Ωδεία για ροκάδες, εκκολαπτόμενους σταρ

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

• Ηλεκτρική κιθάρα, ντραμς, τζαζ πιάνο και φανκ φωνητικά διδάσκονται σε μαθητές από την ηλικία των 5 ετών

• ΕΛΛΗ ΙΣΜΑΗΛΙΔΟΥ | Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Η εποχή όπου οι μουσικοί της ποπ και της ροκ αντιμετωπίζονταν περιφρονητικά ως οι «μαλλιάδες που γρατσουνούν μια κιθάρα» έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η σύγχρονη μουσική (ποπ, ροκ και τζαζ) αριθμεί πλέον πάνω από έναν αιώνα λειτουργίας και έχει αναδείξει καλλιτέχνες οι οποίοι δεν υστερούν σε αρτιότητα τεχνικής και σύνθεσης, από τους μεγάλους συνθέτες και βιρτουόζους του παρελθόντος. Στη χώρα μας, ωστόσο, ως πριν από μερικά χρόνια οι κλασικές σπουδές θεωρούνταν ουσιαστικά μονόδρομος για όποιον ήθελε να εμβαθύνει στη μουσική παιδεία. Ωσπου ομάδα δασκάλων με σύγχρονες αντιλήψεις αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στις αναχρονιστικές αντιλήψεις και να υποστηρίξει αυτό που στο εξωτερικό θεωρείται αυτονόητο: η σύγχρονη μουσική μπορεί και πρέπει να διδάσκεται με την ίδια οργάνωση, σοβαρότητα και μεθοδολογία, όπως και η κλασική!

«Η ποπ, η ροκ και η τζαζ αποτελούν ήδη αντικείμενα μελέτης από θεωρητικούς σε όλο τον κόσμο, γεγονός που επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς φορείς να προσεγγίσουν τα συγκεκριμένα είδη με σεβασμό και επαγγελματισμό. Η σύγχρονη μουσική δεν είναι μουσική “δεύτερης κατηγορίας” και αυτό το αντιλαμβάνονται ήδη τόσο οι μαθητές όσο και οι γονείς τους» αναφέρει η κυρία Λία Γεωργακοπούλου , η οποία κατέχει πτυχίο όπερας και κλασικού πιάνου και διδάσκει σύγχρονα φωνητικά (Ρop Vocals) και μουσικό θέατρο. «Οι μαθητές σιγά σιγά αντιλαμβάνονται ότι η σύγχρονη μουσική απαιτεί κατάρτιση υψηλού βαθμού και σκληρή δουλειά, ιδίως αν κανείς επιθυμεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον κλάδο» προσθέτει.

«Η εκμάθηση της ηλεκτρικής κιθάρας απαιτεί αφοσίωση, πολύωρη μελέτη και θεωρητική κατάρτιση, η οποία δεν υστερεί σε τίποτε εν σχέσει προς την κλασική κιθάρα. Γι΄ αυτό και σύμφωνα με τις σύγχρονες θεωρίες μουσικής διδασκαλίαςκρίνεται ως αντιεκπαιδευτικό να αναγκάζονται οι μαθητές να εμβαθύνουν στην κλασική μουσική και να αντιμετωπίζουν ως “πάρεργο” τη ροκ, την ποπ και την τζαζ» σχολιάζει ο κ. Νίκος Χωμενίδης, δάσκαλος ηλεκτρικής κιθάρας. Μάλιστα, με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, οι δάσκαλοι έχουν την ευκαιρία να πειραματισθούν και με πρωτοποριακές μεθόδους μελέτης: «Ηχογραφώ με τη χρήση υπολογιστή διάφορα μουσικά όργανα και δημιουργώ τραγούδια (τα λεγόμενα Demos) τα οποία χρησιμοποιούν οι μαθητές στη μελέτη τους για να εξασκούνται ως εάν να έπαιζαν με γκρουπ μουσικών» εξηγεί ο κ. Χωμενίδης.

Παράλληλα τα ωδεία σύγχρονης μουσικής βοηθούν τους μαθητές τους να σχηματίζουν συγκροτήματα ανάλογα με το επίπεδό τους, αποκτώντας έτσι την ευκαιρία να εκθέσουν τη δουλειά τους μέσω συναυλιών και ηχογραφήσεων. «Μέσα από τα συγκροτήματα μπορεί κανείς να κερδίσει πολύτιμη εμπειρία τόσο από την προσωπική εξάσκησηόσο και από τις γνώσεις των άλλων μουσικών. Υπάρχει μάλιστα η τάση να δημιουργούνται γκρουπ για πειραματισμό με όλα τα είδη της μουσικής, ώστε να εμβαθύνει κανείς σε διαφορετικές τεχνικές» σχολιάζει ο Στέλιος Παύλου, 18 χρόνων, ο οποίος σπουδάζει κλασικό, τζαζ πιάνο και ηλεκτρονικά πλήκτρα (electronic keyboard).

Εξετάσεις και πιστοποίηση

Αν οι σύγχρονες μουσικές σπουδές δεν συνδέονταν με ένα επίσημο εξεταστικό σύστημα, θα παρέμεναν νεκρό γράμμα για οποιονδήποτε επιθυμεί να πιστοποιήσει το επίπεδό του και να συνεχίσει τις σπουδές του σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Γι΄ αυτό και δεκάδες ωδεία σύγχρονης μουσικής έχουν εισαγάγει στην Ελλάδα το εξεταστικό σύστημα του «London College of Μusic», το οποίο υπάγεται στο βρετανικό «Τhames Valley University» και παρέχει τίτλους πιστοποίησης οι οποίοι αναγνωρίζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη και παρέχουν τη δυνατότητα για πανεπιστημιακή ισοτιμία. «Μέσω των εν λόγω εξετάσεων που διενεργούνται με ενιαίο τρόπο σε όλη την Ευρώπη δίνεται διέξοδος σε εκατοντάδες παιδιά που αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα τις μουσικές σπουδές τους και επιθυμούν να πιστοποιήσουν την κατάρτισή τους. Μάλιστα, το εν λόγω σύστημα συνοδεύεται από συγκεκριμένη καθοδήγηση σε επίπεδο διδασκαλίας, ώστε να οργανωθεί τόσο η μεθοδολογία όσο και η διδακτέα ύλη» αναφέρει ο κ. Νίκος Παναγιωτάκης , εκπρόσωπος της London College of Μusic στην Ελλάδα και καθηγητής ανώτερων κλασικών θεωρητικών, κλασικής σύνθεσης και ηλεκτρικής κιθάρας. « Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης η συμμετοχή μαθητών στις εξετάσεις της London College of Μusic έχει αυξηθεί το 2010 κατά 20%30%» συμπληρώνει.

Το μπλουζ του μικρού Οδυσσέα

«Το μάθημα της ηλεκτρικής κιθάρας είναι διασκεδαστικό και δεν έχει καμία σχέση με τον κλασικό τρόπο με τον οποίο γίνονται τα μαθήματα στο σχολείο. Συχνά κάνουμε ντουέτα με τον δάσκαλό μου και επιλέγουμε για το μάθημα ροκ τραγούδια που μας αρέσουν.Είμαστε σαν φίλοι» σχολιάζει ο Οδυσσέας Φωκάς, 10 χρόνων, ο οποίος μαθαίνει ηλεκτρική κιθάρα εδώ και έξι μήνες και ήδη μπορεί να παίζει κάποια από τα αγαπημένα του τραγούδια, όπως το «Ι can΄t get no satisfaction» των Rolling Stones και το «Let it be» των Βeatles. Σε αντίθεση με πολλά παιδιά στην ηλικία του, τα οποία ονειρεύονται να γίνουν αστέρες της ροκ, ο Οδυσσέας έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι η ηλεκτρική κιθάρα είναι απλώς ένα χόμπι που αγαπάει και στο οποίο θέλει να εμβαθύνει ώστε να έρθει ακόμη πιο κοντά στη μουσική που τον εκφράζει. Πώς αντέδρασε όμως ο πατέρας του όταν ο Οδυσσέας τού ανακοίνωσε ότι, αντί για κλασικό πιάνο ή κιθάρα, αποφάσισε να ξεκινήσει μαθήματα ηλεκτρικής κιθάρας; «Ενθουσιάστηκε! Του αρέσει πολύ η ροκ μουσική και ιδιαίτερα οι Led Ζeppelin και γι΄ αυτό ήταν πολύ θετικός στην ιδέα να μάθω να παίζω και εγώ ροκ» απαντά ο Οδυσσέας. (Στη φωτογραφία ο μικρός Οδυσσέας στο δωμάτιό του με την ηλεκτρική κιθάρα ανά χείρας- και τον απαραίτητο ενισχυτή δίπλα του).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=329475&dt=04/05/2010#ixzz0mxlVdlkn