Monday, January 12, 2009

«Η φωνή του Σινάτρα σε έπαιρνε απ΄ το χέρι»

Ο ΜΠΟΝΟ ΤΩΝ U2 ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟΥΣ «ΝΕW ΥΟRΚ ΤΙΜΕS»

ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009
«Ήμουν τυχερός που έκανα ντουέτο με έναν  άνθρωπο που κατανοεί τη διττότητα, που έχει  το ταλέντο να ακούει δυο αντίθετες ιδέες στο  ίδιο τραγούδι και τη σοφία να γνωρίζει ποια  πλευρά θα αποκαλύψει κάθε φορά», γράφει  ο Μπόνο για τον Φρανκ Σινάτρα στο  πρώτο άρθρο του στους «Νew Υork Τimes»

Μπορεί να έχει δηλώσει πως δεν τα πάει καλά με τα κόμματα και τις τελείες, αλλά τελικά δεν μπόρεσε να αντισταθεί. Ο Μπόνο των U2 θεώρησε πολύ τιμητική την πρόταση των «Νew York Τimes» να αποκτήσει δική του στήλη. Και έκανε το ντεμπούτο του στο χθεσινό κυριακάτικο φύλλο, ενώ στο Διαδίκτυο κυκλοφόρησε και η ηχογραφημένη εκδοχή του άρθρου του.

Μόνο που όσοι θα περίμεναν από τον Μπόνο ένα κείμενο-κοινωνική παρέμβαση- δεδομένου πως ο 48χρονος τραγουδιστής έχει δραστηριοποιηθεί επανειλημμένως για την υποστήριξη των φτωχών κρατών του κόσμου και έχει δώσει το «παρών» στους αγώνες κατά του ΑΙDS- θα απογοητευθούν. Διότι ο Μπόνο αποφάσισε να μιλήσει για τον Φρανκ Σινάτρα.

Μέρος πρώτο. Περιγράφει μια σκηνή σε μια παμπ του Δουβλίνου πριν από δύο εβδομάδες, όπου ποτήρια τσουγκρίζονται εν όψει της νέας χρονιάς, ενώ επικρατεί «ενδιαφέρουσα διάθεση. Το νέο ιρλανδικό χρήμα έχει τζογαριστεί και έχει χαθεί. Ο Κέλτικος Τίγρης βρίσκεται με την ουρά στα σκέλια καθώς κατασκευαστές και τραπεζίτες χαμογελούσαν αμήχανα πέρυσι και ξεροκαταπίνουν αμήχανα φέτος. Μια φωνή από τα μεγάφωνα μας μεταφέρει εκτός: είναι ο Φρανκ Σινάτρα που τραγουδάει “Μy Way”. Μένω κατάπληκτος από το ποιοτικό χαρακτηριστικό που λείπει από τη φωνή του: τη συναισθηματικότητα», γράφει, τονίζοντας τη στιβαρότητα της φωνής του Σινάτρα, μιας φωνής «που σε παίρνει από το χέρι».

Στη συνέχεια ο Μπόνο μεταφέρεται στο σπίτι του στο Δουβλίνο. Δίπλα στο κελάρι, η ματιά του πέφτει σε κάτι κίτρινο. «Ένας πίνακας που μου έστειλε ο Φρανκ όταν τραγούδησα μαζί του το “Ι΄ve got you under my skin” το 1993. Τον έχει ζωγραφίσει ο ίδιος. Ένας τρελός κίτρινος καμβάς με βίαιους ομόκεντρους κύκλους πάνω σε ένα μονόχρωμο βάθος. Φράνσις Άλμπερτ Σινάτρα, ζωγράφος.

Είχαμε περάσει λίγο καιρό στο σπίτι του στο Παλμ Σπρινγκς και κουβεντιάζαμε πολύ για τζαζ. Τότε μου έδειξε τον πίνακα. Θεώρησα ότι οι κύκλοι ήταν σαν τη διάμετρο ενός χωνιού, την καμπάνα μιας τρομπέτας, και του το είπα. “Ο πίνακας λέγεται Τζαζ και μπορείς να τον πάρεις”. Του είπα πως έχω ακούσει ότι επηρεάστηκε πολύ από τον Μάιλς Ντέιβις. “Ο Μάιλς Ντέιβις ποτέ δεν σπατάλησε μια νότα, ούτε μια λέξη σε έναν ανόητο”, είπε εκείνος». Και συνεχίζει: «Όπως οι φωνές του Μπομπ Ντίλαν, της Νίνα Σιμόν, του Παβαρότι, έτσι και η φωνή του Σινάτρα βελτιώθηκε με τον καιρό» και αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τις δυο διαφορετικές ηχογραφήσεις του «Μy Way» το 1969 και το 1978.

nytimes.com/opinion


No comments: