H τελευταiα φορά που οι φωτογραφίες της έκαναν τον γύρο του κόσμου ήταν πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν έπαιρνε το εξιτήριό της από μια κλινική του Λος Αντζελες, όπου νοσηλευόταν. Πριν από κάποιες μέρες την είχαν συλλάβει υπό την επήρεια ουσιών και λίγο μετά η αμερικανική Δικαιοσύνη αποφάσισε να αφαιρέσει από τη διάσημη ποπ σταρ το δικαίωμα να επισκέπτεται τα παιδιά της. Η ιστορία της μητέρας Μπρίτνεϊ Σπίαρς, μιας ανήμπορης αλλά πολύ διάσημης μάνας, να διεκδικήσει την κηδεμονία των δύο παιδιών της οδήγησε τελικά το λαμπερό αυτό αστέρι σε πολλαπλές κρίσεις πανικού, σε πανάκριβα ψυχιατρεία και κλινικές αποτοξίνωσης, θυελλώδεις αντιμαχίες με τη μάνα της που δεν δίστασε να βγάλει όλα τα άπλυτά της στη φόρα.
Αργά, αλλά σταθερά, η πτώση της πλησίαζε. Μέχρι και η Μαντόνα τη λυπήθηκε και σε μια προσπάθειά της να τη βοηθήσει να συνέλθει, της ανέθεσε να πάρει μέρος σε ένα ειδικό βίντεο το οποίο θα προβάλλονταν στις γιγαντο-οθόνες του Sticky & Sweet Tour και συμβολικά θα παρουσίαζε μια Μπρίτνεϊ που πασχίζει να δραπετεύσει από τον κλειστοφοβικό χώρο ενός ασανσέρ.
Ωστόσο, υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό το βίντεο: η Μπρίτνεϊ, όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο ήταν όντως κλεισμένη κάπου, αλλά όχι σε κλινική. Αφού μάζεψε όση δύναμη της είχε απομείνει, κλείστηκε μαζί με τους συνεργάτες της σε ένα στούντιο και οργάνωσε μια πολύ όμορφη εκδίκηση.
Το νέο της άλμπουμ, που έχει τον τίτλο Circus, κυκλοφορεί μεθαύριο, στις 2 Δεκεμβρίου, που είναι και τα γενέθλιά της. Οπως θα ταίριαζε, λοιπόν, σε ένα πραγματικό τσίρκο, η διάσημη σταρ αποφασίζει να παίξει έναν σκληρό ρόλο: το περίεργο κορίτσι που τα κάνει όλα, είναι ακροβάτης, είναι θηριοδαμαστής, είναι μια μπαλαρίνα που αιωρείται στο κενό και που δεν διστάζει να τους τρομάξει όλους με την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα της, άλλοτε σε ακραία ξεσηκωτικούς ποπ ρυθμούς και άλλοτε σε αιχμηρές μπαλάντες, που δυστυχώς όμως, λόγω της λεπτής φωνής της δεν φαίνεται να της ταιριάζουν πολύ.
Η ίδια ωστόσο παραμένει πάντα πιστή στο μοναδικό πράγμα που της έχει απομείνει σ’ αυτήν τη ζωή και αυτό όπως εξομολογείται είναι οι οπαδοί της, όπως λέει αποκλειστικά στις «Εικόνες». «Σκέφτομαι ότι το Circus είναι κάτι για το οποίο δούλεψα πάρα πολύ σκληρά, σε μια μεγάλη και επίπονη περίοδο της ζωής μου. Πάλεψα για έναν χρόνο, περίπου, και τελικά κατάφερα να ολοκληρώσω ένα concept το οποίο με ενθουσιάζει. Tο γεγονός ότι είσαι σε ένα τσίρκο, κάθεσαι στην άκρη του καθίσματός σου και περιμένεις το επόμενο νούμερο, που δεν ξέρεις τι μπορεί να είναι κι έτσι η αγωνία σου δεν σε αφήνει ποτέ να βαρεθείς.
Στην πραγματικότητα, όλο αυτό που συμβαίνει γύρω σου σε διασκεδάζει, αλλά θέλεις να ξέρεις τι θα ακολουθήσει, τι θα συμβεί με τους ακροβάτες, τους μάγους, τα ζώα. Αυτό είναι το συναίσθημα που θέλω να μεταδώσω σε όλους όσους θα έρθουν να το δουν από κοντά. Επίσης το γεγονός ότι η κυκλοφορία του συμπίπτει με τα γενέθλιά μου, είναι κάτι που με ενθουσιάζει ακόμα πιο πολύ και δεν μπορώ να περιμένω για να το μοιραστώ με τους οπαδούς μου».
Επειτα από ένα πιο σκοτεινό και κοφτερό άλμπουμ όπως το προηγούμενο Blackout, που φάνηκε ότι οδήγησε την Μπρίτνεϊ σε απανωτές δοκιμασίες, η μελετημένα ξένοιαστη ατμόσφαιρα του Circus είναι πηγή χαράς για μια τραγουδίστρια που γράφει χαρούμενα τραγούδια για τα παιδιά της.
«To Circus είναι πιο φωτεινό από το Blackout», λέει η ίδια. «Πιστεύω ότι πολλά από τα τραγούδια που είχα γράψει εκείνη την εποχή, ήταν σκοτεινά γιατί περνούσα μια μαύρη περίοδο στη ζωή μου και αναπόφευκτα ό,τι έγραφα αντανακλούσε αυτά τα σκοτεινά συναισθήματα. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, το γεγονός ότι δεν ξεκίνησα μια τουρνέ με εκείνο το άλμπουμ, αλλά υπάρχουν τραγούδια από εκείνες τις σκοτεινές μέρες που θα τα φέρω στην επόμενη τουρνέ μου. Και αν υπάρχει κάτι που με ενθουσιάζει, αυτό είναι που θα μπορέσω να συνδυάσω δύο διαφορετικά κομμάτια του εαυτού μου. Γιατί μέσα στη χαρούμενη και πιο ανάλαφρη ατμόσφαιρα του Circus θα μπορέσει να χωρέσει και λίγη από τη σκοτεινή και πιο αιχμηρή πλευρά μου, μια πιο καθημερινή, πιο εγκλωβισμένη στο αστικό χάος καλλιτέχνης, που επιθυμεί να τα δείξει όλα. Ακριβώς, σαν το πρώτο σινγκλ του νέου άλμπουμ, το Womanizer, που μιλάει για κάποιον άντρα, ο οποίος τρέχει πίσω από πολλά κορίτσια, αλλά στην ουσία δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να βοηθήσει τον εαυτό του, γιατί είναι απλά ένας «γυναικάς». Στην ουσία ένα αξιολύπητο καθίκι που νομίζει ότι θα ξεφύγει από τη δυστυχισμένη πραγματικότητα της μοναξιάς του. Στο βίντεο που έκανα για αυτό το τραγούδι παίζω τον ρόλο διαφόρων κοριτσιών, αλλά στην ουσία είναι ένα κορίτσι που παίζει πολλούς ρόλους. Και εκείνος δεν το ξέρει ότι είναι το ίδιο κορίτσι σε όλη τη διάρκεια του βίντεο. Είναι μια ιδέα που μου αρέσει, να φαίνεται δηλαδή ότι οι γυναίκες έχουν τη δύναμη να σταθούν στα πόδια τους, να παίξουν όπως μπορεί να θέλει ο καθένας, αλλά πάντα να γνωρίζουν και να δείχνουν σε όλους πού ακριβώς στέκονται και πόση δύναμη κρύβουν».
No comments:
Post a Comment