Ελτον Τζον, η «ντούρασελ» της ποπ

• Ο βρετανός μουσικός «ανέστησε» τον ξεχασμένο Λίον Ράσελ και ηχογράφησε μαζί του ένα εξαιρετικό άλμπουμ

• ΣΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ | Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Αν κάτι χαρακτηρίζει την πρόσφατη δισκογραφική περίοδο, αυτό είναι οι έξυπνες συνεργασίες. Ο ένας σταρ μετά τον άλλον συμμετέχουν στα άλμπουμ... των άλλων και το ανάποδο προκειμένου έτσι το δισκογραφικό προϊόν να καταναλωθεί πιο εύκολα και σε μεγαλύτερες ποσότητες. Το «Τhe Union» του Ελτον Τζον με τον Λίον Ράσελ θα μπορούσε να έχει φτιαχτεί για αυτούς ακριβώς τους λόγους... αν δεν ίσχυαν δύο παράγοντες. Πρώτον, ότι κανένας πια δεν θυμάται αυτόν τον εξαιρετικό συνθέτη και μουσικό με τα χαρακτηριστικά μούσια και μαλλιά- αλλά και τα απαραίτητα μαύρα γυαλιά- που ονομάζεται Λίον Ράσελ. Δεύτερον, το ίδιο το περιεχόμενο του δίσκου, το οποίο «φωνάζει» από μακριά για την ιδιαίτερη καλλιτεχνική του οντότητα.

Με αυτό το νέο άλμπουμ του ο Ελτον Τζον δείχνει να συμφωνεί με όσους αναρωτιούνται δυνατά: «Μα, τόσα χρήματα έχει, και άλλη τόση επιτυχία, ποιος ο λόγος να κάνει στα 63 του άλλο ένα ποπ άλμπουμ;». Ετσι απάντησε και ο ίδιος στη δισκογραφική εταιρεία όταν του πρότεινε να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ με διασκευές σόουλ επιτυχιών της Μotown ή ακόμη ένα χριστουγεννιάτικο άλμπουμ στα βήματα του Ροντ Στιούαρτ και του Μπάρι Μάνιλο: «Δεν πρόκειται ποτέ να ηχογραφήσω ένα γ... χριστουγεννιάτικο άλμπουμ. Δεν κάνω ποπ άλμπουμ πια. Και σιχαίνομαι τα βιντεοκλίπ. Πρόσφατα έβλεπα VΗ1 και κόντεψα να ξεράσω».

Η συνεργασία αυτή ήταν απρόσμενη ακόμη και για τον ίδιο τον Ελτον Τζον, ο οποίος υπήρξε μεγάλος θαυμαστής του Ράσελ από τη δεκαετία του ΄70: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εξαφανίστηκε από τον χάρτη» δηλώνει στο περιοδικό «GQ» ο βρετανός σουπερστάρ. «Στη δεκαετία του ΄70 όχι μόνο συμμετείχε σε δεκάδες ηχογραφήσεις του Φιλ Σπέκτορ αλλά κυκλοφόρησε και ο ίδιος άλλα τόσα αριστουργήματαόπως το “Α Song For Υou”».

Θυμάται τις τότε συναυλίες του, τις οποίες ποτέ δεν έχανε: «Εμενες εντυπωσιασμένος τόσο από την προσωπικότητά του όσο και από το ταλέντο του». Οι δυο τους, αν και βρέθηκαν μαζί σε αρκετές περιοδείες, δεν είχαν ηχογραφήσει ποτέ από κοινού. Και με το πέρασμα των χρόνων χάθηκαν. Η νέα συνάντησή τους οφείλεται σε ένα... σαφάρι.

Ο Ελτον Τζον βρέθηκε πρόσφατα στην Αφρική. Εκεί άκουσε στο iΡod του συντρόφου του Ντέιβιντ Φέρνις ένα παλιό τραγούδι του Ράσελ, με αποτέλεσμα να αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον του. «Επαιζε σε μικρά κλαμπ ενώ αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας που τον οδήγησαν σε μια πεντάωρηδύσκολη εγχείρηση. Η αυτοπεποίθησή του είχε φτάσει στο ναδίρ και αναρωτιόταν αν θα μπορούσε πλέον να παίξει πιάνο και να τραγουδήσει».

Την αμηχανία των πρώτων ημερών και τη δυσκολία επικοινωνίας - παρά τη φιλία τους- «έσπασαν» η κοινή αγάπη τους για τα γκόσπελ και ειδικά για τη Μαχάλια Τζάκσον, την οποία άκουγαν με τις ώρες στο στούντιο. Αυτό γίνεται αντιληπτό στα περισσότερα τραγούδια και ιδίως στο αριστουργηματικό νεο-γκόσπελ «Τhere΄s Νo Τomorrow». Εμπνευση άντλησαν επίσης από το «Εxile Οn Μain Street» των Ρόλινγκ Στόουνς αλλά και από τον «βελούδινο» ήχο του «Μodern Τimes» του Μπομπ Ντίλαν, ο οποίος είναι κοινός τους φίλος.

• Με λίγη βοήθεια από (πολλούς) φίλους

Οι εντυπωσιακές συμμετοχές είναι ακόμη ένα από τα πολλά θετικά στοιχεία του «Τhe Union». Μεταξύ άλλων, διαβάζουμε τα ονόματα των Μπράιαν Γουίλσον, Ντον Γουόζ, Νιλ Γιανγκ, ενώ παραγωγός του άλμπουμ είναι ο Μπούκερ Τι, υπεύθυνος μεταξύ πολλών άλλων και για το βραβευμένο με Γκράμι άλμπουμ των Ρόμπερτ Πλαντ και Αλισον Κράους «Raising sand». Ανάλογη τύχη αναμένεται να έχει και το «Τhe Union»... στα επόμενα Γκράμι.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=358045&dt=02/10/2010#ixzz11DTMifbY