Thursday, October 23, 2008

Μια ρεμπέτισσα και οι μουσικές του κόσμου


Μέρος πολύμηνης διεθνούς περιοδείας, η οποία περιλαμβάνει 37 πόλεις σε ΗΠΑ, Καναδά και Ευρώπη, ήταν το πέρασμα των «Κρόνος» από την Αθήνα τη Δευτέρα. Γνωστό και αγαπητό στους Ελληνες πιστούς του ευγενούς cross-over από επανειλημμένες εμφανίσεις του στην Αθήνα (Λυκαβηττός, Μέγαρο Μουσικής), το διάσημο κουαρτέτο έπαιξε στην κατάμεστη αίθουσα του ανακαινισμένου «Παλλάς» προσελκύοντας ποικίλο ακροατήριο. Στη σύνθεσή του ξεχώριζαν πολλοί αναμενόμενοι αλλά και λιγότερο αναμενόμενοι επώνυμοι.

Για άλλη μια φορά οι «Κρόνος» εμφανίστηκαν με καινούργιο τσελίστα, τον αισθητά νεότερό τους Τζέφρεϊ Ζάιγκλερ, καλλιτεχνικό συνοδοιπόρο από το 2005. Το πρόγραμμα υπήρξε συναρπαστικά πλούσιο σε εναλλαγές εντυπώσεων, με έμφαση στις διαπολιτισμικές συναντήσεις και την ανοιχτότητα της μουσικής αισθητικής (ενορχήστρωση, μορφή, χρήση ηλεκτρονικών ηχητικών μέσων κ.λπ.). Συνεχίζοντας 35χρονη παράδοση παραγγελιών, τα εννιά έργα που ακούστηκαν ήσαν γραμμένα ή διασκευασμένα ειδικά γι' αυτούς από ισάριθμους δημιουργούς και, πλην ενός, παρουσιάζονταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Στηριγμένες από συσσωρευμένη πείρα, δίχως ρωγμές κούρασης, οι ερμηνείες τους έδειξαν ότι οι «Κρόνος» ηγούνται με ακούραστη εγρήγορση και ευρηματικότητα στην εμπροσθοφυλακή μιας μουσικής πρωτοπορίας ιδιωτικού στίγματος που γνωρίζει να αφουγκράζεται τα μηνύματα του παρόντος. Το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού επικεντρώθηκε στην πρώτη παγκόσμια παρουσίαση της σύνθεσης «Point of no return», που παρήγγειλαν οι «Κρόνος» στον Γιώργο Κουμεντάκη. Εναυσμα της συνεργασίας υπήρξαν δυο ηχογραφήσεις της σπουδαίας ρεμπέτισσας Μαρίκας Παπαγκίκα (1890-1943) -«Μανάκι μου, μανάκι μου» και «Σμυρναίικο μινόρε»- που είχε ακούσει ο βιολιστής και ιδρυτής του κουαρτέτου, Ντέιβιντ Χάρινγκτον.

Η μουσική του Κουμεντάκη αναπτύχθηκε ως σύγχρονος μουσικός αναστοχασμός επάνω στα πρωτότυπα ακούσματα. Αναγνωρίσιμα μελωδικά σπαράγματα και οικεία ρυθμικά σχήματα καθόρισαν μια άσκηση παλίμψηστου λυρισμού, δοσμένη ως σοβαρό ηχητικό παιχνίδι, που βασιζόταν στην κυκλική εναλλαγή ανάμεσα σε μηχανιστικά/μινιμαλιστικά συνεχή και μονολόγους πύκνωσης της μελωδικής φραστικής. Στο «Σμυρναίικο μινόρε», συνοδευμένο από ελάχιστες νύξεις μαντολίνου και ακορντεόν, το δυτικά συγκερασμένο βιολί του Χάρινγκτον φιλοξένησε με λιτό συναίσθημα το μικρασιάτικο πάθος στο παρόν.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΒΩΛΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/10/2008

No comments: