Τυφώνας Grace

Η Τζαμαϊκανή τραγουδίστρια επανέρχεται μετά από 19 χρόνια με το νέο της άλμπουμ «Hurricane»

Τραγουδίστρια και ονειροπόλα. Βάρβαρη και θεϊκή. Άνδρας και γυναίκα. Αρχαία και μοντέρνα. Αθώα και καταραμένη. Τζαμάικα και Νέα Υόρκη. Ντίσκο και πανκ. Ηρωίδα και απατεώνισσα. Κόρη και μάνα. Πραγματική και φανταστική. Αυτά και άλλα τόσα είναι η Grace Jones. Η γυναίκα-αίνιγμα βρίσκεται ξανά ανάμεσά μας και αν προσπαθήσεις να λύσεις το γρίφο μάλλον θα χάσεις το χρόνο σου. Στα 60 της χρόνια σήμερα, φαίνεται να μην έχει πει την τελευταία της λέξη. Επανέρχεται δριμύτερη στο προσκήνιο, σαν «τυφώνας», με τη νέα της δισκογραφική δουλειά «Hurricane» (κυκλοφορεί στις 3/11), το πρώτο της άλμπουμ ύστερα από 19 χρόνια απουσίας! Ακόμη παραμιλούν όσοι την είδαν τον περασμένο Ιούνιο στο Λονδίνο, στο Φεστιβάλ Meltdown των Massive Attack. Σχεδόν γυμνή εμφανίστηκε επί σκηνής, τραγούδησε όλες τις μεγάλες της ντίσκο επιτυχίες, άλλαξε απίστευτα καπέλα του Philip Tracey και χτενίσματα και έπαιξε με το κοινό, σαν τη γάτα με το ποντίκι. Οταν, μάλιστα, τα ψηλά τακούνια που φορούσε δεν τη βόλευαν να κατέβει τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο κέντρο της σκηνής, δεν δίστασε να το κάνει με τα… οπίσθιά της! Classic, Grace! Ξαφνικά, τις τελευταίες εβδομάδες η εξωτική ντίβα είναι ξανά παντού: στα εξώφυλλα των περιοδικών, σε απονομές βραβείων, στο YouTube, ενώ τα παλιά, κλασικά κομμάτια εξακολουθούν να προκαλούν δονήσεις στο σώμα, λες και γράφτηκαν σήμερα. «Η Grace Jones “μάσησε” αυτοκίνητα, χαστούκισε τηλεοπτικούς παρουσιαστές, ανέβηκε σε βουνά, πολέμησε δαίμονες και κατέκτησε το διάστημα, έκοψε δρόμο μέσα από τα ’80s για να προχωρήσει και να διαβάσει το μυαλό μας, συγκρούστηκε μισόγυμνη με τον James Bond και είχε ερωτικά, πνευματικά και γαμήλια σκαμπανεβάσματα», γράφει ο Βρετανός δημοσιογράφος Paul Morley για το μεγαλείο της εκθαμβωτικής Jones, Grace Jones. «Φαντάζομαι, ήμουν πολύ σέξι και δυνατή και δεν έδινα δεκάρα για τίποτα» απαντά εκείνη. Κι εμείς βάζουμε στο repeat εννέα νέα της τραγούδια που μοιάζουν λες και βγήκαν από τη μουσική σκηνή του Μπρίστολ.

• «Μου αρέσει το 8. Είναι δύο τέλειοι κύκλοι, που αγαπώ πάρα πολύ».

Αρχικά, το «Hurricane» ήταν να κυκλοφορήσει το 2006 για να συμπέσει με ένα είδος επετείου και ήταν σχεδόν έτοιμο το 2007, τη χρονιά που θα συμπλήρωνε περίπου 30 χρόνια καριέρας. Επρεπε να φτάσει το 2008 για να βγει επιτέλους το άλμπουμ στα δισκοπωλεία, δεκαεννέα χρόνια μετά την προηγούμενη δουλειά της, το «Bulletproof Heart» (1989). Στα ’90s δεν κυκλοφόρησε κανένα άλμπουμ. Ηχογράφησε όμως δύο δίσκους, τους «Black Marilyn» (1994) και «Force of nature» (1998), που έμελλε να μη βρουν ποτέ το δρόμο προς τα δισκοπωλεία.

• «Aυτή είναι η φωνή μου/Το όπλο επιλογής μου»…

Με αυτούς τους στίχους ξεκινά το άλμπουμ και το κομμάτι «This is». Tα νέα κομμάτια της Grace Jones μοιάζουν σαν προσωπικές εξομολογήσεις. Η ίδια δεν μασάει τα λόγια της. Για πρώτη φορά τραγουδάει για την οικογένειά της («Williams’ blood»), τα δάκρυα της μητέρας της («I’m crying»), τους εραστές της («Love you to life»), ενώ το υπέροχο «Sunset sunrise» έγραψε ο γιος της Paolo, που ζει στο Παρίσι, όπως και ο πατέρας του, και τραγουδάει στη χιπ χοπ μπάντα Trybez. Η παραγωγή του άλμπουμ φέρει την υπογραφή του Ivor Guest, ενώ στα κομμάτια προσέφεραν την πολύτιμη βοήθειά τους οι Brian Eno, Tricky, Sly & Robbie, o νεαρός κιθαρίστας Leo Ross και ο περκασιονίστας Tony Allen (Fela Kuti).

• «Icon; Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η λέξη».

Κι όμως, όλοι την αποκαλούν icon. Καθόλου άδικα. Ηταν μούσα του Andy Warhol (μαζί πήγαιναν στο Studio 54), ο Keith Haring ζωγράφισε τη σκανδαλώδη ταχύτητά της στο δέρμα της, ο Helmut Newton φωτογράφισε το σώμα και τα μάτια της -«Εχεις τα ομορφότερα πόδια», της είχε πει-, ο Robert Mapplethorpe αιχμαλώτισε την ανάσα της με το φακό του και ο Jean Paul Goode τη λάτρεψε ως γυναίκα. Με όση ευκολία «βουτούσε» στη μουσική και πειραματιζόταν με τους ήχους, με άλλη τόση δυσκολία άνοιγε την καρδιά της και μιλούσε για τα προσωπικά της. Για κάθε ερώτηση που αφορά στους εραστές της, έχει πλέον έτοιμη την απάντηση: «Τoo personal, darling».

• «Hμουν πολύ άγρια και κακομαθημένη. Hθελα τα πάντα και τα ήθελα τώρα. Είχα αυτή τη νοοτροπία, ότι τίποτα δεν θα με σταματούσε».

Και όντως, τίποτε δεν στάθηκε εμπόδιο στο δρόμο της. Πριν συμβεί αυτό, η Grace Jones γεννήθηκε στη Spanish Town της Τζαμάικα στις 19 Μαΐου του 1948. Η ανατροφή της ήταν πολύ αυστηρή. Η παιδική της ηλικία, λέει σήμερα, δεν ήταν φυσιολογική. Oταν έγινε 13 ετών, η οικογένειά της μετακόμισε στη συνοικία Syracuse, στη Νέα Υόρκη. Στο σχολείο την αποκαλούσαν «κοινωνικό απόβλητο», αλλά η ίδια δεν το έβαζε κάτω. Πριν γίνει πετυχημένο μοντέλο στη δεκαετία του ’70 κοσμώντας τα εξώφυλλα της «Vogue» και του «Elle», σπούδασε θέατρο στο «Syracuse University». «Πάντα ερχόμουν επιλαχούσα. Πάντα στο παρά πέντε, σχεδόν τα κατάφερνα, αλλά ποτέ ακριβώς. Υπήρχε πολύς ανταγωνισμός και το δικό μου πρόσωπο δεν ταίριαζε. Το πρόσωπό μου ήταν πολύ ιδιαίτερο αλλά και πολύ δύσκολο να ταιριάξει» θυμάται.

• «Ημουν πολύ ντροπαλή. Σκεφτόμουν, όμως, ότι ήθελα πάρα πολύ να το κάνω αυτό. Πρέπει να το κάνω. Τραγουδούσα κάτω από το τραπέζι ώστε να μη με βλέπουν οι άνθρωποι στο στούντιο. Ηταν μια νέα γέννηση για μένα».

Το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο «Portfolio» κυκλοφόρησε το 1977 και ήταν η αφετηρία για ένα φανταστικό ταξίδι στη μουσική και το χρόνο. Περίεργα φτιαγμένο και φανταχτερά ασυγκράτητο, την έχρισε βασίλισσα των γκέι ντίσκο. Tα όλο και πιο παράξενα άλμπουμ που ακολούθησαν ήταν τα «Fame» (1978), «Muse» (1979), «Warm leatherette» (1980) και επί της ουσίας άλλαξαν το πρόσωπο της χορευτικής μουσικής. Στα ’80s κυκλοφόρησε το «Nightclubbing» (1981), «Living my life» (1982), «Slave to the rhythm» (1985) -ένα ζωντανό και πυρετώδες electro μιούζικαλ για τη ζωή και το μυστήριο της Grace Jones- και «Inside story» (1986). Επαιξε σε ταινίες, προκάλεσε με τις εκκεντρικές της εμφανίσεις, άνοιξε τον εαυτό της διάπλατα σε νέες εμπειρίες, ξύρισε το κεφάλι της, φωτογραφήθηκε γυμνή και όταν δεν είχε κάτι να πει, προτιμούσε να χάνεται στο σκοτάδι. Είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο: «Οταν είσαι εκεί έξω, είσαι εκτεθειμένος. Οι άνθρωποι προτιμούν να εξαφανίζονται στη ζωή, καταπιέζοντας την προσωπικότητά τους. Αυτό δεν είναι ζωή. Είναι θάνατος. Βλέπω παντού ζόμπι».

Info
To άλμπουμ «Hurricane» της Grace Jones κυκλοφορεί στις 3 Νοεμβρίιου από την EMI.
Κάντε κλικ: www.myspace.com/gracejonesofficial

ΜΑΧΜΟΥΝΤΕΣ ΒΑΪΟΣ, Ελεύθερος Τύπος, Σάββατο, 25.10.08