «Εχουμε παίξει με τους Dream Syndicate, τους Lime Spiders, τους Wipers, τους Fuzztones, τους Vietnam Veterans, τους Fleshtones, τους Creeps, τους Dead Moon, τους American Music Club, τους Bitch Magnet, τους Lemonheads και τους All, μεταξύ άλλων», θυμάται ο Αλέξης Καλοφωλιάς. Ρωτάω τον Αλέξη τι σήμαινε να ηχογραφείς υπό τις οδηγίες των μουσικών σου ηρώων. «Και οι δύο ξένοι παραγωγοί με τους οποίους δουλέψαμε ενσωμάτωναν με εξίσου πλήρη τρόπο διαφορετικές καταβολές ο καθένας: ο Πίτερ Ζαρέμπα το πανκ της Νέα Υόρκης και τη σόουλ του Ντιτρόιτ και ο Πολ Κάτλερ τον σκληρό ροκ ήχο και το πανκ της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ, οπότε η επαφή μαζί τους ήταν απ’ τα καλύτερα πράγματα που μας συνέβησαν».
- Οταν έσκασε το «γκραντζ», η ανάγνωση του ροκ και του πανκ από τα συγκροτήματα της δεκαετίας του ’90, σαν τους Nirvana και τους Soundgarden, οι Last Drive ήταν «στην ώρα τους» για το ραντεβού! Στο «Blood Nirvana» (1990) έχουν εγκαταλείψει τα πρωτόλεια στοιχεία του γκαράζ και του ροκαμπίλι και συμπορεύονται με τις νέες τάσεις πριν ακόμα οι τελευταίες σχηματοποιηθούν πλήρως. «Για μας ο ήχος αυτός δεν ήταν κάτι καινούργιο, ήταν μέσα στο πλαίσιο του δυνατού, άγριου ροκ εν ρολ που έπαιζαν οι Stooges, οι New York Dolls, οι Blue Oyster Cult και τα punk συγκροτήματα του ’77 που έτσι κι αλλιώς τα ακούγαμε από χρόνια. Η διαφορά ήταν ότι με τον “ήχο του Σιάτλ” το ροκ του δρόμου ξαναπέρασε σε πολύ μεγάλο βαθμό στον έλεγχο των πολυεθνικών κι έλαβε μεγάλη ώθηση».
Απροσδόκητο τέλος
- Με το άλμπουμ «F*head Entropy» (1992) οι Last Drive παγιώνονται ως αξιοπρεπέστατη παρουσία στη διεθνή πλέον ροκ σκηνή. Στη μεταστροφή τους προς πιο χαρντ-ροκ ρυθμούς συνέβαλε η προσχώρηση του Θάνου Αμοργινού στην κιθάρα (μετά την αποχώρηση του Πάνου Κασιάρη). Το επόμενό τους άλμπουμ, το «Subliminal» (1994) κυκλοφόρησε σε πολυεθνική εταιρεία η οποία προσπάθησε να κεφαλαιοποιήσει τη φήμη τους ως ανεξάρτητο συγκρότημα. Η κίνηση αυτή όμως αποδείχθηκε καταστροφική. Λίγο μετά την κυκλοφορία του, η μπάντα διέλυσε ξαφνικά!
- «Σε γενικές γραμμές, διαλύσαμε γιατί η προσήλωσή μας στο γκρουπ και οι απαιτήσεις που είχαμε απ’ αυτό οδήγησαν σε προσωρινό αδιέξοδο τις ζωές και τις προσωπικές μας σχέσεις», λέει ο κιθαρίστας Γιώργος Καρανικόλας. «Ενας ειδικός λόγος ήταν πως με τη μετακίνησή μας σε πολυεθνική εταιρεία, με ειδικότητα στα σκυλάδικα, χάσαμε ένα σημαντικό κομμάτι της επικοινωνιακής μας δύναμης, αλλά αυτό έτσι κι αλλιώς άλλαζε, γιατί τα μέσα διάδοσης της underground πληροφορίας είχαν αρχίσει να παίρνουν την κάτω βόλτα – μιλάμε για την προ-Ιντερνετ εποχή. Οπως συμβαίνει πάντα, την εποχή της διάλυσης υπήρχε μία αίσθηση ότι το πράγμα δεν πήγαινε άλλο. Επρεπε να ακολουθήσει ένα διάστημα αποστασιοποίησης. Ασχοληθήκαμε με άλλα πράγματα που μας ενδιέφεραν, χωρίς άγχος».
- Μετά τους Last Drive, ο Καρανικόλας έφτιαξε τους εφήμερους Blackmail κι ο Καλοφωλιάς τους Earthbound με τους οποίους συνεχίζει να παίζει μέχρι σήμερα. Εκεί λοιπόν που όλοι είχαμε πειστεί πως οι ήρωες της ροκ εφηβείας μας ήταν μια ανάμνηση, όπως και το ίδιο το νεανικό μας παρελθόν, πριν από δύο χρόνια ξαναβρήκαμε τους Drive μπροστά μας, ολοζώντανους και σε μεγάλα κέφια! Τρεις συναυλίες στο κλαμπ Γκαγκάριν, τον Μάιο του 2007 ήταν σολντ-άουτ και το σόου τους αποτυπώθηκε στο CD-DVD «Time is not Important» που κυκλοφόρησε λίγο αργότερα. Η επανακυκλοφορία του πρώτου τους σιγκλ «Midnite Hop» και μιας συλλογής με τα καλύτερά τους αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον μας και η κυκλοφορία του νέου δίσκου τους «Heavy Liquid» θα αποδείξει –εννοείται– πως η πρώτη μας αγάπη είναι και παντοτινή.
- Πριν κλείσουμε τη συζήτησή μας, ρωτάω τους Last Drive αν θα τους άρεσε να μπει στο κείμενο που διαβάζετε ο τίτλος «Αιώνιοι Εφηβοι»… Η απάντησή τους ήταν αποστομωτική. «Δεν θα μας άρεσε, γιατί υποδηλώνει την εφηβεία ως ειδυλλιακή εποχή με ένα τρόπο που μόνο άνθρωποι που δεν την έζησαν πραγματικά θα μπορούσαν να το κάνουν. Η εφηβεία είναι ειδυλλιακή και ξέγνοιαστη μόνο στις διαφημίσεις. Το να είσαι έφηβος σήμερα σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας περιμένει από σένα να είσαι πειθήνιος καταναλωτής ή πιθανός δημόσιος κίνδυνος – ή, και τα δύο μαζί. Οτι για να πεις το αυτονόητο και να ακουστείς, τις περισσότερες φορές πρέπει να ουρλιάξεις και να τα σπάσεις – και πάλι, όμως, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα σου δώσει κανείς σημασία».
- Οι Last Drive θα εμφανιστούν στο κλαμπ «Γκαγκάριν» (Λιοσίων 205) την Παρασκευή 15 και το Σάββατο 16 Μαΐου. Στην Πάτρα στις 30 Μαΐου στο φεστιβάλ «Μάνιφεστ», στο Ηράκλειο στο φεστιβάλ «Radio Active» στις 12 Ιουνίου και στη Θεσσαλονίκη στον «Μύλο» στις 19 Ιουνίου.
«Heavy Liquid», ένα μουσικό ταξίδι
- Το «Heavy Liquid» είναι στην πραγματικότητα μια αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στα στοιχεία που απαρτίζουν τις μουσικές, και όχι μόνο, επιρροές του συγκροτήματος. Ενα ταξίδι που αρχίζει από τα μπλουζ του αμερικάνικου Νότου και φτάνει ώς το σύγχρονο καλιφορνέζικο ροκ, ένας κύκλος τραγουδιών που δηλώνει πως ο κοινός νους των Drive δεν έπαψε στιγμή να δουλεύει, να σχεδιάζει, να εξελίσσεται και να ελίσσεται ανάμεσα στη βιωμένη εμπειρία και της επιρροές που παρείχε η τέχνη (το σινεμά και η λογοτεχνία κατά κύριο λόγο). Απλώς, τους πήρε 15 χρόνια να εκφράσουν όσα είχαν στο μυαλό τους.
- Μην περιμένετε λοιπόν τους Last Drive που κοπιάρουν τους εαυτούς τους αποζητώντας να εξαργυρώσουν τη δεδομένη τους αίγλη. Η ιστορία πέθανε και το παιχνίδι παίζεται τώρα με νέα κόλπα. Προσωπικά το βρίσκω πολύ τίμιο αυτό…
- Του Γιαννη Kολοβου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 10/5/2009
No comments:
Post a Comment