Τρεις μεγάλες φωνές ξανοίγονται στον κόσμο

• ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΛΛΑΣ * (7, 8, 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)
• Δέκα χρόνια πέρασαν από τις «Μουσικές του κόσμου».

Μαρία Φαραντούρη, Ελλη Πασπαλά, Σαβίνα Γιαννάτου ξαναβρίσκονται δέκα χρόνια μετά, αποφασισμένες, απ' τη σκηνή του «Παλλάς», να κάνουν έναν ολόκληρο γύρο στη world music

Και να που η Μαρία Φαραντούρη, η Ελλη Πασπαλά και η Σαβίνα Γιαννάτου θα ξαναβρεθούν μαζί, αυτή τη φορά στη σκηνή του «Παλλάς» στις 7, 8 και 9 Δεκεμβρίου, με στόχο τον «Γύρο του Κόσμου με Τρεις Φωνές». Ή, όπως λέει η Μαρία Φαραντούρη, «ταξίδι που θα μας πάει όσο πιο μακριά γίνεται, όσο αντέχουμε».

«Είχα μια πρόταση από το "Παλλάς"», εξηγεί η Μαρία Φαραντούρη, «και προσπαθούσα να σκεφτώ τι θα μπορούσα να παρουσιάσω που να είναι ευχάριστο για τον κόσμο αλλά και για μένα. Και μετά είχα την ιδέα να ξανασυναντηθούμε οι τρεις μας, μετά από δέκα χρόνια, με το ρεπερτόριο, τις εικόνες, τις διαφορετικές εμπειρίες, τις νέες εντυπώσεις, τις καινούργιες αισθητικές που έχει αποκομίσει καθεμιά σ' αυτό το διάστημα».

Ηταν το 1999 όταν οι τρεις τους επιχείρησαν για πρώτη φορά να κάνουν ένα τέτοιο πρόγραμμα που να μην περιλαμβάνει τρία ξεχωριστά ρεπερτόρια αλλά συμβατές επιλογές επί τρία και αρκετές τριφωνίες. Στην ιδέα της τριφωνίας βασιζόταν και η πρότασή τους που έδειξε τότε τον δρόμο, εμπνέοντας αργότερα και πολλούς άλλους καλλιτέχνες.

Κάποια τραγούδια από το παλαιότερο πρόγραμμα θα ακουστούν και τώρα. Αλλά «όπως μεταβαλλόμαστε κι εμείς μέσα μας, θα αντιμετωπιστούν κι αυτά με μία άλλη ματιά. Θα έχουμε και μια επιλογή από το καινούργιο μας ρεπερτόριο, αλλά κι από τις εθνικές μουσικές όλου του κόσμου: Από το Αφγανιστάν μέχρι τη Φινλανδία, από την Τουρκία μέχρι τη Βραζιλία...», επισημαίνει η Μαρία Φαραντούρη. Αλλά γι' αυτόν τον Γύρο του Κόσμου «ξεκινάμε από την Ελλάδα. Από τη δημοτική και τη βυζαντινή παράδοση, τα ρεμπέτικα, το έντεχνο».

Τι ενώνει τρεις διαφορετικές φωνές προερχόμενες από διαφορετικούς μουσικούς κόσμους; «Η ίδια εκφραστική ανάγκη. Δεν βλέπουμε το τραγούδι μόνο σαν ένα "σχήμα", ούτε μένουμε στην επιφάνειά του. Ψάχνουμε την ψυχή κάθε τραγουδιού και το βλέμμα του. Επίσης, αυτό που κατ' εξοχήν μας συνδέει είναι ότι ξεκινήσαμε κι οι τρεις από το μελωδικό τραγούδι, όπως το γέννησε στην πατρίδα μας ο Μίκης Θεοδωράκης κι ο Μάνος Χατζιδάκις. Μετά ξανοιχτήκαμε στον κόσμο...».

Η Μαρία Φαραντούρη ήταν από τους πρώτους που μας έμαθε την ουσία του όρου world music προτού να τον επινοήσει η δισκογραφία. Ηδη το '79, όταν τα δισκογραφικά σύνορα ήταν ακόμα κλειστά. «Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδούσε Μπρεχτ» με τη διδασκαλία του Δημήτρη Μαυρίκιου. Ακολούθησαν οι συνεργασίες με τον Ζιλφί Λιβανελί και με τον Λέο Μπράουερ, τα περίφημα «Τραγούδια Διαμαρτυρίας» και δεκάδες άλλα ταξίδια στη μουσική του κόσμου.

Η Ελλη Πασπαλά, ήδη από την εμφάνισή της στη δισκογραφία το 1988 με τον δίσκο «Στη Λάμψη του Φεγγαριού» και περίφημες επιλογές («Γιουκάλι», «La canzone del mal di luna», «Canzone Arrabiata»), είχε δώσει το στίγμα μιας ερμηνεύτριας ανοιχτών συνόρων.

Και η Σαβίνα Γιαννάτου με τα Σεφαραδίτικα, τις μελωδίες της Ανατολής, τις «Παναγιές του Κόσμου», αναζήτησε με τη σειρά της νέο ήχο στις παλαιές μουσικές του κόσμου.

Με σύμμαχο τον σπουδαίο πιανίστα Τάκη Φαραζή και μια ορχήστρα με σολίστ, οι τρεις τους θα συνταξιδέψουν ξανά παρακινημένες, όπως τονίζει η Φαραντούρη, «από μια ανάγκη καλλιτεχνική να ξαναβρούμε τις μελωδίες και τη μουσική ψυχή κάθε χώρας». *

• Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009