Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Αναδρομή στον μουσικό κόσμο του Σταμάτη Κραουνάκη. Ή «one man show με guest star τη Σόνια, εικόνα υπέροχη, που θα πει το βαρύ πυροβολικό». Τη Σόνια Θεοδωρίδου εννοεί ο Κραουνάκης και την πρώτη τους συνάντηση για μια μουσική παράσταση ή και «Για έναν έρωτα». Θα εκτυλιχθεί στο Μέγαρο Μουσικής (Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, 18 και 19 Νοεμβρίου).
Στην παράσταση, που ανατρέχει στις ωραιότερες στιγμές της μουσικής του διαδρομής, ο ίδιος κρατά τον βασικό ρόλο του ερμηνευτή και αφηγητή όσων παράνομων και παράφορων ερώτων έχουν ζήσει στα τραγούδια του. Μαζί του εμφανίζονται τρεις από τους τραγουδιστές-περφόρμερ της «Σπείρα-Σπείρα» (Ελεάννα Καραντινού, Χρήστος Μουστάκας, Δάφνη Λέμπερου) και έντεκα μουσικοί.
«Σκεφτόμαστε να κάνουμε πράγματα μαζί, να σπάσουμε τη φόρμα», λέει ο Σταμάτης Κραουνάκης για τη συνεργασία του με τη Σόνια Θεοδωρίδου |
Συμμετέχει βέβαια, «εκτάκτως αλλά όχι αναπάντεχα», η Σόνια Θεοδωρίδου. Η Ελληνίδα σοπράνο, που δεν περιορίστηκε στον χώρο της αλλά επέτρεψε στον εαυτό της μικρές και ωραίες «απιστίες» με το ελληνικό, λαϊκό ή έντεχνο, ρεπερτόριο, «μαθητεύει», όπως λέει, στο ρεπερτόριο του Κραουνάκη. Με το σύστημα της... εξαρχής ακρόασης, που πάντα εφαρμόζει: «Είχα ακούσει πολλά τραγούδια, αλλά όχι τα άπαντά του. Φρόντισα να ακούσω τα πάντα και ανακάλυψα ξανά το μεγάλο του ταλέντο», λέει σε ένα διάλειμμα της πρόβας, που δεν έχει τίποτα το τυπικό. «Ζούμε, μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία τη νεότητά μας», εξηγεί.
Πληθωρικές προσωπικότητες και οι δύο, δεν είχαν συνεργαστεί ξανά, αλλά γνωρίζονταν χρόνια τώρα. «Εγώ, μάλιστα, ήμουν ψιλοερωτευμένη μαζί του, αλλά δεν μου έδινε σημασία», εξομολογείται η Θεοδωρίδου γελώντας και υποστηρίζοντας πλήρως την ταυτότητα -«για έναν έρωτα»- της παράστασης.
Τα τραγούδια που θα πει είναι, όπως συνοψίζει ο Κραουνάκης, «τα καλύτερα για το αίσθημά της»: «Κουπαστή» (θα το ερμηνεύσουν ντουέτο), «Κάστρο», «Αυτή η νύχτα μένει», «Υπερωκεάνιο», «Ο Δερβίσης». Και όχι αυτά μόνο.
Εν είδει μπουκέτου με τριαντάφυλλα, ο Σταμάτης Κραουνάκης θα της προσφέρει ένα καινούργιο τραγούδι που υλοποιεί παλιό του όνειρο: να μελοποιήσει στίχους της Κικής Δημουλά. Επέλεξε ένα απόσπασμα από το ποίημά της «Κύριε», εκείνο που λέει: «Αλλους μας φέρνει ένα φιλί. Στο κρύο μέτωπο της πλήξης, μερικούς. Μας ξετρυπώνει ο έρωτας κρυμμένους. Στα βάθη των κινδύνων του να σβήσει».
«Ηθελα καιρό», εξηγεί, «να φτιάξω μια Δημουλά. Ηθελα όμως να πάει ψηλά, όχι να καταναλωθεί στο κουλτουριάρικο κομμάτι». Το τραγούδι είναι ερωτικό και «με τη φωνή της Σόνιας, θα κλαίμε». Αλλά όχι μόνο. Οι μουσικές παραστάσεις του Κραουνάκη γέρνουν την πλάστιγγα εναλλάξ από το κλάμα στο γέλιο, από τη δημιουργική μελαγχολία στην ευφορία. Και ο ίδιος δεν σκοπεύει να κάνει... συναισθηματικές περικοπές λόγω της πιο αυστηρής ατμόσφαιρας του Μεγάρου. «Απ' τη μεριά μου δεν θα κάνω τίποτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Θα κάνω κανονικά τα δικά μου. Και τα αστεία μου. Θα ζητήσω απ' το κοινό να σηκωθεί, να συμμετέχει. Δεν θα αλλάξω τίποτα. Η μόνη αλλαγή είναι ότι θα έχω μεγάλη ορχήστρα».
Συνολικά τα τραγούδια που θα ακουστούν «πειραγμένα» είναι της συνεργασίας του με τη Λίνα Νικολακοπούλου. Τραγούδια που αγαπήσαμε με τις φωνές της Αλκηστης Πρωτοψάλτη («Μαρόκο», «Τα δυο παλτά», «Τρίτο στεφάνι», «Τα πιο ωραία λαϊκά»), της Τάνιας Τσανακλίδου («Μαμά γερνάω», «Πάτωμα»), της Δήμητρας Γαλάνη («Παραδώσου»), του Μανώλη Μητσιά («Λάμπα θυέλλης»). Κι άλλα, φόρος τιμής στην υπερβολή, την ηδονή, τη μαγεία και τη φθορά του έρωτα, όπως το «Πώς έφυγες», που είχε ερμηνεύσει μοναδικά η Βίκυ Μοσχολιού, ή το «Πόσο σ' αγαπώ» και κάποια άλλα, περισσότερο εξωστρεφή, όπως το «Ποντίκι».
Την ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας υπογράφει ο πιανίστας Γιώργος Ζαχαρίου. Την επιμέλεια του ήχου ο Δημήτρης Μουρλάς, των φωτισμών ο Γιάννης Σιδηρόπουλος, του σκηνικού χώρου ο Τάκης Χατούπης, των φωτογραφιών (που θα προβληθούν) ο Πάνος Δεσφινιώτης και του βίντεο ο Κώστας Αυγέρης. Παίζουν οι: Σπύρος Παναγιωτόπουλος (ντραμς), Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά), Γιάννης Αννινος (μπάσο), Κώστας Μπαλταζάνης (κιθάρα), Νίκος Κατσίκης (μπουζούκι), Μάριος Τούμπας (πλήκτρα), Νίκος Σακελλαράκης (τρομπέτα), Παναγιώτης Τσεβάς (ακορντεόν), Δημήτρης Τσάκας (σαξόφωνο) και Αντώνης Ανδρέου (τρομπόνι).
Η συνεργασία του Σταμάτη Κραουνάκη με τη Σόνια Θεοδωρίδου δεν σταματάει εδώ. «Σκεφτόμαστε να κάνουμε μαζί πράγματα, να σπάσουμε τη φόρμα», επιβεβαιώνει εκείνος. Κάτι ξέρουν και οι δύο από σπάσιμο φόρμας και φορμαλισμού. *
Πληθωρικές προσωπικότητες και οι δύο, δεν είχαν συνεργαστεί ξανά, αλλά γνωρίζονταν χρόνια τώρα. «Εγώ, μάλιστα, ήμουν ψιλοερωτευμένη μαζί του, αλλά δεν μου έδινε σημασία», εξομολογείται η Θεοδωρίδου γελώντας και υποστηρίζοντας πλήρως την ταυτότητα -«για έναν έρωτα»- της παράστασης.
Τα τραγούδια που θα πει είναι, όπως συνοψίζει ο Κραουνάκης, «τα καλύτερα για το αίσθημά της»: «Κουπαστή» (θα το ερμηνεύσουν ντουέτο), «Κάστρο», «Αυτή η νύχτα μένει», «Υπερωκεάνιο», «Ο Δερβίσης». Και όχι αυτά μόνο.
Εν είδει μπουκέτου με τριαντάφυλλα, ο Σταμάτης Κραουνάκης θα της προσφέρει ένα καινούργιο τραγούδι που υλοποιεί παλιό του όνειρο: να μελοποιήσει στίχους της Κικής Δημουλά. Επέλεξε ένα απόσπασμα από το ποίημά της «Κύριε», εκείνο που λέει: «Αλλους μας φέρνει ένα φιλί. Στο κρύο μέτωπο της πλήξης, μερικούς. Μας ξετρυπώνει ο έρωτας κρυμμένους. Στα βάθη των κινδύνων του να σβήσει».
«Ηθελα καιρό», εξηγεί, «να φτιάξω μια Δημουλά. Ηθελα όμως να πάει ψηλά, όχι να καταναλωθεί στο κουλτουριάρικο κομμάτι». Το τραγούδι είναι ερωτικό και «με τη φωνή της Σόνιας, θα κλαίμε». Αλλά όχι μόνο. Οι μουσικές παραστάσεις του Κραουνάκη γέρνουν την πλάστιγγα εναλλάξ από το κλάμα στο γέλιο, από τη δημιουργική μελαγχολία στην ευφορία. Και ο ίδιος δεν σκοπεύει να κάνει... συναισθηματικές περικοπές λόγω της πιο αυστηρής ατμόσφαιρας του Μεγάρου. «Απ' τη μεριά μου δεν θα κάνω τίποτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Θα κάνω κανονικά τα δικά μου. Και τα αστεία μου. Θα ζητήσω απ' το κοινό να σηκωθεί, να συμμετέχει. Δεν θα αλλάξω τίποτα. Η μόνη αλλαγή είναι ότι θα έχω μεγάλη ορχήστρα».
Συνολικά τα τραγούδια που θα ακουστούν «πειραγμένα» είναι της συνεργασίας του με τη Λίνα Νικολακοπούλου. Τραγούδια που αγαπήσαμε με τις φωνές της Αλκηστης Πρωτοψάλτη («Μαρόκο», «Τα δυο παλτά», «Τρίτο στεφάνι», «Τα πιο ωραία λαϊκά»), της Τάνιας Τσανακλίδου («Μαμά γερνάω», «Πάτωμα»), της Δήμητρας Γαλάνη («Παραδώσου»), του Μανώλη Μητσιά («Λάμπα θυέλλης»). Κι άλλα, φόρος τιμής στην υπερβολή, την ηδονή, τη μαγεία και τη φθορά του έρωτα, όπως το «Πώς έφυγες», που είχε ερμηνεύσει μοναδικά η Βίκυ Μοσχολιού, ή το «Πόσο σ' αγαπώ» και κάποια άλλα, περισσότερο εξωστρεφή, όπως το «Ποντίκι».
Την ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας υπογράφει ο πιανίστας Γιώργος Ζαχαρίου. Την επιμέλεια του ήχου ο Δημήτρης Μουρλάς, των φωτισμών ο Γιάννης Σιδηρόπουλος, του σκηνικού χώρου ο Τάκης Χατούπης, των φωτογραφιών (που θα προβληθούν) ο Πάνος Δεσφινιώτης και του βίντεο ο Κώστας Αυγέρης. Παίζουν οι: Σπύρος Παναγιωτόπουλος (ντραμς), Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά), Γιάννης Αννινος (μπάσο), Κώστας Μπαλταζάνης (κιθάρα), Νίκος Κατσίκης (μπουζούκι), Μάριος Τούμπας (πλήκτρα), Νίκος Σακελλαράκης (τρομπέτα), Παναγιώτης Τσεβάς (ακορντεόν), Δημήτρης Τσάκας (σαξόφωνο) και Αντώνης Ανδρέου (τρομπόνι).
Η συνεργασία του Σταμάτη Κραουνάκη με τη Σόνια Θεοδωρίδου δεν σταματάει εδώ. «Σκεφτόμαστε να κάνουμε μαζί πράγματα, να σπάσουμε τη φόρμα», επιβεβαιώνει εκείνος. Κάτι ξέρουν και οι δύο από σπάσιμο φόρμας και φορμαλισμού. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/10/2008
No comments:
Post a Comment