Βαρύτονος και μάλιστα με σπουδαία καριέρα. Ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος διαψεύδει ωστόσο το στερεότυπο που θέλει τους λυρικούς τραγουδιστές να ανήκουν σε ένα κλειστό μουσικό σύστημα. Σύγχρονος, άμεσος, με χιούμορ και ανοιχτούς ορίζοντες, κάνει δύο παράλληλες, ισότιμες καριέρες: η δεύτερη αφορά τη σταθερή παρουσία του στο έντεχνο, όπως τουλάχιστον αυτό ορίζεται από τα έργα του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του Γρηγορίου, του Μαμαγκάκη.
Το αναγνωρίζει κι ο ίδιος. «Βρίσκομαι σε διαρκές πήγαιν'-έλα μεταξύ διαφορετικών μουσικών κόσμων. Αν πάψω, θα πεθάνω». Το αποδεικνύει και η ατζέντα των εμφανίσεών του. Στο ενδιάμεσο της προετοιμασίας του για το αριστούργημα του Ντεμπισί «Πελέας και Μελισσάνθη» (Οπερα του Ντίσελντορφ) και για τον «Φάλσταφ» του Βέρντι (Φεστιβάλ του Γκλάιντμπερν), θα βρίσκεται το επόμενο Σάββατο στο Μέγαρο Μουσικής στη συναυλία της Ορχήστρας των Χρωμάτων με τίτλο «Ο Μάνος Χατζιδάκις στο θέατρο». Μαζί με την Ειρήνη Κυριακίδου και το φωνητικό σύνολο «Εμμέλεια» θα ερμηνεύσουν μερικά από τα ωραιότερα χατζιδακικά τραγούδια, που πρωτακούστηκαν σε παραστάσεις.
Ο Χριστογιαννόπουλος έχει θητεύσει στο χατζιδακικό ρεπερτόριο. Κι όχι μόνον αυτό. Ο Χατζιδάκις ήταν αυτός που τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τη φωνή του. «Ημουν 17-18 ετών και ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική επαγγελματικά, αλλά με αποθάρρυνε ο πατέρας μου - διευθυντής τότε της Λυρικής. Εκεί γνώρισα τυχαία τον Χατζιδάκι κι ήταν τόσο υποστηρικτικός που ενισχύθηκε η απόφασή μου. Αργότερα του έπαιξα μάλιστα στο πιάνο και δικά μου τραγούδια. Τι θράσος, Θεέ μου!».
Εκτοτε διατήρησε τη σχέση του με το έντεχνο προσπαθώντας -εν αντιθέσει με άλλους λυρικούς τραγουδιστές- να μην ξεχνάει την «αμεσότητα της χειρονομίας, που είναι αυτό καθαυτό το τραγούδι. Τα σύνορα είναι κλειστά μόνον όταν είναι κλειστά τα μυαλά. Δεν εννοώ όμως να τα αναιρείς για λόγους προβολής, όπως ισχύει με διάφορα cross-over, αλλά γιατί μια μουσική κάνει την καρδιά σου να πάλλεται. Οταν πρωτοείπα το "Ω καλή μου ξανθιά", με είχε ποτίσει τόσο ως ψυχή, διαδρομή και όνειρο που δεν χρειαζόταν να το μάθω. Ανοιξα απλά το στόμα και το είπα».
Θα το ξαναπεί στη συναυλία, αφού το β'μέρος της είναι αφιερωμένο στους χατζιδακικούς «Ορνιθες». Από τις άλλες επιλογές, «το μόνο που κάπως με προβληματίζει είναι "Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων", επειδή είναι σε πιο ροκ κατεύθυνση απ'ό,τι έχω συνηθίσει».
Μ' αυτή τη βραδιά προσθέτει στο βιογραφικό του μια ακόμα συνεργασία με την Ορχήστρα των Χρωμάτων. «Είμαι ευτυχής που υπάρχουν τα Χρώματα. Γι' αυτό όποτε μου προτείνουν κάτι, ποτέ δεν τους λέω τι χρήματα θέλω. Αν έχουν, μου δίνουν. Κάποιοι θεσμοί χρειάζονται υποστήριξη από εμάς τους ίδιους. Η ειλικρινής ανθρώπινη προσέγγιση είναι για μένα η απάντηση στην απουσία μέλλοντος ή την κρίση των αξιών».
Το αναγνωρίζει κι ο ίδιος. «Βρίσκομαι σε διαρκές πήγαιν'-έλα μεταξύ διαφορετικών μουσικών κόσμων. Αν πάψω, θα πεθάνω». Το αποδεικνύει και η ατζέντα των εμφανίσεών του. Στο ενδιάμεσο της προετοιμασίας του για το αριστούργημα του Ντεμπισί «Πελέας και Μελισσάνθη» (Οπερα του Ντίσελντορφ) και για τον «Φάλσταφ» του Βέρντι (Φεστιβάλ του Γκλάιντμπερν), θα βρίσκεται το επόμενο Σάββατο στο Μέγαρο Μουσικής στη συναυλία της Ορχήστρας των Χρωμάτων με τίτλο «Ο Μάνος Χατζιδάκις στο θέατρο». Μαζί με την Ειρήνη Κυριακίδου και το φωνητικό σύνολο «Εμμέλεια» θα ερμηνεύσουν μερικά από τα ωραιότερα χατζιδακικά τραγούδια, που πρωτακούστηκαν σε παραστάσεις.
Τραγούδια που ο Χατζιδάκις έγραψε για το θέατρο θα ερμηνεύσει στο Μέγαρο μαζί με την Ειρήνη Κυριακίδου και την «Εμμέλεια» |
Εκτοτε διατήρησε τη σχέση του με το έντεχνο προσπαθώντας -εν αντιθέσει με άλλους λυρικούς τραγουδιστές- να μην ξεχνάει την «αμεσότητα της χειρονομίας, που είναι αυτό καθαυτό το τραγούδι. Τα σύνορα είναι κλειστά μόνον όταν είναι κλειστά τα μυαλά. Δεν εννοώ όμως να τα αναιρείς για λόγους προβολής, όπως ισχύει με διάφορα cross-over, αλλά γιατί μια μουσική κάνει την καρδιά σου να πάλλεται. Οταν πρωτοείπα το "Ω καλή μου ξανθιά", με είχε ποτίσει τόσο ως ψυχή, διαδρομή και όνειρο που δεν χρειαζόταν να το μάθω. Ανοιξα απλά το στόμα και το είπα».
Θα το ξαναπεί στη συναυλία, αφού το β'μέρος της είναι αφιερωμένο στους χατζιδακικούς «Ορνιθες». Από τις άλλες επιλογές, «το μόνο που κάπως με προβληματίζει είναι "Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων", επειδή είναι σε πιο ροκ κατεύθυνση απ'ό,τι έχω συνηθίσει».
Μ' αυτή τη βραδιά προσθέτει στο βιογραφικό του μια ακόμα συνεργασία με την Ορχήστρα των Χρωμάτων. «Είμαι ευτυχής που υπάρχουν τα Χρώματα. Γι' αυτό όποτε μου προτείνουν κάτι, ποτέ δεν τους λέω τι χρήματα θέλω. Αν έχουν, μου δίνουν. Κάποιοι θεσμοί χρειάζονται υποστήριξη από εμάς τους ίδιους. Η ειλικρινής ανθρώπινη προσέγγιση είναι για μένα η απάντηση στην απουσία μέλλοντος ή την κρίση των αξιών».
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/01/2009
No comments:
Post a Comment