Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Τα ντραμς για τον Τζακ Ντε Τζονέτ αποτελούν τον έρωτα της ζωής του. Μας το επιβεβαίωσε από το τηλέφωνο. Οχι ότι δεν το είχαμε καταλάβει τόσα χρόνια που παρακολουθούμε την πλούσια, τζαζ καριέρα του. «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς μουσική και πολύ περισσότερο χωρίς τα ντραμς», μας λέει λίγο πριν έρθει για δύο συναυλίες (Σάββατο στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μουσικής και την Κυριακή στο «Βελλίδειο» Θεσσαλονίκης). «Για μένα πρόκειται για θέμα ζωτικής σημασίας. Κάτι σαν το φαγητό και το νερό. Και ξέρω πως θα παίζω αδιαλείπτως μέχρι το τέλος της ζωής μου. Οσο τα χέρια μου αντέχουν να χτυπούν τα τύμπανα, εγώ θα συνεχίζω».
Αν όντως άργησε να μας έρθει, θα μας αποζημιώσει με τις συνθέσεις του και τους μουσικούς που φέρνει. Από τη Νοτιοαφρικανή Σιμπονγκίλε Κούμαλο στα φωνητικά, γνωστή από τις συναυλίες της για την πτώση του απαρτχάιντ, έως τον Μπίλι Τσάιλντς στο πιάνο με τα δύο Γκράμι στο παλμαρέ του. Μαζί τους θα βρίσκονται ακόμα ο Τζέρομ Χάρις (κιθάρα και μπάσο), ο Μπάιρον Γουόλεν (τρομπέτα) και ο σαξοφωνίστας Τζέισον Γιαρντ. Με τη Σιμπονγκίλε Κούμαλο ο Τζακ συνεργάστηκε για πρώτη φορά το 2007 με μεγάλη επιτυχία στα τζαζ φεστιβάλ Μοντρέ και Λονδίνου. Μια αισθαντική φωνή περνάει εύκολα από τα μιούζικαλ και τα μπλουζ στην όπερα, αν και τα τρία άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει κινούνται στον χώρο της τζαζ.
«Χρειάστηκε χρόνος για να συνδυάσω τον ακατέργαστο ρυθμό των κρουστών με την κλασική τζαζ», μας λέει ο Τζακ Ντε Τζονέτ. «Σημαντικό ήταν και το ότι δεν ασχολήθηκα ποτέ με κάτι άλλο από την τζαζ» |
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ο (Αμερικανός) Τζακ Ντε Τζονέτ, από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες των κρουστών της παγκόσμιας τζαζ σκηνής, ξεκίνησε παίζοντας πιάνο. «Επειδή προέρχομαι από μουσική οικογένεια, ήμουν κατά κάποιο τρόπο αναγκασμένος να αρχίσω μαθήματα μουσικής από πολύ μικρή ηλικία. Στην αρχή έπαιζα πιάνο. Πώς τελικά πέρασα στα ντραμς; Συνέβη κατά τη διάρκεια μιας σχολικής συναυλίας. Λόγω της έλλειψης ντράμερ έπαιξα εγώ, αφήνοντας το πιάνο σε έναν νεαρότερο μαθητή. Πρόβλημα δημιουργήθηκε μετά. Πλέον ήθελα να παίζω μόνο ντραμς. Ηταν το τέλος μιας σχέσης και η απαρχή μιας άλλης -με τα ντραμς- που διαρκεί μέχρι σήμερα».
Δύο ήταν οι καθοριστικές συνεργασίες της καριέρας του. Με τον Τσαρλς Λόιντ και τον Κιθ Τζάρετ. Οχι βέβαια πως δεν ήταν σημαντικό που έπαιξε δίπλα σε μυθικά πρόσωπα της τζαζ σκηνής όπως ο Μάιλς Ντέιβις και ο Μπιλ Εβανς. Ομως, αυτές οι δύο συνεργασίες τον βοήθησαν να εξελιχθεί ως μουσικός. «Η συμμετοχή μου στο κουαρτέτο του Τσαρλς Λόιντ αποτελούσε μια σημαντική περίοδο στην καριέρα μου γιατί είχα την ευκαιρία να πειραματιστώ με τα ντραμς και να έρθω πιο κοντά στην αληθινή τζαζ. Νιώθω τυχερός που τον συνάντησα». Αλλά και για τη συμμετοχή του στο «Keith Jarrett's Standards Trio» μαζί με τον Γκάρι Πίσοκ μόνο θετικά έχει να θυμάται. «Περάσαμε πολύ καλά μαζί, φτάσαμε κάποια στιγμή και στο υψηλότερο δημιουργικό μας επίπεδο. Ευτυχώς ήμασταν αρκετά έξυπνοι ώστε να σταματήσουμε πριν το κοινό αρχίσει να μας βαριέται».
Του ζητάω να μας πει δυο-τρία λόγια και για τον Μάιλς Ντέιβις, όχι ως μουσικό αλλά ως άνθρωπο. «Σε αντίθεση με τη μουσική του, στην οποία παρουσιαζόταν πολύ δυναμικός και γεμάτος δράση, στην προσωπική του ζωή ήταν ήρεμος και απλός. Είχε τη μουσική μέσα στο μυαλό του».
Το σήμα κατατεθέν του Τζακ Ντε Τζονέτ είναι οι αυτοσχεδιασμοί του. «Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να δημιουργήσω τον προσωπικό μου ήχο», εξηγεί. «Να συνδυάσω τον ακατέργαστο ρυθμό των κρουστών με την κλασική τζαζ. Ο χρόνος, η άσκηση, τα γκρουπ που συμμετείχα, όλα έπαιξαν τον ρόλο τους. Σημαντικό ήταν ότι ποτέ δεν ασχολήθηκα με κάτι άλλο εκτός από την τζαζ».
Αλμπουμ του έχουν κυκλοφορήσει και από το εκλεκτικό label της ECM. Δεν δείχνει να έχει τις καλύτερες αναμνήσεις. «Ο Μάνφρεντ Αϊχερ είναι ένας πολύ καλός μουσικός κι αυτό περνάει στις συνεργασίες του», λέει για τον ιδρυτή της εταιρείας. «Αυτό το πλεονέκτημα όμως μετατρέπεται σε μειονέκτημα όταν περνάει στην παραγωγή. Οταν δουλέψαμε μαζί ξεχνούσε πως εμείς ήμασταν οι μουσικοί κι αυτός ο παραγωγός. Βέβαια, από την άλλη, δεν μπορώ να καταλήξω τι είναι προτιμότερο. Δεν είναι και τόσο ωραίο ο παραγωγός να μη γνωρίζει καθόλου από μουσική. Πιθανόν το καλύτερο να βρίσκεται κάπου στη μέση».
Τον ρωτάω, αποχαιρετώντας τον, πότε ένας καλλιτέχνης νιώθει ολοκληρωμένος. «Προσωπικά, όταν καταφέρω να κάνω τα ντραμς ένα όργανο φιλικό για τους ακροατές» απαντάει με τη μία. Το έχει ήδη επιτύχει και με το παραπάνω...
* Για Αθήνα τηλ.: 210-72.82.333. Για Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310-271.116.
Εισιτήρια Αθήνας από 25 (φοιτητικά) έως και 75 ευρώ (διακεκριμένη).
Θεσσαλονίκη: 35 ευρώ και 25 ευρώ φοιτητικό ή μαθητικό.
Δύο ήταν οι καθοριστικές συνεργασίες της καριέρας του. Με τον Τσαρλς Λόιντ και τον Κιθ Τζάρετ. Οχι βέβαια πως δεν ήταν σημαντικό που έπαιξε δίπλα σε μυθικά πρόσωπα της τζαζ σκηνής όπως ο Μάιλς Ντέιβις και ο Μπιλ Εβανς. Ομως, αυτές οι δύο συνεργασίες τον βοήθησαν να εξελιχθεί ως μουσικός. «Η συμμετοχή μου στο κουαρτέτο του Τσαρλς Λόιντ αποτελούσε μια σημαντική περίοδο στην καριέρα μου γιατί είχα την ευκαιρία να πειραματιστώ με τα ντραμς και να έρθω πιο κοντά στην αληθινή τζαζ. Νιώθω τυχερός που τον συνάντησα». Αλλά και για τη συμμετοχή του στο «Keith Jarrett's Standards Trio» μαζί με τον Γκάρι Πίσοκ μόνο θετικά έχει να θυμάται. «Περάσαμε πολύ καλά μαζί, φτάσαμε κάποια στιγμή και στο υψηλότερο δημιουργικό μας επίπεδο. Ευτυχώς ήμασταν αρκετά έξυπνοι ώστε να σταματήσουμε πριν το κοινό αρχίσει να μας βαριέται».
Του ζητάω να μας πει δυο-τρία λόγια και για τον Μάιλς Ντέιβις, όχι ως μουσικό αλλά ως άνθρωπο. «Σε αντίθεση με τη μουσική του, στην οποία παρουσιαζόταν πολύ δυναμικός και γεμάτος δράση, στην προσωπική του ζωή ήταν ήρεμος και απλός. Είχε τη μουσική μέσα στο μυαλό του».
Το σήμα κατατεθέν του Τζακ Ντε Τζονέτ είναι οι αυτοσχεδιασμοί του. «Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να δημιουργήσω τον προσωπικό μου ήχο», εξηγεί. «Να συνδυάσω τον ακατέργαστο ρυθμό των κρουστών με την κλασική τζαζ. Ο χρόνος, η άσκηση, τα γκρουπ που συμμετείχα, όλα έπαιξαν τον ρόλο τους. Σημαντικό ήταν ότι ποτέ δεν ασχολήθηκα με κάτι άλλο εκτός από την τζαζ».
Αλμπουμ του έχουν κυκλοφορήσει και από το εκλεκτικό label της ECM. Δεν δείχνει να έχει τις καλύτερες αναμνήσεις. «Ο Μάνφρεντ Αϊχερ είναι ένας πολύ καλός μουσικός κι αυτό περνάει στις συνεργασίες του», λέει για τον ιδρυτή της εταιρείας. «Αυτό το πλεονέκτημα όμως μετατρέπεται σε μειονέκτημα όταν περνάει στην παραγωγή. Οταν δουλέψαμε μαζί ξεχνούσε πως εμείς ήμασταν οι μουσικοί κι αυτός ο παραγωγός. Βέβαια, από την άλλη, δεν μπορώ να καταλήξω τι είναι προτιμότερο. Δεν είναι και τόσο ωραίο ο παραγωγός να μη γνωρίζει καθόλου από μουσική. Πιθανόν το καλύτερο να βρίσκεται κάπου στη μέση».
Τον ρωτάω, αποχαιρετώντας τον, πότε ένας καλλιτέχνης νιώθει ολοκληρωμένος. «Προσωπικά, όταν καταφέρω να κάνω τα ντραμς ένα όργανο φιλικό για τους ακροατές» απαντάει με τη μία. Το έχει ήδη επιτύχει και με το παραπάνω...
* Για Αθήνα τηλ.: 210-72.82.333. Για Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310-271.116.
Εισιτήρια Αθήνας από 25 (φοιτητικά) έως και 75 ευρώ (διακεκριμένη).
Θεσσαλονίκη: 35 ευρώ και 25 ευρώ φοιτητικό ή μαθητικό.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/11/2008
No comments:
Post a Comment