Εκλαψα με το κλάμα του Ζακ Μπρελ

• Η Σόνια Θεοδωρίδου ερμηνεύει δεκατρία από τα πιο γνωστά τραγούδια του, από το «Ne me quitte pas» μέχρι το «Amsterdam»

«Η Σόνια Θεοδωρίδου τραγουδά Ζακ Μπρελ». Και δεν υπήρχε καλύτερο πλαίσιο από τη χθεσινή μελαγχολική βροχερή μέρα για την παρουσίαση του νέου άλμπουμ, με το οποίο η σοπράνο από τη Βέροια μας κάνει για άλλη μια φορά διεθνώς υπερήφανους.

«Η απλότητα των τραγουδιών και η αλήθεια του λόγου υπήρξαν πρόκληση για μένα», εξομολογήθηκε η σοπράνο (στη φωτογραφία, χθες ενώ υπογράφει το νέο CD της)

«Επρεπε να αφήσω κατά μέρος όλα τα στολίδια, που συνηθίζει να χρησιμοποιεί στην όπερα μια σοπράνο. Να ταπεινωθώ με έναν τρόπο», εξηγεί τη διαδικασία με την οποία προσέγγισε τα τραγούδια του Ζακ Μπρελ. Διαδικασία μακρά και με πολλές διακυμάνσεις, για χάρη της οποίας απομονώθηκε δύο μήνες στις Βρυξέλλες, μελετώντας μια νέα γλώσσα, τη γαλλική. «Πολλές ήταν οι φορές που ταυτιζόμουν σε βαθμό που δεν ήταν καλό και έπρεπε να πάρω μια απόσταση. Αλλες φορές έκλαιγα με το δικό του κλάμα», περιέγραφε χθες το πρωί η σοπράνο, σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής ανάμεσα στους Γιώργο Χρονά και Γιάννη Πετρίδη, που μίλησαν επίσης για το cd.

Μια συνάντηση στον Πειραιά με τον Παναγιώτη Φύτρα και τον Μάρκο Δαμασιώτη ήταν η αφορμή για να έρθει ο Ζακ Μπρελ στη ζωή της. «Στη ζωή μου. Γιατί στην ψυχή μου είχε έρθει πολύ νωρίτερα», διευκρίνισε η Σόνια Θεοδωρίδου. Ηταν μια εποχή που για τη μουσική της εξέλιξη αναζητούσε προτάσεις, που θα την αντιπροσώπευαν άμεσα. Και τις βρήκε. Στις συνθέσεις του Βέλγου τροβαδούρου.

Ο Ζακ Μπρελ (1929-1978), άλλωστε, ήταν αυτός που κατάφερε να περάσει το παλιό γαλλικό τραγούδι της δεκαετίας του '40 στη νεότερη γενιά (του '60), που το απέρριπτε. Εφτιαξε σπουδαία τραγούδια, με απήχηση σε κοινό που δεν ήταν υποψιασμένο. Τα τραγούδια του δεν έπαψαν να ερμηνεύονται και να διασκευάζονται από μουσικούς, όπως ο Ντέιβιντ Μπάουι, ενώ «θα τον συναντούν όλες οι υπόλοιπες γενιές για δεκαετίες στο μέλλον», όπως επισήμανε ο Γιάννης Πετρίδης.

«Αλλαξα. Ανέπτυξα μουσικές πτυχές που νόμιζα πως δεν υπήρχαν. Κέρδισα και σε ανθρώπινη ποιότητα, μέσα από τα λόγια που είχα τη χαρά να γευτώ στα τραγούδια του», εξομολογήθηκε η Σόνια Θεοδωρίδου.

Το cd ηχογραφήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τον Δεκέμβριο του 2008 και τον Ιανουάριο του 2009 και περιλαμβάνει 13 τραγούδια (κυκλοφορεί από την ολλανδική Etcetera), μεταξύ των οποίων τα «Ne me quitte pas», «Amsterdam», «J' arrive» κ.ά. «Ενιωσα τα δεκατρία αυτά τραγούδια σαν αυτοβιογραφία. Η μοίρα μιας γυναίκας που αλλάζει, μεταλλάσσεται», είπε η σοπράνο. «Δεν ξέρω πού με πάει ο Θεός. Εγώ έμαθα μόνο να τραγουδάω. Αυτή είναι η χαρά μου, η ζωή μου. Χωρίς το τραγούδι θα μπορούσα να ζω, αλλά δεν θα ήμουν εγώ».

• ΕΛΕΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, Ελευθεροτυπία, Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009