Αιχμηρή ροκ ψυχεδέλεια

• Stereo Φονικά
• * «Embryonic» - The Flaming Lips (Warner):
• Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Καλώς ήρθατε στο σουρεαλιστικό ηχητικό σύμπαν όπου οι παραμορφώσεις της κιθάρας φτιάχνουν μελωδίες. Τα ψυχεδελικά ηχοτοπία καταλήγουν σε ένα μπαράζ ροκ εν ρολ θορύβου. Και μια ερωτική φανκ μπερδεύεται με ακουστική φολκ και μυστηριώδη σάουντρακ από ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Ο σουρεαλιστής του αμερικανικού ροκ, ο Γουέιν Κόιν, στη σκηνή ανάμεσα στα κομφετί Σε καιρούς που οι νέες μπάντες ανακαλύπτουν την ψυχεδέλεια των '60ς και το πομπώδες ροκ του εβδομήντα για να πλασάρουν τη νέα έκδοση του ροκ, οι Flaming Lips παραμένουν μοναδικοί στη στάση τους απέναντι στη σκηνή. Ανασύρουν όλο το παρελθόν, από τοn μονότονο ρυθμό του μεταπάνκ μέχρι την τζαζ του Μάιλς, θυμούνται τους Led Zeppelin αλλά και το μπάσο της φανκ, παίρνουν στο αστρικό τους ταξίδι τους ποπ ψυχεδελικούς MGMT και τη σέξι πανκ πριγκίπισσα Κάρεν Οου των Yeah Yeah Yeah's και ηχογραφούν αυτό το διπλό άλμπουμ.

Με είκοσι πέντε χρόνια πορείας πίσω τους, θα περίμενε κανείς ότι αυτοί οι αλλόκοτοι ρόκερ από την Οκλαχόμα θα είχαν τιθασεύσει την ηχητική παράνοια που κυριαρχούσε στις πρώτες δουλειές. Το είχαν κάπως καταφέρει με το «The Soft Bulletin», όπου αναγνωρίστηκαν από το πλατύ κοινό, δέκα χρόνια πριν, και έμοιαζαν να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο με τους κόνσεπτ δίσκους όπως το «Yoshimi Battles the Pink Robots» και το «At War with the Mystics».

Κι όμως, από τα πρώτα λεπτά του «Convinced of the Hex», γεμάτα από περίεργο βασανιστήριο των χορδών της κιθάρας, συνειδητοποιείς ότι ο Γουέιν Κόιν, που μοιάζει να πατάει από τη μια στο «Σουρεαλιστικό Μανιφέστο» και από την άλλη σε όλη τη σκηνή της Δυτικής ακτής στα χρόνια του εξήντα, όταν κολυμπούσε στο LSD, ξέρει να γράφει μουσική με την ψυχρότητα ενός ερευνητή και το πάθος ενός μανιακού... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ