music: Υπέροχες φωνές στις ... γειτονιές του κόσμου

Sunday, March 14, 2010

Υπέροχες φωνές στις ... γειτονιές του κόσμου

Η Μαρία Φαραντούρη, η Ελλη Πασπαλά και η Σαβίνα Γιαννάτου προσφέρουν ένα μαγευτικό μουσικό «ταξίδι»

Ενα μαγευτικό ταξίδι στις γειτονιές του κόσμου, με «όχημα» διαλεχτά τραγούδια και σπουδαίες ερμηνείες, αποτελεί η μουσική παράσταση της Μαρίας Φαραντούρη, Ελλης Πασπαλά και Σαβίνας Γιαννάτου, στις 18 Μαρτίου (9 μ.μ.), στο «Παλλάς» (Βουκουρεστίου 5, 210-3213.100). Δέκα χρόνια μετά την πρώτη τους συνεργασία και μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η παράστασή τους τον περασμένο Δεκέμβρη, οι τρεις τραγουδίστριες ενώνουν και πάλι το ιδιαίτερο ύφος, τη λυρικότητα, το πάθος και τις ερμηνείες τους σε ένα πρόγραμμα - πανδαισία φωνητικών αποχρώσεων και μαγευτικών ήχων. Με καλλιτεχνική ανάγκη να ξαναβρούν τις μελωδίες και τη μουσική ψυχή κάθε χώρας, συνέλεξαν και παρουσιάζουν ηχοχρώματα διαφορετικών πολιτισμών. Ξεκινούν από την Ελλάδα, τη δημοτική και τη βυζαντινή παράδοση, τα ρεμπέτικα, το έντεχνο, και περνώντας από Βαλκάνια, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, φτάνουν ως τη Βόρεια Αμερική με τα σπιρίτσουαλς και τα γκόσπελ, την Καραϊβική και τη Λατινική Αμερική. Συνταξιδιώτες τους, ο σπουδαίος πιανίστας Τάκης Φαραζής (πιάνο, ακορντεόν), που έκανε και την ενορχήστρωση και οι εξαίρετοι μουσικοί David Lynch (πνευστά, κρουστά), Θωμάς Κωνσταντίνου (νυκτά έγχορδα), Γιώργος Καλούδης (τσέλο, κρητική λύρα, κρουστά), Διονύσης Βερβιτσιώτης (βιολί), Πέτρος Βαρθακούρης (μπάσο), Γιάννης Αγγελόπουλος (ντραμς).
Με αγάπη και αλήθεια
«Πάντα υπήρχε από τον κόσμο η διάθεση να ξαναγίνει η παράσταση, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1999 - 2000, στη "Σφεντόνα" και σε περιοδεία και είχε γοητεύσει τον κόσμο», αναφέρει η Μαρία Φαραντούρη, της οποίας η σχέση με την παγκόσμια μουσική σκηνή αριθμεί τουλάχιστον τρεις δεκαετίες. Μεταξύ άλλων, τραγούδησε πρώτη Μπέρτολτ Μπρεχτ στο Μπερλίνερ Ανσάμπλ, σε μια παράσταση (σε σκηνοθεσία Θ. Τερζόπουλου) με τον σπουδαίο ηθοποιό, γαμπρό του Μπρεχτ, Εκεχαρντ Σαλ, με τον οποίο έκανε παραστάσεις με τραγούδια του Μπρεχτ και στην Ελλάδα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη). Η ερμηνεία της σφράγισε πολιτικά τραγούδια διαμαρτυρίας και καταγγελίας του κόσμου (Λ. Αμερική, Ιταλία, ελληνόφωνα Κ. Ιταλίας, Ισπανικό εμφύλιο κ.ά.), στον αξέχαστο και ιδιαίτερα πετυχημένο δίσκο της «Τραγούδια διαμαρτυρίας απ' όλον τον κόσμο». Ακολούθησαν τα «17 τραγούδια» σε ενορχήστρωση του μεγάλου Κουβανού συνθέτη και δασκάλου της μουσικής Λέο Μπράουερ (με τραγούδια από Βραζιλία, Ιταλία, Ελλάδα, του Βαγγέλη Παπαθανασίου κ.ά.), καθώς και οι δύο δίσκοι της με τραγούδια του Τούρκου δημιουργού Ζουλφί Λιβανελί («Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδάει Λιβανελί» και «Η μνήμη του νερού») κ.ά.
Από την παράσταση του περασμένου Δεκέμβρη, στο «Παλλάς»
«Από τότε που τραγουδούσα τον Μίκη και τον Μάνο ήταν πάντοτε για μένα πολύ συναρπαστικό να τραγουδάω και άλλα πράγματα, το είχα ανάγκη», λέει η Μ. Φαραντούρη. «Γιατί ταξίδεψα πολύ, γιατί συνάντησα μεγάλους καλλιτέχνες από διαφορετικά είδη και ύφη μουσικά, όπως οι Μερσέντες Σόσα, Λούτσιο Ντάλα, Τζον Γουίλιαμς και συνεργάστηκα μαζί τους. Εχοντας το "όπλο" Μίκης Θεοδωράκης και τη μουσική του, είχα την ευκαιρία να συναντήσω πάρα πολύ κόσμο και μεγάλους καλλιτέχνες, που αγάπησαν πολύ τα τραγούδια και τη μουσική του. Για χρόνια τραγουδούσαμε έργα του στο εξωτερικό και ακόμη συνεχίζουμε να τα τραγουδάμε, καθώς το ενδιαφέρον του κόσμου παραμένει αμείωτο. Κάθε χρόνο πηγαίνω στο εξωτερικό, κυρίως στη Γερμανία - τώρα θα πάω Αγγλία - Τουρκία, Ολλανδία κ.α.». Ακόμα και γκρουπ της τζαζ γοητεύονται από τις δωρικές κλίμακες της ελληνικής μουσικής και του Μ. Θεοδωράκη, λέει η Μ. Φαραντούρη, η οποία μάλιστα θα συμμετέχει «σε μια παραγωγή πάρα πολύ αξιόλογη, μαζί με Αμερικανούς τζαζίστες, που θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι».

Τραγούδια - ψυχή των λαών
«Αγωνία και ανάγκη μου από τότε ήταν να έρθω σε επικοινωνία με άλλες κοινωνίες, με την ψυχή άλλων λαών που εκφράζονταν πολιτιστικά, πολιτικά, αισθητικά. Μαν ένωναν οι ανάγκες της κοινωνίας....», αναφέρει. Σήμερα, σε μια περίοδο, που «αναμοχλεύεται το παλαιό τραγούδι», η Μ. Φαραντούρη και οι συνεργάτες της συγκέντρωσαν τραγούδια, που σημάδεψαν τους λαούς και τις κουλτούρες τους, τα οποία θέλησαν να τα μοιραστούν με τον κόσμο, μέσα από μια παράσταση - πρόταση. «Κάναμε μια επιλογή τι πάει στην καθεμία και ταυτόχρονα επιλέξαμε αυτά που τραγουδάμε ως τριφωνία. Κι έτσι κάνουμε μία, δύο, τρεις φωνές ταυτόχρονα, όπως στο "Gracias a la Vida", στο Βραζιλιάνικο "Acqua di bebe" και στο τραγούδι από το "Κάντο Χενεράλ". Μαζί παρουσιάζουμε τραγούδια από την ελληνική παράδοση, την Παλαιστίνη, το Ισραήλ, απ' όλο τον κόσμο...». «Οταν δίνεις αυτή τη μουσική και τα παλιά τραγούδια στα χέρια νέων ανθρώπων καταλαβαίνεις ότι είναι σαν να ξαναζούν μια δεύτερη ζωή», σημειώνει, ενώ αναφερόμενη στον τρόπο παρουσίασης τονίζει πως «παρουσιάζονται χωρίς κλισέ, με αυθεντικότητα και αλήθεια, από εξαίρετους μουσικούς - με προεξάρχοντα τον μαέστρο Τάκη Φαραζή - που δίνουν ωραίες, σύγχρονες ενορχηστρώσεις. Υπάρχει φαντασία, αγάπη προς το αντικείμενο».
Πρόκειται για μια «παράσταση που μπορεί να προσφέρει και χαρά και εγρήγορση και προβληματισμό», λέει. «Εχει μέσα της και ενέργεια και ποίηση, πολλή ποίηση», σημειώνει θυμίζοντάς μας το υπέροχο Βραζιλιάνικο ποίημα - τραγούδι για τη θάλασσα και την αγάπη, το οποίο «συναντά» δημιουργικά το «Χάρτινο το φεγγαράκι» του Μάνου Χατζιδάκι, το σπιρίτσουαλ «Freedom», το μπλουζ «Blue Monk» του Thelonious Monk που τραγούδησε η ίδια στο πιάνο, ή τα δικά μας λαϊκά τραγούδια... Αυτό που κάνει να είναι εντέλει τόσο συγγενή μεταξύ τους τραγούδια από τόσο μακρινές μεταξύ τους διαφορετικές γωνιές του πλανήτη, για την Μ. Φαραντούρη δεν είναι τίποτα άλλο από την «ψυχή των λαών, τις κοινές ανάγκες των λαών. Η έκφραση του κάθε λαού όταν είναι αληθινή, μπορείς να ενώσεις όλα αυτά τα ακούσματα, να βρεθούν το ένα δίπλα στο άλλο. Η γλώσσα παύει να υπάρχει, είναι πλέον η γλώσσα της μουσικής...».
Δημιουργική «χημεία»
Οι τρεις τραγουδίστριες, με ιδιαίτερη διαδρομή η καθεμιά στη μουσική και διαφορετικές εμπειρίες, δούλεψαν πολλούς μήνες γι' αυτή την παράσταση. «Είμαστε τρεις γυναίκες που αντιμετωπίζουμε αυτό που κάνουμε και με σοβαρότητα και με ήθος», αναφέρει η Μ. Φαραντούρη. «Και είναι πολύ βασικό όχι μόνο τι λες, αλλά και πώς το λες. Εμείς με ήθος, αλήθεια και αγάπη στεκόμαστε και απέναντι στα παγκόσμια μουσικά ρεύματα. Παρά τη διαφορετικότητα που μπορεί να έχουμε στις φωνές, στις εμπειρίες, στις ηλικίες, στην παιδεία, στις διαδρομές μας - εγώ από 16 χρονώ τραγουδώ σε όλο τον κόσμο, η Σαβίνα συχνά εμφανίζεται σε έθνικ φεστιβάλ, η Ελλη με ευκολία τραγουδά σε πολλές γλώσσες - υπάρχει χημεία μεταξύ μας».
Καλλιτέχνις που επί χρόνια ταξιδεύει με τα τραγούδια του κόσμου, σε μουσικές σκηνές εντός κι εκτός Ελλάδας και στη δισκογραφία, η Σαβίνα Γιαννάτου αναφέρει ότι η παράσταση ήταν ιδέα της Μαρίας Φαραντούρη. «Επαναλαμβάνουμε τη συνεργασία που είχαμε πριν δέκα χρόνια, με διαφορετικά όμως τραγούδια, καθώς στο τωρινό πρόγραμμα, υπάρχουν λιγότερα παραδοσιακά και περισσότερα συνθετών», λέει. «Μας ενδιέφεραν πολύ τα τρίφωνα, εκείνα τα τραγούδια στα οποία βρισκόμαστε και οι τρεις. Το ενδιαφέρον για μένα είναι τα διαφορετικά ηχοχρώματα των φωνών μας. Δεν "συγκρουόμαστε" φωνητικά, δεν αλληλοκαλυπτόμαστε...Επίσης, πέρα από την καλλιτεχνική συνεργασία, έχουμε και μια ζεστή, ανθρώπινη σχέση μεταξύ μας».
Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται στο «Παλλάς», έναντι 20, 30, 35, 45, 50, 60 ευρώ.
Στις 18 Απρίλη, η παράσταση «Ο γύρος του κόσμου με τρεις φωνές» θα παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη (Κλειστό γήπεδο του ΠΑΟΚ, Πυλαία), ενώ το καλοκαίρι θα «ταξιδέψει» στην περιφέρεια.