Monday, October 19, 2009

ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ. Ακούγεται και με τα μάτια η νέα μουσική

«Βρίσκω στον υπολογιστή πολλές μουσικές  και διαφορετικά είδη που μ΄ αρέσουν. Η  κολλητή μου ακούει ραπ κι έτσι δεν της  προτείνω τα δικά μου», λέει η Μυρτώ  Γεωργάκη

  • Εντυπωσιακή εμφάνιση, μαύρο μολύβι στα μάτια και πολύ beat. Οι 15χρονοι «ακούνε» μουσική και με τα μάτια και ψάχνουν τον ρυθμό για να χορέψουν-αντίθετα από τις προτιμήσεις μετά την εφηβεία
Έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. «Τι σόι τύπος είναι αυτός ο Βίλε Βάλο που ακούει η κόρη μου;», με ρώτησε πριν από λίγα χρόνια μια φίλη, με την χαρακτηριστική επωδό «εσύ που ξέρεις τα μουσικά». Ξαφνιάστηκα. Ο Βίλε Βάλο, κάθε λεπτομέρεια της ζωής του οποίου ήξερε πολύ καλά η κόρη της φίλης, δεν μου ήταν τότε ιδιαίτερα γνωστός- δηλαδή καθόλου γνωστός, πράγμα παράξενο, αν σκεφτεί κανείς ότι τα καινούργια μουσικά τα ακούμε πριν καλά καλά ο καλλιτέχνης αποφασίσει να τα βγάλει. Αλλά ο Βίλε Βάλο και οι Ηim, το συγκρότημά του, είχαν φαν απ΄ όλη την τάξη στο σχολείο της κόρης και σε πολλές άλλες τάξεις πολλών άλλων σχολείων.

Περίπου 15.000 πιτσιρικάδες (κορίτσια πιο πολύ) ανέβηκαν πριν λίγες μέρες στο ΟΑΚΑ για να δουν τους Τokio Ηotel (αυτή τη φορά όχι μόνο ήμασταν υποψιασμένοι, ξέραμε τι να περιμένουμε) και για τους περισσότερους ήταν η πρώτη τους συναυλία. Τόσο πρώτη που δεν γνώριζαν ότι, αφού χαιρετίσει το συγκρότημα στο τέλος, βγαίνει πάντα λίγα λεπτά αργότερα για το encore, κι έκαναν μεταβολή για να φύγουν, ώσπου οι Τokio βιάστηκαν και ξαναβγήκαν...

Τokio, τι; ρωτούσε φίλος μουσικόφιλος (χωρίς γιο και κόρη). Είναι μεγάλη ιστορία, αλλά συνοψίζεται σε μια φράση: επιτυχίες των 15χρονων (ή οι επιτυχίες της εποχής). Καλωσήρ θατε σε έναν καινούργιο μουσικό κόσμο.

«Ακούω πολλή ξένη, χορευτική μουσική, διάφορα πράγματα κυρίως αυτά τα "ανεβαστικά" που παίζουν στα κλαμπ και κάποια ελληνικά» λέει η Μυρτώ Γεωργάκη, 14 ετών, που την ενδιαφέρει η μουσική και παρακολουθεί τις εξελίξεις. Τι ακούει συγκεκριμένα αυτό τον καιρό; «Ιnna, Αkcent και το Stereo love του Εdward Μaya» λέει η Μυρτώ τις επιτυχίες του καλοκαιριού που παίζουν στα κλαμπ, στα μαγαζιά, στα ραδιόφωνα. Και από ελληνικά; «Μιχάλη Χατζηγιάννη. Νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην του αρέσει ο Χατζηγιάννης». Χέρια ψηλά τα παιδιά, και συνεχίζουμε.

Στη «Μέρα Θετικής Ενέργειας» του Μad με Αkon, Νino, Νίκο Μίχα και στο ΜΤV Day με Tokio Ηotel, Αloha from Ηell κ.λπ. είχαμε λιποθυμίες και σκηνές Βeatle-ομανίας.

«Όλο αυτό έχει σχέση με την εικόνα. Αυτή προκαλεί στην αρχή το ενδιαφέρον. Και από εκεί ξεκινάμε κι εμείς το προμόσιον γι΄ αυτά τα ονόματα» λέει ο Κωνσταντίνος Σεβαστός από τη Universal. Η μουσική σε αυτές τις περιπτώσεις έρχεται σε δεύτερο πλάνο». Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Green Day, το αμερικάνικο συγκρότημα που έχει ιστορία από τις αρχές των 90s, και που μόλις εμφανίστηκαν με λίγο περισσότερο eyeliner άρχισαν να ενδιαφέρουν τους σημερινούς 15χρονους. Αν βγει δηλαδή ο καλλιτέχνης με στενά τζιν, all star, και skateboard στυλ, τραβάει αμέσως την προσοχή σε αυτό το ηλικιακό κοινό.


Φέρνουν και τους γονείς στις συναυλίες

«Για τη δισκογραφία, οι 15χρονοι δεν είναι σημαντικό αγοραστικό κοινό, καθώς την περισσότερη ώρα την αφιερώνουν στο Ίντερνετ, ακούνε και κατεβάζουν», λέει ο Κωνσταντίνος Σεβαστός της Universal.

Συναυλιακά βέβαια έχουν δύναμη. «Και να υπολογίζει κανείς διπλά εισιτήρια, αφού έρχονται με γονείς».

Με άδεια γονιών ή όχι, πάντως, κατεβαίνουν για να στηρίξουν το γκρουπ της τάξης τους στις συναυλίες των Schooligans. «Είμαστε φίλοι και παίζουν και τη μουσική που γουστάρουμε» λένε οι φαν (και όχι πια συμμαθητές) των Lοοming Τitties (ποπ/πανκ) και With Αll Μy Regrets (new wave/screamo).

Το κοινό μεγαλώνοντας αλλάζει προτιμήσεις, αλλάζουν και οι καλλιτέχνες που το αφορούν ή δεν διαρκούν πολύ. Διαφορετικά ψάχνουν νέα ταυτότητα, όπως η Άβριλ Λαβίν που δεν είναι πια teenager, εικοσιπεντάρισε κι αυτή.

Τα πανκάκια που σήμερα χοροπηδάνε με τους Paramore, τραγουδάνε Χατζηγιάννη και λικνίζονται στο «Ι Κnow Υou Want» τoυ Ρitbull, αύριο μπορεί να είναι metal φαν, ή πιστοί κλάμπερς.

«Μας αρέσει όμως και ο στίχος να είναι πρωτότυπος, να λέει κάτι» θα πει η Ιρέν που σημειώνει στις προτιμήσεις της και τους Ρrofessional Sinnerz.

«Μου άρεσε πολύ το "Όταν σε είχα πρωτοδεί", το "Πιο κοντά" του Μαρτάκη, ο Σάκης...», αλλά κυρίως, λέει, ακούει ξένη μουσική- το «Ι Got Α Feeling» των Βlack Εyed Ρeas της έρχεται αμέσως στο μυαλό από τα αγαπημένα της. «Τα βρίσκουμε κυρίως στο Ίντερνετ, μπαίνεις στο youtube σε κάτι που σου αρέσει και μετά βλέπεις και τα προτεινόμενα», λέει η Ιρέν που έχει ένα μουσικό πλεονέκτημα να ασχολείται και ο μπαμπάς με μουσική.
  • Της Μαρίας Μαρκουλή, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

No comments: