Ζωή σαν τριαντάφυλλο στο Μέγαρο

Η ζωή και τα τραγούδια της Εντίθ Πιαφ μέσα από μια βιογραφική μουσική παράσταση

ΣΥΝΑΥΛΙΑ. «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» ήταν ο τίτλος της σχετικά πρόσφατης ταινίας με θέμα τη ζωή της Εντίθ Πιαφ. Η ταινία αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον του κοινού για μια καλλιτέχνιδα που σήμερα φαντάζει θρυλική, όχι μόνο για τα τραγούδια της αλλά και για την πολυτάραχη ζωή της. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο Ζαν Κοκτό είχε δηλώσει: «Δεν υπήρξε ποτέ άλλη Πιάφ ούτε θα ξαναϋπάρξει ποτέ». Μια ολόκληρη γενιά έκανε την Πιάφ «μύθο», «θρύλο», λέξεις που η σημασιολογική εξέλιξη άλλαξε το αρχικό τους νόημα δημιουργώντας συνώνυμα.

Στη μεγάλη Πιάφ, λοιπόν, είναι αφιερωμένη μια θεατροποιημένη μουσική βιογραφία που πρόκειται να παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Φίλων της Μουσικής, 8.30 μ.μ.) στις 31 Ιανουαρίου. Τι ακριβώς θα συμβεί τότε; Ο Ζακ Πεσίς -δημοσιογράφος, συγγραφέας και ιστορικός της μουσικής- μας ξαναθυμίζει με έναν ανάλαφρο τρόπο την καριέρα της Πιάφ, κάνοντας σταθμό στις ημερομηνίες-κλειδιά της ζωής της. Η Ναταλί Λερμίτ με την υπέροχη φωνή της διανθίζει τη διήγηση με τα αθάνατα τραγούδια της μεγάλης καλλιτέχνιδας, συνοδευόμενη από τον Ορελιάν Νοέλ στο ακορντεόν. Η σκηνοθεσία της Ρουμπιά Ματινιόν υπογραμμίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ του αφηγητή, της τραγουδίστριας-ηθοποιού και του μουσικού, και προκαλεί τη συμμετοχή του κοινού.

Ερωτες, τραγούδια

Τρεις πρωταγωνιστές που έρχονται να αποτίσουν φόρο τιμής στον «μύθο» της Πιάφ αναπλάθοντας τη ζωή της μ’ έναν τρόπο διασκεδαστικό και συγκινητικό συνάμα. Θα δούμε πώς γεννήθηκαν τα μεγάλα τραγούδια της, «La vie en rose», «L’hymne ‡ l’amour», «Milord», «Non, je ne regrette rien» κ.ά., πώς μεγάλωσε στη φτωχογειτονιά του Παρισιού και στα μπαρ της Πιγκάλ, πώς η Εντίθ Γκασιόν έγινε το «Μικρό Σπουργίτι» και στη συνέχεια η «Εντίθ», πώς συνάντησε τον Μαρσέλ Σερντάν και έζησε μαζί του έναν μυθικό έρωτα, τι της οφείλουν οι Ιβ Μοντάν, Σαρλ Αζναβούρ, Ζορζ Μουστακί, πώς κατανάλωσε τη ζωή της δίνοντας παραστάσεις μέχρις εξαντλήσεως, σε πείσμα των γιατρών που της συνιστούσαν επίμονα να ξεκουραστεί. Η επιμέλεια της παραγωγής ανήκει στους Thierry Martin, Jacques Pessis, Alain Delon.