Οικονομική κρίση; Αμερικανικές εκλογές; Εδώ έχει ξεσπάσει «πόλεμος έντεχνου-λαϊκού» κι εμείς κοιμόμαστε, όσο διάφορα μεσημεριανάδικα ξιφουλκούν υπέρ της Πέγκυ Ζήνα, κατακεραυνώνοντας τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Χρήστο Θηβαίο. Αυτοί, αν και τηλεοπτικά «εξόριστοι» (για τα ιδιωτικά κανάλια, τραγούδι ίσον καταξιωμένες ή επίδοξες φίρμες πίστας) βρέθηκαν, ερήμην τους, επικεφαλής ενός ανύπαρκτου μετώπου.
Ολα ξεκίνησαν σε μια εκδήλωση αφιερωμένη στον Θηβαίο, παρόντος του Μάνου Ελευθερίου που, όπως συζητά η "πιάτσα", σκέφτεται να δώσει στίχους στη Ζήνα. Μ' αυτό διαφώνησαν ηπιότερα ο Μικρούτσικος, σκληρότερα ο Θηβαίος. Ο πρώτος μάλιστα επισήμανε πως μπορεί να υπάρχουν στην πίστα σπουδαίες φωνές, αλλά τα πάντα είναι θέμα προθέσεων και διαχείρισης της καριέρας σου. Η ιστορία έληξε όταν ο Ελευθερίου, με προβοκατόρικο χιούμορ, ξεκαθάρισε πως δεν εντάσσει τη Ζήνα στο σκυλάδικο και πως θα φορέσει τα καλά του για να πάει να την ακούσει.
Για να εξηγηθούμε. Μπορεί η Ζήνα να είναι εξαίρετο κορίτσι. Για τη φωνή της οι απόψεις παραμένουν υποκειμενικές. Εμένα π.χ. μου φαίνεται αστείο να μιλά κανείς για «νέα Μοσχολιού», όπως έκανε προχθές ο Δημήτρης Δανίκας στην εκπομπή τής Λαμπίρη. Καταλαβαίνω ωστόσο πως αρκετοί «κουλτουριάρηδες» γοητεύονται από την underground μυθολογία της πρωτογενούς λαϊκότητας. Ακόμα υπάρχουν στα σκυλάδικα οριακές προσωπικότητες με μεγάλη φωνή.
Δεν νομίζω ότι η Ζήνα ανήκει σ' αυτές. Είναι ένα clean ξανθό χαμόγελο και διαχειρίζεται την καριέρα της με αφοσίωση στις αρχές του σύγχρονου μάρκετινγκ. Ο Μάνος Ελευθερίου, πάλι, έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει τους στίχους του και να είναι προετοιμασμένος για κριτική: αναμφισβήτητα για πολλούς είναι βαρύ ο στιχουργός τής πιο ακριβής μας εσωτερικότητας να ακούγεται με όρους κραυγαλέας εξωστρέφειας. Είναι όμως δικό του θέμα. Ο Θάνος Μικρούτσικος έχει δίκιο να αναφέρεται στις προθέσεις, αρκεί να αναγνωρίζει πως και στο δικό του «στρατόπεδο» υπάρχουν περιπτώσεις αμφίβολων χειρισμών. Κι ο Δημήτρης Δανίκας έχει δίκιο να επισημαίνει ότι όσοι διατηρούν ανοιχτά σύνορα απολαμβάνουν ακομπλεξάριστα στο σινεμά εξίσου το «Ανάμεσα στους Τοίχους» και το «Γουόλ-Υ». Εχει άδικο όμως να το επισημαίνει με πάθος στην εκπομπή της Λαμπίρη. Εκεί δεν υπάρχουν παρά μόνον «Γουόλ-Υ», οι γκόμενοί τους και τα τελευταία τους σουξέ.
Για να εξηγηθούμε. Μπορεί η Ζήνα να είναι εξαίρετο κορίτσι. Για τη φωνή της οι απόψεις παραμένουν υποκειμενικές. Εμένα π.χ. μου φαίνεται αστείο να μιλά κανείς για «νέα Μοσχολιού», όπως έκανε προχθές ο Δημήτρης Δανίκας στην εκπομπή τής Λαμπίρη. Καταλαβαίνω ωστόσο πως αρκετοί «κουλτουριάρηδες» γοητεύονται από την underground μυθολογία της πρωτογενούς λαϊκότητας. Ακόμα υπάρχουν στα σκυλάδικα οριακές προσωπικότητες με μεγάλη φωνή.
Δεν νομίζω ότι η Ζήνα ανήκει σ' αυτές. Είναι ένα clean ξανθό χαμόγελο και διαχειρίζεται την καριέρα της με αφοσίωση στις αρχές του σύγχρονου μάρκετινγκ. Ο Μάνος Ελευθερίου, πάλι, έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει τους στίχους του και να είναι προετοιμασμένος για κριτική: αναμφισβήτητα για πολλούς είναι βαρύ ο στιχουργός τής πιο ακριβής μας εσωτερικότητας να ακούγεται με όρους κραυγαλέας εξωστρέφειας. Είναι όμως δικό του θέμα. Ο Θάνος Μικρούτσικος έχει δίκιο να αναφέρεται στις προθέσεις, αρκεί να αναγνωρίζει πως και στο δικό του «στρατόπεδο» υπάρχουν περιπτώσεις αμφίβολων χειρισμών. Κι ο Δημήτρης Δανίκας έχει δίκιο να επισημαίνει ότι όσοι διατηρούν ανοιχτά σύνορα απολαμβάνουν ακομπλεξάριστα στο σινεμά εξίσου το «Ανάμεσα στους Τοίχους» και το «Γουόλ-Υ». Εχει άδικο όμως να το επισημαίνει με πάθος στην εκπομπή της Λαμπίρη. Εκεί δεν υπάρχουν παρά μόνον «Γουόλ-Υ», οι γκόμενοί τους και τα τελευταία τους σουξέ.
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/11/2008
No comments:
Post a Comment