- Ελευθεροτυπία, Σάββατο 30 Μαΐου 2009
- Ο Φίλιππος Πλιάτσικας άκουσε και ακούει πολλά. Οτι έγινε ποπ, ότι συνεργάζεται με τη Σινέντ Ο' Κόνορ για λόγους μάρκετινγκ. Δύο εβδομάδες πριν από τη συναυλία στο Καραϊσκάκη (12 Ιουνίου) απαντά σε όλα. Δεν μπαίνει πάντως στη διαδικασία ν' αποδείξει «ότι δεν είναι ελέφαντας»
- Η συζήτηση γίνεται τηλεφωνικά, με χαρούμενες, παιδικές παρεμβολές. Η κόρη του Φίλιππου Πλιάτσικα προσπαθεί να μονοπωλήσει τον πατέρα της.
Προφανώς, είναι δικό της επίτευγμα το γεγονός ότι ο πρώην «Πυξ Λαξ», παρ' ότι και ως αυτόνομος τραγουδοποιός διατηρεί στο στίχο, στη μελωδία και στις επιλογές του κάτι ροκ, δεν διστάζει να υπονομεύσει την εικόνα του ψάχνοντας στο σούπερ μάρκετ κοριτσίστικα gadget.
Η εικόνα είναι πολύ τρυφερή. Αφορμή γι' αυτή την κουβέντα είναι βέβαια η συναυλία που δίνει στις 12 Ιουνίου στο γήπεδο Καραϊσκάκη μαζί με τη Sinead Ο' Connor, special guest τον Gordon Gano (των πάλαι ποτέ Violent Femmes), την μπάντα του Κωστή Μαραβέγια ν' ανοίγει τη βραδιά και τον Mc Yinka να συμμετέχει. Αλλά ξεκινάει κάπως προβοκατόρικα. «Πάτε εσείς στο σούπερ μάρκετ;» Η απάντηση αποστομωτική: «Γιατί να μην πηγαίνω; Οχι μόνο πάω αλλά ψάχνω και το χυμό που έχει ζωγραφισμένες τις πριγκίπισσες»!
- Τι σας λένε όσοι σας συναντούν;
«Τελευταία, κάποιος μου είπε: "Εσένα σε ξέρω. Πού έπαιξες φέτος;", "Δεν έπαιζα" του απάντησα, "Μα πώς, αφού ήσουν σ' ένα μαγαζί στη Συγγρού". Πλάκα είχε!»
- Θα παίξετε, όμως, στο γήπεδο Καραϊσκάκη με τη Σινέντ Ο' Κόνορ. Τι θαυμάζετε σ' εκείνην;
«Πέρα από τη μουσική της προσωπικότητα, γουστάρω τα κότσια της. Κανείς στην Ελλάδα δεν μπορεί να φανταστεί τι σημαίνει π.χ. να πηγαίνεις κόντρα στην Καθολική Εκκλησία και να σε βρίζει το 50% του πλανήτη. Αλλά, βέβαια, βρίσκω εξαιρετικές και τις δουλειές της».
- Είχαμε για εκείνη την εικόνα της ακτιβίστριας. Συναντήσαμε μια γυναίκα ντροπαλή, εσωστρεφή...
«Από το λίγο που την είδα, ξέρει πολύ καλά τι είναι και τι θέλει να κάνει στη ζωή της. Το ότι είναι εσωστρεφής δεν αναιρεί το προφίλ μιας γυναίκας που δεν κρύβεται, ούτε το παίζει κάπως. Δείχνει απλώς ότι με τη δημοσιότητα θα 'χει πάντα περίεργη σχέση. Στην εποχή μας δυσκολευόμαστε να συνδυάσουμε το δυναμικό με το συναισθηματικό. Νομίζω, όμως, ότι συχνά η ευαισθησία είναι η απόλυτη δύναμη».
- Και με τον Γκάνο πού συναντιέστε;
«Εχουμε πια και φιλική σχέση. Ξέρετε τι σήμαινε στη δεκαετία του '80 το κίνημα των Violent Femmes; Ακόμα θεωρείται στις ΗΠΑ από τους πρωτοπόρους και πολύ ψαγμένους μουσικούς. Να ξέρουμε για ποιον μιλάμε. Γιατί καμιά φορά εκπλήσσομαι για το πώς αντιμετωπίζονται στην Ελλάδα ορισμένοι τόσο σημαντικοί άνθρωποι».
- Τι απαντάτε σε όσους βλέπουν σε τέτοιες συνεργασίες τεχνάσματα των μάνατζερ κι όχι πραγματική μουσική επιθυμία;
«Αυτή η συνεργασία ξεκίνησε από μια πολύ απλή ιδέα: εγώ ως οικοδεσπότης μπορούσα να καλέσω μερικούς μουσικούς που τους εκτιμώ. Αν κι αυτό θέλει κάποιος να το δει αρνητικά, να μπω στη διαδικασία να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας;».
- Γιατί η Ο' Κόνορ θα βγει πριν από εσάς;
«Γιατί σ' αυτή την περιοδεία εμφανίζεται με ακουστικό σετ και προτιμά να μη βγαίνει ύστερα από ένα πρόγραμμα με φουλ μπάντα. Διαφορετικά, δεν θα μπορούσε να αναπτύξει τη σύλληψή της. Συνεπώς, καλό είναι ό,τι σχολιάζει κανείς, να βασίζεται στην αλήθεια».
- Αν το ροκ υπήρξε κατ' εξοχήν το μουσικό είδος που «μιλούσε» πολιτικά, εσείς ανήκετε στο ελληνικό ροκ;
«Ποτέ δεν χαρακτήρισα συνειδητά "ροκ" τον εαυτό μου. Δεν ήθελα να μπω κάτω από ταμπέλες -ακόμα κι αν ήταν κολακευτικές. Θεωρώ ότι το ροκ είναι τρόπος ζωής. Δεν έχει να κάνει μόνο με τη μουσική, τις "βρόμικες" κιθάρες, το αν φοράς τζιν κι έχεις μακριά μαλλιά. Εχει να κάνει με μια στάση ζωής. Το ροκ είναι μια ανάγκη να φωνάξεις μέσα από τα τραγούδια και τη στάση σου, ώστε να ακουστείς μέσα στην οχλαγωγία. Κάποια από αυτά τα στοιχεία αισθάνομαι ότι κατά καιρούς τα έχω υπηρετήσει. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό ούτε αν όσα έκανα ήταν ικανοποιητικά ή αρκετά -θα το κρίνει ο χρόνος. Ομως το να μπορείς να μοιράζεσαι μια ροκ φιλοσοφία παραμένει για μένα μαγικό στοιχείο».
- Ελληνικό ροκ υπάρχει;
«Υπάρχουν τραγούδια με ροκ αποχρώσεις κι ελληνικό στίχο, πράγμα πολύ σημαντικό γιατί είναι πολύ δύσκολο να ακολουθείς μια ροκ φόρμα στα ελληνικά. Ενας από αυτούς που το κατάφεραν ήταν ο μεγάλος Σιδηρόπουλος -το σημείο αναφοράς μας».
- Πολιτική υπάρχει;
«Δεν είναι πάντως πολιτική το να μοιράζεται στο εξωτερικό το cd με το τραγούδι της Ελλάδας στη Eurovision. Πολιτική υπάρχει στις κουβέντες των απλών ανθρώπων, στις κραυγές και στις διαδηλώσεις των νέων. Πολιτική επίσης υπάρχει στα τραγούδια, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Και για όσους θεωρούν αντιεμπορικό το πολιτικό τραγούδι, έχω να πω πως όταν γράφεται από πραγματική εσωτερική ανάγκη, όχι απλώς είναι εμπορικό, αλλά αφορά κι όλο τον κόσμο».
- Στα μπλογκ σάς έχουν χαρακτηρίσει ακόμα και «ποπ σταρ».
«Είναι το δικαίωμα του καθένα στη δημοκρατία και τον ελεύθερο λόγο. Είμαι 19 χρόνια στον χώρο και, καλώς ή κακώς, έκανα κάποιες επιτυχημένες συναυλίες και δίσκους. Για να υψώσει ένας νέος τη δική του σημαία, θέλει να αποκαθηλώσει ακόμα κι ό,τι μπορεί κάποτε να αγάπησε. Είναι απόλυτα φυσικό, κατανοητό και θεμιτό οι νέοι να θέλουν να αποκαθηλώσουν όποιον προϋπήρξε στο χώρο. Αρκεί να ακούμε και ωραία πράγματα».
- Δέχτηκατε επικρίσεις κι όταν πήγατε στο Μέγαρο με την Ορχήστρα της ΕΡΤ...
«Δεν έχω κόμπλεξ. Οταν κάτι έχει καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, μπαίνω με τα μπούνια, χωρίς να σκέφτομαι τι θα πει ο καθένας. Μου έκανε "κλικ" η ιδέα ότι θα ακούγονταν τόσο διαφορετικά κάποια από τα τραγούδια μου, τα οποία αν και δεν είναι από τα δυσκολότερα του κόσμου, είναι ένα κομμάτι της ψυχής μου. Πιο απλά, ήθελα να το κάνω. Αλλά είμαστε και μια χώρα που βράζει στο ζουμί της. Είμαστε 10-11 εκατομμύρια και οι μισοί τσακώνονται με τους άλλους μισούς».
- Το κοινό σας ποιο είναι;
«Κανείς μας δεν έχει δικό του κοινό. Ο κόσμος είναι ένας. Κι από αυτόν, ένα κομμάτι μπορεί να συνεχίσει να μας ακολουθεί, ανάλογα με το πώς τοποθετούμαστε κάθε φορά. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κι όσοι νομίζουν ότι έχουν κοινό που τους ακολουθεί, ζουν σε παραμύθι». *
No comments:
Post a Comment