Χουάν Ατκινς, ο dj που έγινε ο «νονός της τέκνο»

• Της Σελανας Bροντη, Η Καθημερινή, Tρίτη, 26 Oκτωβρίου 2010

Αρχές δεκαετίας του ’80, στο Ντιτρόιτ, ένας απόφοιτος λυκείου πειραματιζόταν με ένα Korg MS10, ένα από τα πρώτα συνθεσάιζερ του εμπορίου. Ο νεαρός λεγόταν Χουάν Ατκινς, και μαζί με δύο φίλους του, τον Κέβιν Σόντερσον και τον Ντέρικ Μέι, ανήκε σε μια νέα γενιά dj-παραγωγών, που καινοτόμησαν τόσο στα πικάπ όσο και στο στούντιο. Στους τρεις τους οφείλουμε ένα είδος χορευτικής μουσικής, το τέκνο.

«Το 1988 η Virgin κυκλοφόρησε μια συλλογή με τίτλο “Τέκνο! Ο νέος χορευτικός ήχος του Ντιτρόιτ”. H δισκογραφική εμπνεύστηκε τον τίτλο από ένα κομμάτι μου στο άλμπουμ, το “Techno Music”. Κάπως έτσι καθιερώθηκε ο όρος», είπε ο Χουάν Ατκινς στο εργαστήρι της Red Bull Music Academy, το περασμένο Σάββατο, στο Yoga Bala. Το προηγούμενο βράδυ, ο Αμερικανός έπαιξε στον ίδιο χώρο ένα ντι τζέι σετ με τέκνο μουσική. Εχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από την παρθενική του εμφάνιση στην Αθήνα το 1991, στο κλαμπ Τέσσερα, στην Πειραιώς.

Το σεμινάριο, που είχε τη μορφή ερωταπαντήσεων, παρακολούθησαν περίπου 15 αγόρια ηλικίας 18 - 25 ετών. «Οταν ζει κανείς σε μια άχαρη και σκληρή πόλη σαν το Ντιτρόιτ, αναγκάζεται να δημιουργεί μουσική για να δίνει ρυθμό στη ζωή του». Εκεί «άνοιξε» ο Μπέρι Γκόρντι το 1960 τη Motown και εκεί γεννήθηκε η φανκ ροκ του Τζορτζ Κλίντον με τους Parliament-Funkadelic.

«Οι γονείς μου ήταν φαν της Motown. Εγώ άκουγα Gary Numan, B-52s και ιταλική ντίσκο», σχολίασε ο Χουάν Ατκινς, που πλησιάζει τα 50, αλλά δείχνει νεότερος. Μας μίλησε για την ηλεκτρική κιθάρα που του δώρισε ο πατέρας του στα 10α γενέθλιά του, για τον μέντορά του Electrifyin’ Mojo, «έναν ασυμβίβαστο ραδιοφωνικό παραγωγό που έπαιζε από Kraftwerk μέχρι Χέντριξ και ρέγκε», για τη συναισθηματική αξία των συνθεσάιζερ, για το αγαπημένο του κομμάτι «Clear», το οποίο μας έβαλε να το ακούσουμε.

Σήμερα θα το χαρακτηρίζαμε ελέκτρο με φανκ στοιχεία. Το 1985 έφτιαξε τη δισκογραφική Metroplex. Μαζί με τον Ντέρικ Μέι και τον Κέβιν Σόντερσον φόρτωναν κάθε εβδομάδα ένα φορτηγό με χιλιάδες δίσκους και οδηγούσαν ώς το Σικάγο για να τους πουλήσουν. Δεν άργησε να έρθει η επιτυχία και τα πρώτα ταξίδια στην Ευρώπη. «Ποτέ δεν περίμενα ότι τόσο πολλά λευκά παιδιά θα άκουγαν τη μουσική μας».