Μπορεί η διεθνής δισκογραφία να καταρρέει, όμως υπάρχουν και στην ελληνική σκηνή μικρές εκπλήξεις με νέες κυκλοφορίες από μουσικούς και συγκροτήματα. Με όπλα τους το ροκ ή τους ηλεκτρονικούς αυτοσχεδιασμούς, τη χιπ χοπ φιλοσοφία ή τη φανκ ενέργεια, πολλοί νέοι καταφεύγουν σε ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες και φτιάχνουν τον πρώτο τους δίσκο. Μιλήσαμε με τον Larry Gus, τους Zebra Tracks, τους Duke Abduction και τον Sister Overdrive, που μόλις κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους.
- , Κυρ. Ελευθεροτυπία, Επτά, Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010
Larry Gus - «Stiches» (Cast a Blast records)
«Το Larry Gus (Λάρυγγας) είναι η απάντηση στην ερώτηση "ποιο είναι το πιο χαζό ψευδώνυμο που μπορείς να σκεφτείς;"» λέει ο εικοσιεφτάχρονος Παναγιώτης Μελίδης. Ομως το «Stitches», ο πρώτος του δίσκος, είναι ένα κολάζ από 35 σύντομα κομμάτια, όπου υμνεί την τεχνική του σάμπλινγκ, κόβοντας και ράβοντας μελωδίες και ρυθμούς από άλλους δίσκους. Μέσα του κρύβονται: «Οι Zombies και ο Λούτσιο Μπατίστι, το Blonde on Blonde και ο Μπερτ Μπάκαρα, οι Avalanches και η Τζόνι Μίτσελ, ο Φέλα Κούτι και οι ηλεκτρονικοί τζαζ δίσκοι της ECM στα 80s. Και, πάνω απ' όλα, η μουσική από τις ταινίες του Γούντι Αλεν και ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Πάντα φανταζόμουν τον εαυτό μου αγκαλιά με έναν σάμπλερ, ένα μικρόφωνο και δίσκους τριγύρω μου» εξηγεί για τη μουσική του. «Αγόρασα τον σάμπλερ μου, αφού είδα φωτογραφίες του Madlib σε ένα ξενοδοχείο, με βραζιλιάνικους δίσκους, τον σάμπλερ του και ένα πλαστικό πικ-απ. Η προσέγγιση του Madlib στο χιπ χοπ ήταν καθοριστική για τον ήχο μου. Ηθελα να χρησιμοποιώ κομμάτια από δίσκους που αγαπούσα και να τραγουδήσω από πάνω τους».
Ο δίσκος του Π. Μελίδη είναι «χειροποίητος»· φτιάχτηκε στο δωμάτιό του στη Βέροια. «Ο ήχος του είναι άρρηκτα συνδεμένος με τα καλοκαίρια μου στη Βέροια, το δωμάτιο όπου άκουγα τους δίσκους του πατέρα μου και σάμπλαρα με τις ώρες. Δεν μπορώ με τίποτα να τον φανταστώ αλλιώς, παρά μόνο στη Βέροια, με ζέστη και βόλτες με το ποδήλατο στα βουνά. Επειτα πήγαινα στο δωμάτιό μου και άκουγα πάλι τους δίσκους με τη σειρά. Στην πραγματικότητα δεν μπορώ να θυμηθώ τι χαιρόμουν πιο πολύ, να τους ακούω ή να απομονώνω σημεία 2 δευτερολέπτων και να φτιάχνω τα δικά μου κομμάτια».
http://www.myspace.com/larrygus
Zebra Tracks - «Α family picture from...» (Sonic Playground)
«Είμαστε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα συγκροτήματος της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής» λένε με αυτοσαρκασμό οι Zebra Tracks. «Αργήσαμε πολύ και κυκλοφορήσαμε τον πρώτο μας δίσκο σε λάθος χρόνο. Χάσαμε έτσι όλη τη δημοσιότητα γύρω από την έκρηξη της μουσικής στο myspace. Τότε που στο εξωτερικό οι εταιρείες υποστήριζαν τα νέα συγκροτήματα που ξεπηδούσαν από το Ιντερνετ, εμείς κόβαμε τα χαρτόνια στο χέρι για το εξώφυλλο του πρώτου μας σινγκλ».
Οι Zebra Tracks ξεκίνησαν να παίζουν μαζί από το φθινόπωρο του 2005 και πριν από το ντεμπούτο τους κυκλοφόρησαν ένα σινγκλ και έναν μίνι δίσκο, όλα δικές τους παραγωγές. Ο ήχος τους είναι «προϊόν επιρροής από το νέο βρετανικό ροκ της δεκαετίας του 2000, από τους Franz Ferdinand ως τους Libertines. Αλλά επηρεαστήκαμε και από όλη τη μουσική που ακούγαμε κατά καιρούς, από χορευτική μέχρι πανκ».
Η ηχογράφηση του πρώτου δίσκου ήταν μια περιπέτεια. «Ξεκίνησε στις αρχές του 2008» εξηγούν. «Εξι μήνες στο στούντιο, δουλεύαμε τα κομμάτια και πειραματιζόμασταν. Νοικιάσαμε πέντε διαφορετικούς ενισχυτές για τις κιθάρες και γράψαμε τα τύμπανα τέσσερις φορες. Οταν τελειώσαμε, ήμασταν ειδικοί στην επεξεργασία ήχου. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Οταν τελείωσε ο δίσκος, έπρεπε να τον προωθήσουμε και να κάνουμε και τη διανομή. Οσο ρομαντικός και αν είσαι, πέρα από την ανεξαρτησία, χρειάζεται χρόνος για να παίξεις και λίγο μουσική».
Οχι ότι πτοήθηκαν από τις τόσες δυσκολίες. «Τώρα ξεκινάμε τις συναυλίες» λένε. «Θέλουμε ο ήχος που υπάρχει στον δίσκο να βγει και στη σκηνή. Ο στόχος μας είναι να φτάσει η μουσική μας σε όσο περισσότερους γίνεται. Και ήδη δουλεύουμε καινούρια τραγούδια. Απλά, δεν ξέρουμε αν αξίζει τον κόπο να το τυπώσουμε σε cd. Γι' αυτό προσπαθούμε να βρούμε μια εναλλακτική λύση. Χάρη στο Ιντερνετ η μουσική έγινε πολύ εύκολα προσβάσιμη. Οταν αποκτάς χίλιους δίσκους μέσα σε μία ώρα, χάνεται η μαγεία της ίδιας της μουσικής».
http://www.myspace.com/zebratracks
Duke Abduction- «The Curious World Of...» (Spinalonga Records)
Φανκ, πανκ και ψυχεδέλεια, όλα χωμένα μέσα σ' έναν δίσκο από τους πρωτοεμφανιζόμενους Duke Abduction. «Εδώ παρελαύνουν οι επιρροές μας» εξηγούν οι ίδιοι. «Ξεκινήσαμε δύο χρόνια πριν με κοινό μας στοιχείο την εμμονή με το αρτ ροκ από τη δεκαετία του '70. Μας αρέσουν οι Pink Floyd και οι King Grimson, αλλά θέλαμε να δώσουμε και μια σύγχρονη χροιά στον ήχο, να βγάλουμε λίγη οργή, να φτιάξουμε κάτι πιο αιχμηρό».
Ετσι, ηχογράφησαν τον δίσκο με παραγωγό τον Γιώργο Μαντά, ή Blend όπως υπογράφει τις δουλειές του, που όπως λένε «έδωσε μια άλλη διάσταση στις ενορχηστρώσεις μας. Ετσι δεν βγήκαν ούτε αποστειρωμένες ούτε στομφώδεις». Αλλά δεν επαναπαύονται. Ηδη ετοιμάζουν τον επόμενο δίσκο, που θα είναι «πιο κοφτός και μινιμαλιστικός» λένε. «Δεν έχουμε αυταπάτες. Ο δίσκος απευθύνεται σε ελάχιστα άτομα, αλλά τον βγάλαμε γιατί πιστεύουμε ότι έχουμε κάτι να πούμε με τη μουσική μας. Ετσι κι αλλιώς βγαίνει σε μια ελληνική σκηνή όπου υπάρχουν δουλειές που εντυπωσιάζουν γιατί είναι αυθεντικές και ειλικρινείς».
*www.myspace.com/dukeabduction.
http://www.myspace.com/dukeabduction
* Το συγκρότημα θα παρουσιάσει τον δίσκο του την Πέμπτη στη «Μύγα» (Αισώπου & Μίκωνος 13, Ψυρρή).
Sister Overdrive - «Annick/Philomela» (Low Impedance)
«Δεν χρειάζεται να γίνεις ο επόμενος σταρ στην Ελλάδα για να νιώσεις ότι τα κατάφερες, βγάλε απλά έναν δίσκο. Με ενοχλεί η μεγαλομανία της ελληνικής σκηνής. Οι έλληνες μουσικοί αγαπάνε πολύ τις επιρροές τους και ουσιαστικά τις αντιγράφουν».
Ο Γιάννης Κοτσώνης γράφει από το 2000 πειραματική-ηλεκτρονική μουσική, κυρίως για θεατρικές παραστάσεις. «Αγαπώ τη μουσική, είμαι φανατικός ακροατής», αυτοσυστήνεται, «αλλά δεν κατάφερα ποτέ να μάθω κάποιο όργανο. Μέχρι που δανείστηκα ένα πρόγραμμα μουσικής σύνθεσης για τον υπολογιστή μου και, έχοντας τα ακούσματά μου, μπόρεσα να γράψω μουσική που μου άρεσε. Αν κάποιος έχει τον χρόνο και τη διάθεση, μπορεί να συνθέσει στον υπολογιστή».
Το «Annick/Philomela», το ντεμπούτο του, βγήκε μόλις στη δισκογραφική Low Impedance, που έχει έδρα την Πάτρα. «Το κομμάτι "Philomela" το είχα γράψει για την παράσταση "Μεταμορφώσεις 6", βασισμένη στο κείμενο του Οβίδιου. Το "Annick" γράφτηκε σε ένα εικοσιτετράωρο από ένα πειραματικό υλικό που μάζευα πολύν καιρό».
Ετσι, με το όνομα Sister Overdrive, που είναι «συνδυασμός δύο αγαπημένων μου κομματιών, του "Sister Ray" των Velvet Underground και του "Interstellar overdrive" των Pink Floyd, κυκλοφόρησε μια υποβλητική αυτοσχεδιαστική ηλεκτρονική μουσική».
«Θέλω απλώς να το ακούσει πολύς κόσμος», λέει, «και πιστεύω ότι σε κάποιους θ' αρέσει. Ας γνωρίσουν μια διαφορετική μουσική, που βρίσκεται σε διαρκή κίνηση αλλά κάτω από την επιφάνεια της σκηνής, με μικρές κυκλοφορίες και λίγο κοινό».
* www.myspace.com/sisteroverdrive
Sunday, January 24, 2010
Πρώτη φορά στο στούντιο
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment