Thursday, September 10, 2009

«Η Ελλάδα συρρικνώνεται, το καλό κοινό χάνεται»

Αγανακτισμένος και θυελλώδης, ο Δημήτρης Σγούρος περιέγραψε από τη Θεσσαλονίκη τον πόλεμο, όπως είπε, που αντιμετωπίζει ένας Ελληνας, όχι μόνο καλλιτέχνης, για να καθιερωθεί στο εξωτερικό.

«Δεν δέχτηκα καμιά βοήθεια από την πατρίδα μου, με πολέμησαν επειδή δεν προέρχομαι από μουσική οικογένεια», είπε ο Δ. Σγούρος (αριστερά). Ο Γ. Εμμ. Λαζαρίδης (δεξιά) χαρακτηρίζει το ελληνικό κοινό «κουρασμένο», αλλά το καταλαβαίνει. «Κουράστηκε από αστραφτερές ιδέες που κατέληξαν σε αδιέξοδο», είπε

«Δεν δέχτηκα καμιά βοήθεια από την πατρίδα μου, με πολέμησαν επειδή δεν προέρχομαι από μουσική οικογένεια», είπε ο Δ. Σγούρος (αριστερά). Ο Γ. Εμμ. Λαζαρίδης (δεξιά) χαρακτηρίζει το ελληνικό κοινό «κουρασμένο», αλλά το καταλαβαίνει. «Κουράστηκε από αστραφτερές ιδέες που κατέληξαν σε αδιέξοδο», είπε

Μαζί με τον πιανίστα Γιώργο Εμμανουήλ Λαζαρίδη ερμηνεύουν απόψε, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το κονσέρτο για δύο πιάνα του Μότσαρτ με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση του Χάρη Ηλιάδη. Είναι η επίσημη έναρξη των Δημητρίων.

Ο Δ. Σγούρος, σε ηλικία 40 ετών, έχει καριέρα 35 χρόνων και έχει ήδη καθιερωθεί διεθνώς. «Πάντα ήταν δύσκολο για έναν Ελληνα να γίνει δεκτός στο εξωτερικό, γιατί εκεί το επίπεδο είναι πολύ υψηλό», είπε. Ο ίδιος από πολύ νεαρή ηλικία είχε την τύχη να παίξει υπό τη διεύθυνση μεγάλων μαέστρων, όπως οι Μ. Ροστροπόβιτς, Λ. Μπερνστάιν, Χ.φ. Κάραγιαν, Σ. Ρίχτερ. Είπε, όμως, ότι αντιμετώπισε και πόλεμο. «Δεν δέχτηκα καμία βοήθεια από την πατρίδα μου. Πολεμήθηκα γιατί δεν προέρχομαι από μουσική οικογένεια».

Σήμερα, όμως, «είναι δύσκολο να παίξεις με έναν καλό μαέστρο. Υπάρχει ένα κάκιστο μάνατζμεντ, σε ένα κάκιστο περιβάλλον, που προωθεί καλλιτέχνες και διευθυντές ορχήστρας που δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα. Παίζει ρόλο από πού προέρχονται, τι στήριξη έχουν, αλλά ακόμη και σε ποια θρησκεία ανήκουν», τόνισε σε έντονο ύφος. «Εγώ έπαιζα με όλα τα μεγάλα θηρία και πρόλαβα να καθιερωθώ σε μια δύσκολη περίοδο».

Τα πράγματα δεν άλλαξαν από τότε. «Τώρα είναι εξίσου δύσκολα για τους Ελληνες. Πολεμούν την Ελλάδα περισσότερο απ' ό,τι πριν από 25 χρόνια. Δεν βλέπετε τι γίνεται με τα Σκόπια; Πρέπει να παλέψουμε σαν μια γροθιά, να μη συρρικνώσουν την Ελλάδα», είπε. «Δεν φτάνει μόνο το δίκαιο και το σωστό, πρέπει να το αποδείξουμε». Και έθεσε θέμα παιδείας. «Στα σχολεία η γνώση είναι κατευθυνόμενη, κι αυτό έχει αντίκτυπο και στο κοινό. Το ελληνικό κοινό, πριν από 50 χρόνια, ήταν εκατό κλάσεις καλύτερο. Αυτό το κοινό χάνεται».

Ο Γιώργος Εμμανουήλ Λαζαρίδης, μουσικός νεότερης γενιάς, ήταν πιο ήπιος, αλλά σύμφωνος με τον Δ. Σγούρο. Χαρακτήρισε το ελληνικό κοινό κουρασμένο, «γιατί ζει σε μια γενικότερη κατάσταση κούρασης. Κουράστηκε από αστραφτερές ιδέες που κατέληξαν σε αδιέξοδα, από τον καθημερινό αγώνα». Για τον ίδιο, ευχαρίστηση είναι να κάνει τον κόσμο να ξεχνάει για λίγο τα προβλήματα. «Οταν καταφέρνεις σε κάποια συναυλία να σπάσεις αυτή την κατάσταση, να δώσεις μια νότα ελπίδας στον κόσμο, αυτό είναι μεγάλη ευχαρίστηση».

Ο διευθυντής ορχήστρας Χάρης Ηλιάδης είναι άλλη μια απόδειξη ότι οι Ελληνες στο εξωτερικό διακρίνονται. Εφτασε στη Θεσσαλονίκη από τη Βουδαπέστη, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό. «Στις 13 Νοεμβρίου κάνω το ντεμπούτο μου στην Ουγγαρία. Από κει και πέρα θα δούμε τι θα προκύψει», δήλωσε.

No comments: