«Πολυάσχολος αλλά ανεπαρκής» ο Πλάθιντο Ντομίνγκο

Για πλημμελή εκτέλεση των διοικητικών καθηκόντων του κατηγορεί ο αμερικανικός Τύπος τον ισπανό σουπερστάρ της όπερας

ΤΟ ΒΗΜΑ, Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Στο στόχαστρο δύο εκ των σημαντικότερων εφημερίδων των ΗΠΑ βρίσκεται το τελευταίο διήμερο ο Πλάθιντο Ντομίνγκο. Σε εκτεταμένα άρθρα τους οι «Νew Υork Τimes» και η «Washington Ρost» ασκούν κριτική στον σουπερστάρ της όπερας ότι ασκεί πλημμελώς τα διοικητικά καθήκοντά του στις όπερες της Ουάσιγκτον και του Λος Αντζελες- όπου κατέχει τη θέση του γενικού διευθυντή από το 2003- λόγω υπερανάληψης υποχρεώσεων στη σκηνή (πέρα από την υπέρλαμπρη καριέρα του ως τενόρου, σχετικά πρόσφατα έκανε το ντεμπούτο του και ως βαρύτονος) και στο πόντιουμ.

Τον ασκό του Αιόλου άνοιξε την περασμένη Τρίτη η ανακοίνωση του προγράμματος της σεζόν 2010-2011 της Οπερας της Ουάσιγκτον, το οποίο κρίθηκε φτωχό, καθώς περιλαμβάνει μόλις πέντε λυρικές παραγωγές.

Ο Ντομίνγκο απέδωσε το γεγονός αυτό στην οικονομική κρίση. «Το μεγάλο μου όνειρο ήταν πάντα το ανέβασμα αμερικανικής όπερας» δήλωσε χαρακτηριστικά. «Λόγω της οικονομικής κατάστασης όμωςκαι καθώς ο προϋπολογισμός του θεάτρου μειώθηκε περισσότερο από 5 εκατ. δολάρια, αλλά και λόγω του ότι οι αμερικανικές όπερες δεν είναι τόσο δημοφιλείς όσο π.χ. η “Μadama Βutterfly”, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό».

Ωστόσο, γιατί όχι; θέτει το ερώτημα η «Washington Ρost». «Γιατί ένας γενικός διευθυντής με τη φήμη, τη γοητεία και τις δυ νατότητες του Ντομίνγκο δεν μπορεί να σηκώσει τα μανίκια του και να ριχτεί στη δουλειά αντί, απλώς, να βγάζει την ουρά του απ΄ έξω; Μα, γιατί απλώς δεν είναι εδώ να διευθύνει το θέατρο» γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα αναφερόμενη στις «διπλές» (ως μαέστρου και ως βαρυτόνου) εμφανίσεις τις οποίες πραγματοποιεί αυτές τις ημέρες ο λαμπερός καλλιτέχνης στη Μητροπολιτική Οπερα της Νέας Υόρκης.

Η εφημερίδα αναγνωρίζει ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του Ντομίνγκο η Οπερα της Ουάσιγκτον γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη. Το ερώτημα εν τούτοις που θέτει είναι αν η ανάπτυξη αυτή είναι ουσιαστική, ικανή να αντέξει στον χρόνο και να αναπτυχθεί περαιτέρω, ή ευκαιριακή και επίπλαστη.

Σ το πλαίσιο αυτό καταλογίζονται ευθύνες στον Ντομίνγκο για το ότι δεν κατόρθωσε να φτιάξει ένα στέρεο σύστημα διοίκησης, ενώ παράλληλα εκφράζονται ερωτήματα ως προς το αν ο καλλιτέχνης εξακολουθεί να αποτελεί πόλο έλξης για τους σπόνσορες. Οι «Νew Υork Τimes» από την πλευρά τους επεκτείνουν τον προβληματισμό και στην Οπερα του Λος Αντζελες, η οποία πρόσφατα αναγκάστηκε να καταφύγει σε γενναίο έκτακτο δανεισμό. Η εφημερίδα επικαλείται ανώνυμες πληροφορίες μέσα από το θέατρο, σύμφωνα με τις οποίες: «Ο Ντομίνγκο είναι ίσως ο μεγαλύτερος εν ζωή λυρικός τραγουδιστής της εποχής μας. Ωστόσοη αποτελεσματικότητά του ως μάνατζερ και ως γενικού διευθυντή είναι συζητήσιμη. Ο προβληματισμός στους κόλπους του προσωπικού έχει επεκταθεί και στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου».

Ο Ντομίνγκο, από την πλευρά του, ο οποίος σε λίγες ημέρες συμπληρώνει τα 69 του χρόνια, έχει κατ΄ επανάληψη δηλώσει ότι ο λόγος που ανέλαβε τις δύο αυτές διοικητικές θέσεις ήταν η επιθυμία του να ξεκινήσει μια δεύτερη καριέρα όταν πλέον θα είχε εγκαταλείψει τη σκηνή.

Ωστόσο η φωνή του τον εξέπληξε ευχάριστα, καθώς του έδωσε τη δυνατότητα να τραγουδά ως σήμερα- προσθέτοντας, μάλιστα, νέους ρόλους στο ρεπερτόριό του- και να γεμίζει τα θέατρα. Σε ό,τι αφορά την κριτική που δέχεται αυτό το διάστημα, η απάντησή του είναι χαρακτηριστική: «Αν ανησυχούν ότι είμαι πολυδιασπασμένος, ας μου το πουν και θα φύγω».