ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ-ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Το καλοκαίρι του 1963 στη «Μαγική πόλη»

Η ιστορική συνάντηση, όπως την απεικόνισε ο Μίνως Αργυράκης στην αφίσα της παράστασης

Η επιτυχία των μουσικών παραστάσεων «Ομορφη πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη και «Οδός ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι, το καλοκαίρι του 1962 (η πρώτη στο θέατρο «Παρκ», η δεύτερη στο «Μετροπόλιταν» - και τα δύο στη λεωφόρο Αλεξάνδρας) οδήγησε τους δύο συνθέτες σε μια κοινή παράσταση το επόμενο καλοκαίρι (ήγουν ακριβώς πριν από 45 χρόνια) στο «Παρκ», με τίτλο «Μαγική πόλις». Μια παράσταση με συναυλιακό χαρακτήρα, χωρίς κείμενα και ηθοποιούς, εκτός από τη Ζωζώ Ζάρπα και τον Γιώργο Μάζη, που έπαιζαν ρόλο παρουσιαστών.

• Και Λοΐζος - Λεοντής

Παραγωγός ο Θεόδωρος Κρίτας, χορογραφίες Μανώλης Καστρινός, σκηνογραφίες Μίνως Αργυράκης, σκηνοθετική επιμέλεια Λεωνίδας Τριβιζάς. Στα τραγούδια του Θεοδωράκη οι Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Ντόρα Γιαννακοπούλου, Εφη Παναγιώτου, Αγγέλα Ζώη, και στου Χατζιδάκι, πάλι Μπιθικώτσης, Λάκης Παππάς, Ελσα Μαργαρίτη, Νίκη Καμπά (την οποία προς το τέλος των παραστάσεων αντικατέστησε ο Πάνος Τζαννετής), μπουζούκι ο Γιώργος Ζαμπέτας, κιθάρα ο Δημήτρης Φάμπας.

Οπως αναφέρει σε σημείωμά του στο CD «Μαγική πόλις», που κυκλοφορεί από την ΕΜΙ, ο Μάκης Δελαπόρτας: «Τα τραγούδια πολλές φορές ήταν εναλλασσόμενα. Κι αυτό γιατί η παράσταση στην ουσία ήταν μια παρέλαση νέων και παλαιών συνθέσεων των δυο μεγάλων δημιουργών, που έδεναν μεταξύ τους με ιδιαίτερα εμπνευσμένα χορευτικά από τον Μανώλη Καστρινό και τη Χρυσούλα Ζώκα. Μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου μέρους μεσολαβούσε ένα ιντερμέτζο με τραγούδια των νεαρών τότε και πολύ ταλαντούχων πρωτοεμφανιζόμενων συνθετών, Μάνου Λοΐζου και Χρήστου Λεοντή».

Η παράσταση ανέβηκε στις 20 Ιουνίου 1963 και κράτησε όλο το καλοκαίρι. Στον προαναφερόμενο δίσκο περιλαμβάνονται δέκα τραγούδια: Μαγική πόλη, Το ναυτάκι, Είμαι αετός χωρίς φτερά, Ηρθε βοριάς, ήρθε νοτιάς και Η κυρά του Χατζιδάκι. Και: Βάρκα στο γιαλό, Τι να την κάνω τη χαρά, Το γελαστό παιδί, Το φεγγάρι κάνει βόλτα και Μαργαρίτα Μαργαρώ του Θεοδωράκη.

Ηταν η τελευταία συνύπαρξη των δύο συνθετών, των οποίων η σχέση μετράει από την Κατοχή... [Διαχρονικά, Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΙΩΝΗ, Ελευθεροτυπία 2, 21/6/2008]