Ανέστησε... τα φάντος. Η Πορτογαλέζα τραγουδίστρια με τη χαρακτηριστική, μελωδική, γεμάτη πάθος φωνή της έρχεται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

• Θα μπορούσε να ήταν χορεύτρια, αν στη σχολή χορού που πήγε στα 14 χρόνια της δεν της επεσήμαναν ότι ήταν αργά για ν αρχίσει μαθήματα χορού. Θα μπορούσε να είναι μια περίφημη φωνή για διαφημίσεις, αν δεν διαπιστωνόταν ότι τραγουδά πολύ καλύτερα απ ό,τι να εκφωνεί διαφημίσεις. Ο λόγος για την Ντούλτσε Πόντες, που με τη χαρακτηριστική, μελωδική, γεμάτη πάθος φωνή της επαναπροσδιόρισε τα παραδοσιακά πορτογαλικά φάντος, την τραγουδίστρια που έβαλε στον μουσικό χάρτη κι έκανε οικουμενικούς τους ήχους της πορτογαλέζικης παράδοσης. Θα την ακούσουμε ξανά στη χώρα μας, ύστερα από την περυσινή εμφάνισή της στο «Παλλάς», στις 24 Μαΐου στο «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» και την αμέσως επομένη, στις 25, στο «Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης».

• Φάντο σημαίνει μοίρα. Και για την 40χρονη σήμερα Ντούλτσε Πόντες το τραγούδι υπήρξε η «μοιραία» διαδρομή της. Η συμμετοχή της στη Γιουροβίζιον το 1991 αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης μιας πορείας που την έφερε στο προσκήνιο. Τότε άρχισε να ψάχνει για τις ρίζες της πορτογαλέζικης μουσικής, συμπεριλαμβανομένης και της παραδοσιακής μουσικής φάντο. Το φάντο θεωρούνταν τότε για πολλούς «εκτός μόδας», αποτελούσε ήδη μια ξεχασμένη πτυχή στην πολιτιστική κληρονομιά της Πορτογαλίας, καθώς το αγνοούσε η νέα γενιά και επιβίωνε μόνο σαν ατραξιόν για τους τουρίστες. Η Ντούλτσε Πόντες κατάφερε να βγάλει το είδος απ την αφάνεια, να το «αναστήσει» και ταυτόχρονα να το ενισχύσει και να το εξελίξει.

• Οπως απέδειξε με τα χρόνια και τις δισκογραφικές δουλειές της, η Ντούλτσε Πόντες κάνει κάτι πολύ περισσότερο από το να επαναλαμβάνει πράγματα που ήδη έχουν γίνει. Η φωνή της δεν περιορίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο στυλ ούτε μέσα σε κάποια σύνορα. Ο τρόπος που ερμηνεύει είναι από μόνος του ένα είδος μουσικής. Ετσι ακόμα και όταν τραγουδάει ροκ, ποπ, φάντο ή κάποιο τραγούδι άλλης χώρας το στυλ της είναι μοναδικό και αλάνθαστο. Δισκογραφικά, το 1992 κυκλοφορεί το πρώτο άλμπουμ της «Λουσιτάνα» και από τον επόμενο χρόνο, με τη δεύτερη δισκογραφική δουλειά της, το «Λάγκριμας», γίνεται πολίτης του κόσμου. Ακολουθεί το άλμπουμ «Α Μπρίσα Ντο Κορακάο» (1995), το διπλό λάιβ «Καμίνος» (1996), οι συνεργασίες της με τον Αντρέα Μποτσέλι και τους Βραζιλιάνους Σιμόνε και Γκαετάνο Βελόσο.

• Στο άλμπουμ «Φόκους Μορικόνε εντ Ντούλτσε Πόντες» (2003) τραγουδά συνθέσεις του Ενιο Μορικόνε, με τον ίδιο να λαμβάνει μέρος στην ηχογράφηση. Στην τελευταία δισκογραφική της δουλειά, το «Ο Coracao Tem Tres Ρortas» (Η καρδιά έχει τρεις πόρτες), ξεφυλλίζει και πάλι τα τετράδια της Αμάλια Ροντρίγκες (στην οποία την αφιερώνει) και άλλων μεγάλων δημιουργών. Από ελληνικής πλευράς, η Ντούλτσε Πόντες έχει συνεργαστεί με τον Γιώργο Νταλάρα, τον Στέφανο Κορκολή και την Ελευθερία Αρβανιτάκη. [Αντιγόνη Καράλη, ΕΘΝΟΣ, 13/04/2009]