Monday, January 11, 2010

Η ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ ΓΙΑ ΤΟ «CUΒΑRΑ ΡRΟJΕCΤ»


«Δεν είναι για μένα ο μύθος του μοναχικού καλλιτέχνη»

«Όλοι μόνοι μας είμαστε σε τούτη τη  ζωή» λέει η Μάρθα Φριντζήλα. «Το  να βρεις ανθρώπους να  συμπορευτείς και να τους κάνεις  οικογένειά σου, συγγενείς σου,  φίλους σου, είναι μεγάλη ιστορία»  (φωτογραφία: Ορφέας Εμιρζάς)

  • Της Χάρης Ποντίδα, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Η παράσταση «Τhe Cubara Ρroject» (που ηχογραφήθηκε «ζωντανά» στις Αίθριες Νύχτες του Μεγάρου και μας έδωσε ένα διπλό CD) έχει την ιστορία της. Οικογενειακή ιστορία βεβαίως, όπως άλλωστε δηλώνει και ο τίτλος. Σύζυγος (Βασίλης Μαντζούκης), κουμπάρος (Βασίλης Τσεβάς) και φίλοι και στη μέση η... μικρή Μάρθα, που όμως δεν παίζει κρυφτό. Προτιμά τη μουσική και το θέατρο γιατί αυτό (φαίνεται να) είναι η ζωή της. Θέατρο (φέτος ανέβασε την «Υπόθεση της οδού Λουρσίν» στο Θέατρο Πορεία) και μουσική, και μπροστά της μια ευρύχωρη σκηνή φτιαγμένη από την «οικογένειά» της..

Η «Τhe Cubara Ρroject» (κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο «Μετρό») είναι μια ιστορία χρόνων που άρχισε κάπως έτσι: «Θέλαμε να βρούμε ωραία τραγούδια που δεν παίζονταν πια ούτε στα ραδιόφωνα ούτε στις μουσικές σκηνές. Μας έλειπε αυτό- και μιλάω ως ακροάτρια. Λέγαμε: "Αχ να μπορούσαμε να τα ακούσουμε. Τι ωραία τραγούδια"! Πολλά από αυτά, καταχωνιασμένα, ξεχασμένα». Από Θεοδωράκη, Χατζιδάκι και Λάγιο μέχρι παραδοσιακά τραγούδια της Κάτω Ιταλίας και ανάμεσα Κουρτ Βάιλ και Μaurice Εl Μedioni. Τέλειο χαρμάνι ήχων και γλωσσών που διατρέχεται από ένα λεπτό φίλτρο μιας ρετρό αίσθησης, χωρίς όμως να ανάγει το ρετρό σε πρωταγωνιστικό στοιχείο.
  • Είναι το στοιχείο της νοσταλγίας που σας κινητοποιεί στο τραγούδι;
Όχι μόνο. Νομίζω ότι η μουσική, η καλή μουσική σε φέρνει πιο κοντά στα συναισθήματά σου. Και αυτό απουσιάζει στις μέρες μας. Και πιο πολύ στην Ελλάδα.
  • Προφανώς, το ότι είστε και σκηνοθέτις βγαίνει και στο τραγούδι. Σαν να σκηνοθετείτε μια ατμόσφαιρα...
Δεν το κάνω επί τούτου, αλλά φαντάζομαι πως ναι. Και στο έργο του Λαμπίς που ανέβασα φέτος στο Πορεία όπως και στο «Τhe Cubara Ρroject» προσπάθησα να βρω ένα λαϊκό χρώμα. Θεωρώ ότι ο Κουρτ Βάιλ, ο Χατζιδάκις, ο Ελ Μεντιονί είναι λαϊκοί συνθέτες. Δεν είναι βέβαια η καψούρα της ελληνικής πραγματικότητας αλλά... Το κύριο μέλημά μας βέβαια είναι να βρούμε ωραία τραγούδια.
  • Θέατρο και τραγούδι. Εμείς σας γνωρίσαμε μέσω του Θανάση Παπακωνσταντίνουπριν αυτονομηθείτε. Τελικά, ο Θανάσης σας άλλαξε πορεία;
Σίγουρα με έφερε σε επαφή με ένα ευρύτερο κοινό στο τραγούδι. Και κοντά του έμαθα πράγματα, αλλά αυτό που κάνουμε τώρα το κάναμε και επί Θανάση. Σε μικρές μουσικές σκηνές όπως οι «Φωνές» ή το «Αλάβαστρον». Και μάλιστα με αυτό το μεικτό ρεπερτόριο.
  • Σε μια περίοδο που η δισκογραφία καταρρέει, σας προβλημάτισε το πώς θα βγάλετε το CD σας;
Καθόλου. Ούτε που το είχαμε σκεφτεί. Και δεν θα είχε βγει αυτό το λάιβ αν δεν μας είχε πλησιάσει ο Άγγελος Κουτσούκης.
  • Δεν σας ενδιαφέρει να δισκογραφείτε τα τραγούδια σας;
Αυτό που θέλουμε είναι να παίζουμε και να έρχεται ο κόσμος να μας βλέπει. Αυτό αισθάνομαι ότι είναι η δουλειά μας.
  • Η ομάδα έχει παίξει ρόλο στη ζωή σας; Στη δουλειά σας;
Η ομάδα είναι προϋπόθεση. Αυτό που έλεγε ο Σαββόπουλος, ότι την ιστορία την φτιάχνουν οι παρέες, δεν είναι μια κουβέντα ρομαντική που τη θυμόμαστε και νοσταλγούμε. Είναι η πραγματικότητά μας, η ζωή μας.
  • Εσείς επιλέγετε όμως τα τραγούδια...
Περνάνε από... λαϊκό δικαστήριο, το συζητάμε. Όλοι είμαστε μέσα σ΄ αυτό, δεν εκτελεί κανείς, συμμετέχει. Τελευταία μάλιστα αποκτήσαμε και ένα «βαφτισιμιό», τον Βασίλη Παναγιωτόπουλο που παίζει τρομπόνι. Είναι 19 ετών, εξ ου και το «βαφτισιμιός». Έχουμε και την Ματούλα Ζαμάνη μαζί μας. Με την Ματούλα έχουμε παίξει και παλαιότερα...
  • Ομάδα λοιπόν...
Ιt takes two to tango... Καλός είναι ο μύθος του μοναχικού καλλιτέχνη που δεν τον καταλαβαίνει κανείς, αλλά δεν είναι για εμένα.
ΙΝFΟ
«Τhe Cubara Ρroject» με τη Μάρθα Φριντζήλα στο «Μετρό», Γκύζη και Κάλβου, τηλ.
210-6461.980. Ώρα έναρξης 21.30,
κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
«Μας βοήθησε το Ίντερνετ»

Εμάς μας βοήθησε πολύ το Διαδίκτυο. Τα βιντεάκια που μας έπαιρναν και τα ανέβαζαν στο myspace και στο ΥouΤube. Μάλιστα κάναμε και μια σκέψη γι΄ αυτό: να μοιράζουμε το υλικό μας δωρεάν στο Διαδίκτυο. Έτσι κι αλλιώς, από το CD χρήματα δεν βγάζει κανείς.
  • Οπότε να υποθέσω ότι είστε υπέρ της ελεύθερης διακίνησης της μουσικής στο Διαδίκτυο.
Είναι μεταβατική η εποχή που ζούμε και είναι λίγο δύσκολο να έχει κανείς παγιωμένες απόψεις. Είμαστε πάνω στις αλλαγές. Θα δείξει... Σημασία έχει να παίζεις τη μουσική που σου αρέσει, να είσαι με τους ανθρώπους που θέλεις και να σου δίνει η δουλειά σου την ικανοποίηση ότι προχωράς. Και όταν κάνεις ένα CD, να μην ποντάρεις στο ένα τραγούδι που μπορεί να παιχτεί στο ραδιόφωνο αλλά σε ολόκληρο το CD. Διαφορετικά δεν έχει νόημα.

No comments: