Κρίνα εν απαρτία: Θ. Ανεστόπουλος, Τ. Μαχάς, Ν. Μπαρδής, Π. Ροδοστόγλου και Κ. Τσουκαλάς. Δούλευαν το άλμπουμ «Κι η αγάπη πάλι θα καλεί» παραπάνω από ενάμιση χρόνο |
Τα Διάφανα Κρίνα επέστρεψαν. Οι εραστές της εσωστρέφειας και του έντονου συναισθηματισμού, το συγκρότημα με το ευλαβικά προσηλωμένο κοινό επέστρεψε με το άλμπουμ «Κι η αγάπη πάλι θα καλεί», αλλά και μια σειρά συναυλιών σε ολόκληρη την Ελλάδα, αρχής γενομένης από την Αθήνα (αύριο, Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικός Κόσμος, κτίριο 56, Πειραιώς 254, Ταύρος).
«Είναι δώδεκα τραγούδια σε μουσική δική μου και του Θάνου Ανεστόπουλου», μας λέει ο μπασίστας Παντελής Ροδοστόγλου, από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του γκρουπ. «Μας πήρε παραπάνω από ενάμιση χρόνο να το τελειώσουμε. Ποτέ άλλοτε δεν δουλέψαμε τόσο μεγάλο διάστημα για ένα άλμπουμ. Για πρώτη δε φορά βάλαμε παραγωγό, τον Χρυσόστομο Μουράτογλου. Μας έκανε καλύτερους και ως μουσικούς και ως δημιουργούς».
Δεκαεπτά χρόνια συμπληρώνουν φέτος τα Διάφανα. Κι αυτός είναι ο έβδομος δίσκος τους. Μελωδικά και ηλεκτρικά τραγούδια, φορτισμένα συγκινησιακά και με περίεργους τίτλους, όπως «Ενα σκιάχτρο που άρπαζε φωτιά» ή «Παράξενα νέα από κάποιο άλλο άστρο». «Εχει να κάνει με τα βιώματα των τελευταίων μας χρόνων», εξηγεί ο Παντελής. «Αλλά και υπαρξιακές αναζητήσεις. Αν η ψυχή σου πάλλεται τα πάντα μπορούν να γίνουν μουσική και στίχος. Οι ακροατές αναγνωρίζουν σε μας την αλήθεια».
- Φανατικοί ακροατές...
«Σκέφτομαι πως ακόμα κι ένα τραγούδι παραπάνω να πούμε σε μια συναυλία είναι σημαντικό για όσους έρχονται να μας δουν. Τους φαντάζομαι σαν μικρά παιδιά που παρακαλούν τη μητέρα τους να πει άλλο ένα παραμύθι ώστε να μη μείνουν μόνα τους στο σκοτάδι».
- Η εκκλησία και το κράτος είναι σκοτάδι;
«Ρίχνοντας μια ματιά στα βάθη της Ιστορίας θα δούμε ότι ανέκαθεν οι θρησκείες έκαναν "δουλειές" με τα κράτη. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι τρούλοι και ο διάκοσμος των εκκλησιών και των ανακτόρων πολλών χωρών της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου ολόκληρου, είναι φτιαγμένοι από χρυσάφι που στάζει αίμα. Οσον αφορά τη χώρα μας, δυστυχώς, ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτικής και κοινωνικής ζωής εκπροσωπείται από αμοραλιστές, ανθρώπους άξεστους κι επικίνδυνους, που έχουν αναρριχηθεί σε μηχανισμούς κάθε είδους εξουσίας για να ξεράσουν τον καιροσκοπισμό τους».
- Εκλέγονται όμως από τον λαό...
«Αναλογούν ευθύνες σ' ένα μεγάλο μέρος συμπολιτών μας, οι οποίοι δρουν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους με βάση μια κατάπτυστη ιδιοτέλεια και όχι το αληθινό ενδιαφέρον για τη ριζική αναμόρφωση της κοινωνίας με βάση το κοινό καλό».
- Μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα;
«Θα πρέπει να υπάρχουν συνταρακτικές μεταμορφώσεις στην ψυχή του λαού. Να γυρίσουμε την πλάτη σε επουσιώδη πράγματα, όπως ο τεχνοκρατικός τρόπος ζωής που στηρίζεται σε ένα απατηλό τέχνασμα. Μέσω μιας ανόητης ευμάρειας και των απρόσωπων οργασμών της καλλιτεχνικής φρενίτιδας δημιουργείται μια στείρα ευχαρίστηση που οδηγεί στην υποταγή».
* Είσοδος 20 ευρώ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/2008
«Είναι δώδεκα τραγούδια σε μουσική δική μου και του Θάνου Ανεστόπουλου», μας λέει ο μπασίστας Παντελής Ροδοστόγλου, από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του γκρουπ. «Μας πήρε παραπάνω από ενάμιση χρόνο να το τελειώσουμε. Ποτέ άλλοτε δεν δουλέψαμε τόσο μεγάλο διάστημα για ένα άλμπουμ. Για πρώτη δε φορά βάλαμε παραγωγό, τον Χρυσόστομο Μουράτογλου. Μας έκανε καλύτερους και ως μουσικούς και ως δημιουργούς».
Δεκαεπτά χρόνια συμπληρώνουν φέτος τα Διάφανα. Κι αυτός είναι ο έβδομος δίσκος τους. Μελωδικά και ηλεκτρικά τραγούδια, φορτισμένα συγκινησιακά και με περίεργους τίτλους, όπως «Ενα σκιάχτρο που άρπαζε φωτιά» ή «Παράξενα νέα από κάποιο άλλο άστρο». «Εχει να κάνει με τα βιώματα των τελευταίων μας χρόνων», εξηγεί ο Παντελής. «Αλλά και υπαρξιακές αναζητήσεις. Αν η ψυχή σου πάλλεται τα πάντα μπορούν να γίνουν μουσική και στίχος. Οι ακροατές αναγνωρίζουν σε μας την αλήθεια».
- Φανατικοί ακροατές...
«Σκέφτομαι πως ακόμα κι ένα τραγούδι παραπάνω να πούμε σε μια συναυλία είναι σημαντικό για όσους έρχονται να μας δουν. Τους φαντάζομαι σαν μικρά παιδιά που παρακαλούν τη μητέρα τους να πει άλλο ένα παραμύθι ώστε να μη μείνουν μόνα τους στο σκοτάδι».
- Η εκκλησία και το κράτος είναι σκοτάδι;
«Ρίχνοντας μια ματιά στα βάθη της Ιστορίας θα δούμε ότι ανέκαθεν οι θρησκείες έκαναν "δουλειές" με τα κράτη. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι τρούλοι και ο διάκοσμος των εκκλησιών και των ανακτόρων πολλών χωρών της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου ολόκληρου, είναι φτιαγμένοι από χρυσάφι που στάζει αίμα. Οσον αφορά τη χώρα μας, δυστυχώς, ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτικής και κοινωνικής ζωής εκπροσωπείται από αμοραλιστές, ανθρώπους άξεστους κι επικίνδυνους, που έχουν αναρριχηθεί σε μηχανισμούς κάθε είδους εξουσίας για να ξεράσουν τον καιροσκοπισμό τους».
- Εκλέγονται όμως από τον λαό...
«Αναλογούν ευθύνες σ' ένα μεγάλο μέρος συμπολιτών μας, οι οποίοι δρουν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους με βάση μια κατάπτυστη ιδιοτέλεια και όχι το αληθινό ενδιαφέρον για τη ριζική αναμόρφωση της κοινωνίας με βάση το κοινό καλό».
- Μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα;
«Θα πρέπει να υπάρχουν συνταρακτικές μεταμορφώσεις στην ψυχή του λαού. Να γυρίσουμε την πλάτη σε επουσιώδη πράγματα, όπως ο τεχνοκρατικός τρόπος ζωής που στηρίζεται σε ένα απατηλό τέχνασμα. Μέσω μιας ανόητης ευμάρειας και των απρόσωπων οργασμών της καλλιτεχνικής φρενίτιδας δημιουργείται μια στείρα ευχαρίστηση που οδηγεί στην υποταγή».
* Είσοδος 20 ευρώ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/2008
No comments:
Post a Comment