Η Ιμα Σουμάκ σε μία από τις τελευταίες επισκέψεις στη γενέτειρά της, το 2006 |
Ο βίος τής Ιμα Σουμάκ συνοδευόταν πάντοτε από μια αχλύ μυστηρίου και πολλές φήμες που αφορούσαν την καταγωγή και την προσωπικότητά της δεν αποσαφηνίστηκαν ποτέ. Η ίδια ισχυριζόταν ότι ήταν απόγονος του αυτοκράτορα των Ινκας, Αταχουάλπα, και σε κάθε ευκαιρία τόνιζε την προέλευση της από τη γη των Ανδεων. Οι εκκεντρικές ενδυματολογικές εμφανίσεις της ενίσχυαν τον μύθο της. Συνήθιζε να φορά φανταχτερά ρούχα, χρυσά και ασημένια κοσμήματα, τα οποία την έκαναν να μοιάζει με πριγκίπισσα των Ινκας.
Το εντυπωσιακότερο όμως στοιχείο και προτέρημά της υπήρξε η φωνή της. Κανείς δεν μπορούσε να μείνει αδιάφορος στο άκουσμα μιας μαγικής φωνής που ξεπερνούσε τις τρεις οκτάβες. Ο μουσικοκριτικός των «Λος Αντζελες Τάιμς», Ντον Χέκμαν, την είχε αποκαλέσει «μια ζωντανή, τεχνικολόρ αυταπάτη, μια καλειδοσκοπική, εξωτική ψευδαίσθηση που γεννήθηκε σε μια πεζή εποχή».
Η Ιμα Σουμάκ μεγάλωσε στις Ανδεις. Η μεγαλύτερη δασκάλα της υπήρξε η φύση. Από παιδί άκουγε συνεπαρμένη τους ήχους των πουλιών, του νερού, του ανέμου, τις εκρήξεις των ηφαιστείων. Γρήγορα άρχισε να μιμείται με τη φωνή της τους φυσικούς ήχους και να τραγουδά θρησκευτικά τραγούδια των προγόνων της. Πριν κατακτήσει τον κόσμο είχε γίνει ο θρύλος του τραγουδιού στα χωριά των Ανδεων. Σε ένα μουσικό φεστιβάλ γνώρισε τον συνθέτη, μουσικό και μετέπειτα σύζυγο της Μόισες Βιβάνκο, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο. Εκπληκτος και γοητευμένος από τη φωνή της ο Βιβάνκο θέλησε να γίνει ο μέντοράς της. Για να μπορέσει να την πάρει από το χωριό της, τη ζήτησε σε γάμο. Εκείνος ήταν 17 χρόνων και η Ιμα Σουμάκ μόλις 13. Μαζί κατέκτησαν τον κόσμο. Από την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκου, «Voice of The Xtabay» το 1950 ήταν ξεκάθαρη η λαμπρή της θέση στην παγκόμια μουσική. Η Ιμα Σουμάκ ξεχώρισε στο Μπρόντγουεϊ συμμετέχοντας στο μιούζικαλ «Flahooley», πρωταγωνίστησε στην ταινία «The Secret of Incas» του Τζέρι Χόπερ, όπου τραγουδά και το διάσημο τραγούδι «Ataypura» και ερμήνευσε μια ευρεία γκάμα τραγουδιών (παραδοσιακά περουβιανά, λάτιν, τζαζ κ.ά.) στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου.
Ο πιο εμπορικός δίσκος της με τραγούδια βασισμένα σε χορούς της λατινικής Αμερικής είναι το «Mambo», ενώ από τη δεκαετία του '70 είχε την τόλμη να πειραματιστεί και να συνδυάσει τη φωνή της με την ροκ και την ηλεκτρονική μουσική. Μια αντιπροσωπευτική ανθολογία του έργου της με τίτλο «Queen of Exotica» κυκλοφόρησε το 2005.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/11/2008
No comments:
Post a Comment