Wednesday, November 26, 2008

Με τον τρόπο του Μπαχ


Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΒΩΛΟΥ

Μια συναυλία παλιάς μουσικής με πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα πρόσφερε στα μέλη της και στο φιλόμουσο κοινό το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΑ (21/11/2008). Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη Αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής και περιλάμβανε μία μόνο σύνθεση, τη «Μουσική προσφορά» του Μπαχ.

Το έργο που αφιέρωσε ο Μπαχ στον Φρειδερίκο τον Μεγάλο το 1747 παρουσίασαν ο τσεμπαλίστας Γεράσιμος Χοϊδάς και το σύνολο μπαρόκ μουσικής «Il traversiere» αποτελούμενο από τους Νταβίντε Μόντι (μπαρόκ βιολί), Μασιμιλιάνο Τορσιλιέρι (φλάουτο τραβέρσο), Τζοέλε Γκουσμπέρτι (μπαρόκ τσέλο). Πριν ξεκινήσει η συναυλία αυτή καθ' εαυτή, ο Χοϊδάς έκανε μια ενημερωτική εισαγωγή, στην οποία ανέλυσε εν συντομία την ιδιάζουσα δομική κατασκευή του έργου και φώτισε τα ενδιαφέροντα εξωμουσικά του συμφραζόμενα. Οι τρεις Ιταλοί μουσικοί έπαιξαν σε όργανα εποχής και με τρόπο απόλυτα συντονισμένο προς τη σήμερα αποδεκτή, ιστορικά προσανατολισμένη ερμηνευτική της παλιάς μουσικής. Αναμφίβολα ο ιδιάζων χαρακτήρας του αποτελέσματος -διαφορετική ηχοχρωματική χροιά, χαμηλότερες δυναμικές, ιδιωματική διάπλαση φραστικής κ.λπ.- ξένισε μέρος του κοινού, από την άλλη ήταν αυτός ακριβώς που προσέδωσε στο ακρόαμα το ειδικό, ηχητικό ενδιαφέρον.

Ο τσεμπαλίστας Γεράσιμος Χοϊδάς και το σύνολο παλιάς μουσικής «Il traversiere» παρουσιάζουν τη «Μουσική προσφορά» του Μπαχ στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος»
Τον Γεράσιμο Χοϊδά τον έχουμε ξανακούσει σε έργα Μπαχ. Η παρούσα ακρόαση επιβεβαίωσε τις παλαιότερες εντυπώσεις. Στις τρεις φούγκες που έπαιξε μόνος στο τσέμπαλο κυριάρχησαν καθαρότητα και τεχνική αρτιότητα, κατανόηση του μουσικού κειμένου και απόδοση που αναδείκνυε με σαφήνεια το «μαθηματικό» συντακτικό της αυστηρής γραφής παράλληλα προς τους καλλιγραφικούς γλυκασμούς. Η σύμπραξή του με τους Ιταλούς μουσικούς υπήρξε αβίαστη, δένοντας σε ωραία αρθρωμένες ρυθμικομελωδικές συνηχήσεις: χορευτική ελαφράδα, διαφάνεια, κομψότητα, ετοιμότητα και εξάρσεις δεξιοτεχνίας στην «Τρίο σονάτα», καίρια ρυθμική/αρμονική στήριξη και στιλιζαρισμένη θεατρικότητα στα ντουέτα.

Στο παίξιμο των «Il traversiere» απολαύσαμε το απαλό, κινητικό κελάηδισμα του φλάουτου, το εύπλαστο, κοφτά αρθρωμένο παίξιμο του τσέλου, κυρίως όμως την ιδιωματική φραστική και τον ήχο του μπαρόκ βιολιού· από τη φύση του πτητικός και ελαφρά υποτονικός αλλά ορθοτονικά ασφαλής, ο λυγμικός ήχος του κυριάρχησε ως πρώτη φωνή προσδίδοντας τον «ιστορικό» τόνο στο ακρόαμα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/11/2008

No comments: