ΜΕΓΑΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ, ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: «Πού θα τα βρω εγώ, ρε φίλε, τα 85 ευρώ;»

• Είχαµε τις πρώτες ακυρώσεις και τη σχετικά χλιαρή προσέλευση του κοινού στα µουσικά φεστιβάλ που έγιναν. Η κρίση «χτυπάει» τα λάιβ και η αβεβαιότητα την πόρτα του συναυλιακού µας καλοκαιριού.

Το αποτύπωµα της οικονοµικής κρίσης φαίνεται πια καθαρά. Το κοινό είναι πολύ διστακτικό στην αγορά του εισιτηρίου του για τη συναυλία – µε χαµηλή προπώληση και χαµηλούς τόνους. Και αυτά, ενώ απλώνεται µπροστά µας ένα γεµάτο πρόγραµµα µε µεγάλες αφίξεις και ονόµατα από τον διεθνή χώρο που φέρνουν την περιοδεία τους στα µέρη µας.

Τα ακριβά εισιτήρια παραµένουν ο µεγάλος (ελληνικός) πόνος. Και το φετινό καλοκαίρι όλα δείχνουν ακριβότερα.

Το θέµα είναι γνωστό. Ωσπου να φτάσει η παραγωγή στα µέρη µας, «παχαίνει». Είµαστε έξω από το τυπικό δροµολόγιο της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και της συνηθισµένης διαδροµής Κωνσταντινούπολη, Ισραήλ, συνεπώς οι καλλιτέχνες «κατεβαίνουν» προς τα εδώ για µια µοναδική συναυλία. Τo κόστος της παραγωγής ανεβαίνει. Και αντί για πιο φτηνά εισιτήρια, έχουµε τα ίδια ή πιο ακριβά. Τους Αerosmith στη Βαρκελώνη θα τους δουν µε 42 ευρώ (στην αρένα), 66 ευρώ στο Παρίσι, 75 στο Βέλγιο. Στην Αθήνα, άρχισαν να πωλούνται από 50 τα πρώτα ώς 80 στην αρένα. Ηταν µήπως ποτέ οι µισθοί µας ίδιοι µε των Γερµανών;

Προσφορές, ειδικές τιµές, διαφηµιστικές καµπάνιες µε βάση την τιµή του εισιτηρίου.

Και βέβαια µαταιώσεις και περικοπές. Στο Γκάζι πριν από λίγες ηµέρες και ενώ τα γκρουπ έπαιζαν στον πολυχώρο «Τεχνόπολις», παρέες νέων έξω συζητούσαν ακριβώς αυτό το θέµα.

Πώς θα παρακολουθήσουν όλα αυτά που θέλουν το φετινό καλοκαίρι.

Τον χειµώνα που µας πέρασε οι µικροί χώροι προηγήθηκαν. Τo «Βios» που φιλοξένησε πολλά, διαφορετικά και εναλλακτικά, είχε εισιτήριο 15, 10, ώς και 8 ευρώ. Και ο κόσµος ανταποκρίθηκε τις πιο πολλές φορές στα events.

«Πρέπει να ακολουθήσουµε διαφορετική πολιτική, να υπάρχει ένα 20% µείωση στις τιµές, να προτείνουµε δηλαδή µε βάση το εισιτήριο» λέει µε προβληµατισµό ο Πασχάλης Μουχταρίδης. «Φτάνει η στιγµή – µε το χάσµα που υπάρχει πια και στις συναλλαγµατικές διαφορές – που πρέπει ή να επαναδιαπραγµατευτείς την τιµή, που δεν γίνεται γιατί έχουν ήδη βγει τα εισιτήρια, ή να πάρεις το ρίσκο και προχωρήσεις» λέει ο Νίκος Λώρης, ο οποίος συνεργάζεται µε το εξωτερικό για να «κλείσει» τους καλλιτέχνες που φέρνει στην Ελλάδα. Δεκαπέντε ονόµατα θα εµφανιστούν στο φετινό Rockwave, ανάµεσά τους και οι πολύ hot Βlack Εyed Ρeas. Μαζί µε όλα τα άλλα, συνωστισµός.

«Συµβαίνει το εξής – προσπαθούµε να χωρέσουµε µέσα σε ένα καλοκαίρι τις εκδηλώσεις όλου του χρόνου και αυτό δεν είναι εύκολο» λέει ο Γιάννης Λεουνάκης από την Εleven concerts, άνθρωπος µε µεγάλη εµπειρία στα µουσικά πράγµατα.

Εφεραν πρόσφατα τη Ριάνα – από τα πιο επίκαιρα ονόµατα της ποπ –, ούτε όµως αυτή είχε τον κόσµο που θα περίµενε κανείς.

Ο,τι δεν έγινε ώς τώρα – µε τον ανταγωνισµό των γραφείων για να κλείσουν τη συναυλία που ανεβάζει τελικά το κόστος, τις τιµές και τα εισιτήρια – ίσως γίνει µε την κρίση. Αναγκαστικά, εκ των πραγµάτων.

Και πώς αντιµετωπίζεται; «Ενας τρόπος είναι να προσπαθούµε να χτίζουµε µόνοι µας παραγωγές, αντί να τις αγοράζουµε. Θέλουµε να βρίσκουµε ιδέες» λέει ο Πασχάλης Μουχταρίδης.

«Μια άλλη πρόταση που κάνουµε είναι να αγοράζει κάποιος το εισιτήριο µε πιστωτικές κάρτες και να το πληρώσει σε 12 άτοκες δόσεις» λέει ο Γιάννης Λεουνάκης. Το δύσκολο καλοκαίρι των συναυλιών χρειάζεται τα µέτρα του.

«Οποιοι βγουν από αυτή την κρίση θα είναι πραγµατικοί survivors» λέει ο Νίκος Λώρης. «Οµως τα πολύ µεγάλα events έχουν σηµασία για την ίδια τη χώρα και σε επίπεδο πολιτικής». Και έχουµε τους U2 να µας επισκέπτονται στις αρχές του Σεπτεµβρίου. «Πιστεύω ωστόσο ότι όλη αυτή η κατάσταση µπορεί και να µας ωφελήσει, καθώς θα παρουσιαστεί η ευκαιρία για εναλλακτικά, καινούργια πράγµατα. Γιατί και στον πάτο να φτάσουµε, ο πολιτισµός θα υπάρχει». Προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται και οι διαπραγµατεύσεις µε τους καλλιτέχνες, που έρχονται απ’ έξω, όσον αφορά τις απαιτήσεις τους. «Δεν είµαι διατεθειµένος να διαπραγµατευτώ νούµερα που δεν αντέχει ο κόσµος» σηµειώνει ο Νίκος Λώρης. «Ολοι θα προσγειωθούµε αναγκαστικά σε µια καινούργια κατάσταση. Και υπάρχουν κατηγορίες συναδέλφων που θα εκλείψουν – θα µετρήσουν η γνώση, η εµπειρία, οι υποδοµές». Ενα άλλο κεφάλαιο που ανοίγει είναι το πώς πριµοδοτεί η Πολιτεία τον πολιτισµό. Παράδειγµα, αναφέρουν συχνά οι διοργανωτές το ισπανικό φεστιβάλ Ρrimavera, όπου η πολιτεία παρέχει χώρους δωρεάν και βοηθάει από την πλευρά της ώστε να αναδειχτεί αυτό σε µια από τις πιο σηµαντικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Το 1992 στον Λυκαβηττό ανέβηκαν 7.000 άνθρωποι για να δουν µια µπάντα που όλοι νόµιζαν πως θα µάζευε µερικούς φανατικούς µόνο. «Ηταν κάτι στο οποίο πιστέψαµε. Είχαµε κλείσει τους Violent Femes µε 10.000 δολάρια και µάζεψαν όλο αυτόν τον κόσµο. Γι’ αυτό επιµένω πως ο ανθρώπινος παράγοντας θα παίζει πάντα ρόλο».

Για τις ελληνικές συναυλίες δεν υπάρχει καθαρή εικόνα ακόµη, µια και το καλοκαίρι των ελληνικών συναυλιών µόλις αρχίζει. «Πολλά πράγµατα είναι σε εκκρεµότητα, πολλά αλλάζουν» υποστηρίζουν οι άνθρωποι του «Ερωδιού» που έχουν τη Μόνικα στον Λυκαβηττό, τον Πορτοκάλογλου και άλλους καλλιτέχνες. «Οι δήµοι που αντιµετωπίζουν οικονοµικό πρόβληµα ζητούν φέτος χαµηλού κόστους παραγωγές. Αρκετοί καλλιτέχνες έχουν κατεβάσει τις τιµές και άλλοι τις έχουν κρατήσει σταθερές».

• Είµαστε έξω από το τυπικό δροµολόγιο της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και της συνηθισµένης διαδροµής Κωνσταντινούπολη, Ισραήλ, συνεπώς οι καλλιτέχνες «κατεβαίνουν» προς τα εδώ για µια µοναδική συναυλία

Οι Γάλλοι είδαν την κρίση στο Synch

Η γαλλική «Μonde» που έχει ρεπορτάζ από το Synch γράφει ότι η κρίση αποδυναµώνει τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις – και την κατάσταση στην Ελλάδα να µοιάζει σαν... «ύστερα από ατύχηµα». «Ο προϋπολογισµός µας ήταν χαµηλότερος κατά 30% εξαιτίας των περικοπών από την κρατική στήριξη και τους χορηγούς» λέει ο Δηµήτρης Παπαϊωάννου, διευθυντής του Synch, στη γαλλική εφηµερίδα. «Ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος είχε προγραµµατίσει να ετοιµάσει για το ελληνικό Φεστιβάλ ένα θέαµα µε τη Μάριαν Φέιθφουλ. Το σχέδιο εγκαταλείφθηκε» σηµειώνει η «Μonde». [Μ.Μ., ΤΑ ΝΕΑ: Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010]