Η λέξη σύννεφο ανήκει σε μια μεγάλη κατηγορία λέξεων που επιδέχονται πολλές ερμηνείες. Πέφτω απ' τα σύννεφα, έκφραση που χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε την έκπληξή μας για κάτι· υπάρχουν σύννεφα στις σχέσεις μας λέμε όταν θέλουμε να δηλώσουμε ότι κάτι δεν πάει καλά· με ανέβασε στα σύννεφα, που σημαίνει ότι την/τον έκανε να αισθάνεται ψυχολογικά ανεβασμένος/η. Υπάρχει βέβαια και η συχνότερη χρήση της λέξης στη Μετεωρολογία.
Στην ελληνική μουσική τα σύννεφα έχουν σημαντική παρουσία, ειδικά στον χώρο του λαϊκού μας τραγουδιού, όπου συνθέτες όπως ο Γιώργος Μητσάκης τα έχουν χρησιμοποιήσει ως λέξη-κλειδί για πολλές από τις επιτυχίες τους:
Στον Πειραιά συννέφιασε, μεγάλη επιτυχία του 1959 για τους Γρηγόρη Μπιθικώτση και Νίκο Γιουλάκη: Στον Πειραιά συννέφιασε και στην Αθήνα βρέχει, άλλος αγάπη έχασε κι άλλος αγάπη έχει. Ψιλή Βροχούλα, με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και τον ίδιο τον Μητσάκη από το 1946: Συννέφιασε, συννέφιασε, συννέφιασε ο ουρανός, ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχούλα έπιασε. Συννεφιές, με τη Λίτσα Διαμάντη και τον Γιώργο Χατζηαντωνίου από το 1969: Συννεφιές, συννεφιές, όταν δεν σε βλέπω έχω ακεφιές. Τι πιοτό, τι πιοτό μ' έχεις κεράσει και το κέφι μου έχω χάσει. Σαββατόβραδο συννεφιασμένο τραγουδούσε ο Πάνος Μιχαλόπουλος, Αν Μιλούσανε τα σύννεφα η Πόλυ Πάνου, με τον Αντώνη Ρεπάνη, και τα τραγούδια του Μητσάκη με αναφορά στα σύννεφα κλείνουν με το Σούρουπο με συννεφιά, που τραγούδησε ο Γιάννης Τατασόπουλος: Σούρουπο με συννεφιά κι άρχισε η ψιλή βροχή κι εγώ που ήρθα να σ'ανταμώσω βρήκα την πόρτα σου κλειστή... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
- Βιβλιοθήκη, Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
No comments:
Post a Comment