 |
- Ανεργία, υποαπασχόληση, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισθοί πείνας, ανασφάλεια... Είναι στοιχεία, που συνθέτουν το «παζλ» της σημερινής κατάστασης για την πλειοψηφία των Ελλήνων μουσικών, οι οποίοι βλέπουν τα προβλήματά τους να οξύνονται, μέσα στο ευρύτερο «σκηνικό» ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και ανατροπής κοινωνικών κατακτήσεων. Γι' αυτά τα προβλήματα και τους τρόπους αντιμετώπισής τους, στην κατεύθυνση ευρύτερης συσπείρωσης του κλάδου και δημιουργίας ενός ισχυρού μετώπου αντεπίθεσης και διεκδίκησης, συζητήσαμε με τα μέλη της διοίκησης του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου (ΠΜΣ) Βασίλη Παρασκευόπουλο (πρόεδρος) και Δημήτρη Τουμανίδη (αναπληρωτής γενικός γραμματέας).
- «Τα προβλήματα είναι τεράστια, με κυριότερο την ανεργία, η οποία ολοένα αυξάνεται με όλα τα επακόλουθα», λέει ο Δημήτρης Τουμανίδης. «Ακόμη κι αν εκλάβουμε ως εργασία τα τριήμερα που δουλεύουν συνήθως οι μουσικοί, άνεργος είναι ένας στους τρεις μουσικούς. Εχουμε μισή δουλειά, μισή ασφάλιση... Χαμηλές αμοιβές, ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας, περικοπή των βαρέων και ανθυγιεινών, παρότι κάναμε μάχη να παραμείνουν...». Οσον αφορά στους μουσικούς που δουλεύουν στα νυχτερινά κέντρα, «εκεί το τοπίο έχει αλλάξει εντελώς. Οι εξελίξεις είναι δραματικές και τεράστια η ανεργία. Από εκεί που παλιότερα οι μουσικοί εργάζονταν σχεδόν όλη την εβδομάδα, τώρα δουλεύουν πολύ λίγοι και μάλιστα τριήμερα. Παράλληλα, σ' αυτούς τους χώρους υποφέρει και η καλλιτεχνική ποιότητα, καθώς δεν αποφασίζουν οι καλλιτέχνες, αλλά παίρνουν συγκεκριμένες εντολές και πιέσεις». «Επίθεση, όμως, υφίστανται οι μουσικοί και στα Μουσικά Σύνολα, στις Φιλαρμονικές και όπου υπάρχει συλλογική μουσική έκφραση», αναφέρει ο Δ. Τουμανίδης. «Επιχειρείται με πολλούς τρόπους η συρρίκνωσή τους, προκειμένου να είναι πιο ευάλωτα στην ιδιωτικοποίηση. Υπάρχουν πολλών κατηγοριών εργαζόμενοι, με συμβάσεις αορίστου χρόνου, ορισμένου χρόνου, σύμβαση έργου κ.ο.κ. και με ισχνές αμοιβές. Οποια, δηλαδή, "έμπνευση" υπάρχει γύρω από τα εργασιακά, την αντιμετωπίζουν οι μουσικοί. Τα Σύνολα γενικότερα είναι υπό διάλυση. Πιστεύουμε ότι αυτό εντάσσεται γενικότερα σ' ένα σχέδιο, προκειμένου να παραχωρηθούν ευκολότερα στους ιδιώτες».
 |
- «Είμαστε στην αρχή μιας οικονομικής κρίσης, την έκταση και το βάθος της οποίας κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει. Ομως είναι σίγουρο ότι θα έχει μεγάλες επιπτώσεις στα εισοδήματα των εργαζομένων», λέει ο Βασίλης Παρασκευόπουλος. «Αυτή η κρίση πρώτα και κύρια θα χτυπήσει τους εργαζόμενους στο χώρο του πολιτισμού. Οσοι εργάζονται σαν ελεύθεροι επαγγελματίες, θα έχουν πολύ λιγότερη δουλειά, περικοπή ημερών εργασίας κλπ. Ενα μεγάλο κύμα προβλημάτων και πιθανών απολύσεων αφορά στα μουσικά σύνολα και ειδικά στους χώρους που είναι θεσμοθετημένοι από το κράτος είτε ως επιχορηγούμενοι, είτε ως κρατικοί και ημικρατικοί.
- «Θα έχουμε προβλήματα, πιθανόν απολύσεις, βάθεμα ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Κύριοι χώροι είναι αυτοί των δήμων, που αποτελούν πιλότο στην εφαρμογή των ελαστικών σχέσεων εργασίας, κάτι που είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την οικονομική τους κατάσταση, η οποία θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο με τον "Καποδίστρια 2" και από εκεί και πέρα οι επιχορηγούμενες ορχήστρες, όπως η ΚΟΕΜ, η Ορχήστρα των Χρωμάτων, τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ και πιθανόν και οι κρατικές ορχήστρες και η Λυρική Σκηνή. Θα μπει το ζήτημα της βιωσιμότητάς τους, κάτι που το βλέπουμε έντονα στις επιχορηγούμενες ορχήστρες. Ηδη, η ΚΟΕΜ είναι κλειστή, περιμένοντας τα χρήματα που έχουν υποσχεθεί από το προηγούμενο διάστημα, ενώ η Ορχήστρα των Χρωμάτων διεκδικεί την επιβίωσή της. Παράλληλα, θα έχουμε περισσότερους συμβασιούχους έργου ή οποιαδήποτε μορφή ελαστικής απασχόλησης. Φοβόμαστε ότι ακόμα και το πλαίσιο εργασίας θα τεθεί στο τραπέζι για ν' αλλάξει. Δηλαδή, το να πληρώνεται ο εργαζόμενος με την πρόβα, την παράσταση κ.ο.κ.».
«Χρειάζεται ισχυρό κίνημα»
 |
- «Αυτήν την κατάσταση προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε με τη συσπείρωση του κλάδου και τη δημιουργία παραρτημάτων του ΠΜΣ σε χώρους και περιοχές της χώρας», τονίζει ο Δ. Τουμανίδης. «Εχουμε δημιουργήσει αρκετά παραρτήματα στην Αθήνα και συνεχίζουμε σε άλλες περιοχές και στην επαρχία. Προσπαθούμε να συσπειρώσουμε τους συναδέλφους και να δημιουργήσουμε ένα κίνημα, προκειμένου να διεκδικήσουμε την επίλυση των προβλημάτων. Οσο μεγαλύτερη είναι η συσπείρωση στο σωματείο, τόσο καλύτερα θα αντεπεξέλθει στις διεκδικήσεις του κλάδου. Ολοι οι συνάδελφοι, ανεξάρτητα αν δουλεύουν στη Φιλαρμονική ή στη νύχτα, υποφέρουν και βάλλονται από τις αναδιαρθρώσεις. Η επιχειρηματικότητα μέσα στο χώρο με διάφορους μάνατζερ, κρυφούς και φανερούς, και τους ποικίλους εργοδότες, οδηγεί στην πρόσθετη αφαίμαξη των μουσικών. Το μήνυμα, πάντως, από τους συναδέλφους κατά τις επισκέψεις μας στους διάφορους χώρους - κάθε μέρα είμαστε και σε διαφορετικό - είναι ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη συσπείρωση».
- «Για να αντιπαρατεθούμε σε αυτό το μεγάλο κύμα προβλημάτων χρειάζεται ένα ισχυρό κίνημα», υπογραμμίζει ο Βασίλης Παρασκευόπουλος. «Καταλαβαίνουμε ότι στο επόμενο διάστημα η ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αντιπαράθεση θα είναι σκληρή. Ο ΠΜΣ είναι το αρχαιότερο σωματείο του χώρου και πρέπει να παίξει αυτόν το ρόλο. Οι δυνατότητες είναι μεγάλες, όπως και οι δυσκολίες. Σαν νέο ΔΣ, απευθυνόμαστε όσο πιο μαζικά μπορούμε στους εργαζόμενους, αναδεικνύουμε τα προβλήματα που έρχονται και ότι θα αλλάξει ο κοινωνικός ρόλος του καλλιτέχνη. Με αφορμή την οικονομική κρίση, όλο και περισσότεροι χορηγοί, "ευεργέτες" και οικονομικά συμφέροντα που σχετίζονται με τη βιομηχανία του θεάματος διεισδύουν στο χώρο. Παρουσιάζονται ως μια αντικειμενική λύση για τα προβλήματα που έρχονται και αποκρύπτουν στους εργαζόμενους καλλιτέχνες την αλλαγή του πλαισίου και της αντίληψης για το τι είναι Τέχνη. Επίσης, τους αποκρύπτουν και την αλλαγή των εργασιακών τους θέσεων, όπως και την πλήρη αποξένωσή τους και από το καλλιτεχνικό τους αποτέλεσμα. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να δημιουργηθεί μεγαλύτερος βαθμός συσπείρωσης, που είναι η προϋπόθεση για να αναπτυχθεί ένα κίνημα ενάντια σ' αυτές τις εξελίξεις».
«Να υπερασπιστούμε την Τέχνη»
- «Στο πλαίσιο του σωματείου, εκφράζονται και διάφορες άλλες κατηγορίες, όπως καθηγητές ωδείων», αναφέρει ο Δ. Τουμανίδης. «Ετσι, παλεύουμε και για άλλα ζητήματα, όπως η διαβάθμιση των πτυχίων. Ουσιαστικά, αναδεικνύουμε την απαξίωση του καλλιτεχνικού ρόλου των μουσικών. Οι συνάδελφοι δεν τον υπερασπίζονται αυτόν το ρόλο σήμερα, όπως θα έπρεπε, όχι γιατί δεν θέλουν, αλλά γιατί είναι μεγάλη η πίεση που δέχονται. Ομως αυτό είναι ένα στοιχείο που ενισχύει τη διεκδίκηση της αμοιβής τους, καθώς είναι εργαζόμενοι και παράλληλα καλλιτέχνες. Η καλλιτεχνική έκφραση σήμερα εμποδίζεται από τις διάφορες πολιτικές και οι συνάδελφοι αντιμετωπίζουν μιαν άνευ προηγουμένου επίθεση, με αποτέλεσμα αυτό το θέμα να είναι το λιγότερο που θα μπορούσαν να σκεφτούν. Ομως, πρέπει να υπερασπίζονται και τον καλλιτεχνικό τους ρόλο, γιατί αυτό τους δίνει και το κύρος, αλλά και τη διεκδίκηση της αμοιβής τους».
- Ενα άλλο θέμα που απασχολεί τον ΠΜΣ είναι η πολιτιστική πολιτική του. «Προσανατολιζόμαστε», λέει ο Δ. Τουμανίδης, «στη δημιουργία κάποιων θεσμών, που μπορεί να είναι φεστιβάλ μουσικής - στον αντίποδα, βεβαίως, του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, συναυλίες κλπ. Εχουμε πολλούς άνεργους μουσικούς, οι οποίοι, εκτός από τη δουλειά τους , χάνουν και το βήμα της καλλιτεχνικής τους έκφρασης. Μέσα απ' αυτές τις εκδηλώσεις θα μπορούσαμε να τους δώσουμε, τουλάχιστον, ένα βήμα, προκειμένου να εκφραστούν καλλιτεχνικά. Αυτό έχουμε υποχρέωση να το υπερασπιστούμε και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να γίνει. Επίσης, σαν σωματείο έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε την Τέχνη, το καλλιτεχνικό προϊόν που το βλέπουμε να εκχυδαΐζεται μέσα από την αγορά. Θεωρούμε ότι φτιάχνοντας τέτοιους θεσμούς υπερασπιζόμαστε την καλλιτεχνική ποιότητα από κάθε άποψη».
Ρουμπίνη ΣΟΥΛΗ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Κυριακή 5 Απρίλη 2009
No comments:
Post a Comment