ΟΙ ΘΡΥΛΙΚΟΙ SΟΝΙCS έρχονται για δυο ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ στην αθηνα
Ροκ «Το μόνο που ζητάει είναι να το νιώθεις»
Αν ψάξεις στην αυλή κάθε ροκ γκρουπ που αξίζει την προσοχή, θα βρεις τα ίχνη των Sonics, απλώς γιατί βρέθηκαν εκεί πριν από τους άλλους και έδωσαν την έμπνευση σε μερικούς από τους καλύτερους. Ο Τζακ Γουάιτ, ο μακαρίτης ο Κερτ Κομπέιν των Νirvana και άλλοι πολλοί υποκλίνονται στον ήχο που οι Sonics δημιούργησαν την εποχή που οι ήρωες της τηλεοπτικής σειράς Μad Μen (΄60s με σφραγίδα γνησιότητας) έφεραν ξανά στη μόδα, τότε που σαν αληθινοί mad men οι Sonics έσπαγαν τα τζάμια στα γκαράζ της Αμερικής. Από τότε τα γκαράζ έπαψαν να έχουν τζάμια και το garage rock κέρδισε την αιωνιότητα.
«Γιατί είναι αληθινό και γεμάτο ενέργεια», εξηγεί ο Τζέρι Ρόσλι, πλήκτρα και φωνή των Sonics για το garage rock που τρέχει στο DΝΑ της μουσικής τους. «Και αρέσει σε κάθε γενιά γιατί δεν απαιτεί καμιά ειδική τεχνική, το μόνο που χρειάζεται είναι να νιώθεις τη μουσική και οι νέοι κάθε γενιάς μπορούν αυτό να το νιώσουν», εξηγεί ο κιθαρίστας Λάρι Παρίπα, λίγο πριν τις δύο συναυλίες των Sonics στην Αθήνα. Τέτοιες μέρες πριν από ένα χρόνο οι Sonics έκαναν θριαμβευτική- ύστερα από 35 χρόνια- επιστροφή στα μέρη τους, στο Σιάτλ, στα χώματα του οποίου γεννήθηκε το grunge ροκ που αποθέωσαν οι Ρearl Jam και οι Νirvana. «Τη δεκαετία του ΄60 θέλαμε πραγματικά να νιώθουμε τη μουσική. Και αυτό σήμαινε, τι; Παραμόρφωση στην κιθάρα πριν ανακαλυφθούν τα master volume controls και τα fuzz boxes. Δηλαδή είχαμε πιο δυνατό ήχο και ντραμς από κάθε άλλη μπάντα». Η επιστροφή όλων των ΄60s επιρροών στην κόψη του πανκ ξαναέφερε το ροκ στα ίσα του, αφού κάτι τόσο δυνατό στη φιλοσοφία και τη μουσική του δεν απαιτούσε παρά raw power. Αλλιώς, θα ήταν κάτι άλλο.
«Το ροκενρόλ όμως δεν τελείωνε στα ΄60s» γράφει ο Λάρι στο email, απαντώντας στις ερωτήσεις μας. «Στα ΄60s οι στίχοι των τραγουδιών μιλούσαν για το αγόρι που του έλειπε το κορίτσι του κ.λπ., μέχρι που αρχίσαμε εμείς να τραγουδάμε για τον Σατανά ή και τη στρυχνίνη. Σήμερα οι ρόκερ παντού τραγουδούν για τα πάντα». «Το ροκενρόλ παραμένει ζωντανό τόσο καιρό γιατί είναι η φωνή κάθε γενιάς» προσθέτει ο Ρόσλι.
Τι μπορεί οι Sonics να θέλουν ακόμη να πετύχουν; «Θέλουμε να γράψουμε κι άλλη μουσική, να κάνουμε κι άλλα άλμπουμ, γιατί νιώθουμε πως οι Sonics έχουν ακόμη στη μουσική να πουν πολλά» λέει.
Λάρι Παρίπα: «Θα ήταν ωραίο να ηχογραφήσουμε καινούργια τραγούδια και να δούμε μετά ότι σημαίνουν στον κόσμο τόσα όσα και τα παλιότερα τραγούδια μας». Τώρα, λένε, ακούνε φανατικά πολλά είδη μουσικής. «Τα πάντα από το ροκ και την κάντρι, τελευταία έχω κολλήσει με Foo Fighters» λέει ο Παρίπα. « Οι μπάντες που μου αρέσουν αυτό τον καιρό είναι Green Day, Τhe Ηives, Τhe Street Dogs, o George Τhorogood, επίσης αγαπώ τους Delbert ΜcClinton και Εagles» λέει ο Ρομπ Λιντ, ο σαξοφωνίστας των Sonics.
Και αν για κάποιους το ροκενρόλ έχει χάσει από τα αντανακλαστικά του και τη δυναμική του στην κοινωνία, οι Sonics βλέπουν και την άλλη όψη του. «Μπορεί να μην έχει την επίδραση που είχε στα χρόνια του Βιετνάμ, αλλά είναι στοιχείο του κοινωνικού ιστού και αφορά τους ανθρώπους από παιδιά που είναι και μετά ενήλικοι... Στις συναυλίες μας θα δεις όλες τις ηλικίες. Και για κάποιο περίεργο λόγο, όπως πολλά άλλα πράγματα έτσι και το ροκ φαίνεται ότι επιστρέφει στα νιάτα του».
Οι Sonics έρχονται πρώτη φορά στα μέρη μας για συναυλία. Τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν και προστέθηκε και δεύτερο λάιβ την επόμενη ημέρα. Το ροκενρόλ κοινό της πόλης τιμά τις αξίες του.
ΙΝFΟ: Τhe Sonics, Παρασκευή 6 και Σάββατο 7 Νοεμβρίου στο Gagarin (Λιοσίων 205). Εισιτήρια: 30 ευρώ.
Με μια ματιά
●Δημιουργήθηκαν στην Τάκομα της Ουάσιγκτον αρχές της δεκαετίας του ΄60.
●Ξεχώρισαν στη σκηνή του ροκ και όχι μόνο στο Σιάτλ, παίζοντας γρήγορα και δυνατά.
●Ο Τζέρι Ρόσλι ήταν, όπως έλεγαν, ένας λευκός Λιτλ Ρίτσαρντ.
●Τους χαρακτήρισαν και πρώτη punk rock μπάντα- είναι από τους βασικούς εκπροσώπους του garage rock.
●Τραγούδια τους «Strychnine», «Ρsycho», «Τhe Witch», «Ηe΄s Waitin».
●Διαλύθηκαν το 1968.
●Επανασυνδέθηκαν για λίγο το 1972.
●Ξαναβρέθηκαν το 2007 για το Cavestomp garage rock φεστιβάλ του Μπρούκλιν.
●Οι White Stripes τούς αναφέρουν ως το γκρουπ που τους επηρέασε περισσότερο από όλα.
Της Μαρίας Μαρκουλή, ΤΑ ΝΕΑ: Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009
No comments:
Post a Comment