Τους είχαμε δει πρώτη φορά «ζωντανά» σε μια από τις σκηνές του Womad
Festival. Τότε είχαν κλέψει την παράσταση από καταξιωμένα ονόματα της
σύγχρονης μουσικής χάρη στην άριστη οπτικοακουστική μεταφορά του πρώτου
άλμπουμ τους «La Revancha Del Τango». Οι φανατικοί τού είδους όμως τούς
είχαν γνωρίσει πολύ νωρίτερα, μέσα από την εκπληκτική νεωτεριστική
εκδοχή στο «Vuelvo Αl Sur» του Αστορ Πιατσόλα . Και είχαν
εντυπωσιαστεί από την ικανότητά τους να εντάσσουν το τάνγκο στην
ηλεκτρονική, τριπ-χοπ νέο-τζαζ πραγματικότητα του σήμερα.
Ο
Γάλλος Φιλίπ Κοέν Σολάλ, ο Αργεντινός Εδουάρδο Μακαρόφ και
ο Ελβετός Κριστόφ Μίλερ , δηλαδή οι Gotan Ρroject,
ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία μουσικών που δεν αναγνωρίζουν σύνορα στη
μουσική. Μπορεί το τάνγκο να είναι η κινητήριος δύναμη του
συγκροτήματος, τα τζαζ όμως και κυρίως τα ηλεκτρονικά στοιχεία της
μουσικής τους τούς έχουν κάνει ιδιαιτέρως αγαπητούς στο παγκόσμιο κοινό
που δεν αρκείται πλέον σε στερεότυπα.
Στο νέο άλμπουμ τους
«Τango 3.0» συνεργάστηκαν με πλήθος μουσικούς, όπως ο Ντόκτορ Τζον και
η Κριστίνα Βιλαλιόνγκα, αλλά και με τον αργεντινό σταρ
των αθλητικών μεταδόσεων Βίκτορ Ούγκο Μοράλες, ο οποίος
στο «La Gloria» προσφωνεί ως εάν να μεταδίδει ποδοσφαιρικό αγώνα όλους
όσοι συμμετέχουν στο τραγούδι και στο τέλος, αντί του αναμενόμενου
«γκόοοοολ!», αναφωνεί «Goooοοtan!». Το ιδιαίτερο σόου τους θα έχουμε την
ευκαιρία να απολαύσουμε μιαν ακόμη φορά στις 21 Ιουνίου στο θέατρο του
Λυκαβηττού ενώ θα έχει προηγηθεί- την αμέσως προηγούμενη βραδιά- η
εμφάνισή τους στη Θεσσαλονίκη. Στη σκηνή θα υπάρχει μια οθόνη από
αλυσίδες (chain screen) όπου, με τη βοήθεια τεσσάρων προτζέκτορ, θα
προβάλλονται εντυπωσιακά βίντεο και εφέ. Η οθόνη αυτή έχει μήκος 9
μέτρα, ύψος 5.30 μ., ενώ ζυγίζει 300 κιλά. Ο Κριστόφ Μίλερ μίλησε στο
«Βήμα» λίγες ημέρες πριν από το ταξίδι τους με προορισμό την Ελλάδα.
-
Τι διαφορετικό επιχειρείτε με το «Τango 3.0»;
«Αυτή τη φορά προσπαθήσαμε να φτιάξουμε κάτι τυχαίο. Ετσι μπαίναμε
αραιά και πού στο στούντιο, προσπαθώντας να απεγκλωβιστούμε από μια
κεντρική ιδέα, ένα κόνσεπτ άλμπουμ. Είχαμε μια μελωδία και την κάναμε
τραγούδι χωρίς να σκεφτόμαστε τι θα ακολουθήσει. Εκεί που δώσαμε ίσως
έμφαση αυτή τη φορά ήταν τα πνευστά: το σαξόφωνο και η τρομπέτα έχουν
πρώτη φορά κεντρικό ρόλο στη μουσική μας, προσδίδοντάς της πιο “τζάζι”
διάθεση». - Το τάνγκο όμως παραμένει πάντα ο
πυρήνας της μουσικής σας...
«Πάντα. Μόνο
που τα πράγματα, πιστεύω, έχουν αλλάξει πλέον για το τάνγκο. Δεν είναι
πια μια φολκλόρ παραδοσιακή μουσική κάποιας χώρας, εν προκειμένω της
Αργεντινής, αλλά μια μουσική πολύ πιο διεθνιστική, όπως το ροκ, η ποπ ή
όποιο άλλο είδος. Σε αυτό το πλαίσιο διευρύνουμε και εμείς τα όριά του
και προσπαθούμε να το κάνουμε ακόμη πιο σύγχρονο και ενδιαφέρον για
τον νέο ακροατή».
- Τι είναι αυτό που μπορεί να
συνεχίσει να προσφέρει το τάνγκο, έπειτα από τόσα
χρόνια ύπαρξής του;
«Αυτό που
κάνει το τάνγκο τόσο ενδιαφέρον είναι το έντονο συγκινησιακό στοιχείο
που το χαρακτηρίζει. Ο συνδυασμός νοσταλγίας, μελαγχολίας και ενέργειας
θα αποτελούν πάντοτε τα βασικά στοιχεία που θα αγγίζουν τον ακροατή
και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Από τις πρώτες νότες μιας τάνγκο
σύνθεσης ο ακροατής είτε εγκλωβίζεται σε αυτήν είτε αδιαφορεί. Μέση
λύση δεν υπάρχει».
- Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε κάτι
εντελώς διαφορετικό;
«Ναι, και κατά μία έννοια τα
άλμπουμ μας διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους. Το τάνγκο ήταν όμως ο λόγος
που ενωθήκαμε ως συγκρότημα».
- Τι κοινό πιστεύετε ότι
έχουν οι Ελληνες με τους Αργεντινούς και
τρέφουν τέτοια αγάπη για το τάνγκο;
«Αυτή
τη στιγμή το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η οικονομική
κρίση (γελάει αμήχανα). Φυσικά, από όσο ξέρω η κατάσταση προς το παρόν
δεν φαίνεται να είναι το ίδιο τραγική. Αλλά ήμουν εκεί όταν συνέβη
στην Αργεντινή και κανένας δεν πίστευε ότι τα πράγματα θα γίνονταν τόσο
φρικτά. Φαντάζομαι πως το γεγονός ότι εσείς έχετε το ευρώ θα σας
βοηθήσει ώστε να μη ζήσετε παρόμοια κατάσταση. Γνωρίζω ανθρώπους στην
Αργεντινή που βρέθηκαν στον δρόμο από τη μία ημέρα στην άλλη, έχοντας
χάσει ακόμη και τα απολύτως απαραίτητα. Θέλω να πιστεύω ότι κάτι
τέτοιο δεν θα συμβεί σε εσάς. Ελπίζω πάντως η μουσική μας να σας
ταξιδέψει και έτσι να ξεχάσετε για λίγο τα προβλήματά σας».
Οι δύο πόλοι της αργεντίνικης... θρησκείας
- Πώς προέκυψε η ιδέα να
χρησιμοποιήσετε τον Βίκτορ Ούγκο Μοράλες στο κομμάτι σας
«La Gloria»;
«Θελήσαμε να παίξουμε λίγο με τη
μυθολογία της Αργεντινής. Τα δύο πράγματα που αποτελούν θρησκεία για
τον αργεντίνικο λαό είναι το τάνγκο και το ποδόσφαιρο. Το “La Gloria”
είναι εικονικό παιχνίδι, όπου ο γνωστός σχολιαστής δεν αναφέρεται στους
παίκτες και στον τρόπο που παίζουν αλλά σε όσους συμμετείχαν στη
δημιουργία του κομματιού. Ενα αστείο είναι, μια αλληγορία, αν
προτιμάτε».
- Τι κοινό έχουν το ποδόσφαιρο και η
μουσική;
«Εκτός από το ότι μού αρέσουν και τα δύο,
πραγματικά δεν ξέρω. Ισως ότι και τα δύο δημιουργούν στον κόσμο έντονα
συναισθήματα».
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
No comments:
Post a Comment