Ροκ και ποπ άλμπουμ των Χέντριξ, Γουάινχαουζ, «Μπιτς Μπόις» και «Ρέιντιοχεντ» τώρα και σε βινύλιο, προσφέροντας καλύτερη ακουστική απόδοση, αλλά και εύκολο κέρδος στις δισκογραφικές. Το 1948 ακούσθηκε ο πρώτος, μεγάλης διάρκειας, δίσκος βινυλίου. Δέκα χρόνια αργότερα, για πρώτη φορά, πάνω του «φορέθηκε» η τεχνολογία που επέτρεπε στον ακροατή να τον ακούει στερεοφωνικά.
Αυτή τη σημαδιακή επέτειο, των 60 ετών από την πρώτη φορά που το κοινό είχε την ευκαιρία ν ακούσει ολοκληρωμένο άλμπουμ (όχι απλά τραγούδι), έρχεται να σηματοδοτήσει μια νέα ενδιαφέρουσα πραγματικότητα γύρω από τον, συνήθως, μαύρο στρογγυλό δίσκο, που όταν τον ακουμπά βελόνα ακούγεται μουσική.
Ευτυχώς, αυτή τη φορά ο θρύλος του βινυλίου δεν τυλίγεται από το ρουστίκ μελόδραμα της νοσταλγίας. Η γενιά του Mp3. Του «ντάουνλόντινγκ». Της παραγγελίας μουσικής από διαδικτιακά δισκοπωλεία δεν έχει λόγο να συμμεριστεί τον ρετρό πενηντάρη, που θεωρεί ραντεβού με την αυθεντικότητα το άκουσμα εκατομμυρίων άναρχων χρατς που αφήνει το άκουσμα ενός δίσκου βινυλίου των ροκερ «Γκρέιντφουλ Ντεντ», ας πούμε.
- Συνεχίζει να πουλά
Πολλοί λένε πως το βινύλιο είναι νεκρό. Λάθος. Το βινύλιο συνεχίζει να πουλά. Αφήστε που ποτέ δεν σταμάτησε η παραγωγή πικ-απ. Συμβαίνει το αντίθετο. Η συγκεκριμένη μηχανή αναπαραγωγής ήχου διαρκώς τεχνολογικά αναβαθμίζεται. Ακόμα και σήμερα οι D.J. που σέβονται τον εαυτό τους παίζουν μουσική από βινύλιο. Οχι από C.D.
Πριν από τέσσερις μήνες, το δισκογραφικό παρακλάδι της φίρμας «Γιουνιβέρσαλ» αποφάσισε να επανατυπώσει (σε βινύλιο 180 γραμμαρίων) είκοσι κλασικούς και όχι, ακόμα, τόσο κλασικούς τίτλους του ρεπερτορίου της. Κυκλοφορεί για παράδειγμα το κλασικό, για το ψυχεδελικό ροκ, άλμπουμ του Τζίμι Χέντριξ «Αρ Γιου Εξπίριενσεντ».
Τον δίσκο «Τούπελο Χόνεϊ» του Βαν Μόρισον αλλά και το πρώτο άλμπουμ της Είμι Γουάινχαουζ. Το «Φρανκ». Μία κυκλοφορία του 2003. Τότε που η, για πολλούς λόγους, σήμερα διάσημη τραγουδίστρια τραγουδούσε σε μικρούς, αλλά ελιτίστικούς (για τη σόουλ - τζαζ σκηνή του Λονδίνου) χώρους σαν το «Τζαζ Καφέ». Ο ίδιος πολυεθνικός κολοσσός σκέφτεται στη διάρκεια του 2009 να διπλασιάσει τους τίτλους βινυλίου που θα κυκλοφορίσει στο εμπόριο.
Από το 2006 έως το 2007 η στατιστική έχει κάτι να πει για το βινύλιο. Οι πωλήσεις του πραγματοποίησαν άνοδο 36%. Σε μια περίοδο που η δισκογραφία φαντάζει αναιμική στη θέα του κέρδους ο μοναδικός τομέας της που αναβάθμισε τα ποσοστά κερδοφορίας του ήταν και είναι το βινύλιο. Ηταν επόμενο, η αναβίωση του κέρδους για τους δίσκους 33 στροφών, κέντρισε το ενδιαφέρον της Ε.Μ.Ι.
Στις 28 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο της σειράς «Μιούζικ Φρομ Δε Βολτς» (σ.σ. στα Ελληνικά «Μουσική από το Θησαυροφυλάκιο») ανακοίνωσε πως θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο 13 άλμπουμ που έχουν το δικό τους ειδικό βάρος στη συνείδηση της ροκ κοινότητας. Το «πακέτο», εκτός των άλλων, περιλαμβάνει ροκ άλμπουμ σαν το «Φορ Γιορ Πλέζουρ» των Ρόξι Μιούζικ, το «Ερμπαν Χιμνς» των Βερβ, άλμπουμ των Μπιτς Μπόις και του Τζον Λένον.
Η ίδια δισκογραφική εταιρεία στις 15 Αυγούστου επανακυκλοφόρησε, σε βινύλιο, έναν από τους καλύτερους δίσκους του ψυχεδελικού ροκ, το «Πετ Σάουντς» των «Μπιτς Μπόις» όπως επίσης το άλμπουμ «Ντόκιουμεντ» των «R.Ε.Μ.», τρία άλμπουμ του διάσημου ποπ συγκροτήματος των «Κόλντπλεϊ», 6 άλμπουμ των αβαντ γκαρντ ρόκερς «Ρέντιοχεντ».
Τελικά γιατί οι εταιρείες κυκλοφορούν ξανά βινίλιο; Γιατί το κοινό το αγοράζει; Στα ερωτήματα, σκεφτόμαστε τρεις απαντήσεις. Η πρώτη λέει πως ένας δίσκος 33 στροφών, 180 γραμμαρίων, μπορεί να προσφέρει καλύτερη ακουστική απόδοση απ ένα C.D. ή ένα αρχείο ΜΡ3.
Η δεύτερη απαντητική εκδοχή λέει πως η νέα γενιά θέλει να κοινωνικοποιηθεί, βάζοντας στην άκρη την απομόνωση που προκαλεί το άκουσμα τραγουδιών από τα ακουστικά των μικροσκοπικών ΜΡ3 Players της.
Η τρίτη «φωνάζει» στις δισκογραφικές πως εδώ (στο βινύλιο) υπάρχει χαραμάδα κέρδους.
Μια και για όλες τις επανακυκλοφορίες που επιχειρούν αποφεύγουν μια σειρά από έξοδα.
Κάποια απ αυτά μπορεί να είναι οι πληρωμές των στούντιο των καλλιτεχνών, οι πληρωμές των καλλιτεχνών που αναλαμβάνουν το εικαστικό αποτέλεσμα των άλμπουμ. Ή ακόμα και των ιδίων των μουσικών που τα δημιούργησαν.
No comments:
Post a Comment