Της Γιουλης Επτακοιλη, Η Καθημερινή, Tρίτη, 7 Oκτωβρίου 2008
«Μια φορά κάθε εκατό χρόνια βγαίνει ένας υποψήφιος σαν τον Ομπάμα. Ελπίζω να το καταλάβουν οι Αμερικανοί και να τον ψηφίσουν. Είναι η μόνη μας ελπίδα για αλλαγή, για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα».
Λίγο πριν από τη συναυλία των REM (ήταν δωρεάν για το κοινό και συμμετείχαν επίσης οι Kaiser Chiefs, Gabriella Cilmi και C-Real) την Κυριακή το βράδυ στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, με αφορμή την επίσημη έναρξη του ελληνικού MTV, ο 48χρονος συνθέτης και τραγουδιστής τους, Μάικλ Στάιπ, βρέθηκε σε γνωστό βιβλιοπωλείο του Συντάγματος για μία φιλική κουβέντα με λίγους Ελληνες δημοσιογράφους. Αν και άρτι αφιχθείς από την Κωνσταντινούπολη, ήταν ευδιάθετος και φιλικός, και αφού περιεργάστηκε ένα σταντ με ευπώλητα ελληνικής λογοτεχνίας -τι να κατάλαβε άραγε;- μίλησε με πάθος για τον Μπαράκ Ομπάμα, τη μουσική, την Αθήνα.
«Νιώθω υπέροχα και μόνο στη σκέψη ότι βρίσκομαι σε μια πόλη με σπουδαίο πολιτισμό. Μία από τις μεγάλες μου αγάπες εκτός από τη μουσική και τη φωτογραφία είναι η γλυπτική, οπότε καταλαβαίνετε γιατί με εμπνέει η Αθήνα». Οι REM μετρούν σχεδόν 25 χρόνια στη ροκ μουσική. Είναι από τα συγκροτήματα που δεν έχουν κάνει εκπτώσεις στην ποιότητά του, άσχετα αν κάποιοι δίσκοι του δεν ήταν και τόσο επιτυχημένοι. «Η μουσική έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια», εξηγεί ο Μάικλ Στάιπ. «Οσο για τη μουσική βιομηχανία... καπούτ!». Πώς τοποθετείται λοιπόν ένας καλλιτέχνης στη νέα πραγματικότητα;
«Ο καλλιτέχνης οφείλει να κάνει τους ανθρώπους να βλέπουν με διαφορετικό τρόπο κάθε κατάσταση, πολιτική, οικονομική, κοινωνική», απαντάει. «Ο,τι δηλαδή έκανε ο Ντίλαν και πολλοί άλλοι στη δεκαετία του ’60 και τότε ονομάστηκε πολιτικό τραγούδι, ενώ για μένα δεν ήταν. Ηταν η παρατήρηση κάποιων ταλαντούχων και έξυπνων ανθρώπων σε όσα συνέβαιναν τότε στην κοινωνία. Ετσι, λειτουργεί για μένα η έμπνευση. Προσπαθώ να αφουγκράζομαι το παρόν».
Νιώθει αισιόδοξος γι’ αυτά που συμβαίνουν; «Είμαι κατεξοχήν ο τύπος που βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο», λέει δείχνοντας το σχεδόν άδειο ποτήρι με νερό μπροστά του. «Εχω πίστη στην ανθρωπότητα και στη δύναμη που έχει να ξεπερνάει κάθε δυσκολία όταν όλα λειτουργούν με δημοκρατικό τρόπο».
Στους REM τι «πολίτευμα» επικρατεί; «Η απόλυτη δημοκρατία», τονίζει ο Μάικλ Στάιπ. «Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο για ένα γκρουπ να μείνει ενωμένο, ειδικά σήμερα που για πολλούς λόγους ευνοούνται οι σόλο καριέρες. Εμείς αποφασίζουμε από κοινού για όλα και απολαμβάνουμε ακόμη και τα λάθη μας».
Πρόσφατα οι REM κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ με τίτλο «Αcellerate», μια δουλειά που επιστρέφει στις ρίζες του ήχου τους, και έκανε πολλούς να μιλούν για τους «παλιούς, καλούς REM». Πάντως, είναι από τα συγκροτήματα που καταφέρνουν να κερδίζουν διαρκώς νέο κοινό, κάτι που φάνηκε και στην εκρηκτική συναυλία της Κυριακής, όπου η συντριπτική πλειοψηφία στις σχεδόν 50 χιλιάδες του κοινού ήταν νέοι γύρω στα 20.
«Στα τέλη του ’80 περπατούσα στη Νέα Υόρκη, και μου ήταν πολύ εύκολο να αναγνωρίσω τους φαν της μουσικής μας. Τώρα, 25 χρόνια, δυσκολεύομαι γιατί υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών που αγαπούν τους REM. Ανάμεσά τους, και 20χρονα παιδιά που μπορεί να μας είδαν για πρώτη φορά live με τους γονείς τους!»
No comments:
Post a Comment