Wednesday, January 7, 2009

Η καρδιά μας κοντά της βρίσκεται...


Μια σπουδαία, ασυμβίβαστη φωνή σίγησε χτες τα ξημερώματα. Η Μαρία Δημητριάδη «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία 58 χρόνων, στην εντατική του «Ευαγγελισμού», όπου νοσηλευόταν χτυπημένη από σπάνια πνευμονική νόσο. Οπως η ίδια είχε ζητήσει από την οικογένειά της, η σoρός της θ' αποτεφρωθεί και η στάχτη της θα σκορπιστεί στη θάλασσα...

Τραγουδίστρια με μεγάλο ερμηνευτικό εύρος, με την υπέροχη φωνή της, σφράγισε τραγούδια μεγάλων Ελλήνων δημιουργών, που έγιναν σύμβολα αντίστασης ενάντια στην εκμετάλλευση και το σκοτάδι της καταπίεσης. Τόσο μέσα από την καλλιτεχνική της προσφορά, όσο και μέσα από την αταλάντευτη στάση της στο πλάι του λαϊκού κινήματος, συνέδεσε τη φωνή της με τους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες, με αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις, με το όραμα για μια δίκαιη κοινωνία. Ανθρωπος ασυμβίβαστος, αντιστάθηκε με τόλμη και παρρησία στην ευκολία και στα κυκλώματα που λυμαίνονται το χώρο της τέχνης, με αποτέλεσμα να βρεθεί αντιμέτωπη με τις αντιξοότητες που δημιουργεί το σύστημα στους καλλιτέχνες που δεν υποτάσσονται στις επιδιώξεις του. Η ίδια, πάντως, δε σταμάτησε να παλεύει κόντρα στην κυρίαρχη αισθητική, επιμένοντας να τραγουδά για όσους αγωνίζονται, αντιστέκονται, οραματίζονται. Πάντα ευαίσθητη στα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα, πορεύτηκε δίπλα στο ΚΚΕ, στηρίζοντας τις θέσεις του και παλεύοντας μαζί του. Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», με επικεφαλής τον Σπύρο Χαλβατζή.

Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα και ξεκίνησε να τραγουδά από παιδί. Στα 16 της κιόλας χρόνια κάνει τον πρώτο της δίσκο - τα «Κορίτσια στον ήλιο». Μετά ήρθαν ο «Ηλιος ο Πρώτος» και το «Χρονικό» του Γ. Μαρκόπουλου. Στο ενδιάμεσο γνωρίζει τον Μίκη Θεοδωράκη, τον οποίο είχαν σε κατ' οίκον περιορισμό και κάνει μαζί της συνέχεια πρόβες... Ακολουθεί ο δίσκος - συνεργασία της με τον Σταύρο Ξαρχάκο «Ενα πρωινό η Παναγιά μου»... Και μετά συναυλίες με τον Θεοδωράκη σε όλο τον κόσμο, για δύο χρόνια... Στη συνέχεια, οι δίσκοι της με τους Γιάννη Γλέζο, Νίκο Μαμαγκάκη. Ηδη, είχε γνωρίσει τον Θάνο Μικρούτσικο και μετά τη μεταπολίτευση δίνει φωνή στα πρώτα του τραγούδια, τα «Πολιτικά». Με αυτόν το δίσκο ξεκινά η συνεργασία τους, που συνεχίστηκε με τις δισκογραφικές δουλειές «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Φουέντε Οβεχούνα», «Τροπάρια για φονιάδες», «Τα τραγούδια της λευτεριάς» και παράλληλα συναυλίες, που δεν ήταν μόνο καλλιτεχνικά γεγονότα, αλλά και μέσο κοινωνικοπολιτικής πάλης. Οπως, καταχείμωνα σε καλοκαιρινό σινεμά, στη Λάρυμνα, με τραγούδια συμπαράστασης στους εργάτες. Οπως οι κυριακάτικες συναυλίες στην Αθήνα για απεργούς, παρόλο το ξενύχτι της προηγούμενης νύχτας στις μπουάτ. Οπως η συνεχής παρουσία της τα τελευταία χρόνια σε αντιιμπεριαλιστικές και εργατικές συναυλίες. Πάντα η Μαρία Δημητριάδη μέσα στα γεγονότα...

Από συναυλία στο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ (4/7/1998) στη Χίο και τον Τσεσμέ
Συνέχισε με το «Δελτίο καιρού», με τραγούδια πολλών συνθετών σε πρώτη εκτέλεση, με τα «Λιανοτράγουδα» του Μίκη, με τον πρώτο δίσκο του Γιώργου Σταυριανού, με την «Ελένη» του Χατζιδάκι, με το «Εμπάργκο» του Μικρούτσικου, με άλλους τραγουδιστές κ.ά. Για ν' ακολουθήσουν και πάλι δυο πολύ μεγάλες περιοδείες με τον Μίκη. Μετά την αποχή της για κάποια χρόνια, έρχονται δύο χρόνια δουλειάς στο Βελιγράδι, την περίοδο του εμπάργκο. Κάνει συναυλίες κι ένα δίσκο, που με τη βοήθεια του υπουργείου Πολιτισμού της πρώην Γιουγκοσλαβίας τα έσοδά του πηγαίνουν στους πρόσφυγες.

Με τη μεγάλη, συγκλονιστική φωνή της, συνέχισε να τραγουδά για τους ανθρώπους που εξακολουθούν να έχουν οράματα. Σ' αυτούς αφιέρωσε και τον δίσκο της «Δον Κιχώτες», των Π. Καρασούλου - Θ. Οικονόμου, το 2002. Σ' αυτούς που παραμένουν ιδεολόγοι κρατώντας σταθερές τις αρχές τους και συνεχίζουν σε δίσεκτους καιρούς να πολεμάνε έστω για ένα ψίχουλο κοινωνικής δικαιοσύνης...

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
30/4/2008
-- Τραγούδησε τη Ρωμιοσύνη και την Επανάσταση
5/9/2006
-- Αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο
28/1/2003
-- Τριάντα χρόνια τα τραγουδάμε
17/2/2002
-- Τραγούδια για σημερινούς «Δον Κιχώτες»
16/12/2001
-- Δισκογραφικές συναντήσεις

Από συναυλία της (2005) στην αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ, για την οικονομική ενίσχυση του Κόμματος
Σε χτεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρεται: «Το ΚΚΕ εκφράζει βαθιά θλίψη για το θάνατο της Μαρίας Δημητριάδη και συλλυπητήρια στα συγγενικά της πρόσωπα. Η Μαρία Δημητριάδη σημάδεψε με την ξεχωριστή, ζεστή και επική φωνή της το πολιτικό τραγούδι που συνόδευσε τους εργατικούς - αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες των δεκαετιών '70 - '80. Υπηρέτησε και ταυτίστηκε με δημιουργίες του σύγχρονου στρατευμένου τραγουδιού. Η Μαρία Δημητριάδη συμπορεύτηκε με το ΚΚΕ, δεν άλλαξε στρατόπεδο, ούτε εξαργύρωσε την προσφορά της στο λαϊκό κίνημα. Δεν υπέκυψε στην αποσιώπησή της από την πλειοψηφία των ΜΜΕ και τις εταιρείες που ελέγχουν το χώρο της δισκογραφίας. Με παλικαριά ανταποκρίθηκε στα αγωνιστικά καλέσματα, τραγουδώντας στις συναυλίες αλληλεγγύης προς τους αγωνιζόμενους και διωκόμενους λαούς, στους απεργιακούς αγώνες και στα μπλόκα των αγροτών. Οι ερμηνείες της θα εμπνέουν για πολλά χρόνια τον αγωνιζόμενο λαό και τη νεολαία του».

Θερμά συλλυπητήρια για το θάνατο της Μαρίας Δημητριάδη εκφράζει, με ανακοίνωσή του, το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ, σημειώνοντας πως «με τη στάση ζωής της, τις επιλογές της, τα τραγούδια που ερμήνευσε σε στίχους μεγάλων ποιητών, όπως των Γ. Ρίτσου, Ν. Χικμέτ, Βλ. Μαγιακόφσκι, στρατεύτηκε στις αγωνίες, στις ανησυχίες, στους αγώνες του λαού μας. Η παρουσία της και η πορεία της στο ελληνικό τραγούδι συνέβαλε στο να έρθουν σε επαφή και οι νέες γενιές με το επαναστατικό τραγούδι. Πλέον "η καρδιά της αντιχτυπά και στο πιο μακρινό αστέρι..."» (Ν. Χικμέτ).


Το ΠΑΜΕ, σε ανακοίνωσή του, σημειώνει: «Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας, εκφράζει την ανείπωτη θλίψη των εργαζομένων για τον πρόωρο θάνατο της Μαρίας Δημητριάδη, της μεγάλης αυτής τραγουδίστριας που έκανε τραγούδι την ταξική πάλη και συνέβαλε με το τραγούδι της σ' αυτήν την πάλη, και στην ανύψωση του μαχητικού αγωνιστικού πνεύματος της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, εκφράζει τα πιο θερμά συλλυπητήρια προς την οικογένειά της, όλων εκείνων των εργατών που γαλουχήθηκαν και εμψυχώνονται με τα τραγούδια της. Η Μαρία Δημητριάδη μπορεί να έχασε τη μάχη για τη ζωή, αλλά θα είναι παρούσα με την αγωνιστική της φωνή σε όλους τους λαϊκούς - εργατικούς αγώνες που έρχονται για την κατάκτηση όλων εκείνων που με το τραγούδι της απαίτησε για τους εργαζόμενους, για τη νέα ζωή σε μια νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα την τιμά πάντα πρωτοστατώντας σε τέτοιους αγώνες».


Την οδύνη της για το θάνατο της Μ. Δημητριάδη εκφράζει με ανακοίνωσή της η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», σημειώνοντας πως «στρατεύτηκε στο λαϊκό κίνημα, τραγουδώντας για τους αγωνιζόμενους λαούς όπου Γης, για τους αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας. Στις δημοτικές εκλογές του 2006 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο της "Συμπαράταξης για την Αθήνα" ως υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος Αθήνας, για να διεκδικήσουμε την πόλη μας. Η "Συμπαράταξη για την Αθήνα" έχασε μια μαχήτρια που αγωνιζόταν, παρά τα προβλήματα της υγείας της, για τα λαϊκά συμφέροντα. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στους συγγενείς της».


«Είναι μεγάλη απώλεια για το ελληνικό τραγούδι», δήλωσε στο «Ρ» ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, αναφερόμενος στο θάνατο της «σημαντικότερης και πιο εκφραστικής μας τραγουδίστριας. Με την υπέροχη φωνή της, θα λάμπει μέσα από τις ερμηνείες της στον ορίζοντα της μνήμης, στον ορίζοντα του αγώνα για τον πολιτισμό μας, που τον σημάδεψε και με την παρουσία της, την καθαρή αγωνιστική της γραμμή, το ήθος και την αξιοπρέπεια».

Συλλυπητήριο μήνυμα στην οικογένεια της Μαρίας Δημητριάδη απέστειλε η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Πολιτισμού, Μαρία Δαμανάκη.

«Με αισθήματα βαθειάς συγκίνησης πληροφορηθήκαμε πως η Μαρία Δημητριάδη έφυγε πρόωρα από κοντά μας. Η φωνή της - ένα από τα ακλόνητα σύμβολα του αντιδικτατορικού αγώνα και των νεανικών μας χρόνων - θα μείνει για πάντα ζωντανή στις καρδιές εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων. Η Μαρία Δημητριάδη έζησε και έφυγε με διακριτικότητα και αξιοπρέπεια. Υπήρξε μια σεμνή και άξια καλλιτέχνιδα όσο και δυναμική αγωνίστρια της Δημοκρατίας».

Συλλυπητήρια στην οικογένεια της Μαρίας Δημητριάδη απέστειλε ο Σπυρος Λυκούδης εκ μέρους του ΣΥΝ, τονίζοντας:

«Η Μαρία Δημητριάδη, η σπουδαία κα αυθεντική ερμηνεύτρια των τραγουδιών της καρδιάς μας και των ονείρων μας, η συναγωνίστριά μας στο αντιδικτατορικό κίνημα και πάντα παρούσα στους δημοκρατικούς αγώνες δεν είναι πια κοντά μας. Η θλίψη μας είναι μεγάλη. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στους δικούς της».

No comments: