Ευανθία Ρεμπούτσικα: «Διανύουμε εποχή ξεκαθαρίσματος…»

Δεν συνεργάζονται απλώς. Είναι συνοδοιπόροι. Γνωρίστηκαν πριν από περίπου μία δεκαετία και από τότε βρίσκουν ολοένα και περισσότερους λόγους για να αποκαλύπτουν από κοινού τη μαγεία της μουσικής. Η Ευανθία Ρεμπούτσικα είναι μια πολυβραβευμένη συνθέτις που έχει καταθέσει το δικό της αναγνωρίσιμο στίγμα στην ελληνική μουσική, ενώ η Ελλη Πασπαλά μια ερμηνεύτρια με μοναδική φωνή, που απογειώνει το μελωδικό λυρισμό των τραγουδιών.

Αυτή την εποχή οι δυο τους συναντιούνται στη σκηνή του Μετρό, μαζί με τον επίσης βραβευμένο και με τις δικές του περγαμηνές στη μουσική συνθέτη Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, αλλά και με την «Ορχήστρα του δρόμου» μια μπάντα με μουσικούς που μπορούν να συμπράττουν, αλλά και να γίνονται πρωταγωνιστές. Πριν από έναν περίπου χρόνο η Ευανθία Ρεμπούτσικα και η Ελλη Πασπαλά έδεσαν ακόμα περισσότερο τη συνεργασία τους με το «Χορό των άστρων», μια προσωπική δουλειά που έγινε αποκλειστικά για την ερμηνεύτρια σε στίχους της Ελένης Ζιώγα, δίνοντάς τους και άλλους λόγους συν-ύπαρξης.

Τις συναντήσαμε στο στούντιο της Cantini, της «χειροποίητης» εταιρίας που έχει δημιουργήσει η Ευανθία Ρεμπούτσικα με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο και προσφέρει ανάσα στη σύγχρονη ελληνική μουσική. Πολύ σύντομα διαπιστώνουμε την αμοιβαία εκτίμηση και τη διακριτική αγάπη και φιλία που τροφοδοτούν τη σχέση τους. Δεν είναι ίδιες. Οι διαφορές τους όμως αντί να καταλύουν τη σχέση τους, αναζωπυρώνουν το σεβασμό της μίας προς την άλλη και επιβεβαιώνουν τις έννοιες της ελευθερίας και της αποδοχής. Αυτά τα στοιχεία τις δένουν και όταν μοιράζονται τη σκηνή του Μετρό. Ο χώρος που χρειάζεται μια σχέση για να αναπνέει εδώ δίνεται άπλετος και από τις δύο πλευρές, χωρίς η συνύπαρξη να χάνει τη συνοχή της.

• Μια και δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεστε στην ίδια σκηνή, τι παρουσιάζετε στο Μετρό;

Ελλη Πασπαλά: Πάντα υπάρχει κάτι καινούργιο να παρουσιάσουμε, όπως τα τραγούδια από το «Χορό των άστρων» που δεν έχουν παρουσιαστεί ολοκληρωμένα. Η παράσταση έχει έντονη δόση θεατρικότητας, κάτι πολύ αυθόρμητο, μια αίσθηση μπουλουκιού. Δεν είναι τίποτα στημένο και υπάρχει πολύ έντονη και χαρούμενη διάθεση, που ενισχύεται από τα μέλη της «Ορχήστρας του δρόμου», τους μουσικούς μας που έχουν το δικό τους ρόλο στο πρόγραμμα και από την ερμηνεύτρια Ματούλα Ζαμάνη που τραγουδάει τραγούδια του Παναγιώτη (Καλαντζόπουλου) και παλιότερα της Ευανθίας.

Ευανθία Ρεμπούτσικα.: Η παράσταση είναι πολύ πιο ώριμη από άλλες φορές. Οσο προχωράμε βγαίνουν σπουδαία στοιχεία. Βγάζουμε αυτό που αισθανόμαστε στη σκηνή και αυτό λειτουργεί ως τονωτική ένεση τόσο για μας, όσο και για τους ακροατές. Δίνουμε επίσης το λόγο στους μουσικούς οι οποίοι όχι μόνο αυτοσχεδιάζουν, αλλά και παρουσιάζουν δικά τους τραγούδια. Είναι οι: Πάνος Δημητρακόπουλος - κανονάκι, Φέργκους Κάρι -κοντραμπάσο, Σπύρος Μοσχούτης -τύμπανα, Παντελής Στόικος - τρομπέτα και Ανδρέας Συμβουλόπουλος -πιάνο, πλήκτρα. Η παρουσία τους στη σκηνή είναι καταλυτική.

• Πώς ξεκίνησε η γνωριμία και συνεργασία σας;

Ε.Π.: Συναντηθήκαμε με την Ευανθία όταν γράφαμε με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο το δίσκο μας «Για τη συνήθεια του έρωτα», καθώς οι πρόβες και οι ετοιμασίες γίνονταν στο σπίτι τους. Ηταν το 2000. Αργότερα παίζαμε στις Γραμμές. Αρχίσαμε να δουλεύουμε περισσότερο μαζί από το 2004, οπότε εμφανιζόμαστε οι δυο μας σε συναυλίες. Το απόσταγμα όλης αυτής της συνεργασίας εκφράστηκε στο δίσκο μας «Ο χορός των άστρων» που κυκλοφόρησε πέρσι το Δεκέμβριο σε στίχους Ελένης Ζιώγα.

Ε. Ρ.: Την Ελλη τη γνώριζα και τη θαύμαζα από παλιότερα, από τη συνεργασία της με τον Μάνο Χατζιδάκι. Αργότερα τη γνώρισα καλύτερα όταν συνεργάστηκε με τον Παναγιώτη. Εκτίμησα πολλά, πέρα από τη φωνή της και τη στάση της. Ερμήνευσε δικά μου τραγούδια και τους έδωσε άλλη διάσταση. Συνεργαστήκαμε επίσης στη «Φωνή του Αιγαίου», όπου η Ελλη είπε μερικά τραγούδια, ενώ μαζί με την Ελένη Ζιώγα συναντηθήκαμε και οι τρεις στην Κωνσταντινούπολη κι εκεί γεννήθηκε τρυφερά και όμορφα η συνεργασία μας για το «Χορό των άστρων».

• Τι είναι αυτό που κάνει αυτή την… κολόνια να κρατά χρόνια;

Ε.Ρ.: Μέσα σ’ αυτό το χάος που υπάρχει γύρω μας, η Ελλη είναι ένας πολύ πολιτισμένος άνθρωπος με τον οποίο μπορείς να κάνεις και ουσιαστικές συζητήσεις. Πλέον έχουμε γίνει φίλες. Μας συνδέει βεβαίως το μουσικό στοιχείο, η κοινή οπτική. Η Ελλη έχει μια ιδιαιτερότητα στη φωνή, στη δουλειά της, στον τρόπο της, που με προσελκύει και με δένει μαζί της. Τα περνάμε πολύ καλά και στη σκηνή και εκτός σκηνής. Η Ελλη είναι πλέον… οικογένειά μου.

Ε.Π: Με την Ευανθία έχουμε κοινό όραμα και συμπλέουμε. Εχουμε συγγένεια και στην αισθητική. Μιλάμε ίδια γλώσσα και δεν είναι τυχαίο που είμαστε και πολύ φίλες. Μοιραζόμαστε και το γυναικείο κόσμο μας. Γενικά η σχέση μας λειτουργεί σε πολλά επίπεδα και αυτό μας δένει. Μας συνδέει επίσης πολύ το γέλιο, ενώ ένα άλλο κοινό σημείο είναι και το ένστικτό μας, το οποίο είναι έντονο και για τους ανθρώπους και για τη μουσική. Ωστόσο με την Ευανθία δεν είμαστε ίδιες. Διαφέρουμε η μία από την άλλη, σε αρκετά σημεία.

• Ποια είναι αυτά;(γελάνε)

Ε.Π: Ο τρόπος που επεξεργαζόμαστε πράγματα είναι πολύ διαφορετικός. Εγώ αναλύω περισσότερο. Η Ευανθία είναι πιο αυθόρμητη. Αυτό όμως λειτουργεί τελικά συμπληρωματικά στη σχέση μας.

Ε.Ρ.: Οχι μόνο πιο αυθόρμητη, αλλά και πιο οξύθυμη. Νευριάζω πιο εύκολα, αλλά και γρήγορα μου περνάει. Η Ελλη αντίθετα κρατά χαρακτήρα. Μπορεί να είναι συγκρατημένη κι αυτό το θαυμάζω. Θα ήθελα να έχω κι εγώ αυτό το στοιχείο. Πολλές φορές σκέφτομαι από πριν να αντιδράσω κι εγώ έτσι, να μη νευριάσω. Ομως στην πορεία χάνω το παιχνίδι...

• Σε μια μεταβατική εποχή για το ελληνικό τραγούδι, τι οφείλουν να κάνουν οι άνθρωποι της μουσικής για το καλύτερο αύριο του τραγουδιού;

Ε.Ρ.: Να κάνουν πιο σοβαρά τη δουλειά τους και με περισσότερη αγάπη. Να προστατέψουν τη μουσική και το τραγούδι. Σήμερα επικρατεί η προχειρότητα, ενώ τα κριτήρια τις περισσότερες φορές δεν είναι καλλιτεχνικά, αλλά εμπορικά.

Ε.Π: Να γράφουν ωραία μουσική. Αν γράψει κάποιος ένα σπουδαίο τραγούδι, η ανθρωπότητα παίρνει ανάσα και πίστωση για το μέλλον.

• Συμβαίνει αυτό σήμερα;

Ε.Π: Οχι πολύ. Ή τουλάχιστον λιγότερο από κάθε άλλη εποχή. Δεν βλέπω πολλά τραγούδια που ξεχωρίζουν, όμως είμαι αισιόδοξη. Πιστεύω ότι χωρίς τη δημιουργία, τη σύνθεση, τη μουσική, δεν μπορούμε να ζήσουμε. Αλλοτε θα βγαίνουν σπουδαία τραγούδια και άλλοτε λιγότερο λαμπερά.

Ε.Ρ.: Πράγματι, μπορείς να βρεις καλά τραγούδια, αλλά όχι όπως έβρισκες άλλες εποχές. Γι’ αυτό ακόμα και τα μαγαζιά της νύχτας και οι τραγουδιστές επιστρέφουν σε παλιές αγαπημένες και δοκιμασμένες στο χρόνο επιτυχίες και τις συμπεριλαμβάνουν πάντα στα προγράμματά τους. Πιστεύω όμως ότι ακόμα κι έτσι η μουσική θα επιβιώσει.

• Πιστεύετε ότι στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε ισχύει στη νύχτα το «η ισχύς εν τη ενώσει»;

Ε.Π.: Μόνο αν υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Να ενώνουν τις δυνάμεις τους οι άνθρωποι της μουσικής για λόγους οικονομίας δεν είναι σωστό και σοφό. Για να κάνουν κάτι άκρως δημιουργικό και μοναδικό, βεβαίως. Φοβάμαι ότι οι περισσότεροι ενώνουν τις δυνάμεις τους καθαρά για οικονομικούς λόγους και αυτό φαίνεται. Βγαίνει ένα αποτέλεσμα αδιάφορο και διεκπεραιωτικό.

Ε.Ρ.: Υπάρχουν δουλειές και συνεργασίες που γίνονται για λόγους εμπορικότητας στα μαγαζιά, που δεν αφορούν εμάς. Μου αρέσει η διαφοροποίηση, μου αρέσει όμως και η παρέα και τα συντροφικά προγράμματα. Δεν αποκλείω όμως και το άλλο. Υπάρχουν καλλιτέχνες που δεν μπορούν να σταθούν μόνοι στη σκηνή και άλλοι που τους βλέπεις και τους ακούς δύο ώρες και όταν τελειώσουν διψάς ακόμα και θέλεις κι άλλο. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Να είναι η παράσταση καλή, είτε προέρχεται από πολλούς είτε βασίζεται σε έναν. Διανύουμε εποχή ξεκαθαρίσματος και στη μουσική. Κάτι που θα ωφελήσει και το τραγούδι και την κοινωνία...

• ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ET AGENDA, Σάββατο, 07.02.09