Sexy sixties!

Sorry, αλλά δεν μπορείτε να μπείτε στο χώρο. Πρέπει να πετάξετε την τσίχλα, ακούσαμε να μας λέει ο άνδρας της ασφάλειας στην είσοδο του Brixton Academy. Πρώτα ανταλλάσσεις βλέμματα απορίας. Αμέσως μετά σταματάς να μασάς.

Αφού γίναμε μουσκίδι από την ξαφνική μπόρα (στο Λονδίνο πάντα βρέχει, δεν νοείται έξοδος χωρίς ομπρέλα) και ξεφορτωθήκαμε την τσίχλα (μη βρούμε και τον μπελά μας), μπήκαμε στην ώρα μας στο συναυλιακό χώρο για να δούμε live την Duffy. Οι δύο sold out συναυλίες της (οι 10.000 εισιτήρια εξαντλήθηκαν εν ριπή οφθαλμού) ήταν οι τελευταίες της για το 2008 και σωστά θα παρατηρούσε κανείς ότι είχαν πανηγυρικό χαρακτήρα.

Κακά τα ψέματα, η διάσημη τραγουδίστρια από την Ουαλία εμφανίστηκε από το πουθενά με τραγούδια που αναβιώνουν τον ήχο της Motown τη δεκαετία του ’60 και κατέκτησε τους πάντες. Θέλετε το σούπερ χιτ «Mercy»; Ακόμη χτυπάει ως ringtone στο κινητό του διπλανού σου. Θέλετε το ντεμπούτο της «Rockferry»; Πούλησε 1.685 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στη Βρετανία και έγινε το πιο εμπορικό άλμπουμ της περσινής χρονιάς. Θέλετε η φωνή της; Πολλοί την περιγράφουν ως τη νέα Dusty Springfield, αλλά η ίδια αποφεύγει τέτοιου είδους συγκρίσεις. Με τόσο ντόρο που προκάλεσε το όνομά της, λογικό ήταν το sold out (χρυσές δουλειές έκαναν κάτι τύποι έξω από το χώρο, πουλώντας «μαγικά» χαρτάκια στη μαύρη αγορά). Λογικό να έχεις και μεγάλες απαιτήσεις.

Δείτε βίντεο από live εμφάνιση της Duffy

Σκηνικό Σημασία είχε ότι σε λίγη ώρα θα είχαμε την Duffy μπροστά στα μάτια μας. ‘60s το σκηνικό (με ένα πελώριο «Duffy» γραμμένο με ασημένια γράμματα πίσω από τη σκηνή), ‘60s και η ατμόσφαιρα (μέχρι και ο τραγουδιστής της support μπάντας θύμιζε Roy Orbison). Mε ένα μίνι sexy φόρεμα και ένα ζεστό «Hi, everybody» για το καλωσόρισμα, η Duffy εμφανίστηκε στην τεράστια σκηνή. Αν και αρχικά φαινόταν λίγο τρακαρισμένη, λίγο ντροπαλή, γρήγορα βρήκε το ρυθμό της. Τη συνόδευαν 6 μουσικοί, κουαρτέτο εγχόρδων, 2 χορευτές και 2 τραγουδίστριες στα φωνητικά (ο μπροστινός μου στοιχημάτισε ότι ήταν δίδυμες). «Πριν από δύο χρόνια, κάθε Τρίτη έπαιζα μπριτζ με τους γονείς μου και τώρα τραγουδάω μπροστά σε τόσο πολύ κόσμο. Είναι απίστευτο», είπε από το μικρόφωνο και όλοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Ενενήντα λεπτά διήρκεσε το shοw και αποδείχτηκαν αρκετά για να ξεδιπλώσει το ταλέντο της. Τραγούδησε όλες τις επιτυχίες της, χόρεψε αλά ‘60s πάνω σε ένα βάθρο, «έπαιξε» με τους θεατές στην πρώτη σειρά και μετέτρεψε το μικρόφωνό της σε λάσο! Καλύτερες στιγμές το «Rain On Your Parade» με τα έγχορδα να παίρνουν φωτιά, η μπαλάντα «Oh Baby» με τη συνοδεία μόνο μίας ηλεκτρικής κιθάρας, το μελαγχολικό «Distant Dreamer» και φυσικά το «Mercy», που δόνησε το Brixton Academy. Στο άκουσμά του εμφανίστηκαν αμέτρητα iPhone για να αποτυπώσουν τη στιγμή, ενώ δίπλα μου η νεαρή Αγγλίδα, που δεν σταμάτησε να μασάει τσίχλα, χόρευε λες και ήταν σε συναυλία των AC/DC. Στην έξοδο το κινητό μιας κοπέλας «χτυπούσε», καθόλου τυχαία, στο ρυθμό του «Mercy». Δεν εκπλαγήκαμε που δεν το σήκωσε… Α! Για το show της Duffy πληρώσαμε 30 ευρώ, αν το βλέπαμε στη χώρα μας φαντάζομαι θα είχε τουλάχιστον τη διπλάσια τιμή.

Λονδίνο, του ΒΑΪΟΥ ΜΑΧΜΟΥΝΤΕ, Ελεύθερος Τύπος, 03.01.09