Ακης Πάνου, από Α' Εθνική του τραγουδιού

«Για μένα ο δρόμος είναι δρόμος, τι πά' να πει είναι στραβός». Στο ανθολόγιο του Ακη Πάνου αυτό δεν είναι μόνον ένα ακόμα σπουδαίο τραγούδι. Είναι και μια προσωπική, ηχηρή τοποθέτηση που εξομολογείται με τόλμη την αντισυμβατική προσωπικότητα και τις πεισματικές επιλογές ενός ανθρώπου που υπερασπίστηκε μέχρι τέλους τη διαδρομή του, ακολουθώντας τον δρόμο, ακόμα κι όταν όλοι τον προειδοποιούσαν πώς είναι στραβός.

Ο Ακης Πάνου (Καλλιθέα 1933 - Αθήνα 2000) ήταν ο ήρωας των δικών του τραγουδιών. Ενας λαϊκός ήρωας με όλες τις εμμονές, τη σχεδόν προδιαγεγραμμένη μοίρα και το μεγάλο κόστος, που και πλήρωσε και περιέγραψε με κρυστάλλινη ακρίβεια. Μας κληροδότησε έναν κανονικό λαϊκό θησαυρό. Μεγάλα τραγούδια, που είναι σχεδόν αδύνατον να καταταγούν αξιολογικά.

Γι' αυτό κι από όλα όσα φιλοξενούνται στην κασετίνα με τα τρία cd, που θα προσφέρει η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» από μεθαύριο (και στις 24 και 31 Ιανουαρίου), δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει περισσότερο ή λιγότερο σπουδαία τραγούδια. Μόνο να αναφέρει μερικούς τίτλους ενδεικτικά: «Οταν σημάνει η ώρα», «Θα κλείσω τα μάτια», «Η πιο μεγάλη ώρα», «Η ζωή μου όλη», «Είδα τα μάτια σου κλαμμένα», «Για κοίτα με στα μάτια», «Στο σταθμό του Μονάχου», «Το θολωμένο μου μυαλό», «Ο τρελός» κ.ά. Και να επισημάνει πως αυτή είναι η πρώτη φορά που μια εφημερίδα προσφέρει στους αναγνώστες της μια τόσο μεγάλη συλλογή τραγουδιών του Πάνου και μάλιστα ερμηνευμένων από την Εθνική Ελλάδος του τραγουδιού: Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Διονυσίου, Λύδια, Μοσχολιού, Κόκοτας, Μητσιάς, Νταλάρας, Βοσκόπουλος κ.ά.

Τα 48 αυτά τραγούδια υπενθυμίζουν τη συμβολή του Ακη Πάνου στον λαϊκό μας πολιτισμό. Αυτόν υπερασπίστηκε ξεκινώντας να δημιουργεί ουσιαστικά στα μέσα της δεκαετίας του '60, μια εποχή που επέδραμε ό,τι θα ονομάζαμε αργότερα «έντεχνο». Μέχρι το τέλος της επόμενης δεκαετίας, έχοντας δώσει ήδη το σημαντικότερο δείγμα της τραγουδοποιίας του, συνέβαλε καθοριστικά στη διάσωση της τιμής του λαϊκού τραγουδιού και στην κατάκτηση της ισότιμης παρουσίας του με τη μελοποιημένη ποίηση. Η δημιουργία του είχε άλλωστε ανάλογα χαρακτηριστικά: Καμία λέξη δεν περίσσευε σ' έναν στίχο που συμπύκνωνε με εκπληκτική σαφήνεια μια βαθιά σκέψη για την ανθρώπινη περιπέτεια, τόσο απλά διατυπωμένη, ώστε να τραγουδιέται απ' όλους για όσο θα υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο η λέξη «μεράκι».