Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
«Πήρα ένα γράμμα από την κυβέρνηση την άλλη μέρα/ το άνοιξα και διάβασα αυτοί οι μαλάκες με θέλαν να καταταγώ ή κάτι τέτοιο/ Φανταστείτε εμένα να ασχολούμαι/ είπα ποτέ εδώ είναι μια χώρα που δεν έδωσε ποτέ σημασία σε έναν αδερφό σαν εμένα...».
Οι Public Enemy έγραψαν το 1988 το ιστορικό πια άλμπουμ για να «εκφράσουν την απόγνωση των μαύρων επί Ρίγκαν και νεοφιλελευθερισμού» |
Το 1988 οι Public Enemy έστρωναν με το πολεμικό ραπ του «Black Steel In The Hour Of Chaos» τον δρόμο για το πιο επιθετικό άλμπουμ τους, το «It Takes a Nation Of Millions Το Hold Us Back». Είκοσι χρόνια μετά, οι Αμερικανοί ράπερ, που θέλησαν να κάνουν το χιπ χοπ μέσο επικοινωνίας όλων των καταπιεσμένων, έρχονται να το παίξουν ζωντανά σε ένα δίωρο σόου. Αύριο και την Κυριακή στο Gagarin και τη Δευτέρα στην Αποθήκη του Μύλου, στη Θεσσαλονίκη, ο Τσακ Ντι, ο Φλέιβορ Φλαβ και ο Προφέσορ Γκριφ θα σπείρουν με εμπρηστικούς στίχους και κοφτό βίαιο ρυθμό τις εξτρεμιστικές τους ιδέες.
«Ηταν το πρώτο μας άλμπουμ που απευθυνόταν σε όλο τον πλανήτη και όχι μόνο στις γειτονιές της Νέας Υόρκης», λέει ο ράπερ Τσακ Ντι, εξηγώντας γιατί σε αυτήν την περιοδεία επέλεξαν να γιορτάσουν τα είκοσι χρόνια του άλμπουμ. Με ένα εξώφυλλο, όπου οι Public Enemy ποζάρουν μέσα από τα σίδερα ενός κελιού, γεμάτο από σκληρές εικόνες της πραγματικότητας στα γκέτο και τις φυλακές, και με τραγούδια που κλέβουν την παράδοση της σόουλ και της φανκ για να δημιουργήσουν ένα νέο ριζοσπαστικό ήχο, το «It Takes Α Nation...» χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ της μουσικής σκηνής. «Πολιτικά παραμένει το ίδιο ρηξικέλευθο», εξηγεί ο Τσακ Ντι, «ενώ μουσικά είναι το πιο γρήγορο και άγριο χιπ χοπ άλμπουμ. Κανένας δεν ραπάρει τόσο σβέλτα στη σημερινή σκηνή. Εμείς τότε θέλαμε να γράψουμε το μπλουζ της εποχής μας, να συλλάβουμε την οδύνη, την απόγνωση των μαύρων σε μια περίοδο που ο Ρίγκαν και ο νεοφιλελευθερισμός έκαναν μια ακόμα έφοδο».
Οι Public Enemy δεν έχουν άδικο. Το «Bring The Noise» ξεκινάει με μια ομιλία του Μάλκολμ Χ για τη δύναμη της μαύρης κοινότητας, το «Black Steel...» διηγείται μια εξέγερση στις φυλακές, ενώ το «Don't Believe The Hype» έγινε ο ύμνος ενάντια στην προπαγάνδα των επίσημων μαζικών μέσων ενημέρωσης. «Θελήσαμε να ανοίξουμε τα μάτια των ανθρώπων», λέει ο Τσακ Ντι, «τώρα θέλουμε να τους τα κρατήσουμε ανοιχτά. Διαφέρουμε από τις υπόλοιπες μπάντες που σε κάθε συναυλία τους παίζουν το νέο άλμπουμ ελπίζοντας να πουλήσει κάτι παραπάνω».
Η θέση τους για την απελευθερωτική δύναμη της μουσικής παραμένει καίρια. «Η εξουσία και η μουσική είναι διαμετρικά αντίθετες. Η εξουσία τυφλώνει και καταπιέζει, η μουσική ξυπνάει συνειδήσεις και ενώνει τους ανθρώπους.» Και οι Public Enemy αυτό ακριβώς θέλουν. «Είμαστε ραπ ακτιβιστές, όχι πολιτικοί. Κοιτάμε την πραγματικότητα γύρω μας, δίνουμε τη δική μας ερμηνεία και πάνω από όλα προσφέρουμε ελπίδα», καταλήγει ο Τσακ Ντι.
* Αύριο και Κυριακή στο Gagarin και Δευτέρα στην Αποθήκη του Μύλου στη Θεσσαλονίκη. Εναρξη 9.00 μ.μ. Είσοδος 35 ευρώ.
«Ηταν το πρώτο μας άλμπουμ που απευθυνόταν σε όλο τον πλανήτη και όχι μόνο στις γειτονιές της Νέας Υόρκης», λέει ο ράπερ Τσακ Ντι, εξηγώντας γιατί σε αυτήν την περιοδεία επέλεξαν να γιορτάσουν τα είκοσι χρόνια του άλμπουμ. Με ένα εξώφυλλο, όπου οι Public Enemy ποζάρουν μέσα από τα σίδερα ενός κελιού, γεμάτο από σκληρές εικόνες της πραγματικότητας στα γκέτο και τις φυλακές, και με τραγούδια που κλέβουν την παράδοση της σόουλ και της φανκ για να δημιουργήσουν ένα νέο ριζοσπαστικό ήχο, το «It Takes Α Nation...» χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ της μουσικής σκηνής. «Πολιτικά παραμένει το ίδιο ρηξικέλευθο», εξηγεί ο Τσακ Ντι, «ενώ μουσικά είναι το πιο γρήγορο και άγριο χιπ χοπ άλμπουμ. Κανένας δεν ραπάρει τόσο σβέλτα στη σημερινή σκηνή. Εμείς τότε θέλαμε να γράψουμε το μπλουζ της εποχής μας, να συλλάβουμε την οδύνη, την απόγνωση των μαύρων σε μια περίοδο που ο Ρίγκαν και ο νεοφιλελευθερισμός έκαναν μια ακόμα έφοδο».
Οι Public Enemy δεν έχουν άδικο. Το «Bring The Noise» ξεκινάει με μια ομιλία του Μάλκολμ Χ για τη δύναμη της μαύρης κοινότητας, το «Black Steel...» διηγείται μια εξέγερση στις φυλακές, ενώ το «Don't Believe The Hype» έγινε ο ύμνος ενάντια στην προπαγάνδα των επίσημων μαζικών μέσων ενημέρωσης. «Θελήσαμε να ανοίξουμε τα μάτια των ανθρώπων», λέει ο Τσακ Ντι, «τώρα θέλουμε να τους τα κρατήσουμε ανοιχτά. Διαφέρουμε από τις υπόλοιπες μπάντες που σε κάθε συναυλία τους παίζουν το νέο άλμπουμ ελπίζοντας να πουλήσει κάτι παραπάνω».
Η θέση τους για την απελευθερωτική δύναμη της μουσικής παραμένει καίρια. «Η εξουσία και η μουσική είναι διαμετρικά αντίθετες. Η εξουσία τυφλώνει και καταπιέζει, η μουσική ξυπνάει συνειδήσεις και ενώνει τους ανθρώπους.» Και οι Public Enemy αυτό ακριβώς θέλουν. «Είμαστε ραπ ακτιβιστές, όχι πολιτικοί. Κοιτάμε την πραγματικότητα γύρω μας, δίνουμε τη δική μας ερμηνεία και πάνω από όλα προσφέρουμε ελπίδα», καταλήγει ο Τσακ Ντι.
* Αύριο και Κυριακή στο Gagarin και Δευτέρα στην Αποθήκη του Μύλου στη Θεσσαλονίκη. Εναρξη 9.00 μ.μ. Είσοδος 35 ευρώ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/2008
No comments:
Post a Comment